ผู้หญิงโง่ ๆ - 2/2

กับไอ้คีตะ...เขายอมปล่อยไปเพราะคีรติขอเอาไว้ แต่กับไอ้ตฤณภัทรเขาจะเอาคืนมันในสภาเท่านั้น

“ฉันไม่ได้ว่างนักหรอก แต่เรื่องที่ลูกสาวแกทำตัวใจง่ายแบให้หลานฉันเอาฟรี ๆ จนท้องมันดังกระฉ่อนมาจนเข้าหูว่ะ แต่ฉันขอยอมรับวิธีแก้ปัญหาของหัวหน้าพรรคเก่าแก่อย่างแกนะ คิดได้ไงเอาลูกสาวถวายใส่พานให้เพื่อนลูกชายตัวเอง!”

“ไอ้สัตว์! ถ้ามึงพูดถึงน้องกูแบบนั้นแม้แต่คำเดียว กูให้มึงแดกหมัดก่อนเข้าสภาฯ แน่” เขตคามพุ่งตัวเข้าหาตฤณภัทรด้วยความโมโห แต่ผู้เป็นพ่อจับแขนรั้งเขาเอาไว้เสียก่อน

“คิดว่าตัวเองมีมือมีตีนคนเดียว?” คีตะที่เงียบอยู่นานเดินมาขวางหน้าอา สบตากับเขตคามอย่างไม่เกรงกลัว

“เหอะ ทำไม? หรือมึงจะเอา เพราะกับมึงกูไม่อยากเสียมือด้วยหรอกนะ มึงไม่ควรเกิดมาด้วยซ้ำ ไม่รู้สึกอะไรเลยหรือไงที่อามึงดูถูกเค้กขนาดนี้”

“แล้วที่อากูพูดผิดตรงไหน ในเมื่อพวกมึงกำลังหาพ่อให้เด็กในท้องเค้กอยู่ไม่ใช่หรือไง” ความโมโหและหึงหวงหญิงสาวทำให้คีตะสวนกลับเขตคามทันที

“มึงนี่มันเหี้ยกว่าที่กูคิดจริง ๆ”

“พอแล้วเขต ปล่อยให้พวกมันสำลักความสุขให้ตายไป เพราะต่อให้มันสรรหาเรื่องชั่ว ๆ มาเอาชนะเราแค่ไหน สุดท้ายมันก็ไม่มีวันชนะเราได้อยู่