Share

บทที่ 512

เจียงเซิงมองเขาอย่างเย็นชา แล้วพาคนออกจากร้านอาหารไปอย่างรวดเร็ว

หลานอู๋เหยียนดื่มไวน์แดงในแก้วจนหมด หลังจากวางแก้วไวน์ลง ก็พูดกับคนที่อยู่ด้านหลัง "ไปตรวจสอบเรื่องของซือเย่เจ๋วกับเธอ"

เจียงเซิงเข้าไปนั่งในรถ ก็ได้รับสายของซือเย่เจ๋ว เธอยิ้มและรับสายที่ข้างหู "ท่านเจ๋วเมื่อครู่ท่าทางโมโหสมจริงมากเลยนะ"

ซือเย่เจ๋วพูดเสียงทุ้มต่ำ และแฝงไปด้วยความดื้อรั้น "ห้ามคุณไปทานข้าวกับเขา รีบกลับมาเร็ว ๆ"

"ไม่"

เจียงเซิงเลิกคิ้ว "รอฉันทานเสร็จแล้วค่อยกลับ"

“เธอ……”

ไม่รอให้ซือเย่เจ๋วพูด เจียงเซิงก็วางสายไป

เจียงเซิงให้สิบเจ็ดขับรถช้าหน้อย กว่าจะมาถึงคฤหาสน์ฉางต่าวก็นานมาก ส่วนสิบเจ็ดเคยชินกับเรื่องที่เธอมายังคฤหาสน์ฉางต่าวตั้งนานแล้ว จึงไม่ถามอะไรมาก

เจียงเซิงเดินเข้าไปในคฤหาสน์และพบกับหลัวเชว่ที่ลงมาจากชั้นบนพอดี เขายิ้มอย่างลำบากใจ "คุณเจียง คุณมาแล้วเหรอครับ ท่านเจ๋วเขา......อยู่ในห้อง เหมือนว่าจะโมโหนิดหน่อย"

"โมโห?" เจียงเซิงหยุดชะงักและมองดูเขา "ง้อสักหน่อยก็หายแล้วไม่ใช่เหรอ?"

หลัวเชว่"..."

นี่ทำไมคล้ายกับท่านเจ๋วในอดีตมาก?

เขามองไปทางสิบเจ็ดที่ยืนล้วงกระเป๋ษอยู่ด้านข้าง สิบเจ็ดใ
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status