ยั่วสวาทเพื่อนคุณพ่อ

ภารกิจพิศวาส

รีดสเปิร์มเพื่อนพ่อ (ยั่วสวาทเพื่อนพ่อ)                       

(นวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น)

ผู้​เขียน : เพชรสีน้ำผึ้ง (กาสะลอง)

สงวน​ลิขสิทธิ์​ตาม​พระ​ราช​บัญญัติ พ.ศ.2537

ไม่​อนุญาต​ให้​สแกน​หนังสือ​หรือ​คัด​ลอก​เนื้อหา​ส่วน​ใด​ส่วน​หนึ่ง​ของ​หนังสือ เว้น​แต่​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​เจ้าของ​หนังสือ​เท่านั้น

ตัวอย่างบางช่วงบางตอนของเนื้อหา

“โห… แม่คุณเอ๊ย”

ดวงตาของเพลิงเบิกโพลง ตะลึงมองความเป็นสาวของแก้วตา พูทุเรียนสีขาวอมชมพูซ่อนซุกความงดงามอยู่ท่ามกลางพุ่มไหมสีดำระยับ ตอนหล่อนขยับกลีบสวาทยิ่งเผยออ้า แอ่นนูนขึ้นมาท้าทายสายตาของเขา

“อู้ว... สวยเหลือเกินสาวน้อยของลุง หนูดูดของลุงจนปวดไปหมดแล้ว งั้นลุงขอเบิร์นของหนูบ้างนะครับ”

เสียงของพ่อเลี้ยงเพลิงช่างสุภาพนุ่มนวล ตรงกันข้ามกับสายตาที่จ้องมองร่องสวาทของแก้วตาอย่างหื่นกระหายอยากเลียของอร่อย

“คุณลุงคะ… นะ… หนูกลัว”

เสียงของแก้วตาตะกุกตะกัก หล่อนรู้ว่า ‘เบิร์น’ นั้นคืออะไร หากก็ยังไม่เคยโดนเลยสักครั้ง   

“ไม่ต้องกลัวครับ… ลุงจะเบิร์นให้หนูมีความสุข”

ในนาทีที่พ่อเลี้ยงเพลิงกำลังพ่ายแพ้ต่ออำนาจแห่งดำฤษณา ความหนักแน่นภายในจิตใจได้ถูกทำลายลงแล้วด้วยความเย้ายวนใจของสาวน้อย มือสองข้างของพ่อเลี้ยงดันเข่าของแก้วตาให้แบะอ้าขึ้นมาเป็นรูปตัวเอ็มขนานลำตัว

“โอ้ว… ”

ภาพที่เห็นทำเอาเลือดกำเดาของพ่อเลี้ยงแทบสาด แก้วตาแอ่นหนอกเนินสวาทอะร้าอร่าม พูงามแอ่นอ้าขึ้นมาให้พ่อเลี้ยงเพลิงตะลึงมอง

“โห... สวย... น่าเลียที่สุด”

ดวงตากระหายของหนุ่มใหญ่ถลนมองร่องสวาทเป็นกลีบอูม เบียดชิดกันแน่นอยู่ท่ามกลางพุ่มไหมสีดำระยับ รีบก้มลงเฉาะปลายลิ้น ปาดเลียขึ้นมาจากรอยแยกด้านล่างของกลีบสวาท

แจ๊ะ… แจ๊ะ… แจ๊ะ… แจ๊ะ… แจ๊ะ… แจ๊ะ…

เสียงลิ้นของพ่อเลี้ยงระรัวเลียขึ้นลงตามแนวยาวของกลีบสวาท ปาดลิ้นเสยขึ้นเป็นจังหวะยาวๆ ทำเอาหญิงสาวหายใจติดๆ ขัดๆ

ภารกิจพิศวาสรีดสเปิร์มเพื่อนพ่อ                       

ตอนเช้าตรู่ของวันอาทิตย์

ที่บ้านครึ่งอิฐครึ่งไม้สองชั้น ปลูกสร้างอยู่ท่ามกลางสวนกล้วยน้ำว้า รอบๆ เป็นทุ่งนาข้าวและไร่อ้อยสีเขียวขจี

ที่แคร่ไม้ไผ่หน้าบ้าน นายเชิดชัยผู้เป็นเจ้าของบ้าน กำลังนั่งกุมขมับ สีหน้ามีอาการเครียดจัดอย่างเห็นได้ชัด แววตากลัดกลุ้ม หลังจากได้รับจดหมายทวงหนี้ก้อนใหญ่จากธนาคาร

“เกิดอะไรขึ้นคะแม่… ดูสีหน้าคุณพ่อเครียดจัง”

‘แก้วตา’ ลูกสาวคนเดียวของนายเชิดชัยกับนางวิไลที่กำลังนังดูทีวีอยู่ในบ้าน มองออกมายังเทอเรสด้วยสายตาเป็นห่วง ‘เชิดชัย’ ผู้เป็นบิดา

“คือ… เอ่อ… อันที่จริงแม่ว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับหนู แต่ถึงขั้นนี้แล้ว แม่คิดว่าลูกควรจะต้องรู้”

นางวิไลถอนใจแรง ตัดสินใจบอกเรื่องที่กำลังทำให้นายเชิดชัยผู้เป็นสามีของหล่อนกำลังเครียดจัดอย่างที่เห็น

“เรื่องอะไรคะแม่… ”

แก้วตามองหน้ามารดา พอจะคาดเดาได้ว่าต้องเป็นเรื่องไม่ดีแน่ๆ

“ตอนนี้บ้านและที่ดินของเรากำลังจะถูกธนาคารยึด”

นางวิไลบอกเรื่องร้ายที่ทำให้หล่อนเป็นกังวลจนนอนไม่หลับมาหลายวัน

“จริงหรือคะแม่”

แก้วตาตกใจจนหน้าซีด จากนั้นนางวิไลก็เล่าให้ฟังว่านายเชิดชัยสามีของหล่อนโดนเพื่อนคนหนึ่งหลอกให้เอาเงินไปลงทุนซื้อหุ้น ตอนแรกๆ ก็ได้ผลตอบแทนดีจนน่าตกใจ

แต่สุดท้าย… กลับตกเป็นเหยื่อของขบวนการแชร์ลูกโซ่ที่หลอกให้เอาเงินไปลงทุน

“โธ่… ทำไมคุณพ่อเชื่อคนง่ายจังคะคุณแม่ ไม่น่าเลย… ทุกวันนี้ข่าวคนโดนพวกแชร์ลูกโซ่หลอกก็มีให้เห็นทุกวัน”

แก้วตาไม่อยากเชื่อเลยว่าเรื่องนี้จะเป็นความจริง และเกิดขึ้นกับคนในครอบครัว

“เพราะความโลภและความอยากรวยทางลัดไงล่ะลูก”