พ่อเพื่อนบำเรอรัก บทที่ 5

“ก็ใช่น่ะสิ เธอไม่กล้าอยู่กับพ่อฉันเหรอ ถึงพ่อจะดุ แต่กับคนอื่นพ่อใจดีนะ”

            “แต่คงไม่ใช่ฉัน เกิดฉันนอนหลับอยู่แล้วพ่อเธอเข้ามาบีบคอฉันล่ะ”

            “ฮ่าๆ” ประกายแก้วหัวเราะลั่น “พ่อคงไม่บีบคอเธอหรอกยะหยา อย่าห่วงเลย เธอควรจะทำใจไว้บ้างนะ”

            “ทำใจ? ทำใจอะไร” มายาวดีทำหน้าเหวอ

            “เธอก็เห็นพ่อฉันแล้วนี่ หล่อ เข้ม ดิบ เถื่อน ขนาดนั้น จะไม่ทำเธอใจแกว่งบ้างเลยเหรอ สเปคเธอเลยนะ ดิบๆ เถื่อนๆ น่ะ”

            “บ้า!!” มายาวดีตบต้นแขนเพื่อน พร้อมกับค้อนคมใส่วงใหญ่

            “พ่อฉันไม่เคยชวนใครทำงานด้วยเลยนะ เธอเป็นคนแรก ถ้าพ่อฉันคิดอะไรกับเธอขึ้นมาจริงๆ เธอจะทำไงยะหยา”

            มายาวดีสบตาเพื่อนรักแล้วหลบวูบ มันจะเป็นไปได้เหรอ ถ้าเกิดอะไรขึ้นจริงๆ เธอจะถูกหลอกหรือเปล่า ประสบการณ์ก็ไม่เคยมี ตายล่ะงานนี้

            “อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิยัยยะหยา ฉันรู้ว่าบ้านเธอไม่ได้ร่ำรวยอะไร ถ้าเธอจับพ่อฉันได้ ฉันก็จะดีใจที่ได้เธอมาเป็นแม่เลี้ยงนะ” ประกายแก้วพูดจริงจัง

            “เขาจะหลอกฟันฉันเฉยๆ น่ะสิ”

            “ก็หลังจากถูกเขาฟัน เธอก็จับเขาให้แน่นๆ เลยสิ อย่างเธอไม่น่าจะยากนะ เอาล่ะ ทำใจให้สบายนะยะหยา นอนพักสักงีบ ตื่นมาจะได้ไปเที่ยวกัน”

            มายาวดีพยักหน้าหงึกหงัก เดินทางมาเหนื่อยๆ ได้พักก็ดีเหมือนกัน

            หลังจากตื่นมาเย็นย่ำประกายแก้วก็พามายาวดีไปเที่ยวรอบเกาะ

            “นายหัวเพื่อนคุณหนูน่ารักนะครับ”

            เดโชตวัดตามองไอ้เข้ม ก่อนจะมองไปทางหญิงสาวสองคนกับหนึ่งหนุ่มราวกับไม่สนใจ มือยังจับปืนที่เอาออกมาทำความสะอาด เหมือนจะตั้งใจขัดปืนมากกว่าจะสนใจเรื่องอื่น ไอ้เข้มก็เลยยังติดใจ

            “ไม่น่ารักหรือครับ”

            “ก็งั้นๆ มึงเสือกอะไรกับเค้าวะ” หางเสียงคล้ายจะไม่พอใจนิดๆ

            “ผมมันชาวเกาะ เจอนักท่องเที่ยวหญิงมาก็มาก ดาราชื่อดังก็ไม่น้อย แต่ยังไม่มีใครสะดุดตาผมเท่าคนนี้ หรือนายหัวจะเถียง”

            “ทำไมกูต้องเถียงมึงให้เมื่อยปากด้วยวะไอ้เข้ม”

            “แสดงว่านายหัวก็เห็นด้วยกับผม”

            “บ๊ะ! มึงไม่มีอะไรทำหรือไงไอ้เข้ม นั่งพล่ามห่าอะไรอยู่ได้ น่ารำคาญว่ะ” เดโชกระทุ้งศอกใส่ไอ้เข้ม แต่มันหลบฉากอย่างว่องไว

            “เอะอะๆ ก็ใช้กำลัง นี่ดีนะที่แฟนคุณหนูไม่คอหักตาย”

            “มันไม่ตาย แต่เดี๋ยวมึงนี่ล่ะจะตายคาตีนกูไอ้เข้ม ไปๆ ไปไกลๆ เกิดกูทำปืนลั่นใส่มึงขึ้นมาจะหาว่ากูใจร้ายไม่ได้นะโว้ย”

            เดโชยกปืนขึ้นหันกระบอกปืนไปทางไอ้เข้ม อีกฝ่ายยกมือห้ามพัลวัน ไม่ต้องบอกซ้ำมันรีบหนีหายไปจากสายตา แต่ยังตะโกนโหวกเหวกเข้าหูนายหัว

            “วันๆ จะมองผู้หญิงบ้างก็ไม่ผิดหรอก สาวๆ สวยๆ ดีๆ ไม่มีให้เลือกมากนักหรอกครับ”

            เดโชมองไอ้เข้มแล้วสบถหยาบคาย สุดท้ายต้องมองหาหญิงสาวที่ไอ้เข้มพูดถึง แต่ก็ไม่เห็นเธออีกแล้ว

            นานแล้วที่เขาไม่ได้มีเซ็กซ์กับใคร มันเกิดความเบื่อหน่ายแค่เพียงเห็นหน้าพวกหล่อนเขาก็อยากวิ่งหนี ไม่ว่าพวกหล่อนจะสวยหยาดฟ้ามาดินแค่ไหน เดโชไม่ได้เสื่อมสมรรถภาพทางเพศ เพราะเขายังชอบดูหนังเอ็กซ์และช่วยตัวเองเมื่อเกิดความต้องการ แต่กลับกลายเป็นว่าพอมีใครมาส่งยิ้มหวานหรือชวนไปต่อไหนๆ เขากลับไม่รู้สึกอะไร มันเฉยเมย เฉื่อยแฉะบอกไม่ถูก ทว่าตอนนี้เขาเองก็ปฏิเสธไม่ได้ที่อยากเก็บมายาวดีไว้ใกล้ๆ เพื่อจะฟันเธอให้หายอยาก

ฟัน!

นี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่คิดอยากฟันสาวขึ้นมา ก็สาวน้อยคนนั้นเต็มไปด้วยเสน่ห์ทั้งๆ ที่เธอไม่จำเป็นต้องยิ้มให้เลยด้วยซ้ำ เห็นแค่ไกลๆ ตอนเดินขึ้นจากทะเลก็ยังแปลกใจตัวเองครามครัน ทำไมจึงอยากเห็นเธอใกล้ๆ ต้องเดินเข้าหาชนิดที่หยุดไม่ได้ น่าแปลกที่เธอปลุกอารมณ์เขาได้อย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งๆ ก็มีดารานางแบบมาให้ท่าอยู่เป็นประจำเพียงแค่รู้ว่าเขาคือเจ้าของเกาะแห่งนี้

            แค่คิดถึงลาดไหล่นวลเนียน ไหปลาร้าตื้นๆ กำลังสวย ลำคอระหงมีเหงื่อซึมนิดๆ ก็อยากจูบไปบนเม็ดเหงื่อทั่วทุกเม็ดบนตัวเธอ มันท่าจะหวานดีแท้

            คิดๆ แล้วก็รู้สึกปวดๆ ตรงอวัยวะสืบพันธุ์ขึ้นมาเหมือนกัน

            “ไอ้เดย์ แค่คิดก็ตื่นแล้วหรือวะ แม่งอ่อนว่ะ ทำอย่างกับไม่เคยไปได้นะมึง หึ หึ”

            เขาพูดกับตัวเองแล้วส่ายหน้าไปมาอย่างไม่อยากเชื่อ แค่วันแรกเด็กนั่นก็ทำให้คึกแล้วหรือนี่ งานนี้สงสัยจะได้ฟันสาวหลังจากปล่อยว่างมานานจนหยากไย่จะขึ้นแล้ว เขาหัวเราะเมื่อคิดว่าถ้าเด็กสาวไม่เล่นด้วยมิต้องจับปล้ำกันเลยเหรอ ความคิดของเขาวนเวียนถึงแต่เธอไม่หยุดง่ายๆ เสียด้วย

            “นายหัวทำไมนั่งยิ้มเป็นคนบ้าอยู่คนเดียวล่ะครับ”

            จู่ๆ เสียงไอ้เข้มก็ดังใกล้ๆ หู เดโชหันขวับไปมองพร้อมเหวี่ยงปลายเท้าหนักๆ แต่ไอ้เข้มก็ยังไวทายาด ชาติก่อนสงสัยมันจะเกิดเป็นลิงเลยว่องไวขนาดนี้

            “ไอ้เข้ม!! มึงอีกแล้วเหรอ เดี๋ยวกูได้กระทืบมึงให้จมตีนก็คราวนี้ ไม่มีอะไรทำหรือไงวะ ถึงมาจ้องหน้ากูอยู่ได้”

            “โห่...นายหัว ไอ้เข้มจะมาบอกว่าคุณพิจิตราเธอมาขอพบ ก็เห็นนายหัวนั่งอมยิ้มอยู่คนเดียว สงสัยจะบ้าไปแล้ว อ๊าก!”

            ไอ้เข้มร้องลั่นเมื่อคราวนี้ไม่ใช่ปลายเท้า แต่เป็นปลายกระบอกปืนจ่อหัว

            “มึงอยากโดนคนบ้าฆ่าหมกป่า เผานั่งยาง หั่นศพแล้วจับใส่กระสอบโบกปูนไหมล่ะวะ”

            “อูยยย อย่าทำไอ้เข้มเลยครับ เลี้ยงไอ้เข้มคนซื่อไว้สักคน เอาไว้ดูเล่นก็ได้นะครับนายหัว” ไอ้เข้มยกมือไหว้

            เดโชถอนใจดึงปืนกลับ ไอ้เข้มชะโงกหน้าดูก็เพิ่งเห็นว่ามีกระสุนจำนวนหนึ่งยังไม่ถูกบรรจุ มันถอนใจโล่งอก ที่แท้นายหัวก็แกล้งมัน