All Chapters of ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: Chapter 1 - Chapter 10
523 Chapters
บทที่ 1
"เจ็บ..."เจียงเซิงที่ค่อยๆฟื้นคืนสติรู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรง ร่างกายก็รู้สึกราวกับถูกรถชน ความไม่สบายทางกายภาพทำให้เธอขมวดคิ้ว ต้องการจะผลักออกแต่กลับไร้เรี่ยวแรงใดๆในความมืดมิดมองไม่เห็นใบหน้าของชายหนุ่ม ได้เพียงกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆอันเป็นเอกลักษณ์ของกุชชี่เท่านั้นชายหนุ่มไม่พูดอะไรเลย เขาจูบลำคอของเธอ ขบลำคอของเธอ...เช้าตรู่เจียงเซิงตื่นขึ้นมาด้วยความตื่นตระหนกเธอแปลกใจปนตกใจเมื่อพบว่าตัวเองกำลังนอนเปลือยกายอยู่บนเตียง โดยที่ข้างกายมีชายแปลกหน้านอนหันหลังให้กับเธออยู่ใบหน้าของเจียงเซิงซีดลงทันที และภาพเหตุการณ์เมื่อคืนก็ค่อยๆชัดเจนขึ้น มันไม่ใช่ความฝัน!เกิดอะไรขึ้นกันแน่?เธอจำได้เพียงว่าเมื่อคืนเป็นวันเกิดของเธอ เจียงเวยปาร์ตี้ร่วมกับเธอ หลังจากดื่มไวน์ที่เขายื่นเข้ามาให้แล้วนั้น เธอก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลย!หรือว่า ไวน์แก้วนั้นมีอะไรผิดปกติ!เจียงเซิงกัดฟันลุกขึ้นจากเตียง พยายามทำเสียงให้เงียบที่สุด สวมเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว เก็บข้าวของแล้วย่องหนีออกไปเธอต้องกลับไปหาเจียงเวยเพื่อถามให้รู้เรื่อง!*****เมื่อเจียงเซิงกลับมาที่บ้านของตระกูลเจียง ก็เห็นเพียงเจียงเซิ่นพ่
Read more
บทที่ 2
ณ สนามบินของเมืองหลวงทันทีที่แม่ลูกคู่หนึ่งได้ก้าวออกจากประตูที่เต็มไปด้วยผู้โดยสารพลุกพล่านนั้น พวกเขาก็สามารถดึงดูดความสนใจของผู้คนได้เป็นอย่างมากพูดให้ถูกก็คือ แม่คนหนึ่งที่พาลูกหน้าตางดงามสามคนมาด้วยนั่นเองหญิงสาวดูเย็นชาและสูงศักดิ์ สวยจนน่าทึ่ง อุ้มเด็กสาวหน้าตาน่ารักน่าชังด้วยมือเดียวไว้ในอ้อมแขน ผมหยิกลอนหนาราวกับตุ๊กตาโดยมีเด็กชายสองคนที่ลักษณะคล้ายกันและหน้าตางดงามอยู่ข้างๆ ดวงตาสีเหลืองอำพันสว่างไสว ผมสีน้ำตาลเข้ม ผิวขาวราวกับน้ำนม ช่างงดงามราวกับไม่ใช่คนอย่างไรอย่างงั้น!หญิงสาวที่ยืนอยู่หน้ารถบีเอ็มดับบิวถอดแว่นกันแดดออก เมื่อเห็นเจียงเซิงอุ้มเด็กน้อยคนหนึ่งไว้ในอ้อมแขนและอีกสองคนเดินตามหลังมา เธอก็สูดหายใจเข้าอย่างเต็มแรง"ให้ตายเถอะ เซิงเซิง อุ้มท้องครั้งเดียวได้สามคนเลยเหรอ?"เธอตกตะลึง!คลอดตั้งสามคนออกมาก็นับว่าเก่งแล้ว แต่ที่สำคัญก็คือเจ้าตัวน้อยทั้งสามยังหน้าตาดีขั้นเทพตั้งแต่อายุยังน้อยอีกต่างหากเธออดไม่ได้ที่จะสงสัยว่า ในตอนนั้นเจียงเซิงไปนอนกับเทพเจ้าองค์ไหนมากันแน่!เจียงเซิงวางเด็กน้อยในอ้อมแขนลง ลูบหัวเล็กๆของพวกเขาทั้งสาม "นี่คือแม่บุญธรรมของพว
Read more
บทที่ 3
เจียงเซิงหันหน้าไปพบกับสายตาที่ใสสะอาดของชายคนนั้น และเมื่อเธอเห็นรูปร่างหน้าตาของเขา เธอก็ตกตะลึงไปชั่วขณะผิวของเขาขาวใส ใบหน้าคมเข้มและโดดเด่น โดยเฉพาะดวงตาสีเหลืองอำพันคู่นั้นที่ดูเหมือนจะซ่อนความลึกลับที่ไม่อาจหยั่งถึงได้เอาไว้ รวมถึงริมฝีปากที่เม้มแน่นราวกับมีดบางๆนั้นอีกด้วยเพียงแต่ว่าใบหน้านี้กลับมีความคล้ายคลึงกับเฉินเฉินและเหยียนเหยียนเป็นอย่างมาก แม้แต่สีตาก็เหมือนกัน!ในตอนนั้นเมื่อเธอได้ให้กำเนิดลูกที่ประเทศSถึงได้รู้ว่าเป็นแฝดสาม คนโตเหยียนเหยียนและคนที่สองเฉินเฉินหน้าตาไม่เหมือนเธอเลยแม้แต่น้อยตรงกันข้ามกับคนสุดท้องหนวนหนวนที่พอมีหน้าตาคล้ายกับเธออยู่บ้าง แต่สีผมที่ดำเหมือนน้ำหมึกของเธอกลับเหมือนกับผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอคนนี้เมื่อมองไปที่ชายคนนี้ ดวงตาของเจียงเซิงก็อดไม่ได้ที่จะหม่นลงเขาคือใคร? เป็นอะไรกับเจียงเวย?ดวงตาของซือเย่เจ๋วจ้องมองไปที่ใบหน้าของเจียงเซิง ขมวดคิ้วเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้...เมื่อเจียงเวยเห็นซือเย่เจ๋วมองไปที่เจียงเซิง เธอก็แอบกัดฟันแน่น ให้ตายเถอะ ไม่ใช่ว่าซือเย่เจ๋วจะจำเจียงเซิงขึ้นมาได้นะ?ไม่ เธอไม่มีวันยอมเด็ดขาด!เธอคล้องแขนของซื
Read more
บทที่ 4
ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าซือเย่เจ๋วเป็นแขกผู้มีเกียรติที่ได้รับเชิญจากราชวงศ์ของประเทศS และยังเป็นเพื่อนกับเจ้าหญิงแห่งราชวงศ์ของประเทศSอีกด้วย ซึ่งเขาต้องเคยเห็นเหรียญที่ระลึกของราชวงศ์ของประเทศSอยู่แล้วต่อให้เธอจะเอามันออกมาได้ ก็คงต้องถูกจับได้ว่าเป็นของปลอมอย่างแน่นอน!เจียงเซิงเยาะเย้ย "ของล้ำค่าขนาดนั้น ฉันจะเอาออกมาให้เธอดูง่ายๆได้ยังไง?"ความหมายของประโยคก็คือ เธอไม่คู่ควรนั่นเอง!เจียงเวยตัวสั่นเทาด้วยความโกรธ แต่ยังคงมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า "แกไม่กล้าใช่ไหมล่ะ?""เย่เจ๋ว คุณเห็นไหมว่าเธอกำลังโกหกอยู่ เธอรู้แก่ใจดีว่าราชวงศ์เคยรับเชิญคุณ และคุณก็รู้จักเหรียญที่ระลึกนั่น เพราะงั้นเธอจึงไม่กล้าเอามันออกมาไงล่ะคะ"เธอมีทีท่าอีกอย่างเมื่ออยู่ต่อหน้าซือเย่เจ๋วซือเย่เจ๋วกระตุกมุมปากอย่างเย็นชา "ผมเป็นคนจ่ายเงินหนึ่งพันล้านเอง เป็นความตั้งใจของผมเองที่จะเชิญดีไซเนอร์โซรามา หากคุณสามารถพิสูจน์ได้ว่าคุณคือโซรา เรื่องของวันนี้ผมจะไม่เอาเรื่อง""แต่หากไม่ได้" ซือเย่เจ๋วโน้มตัวเข้าหาเธอ แล้วพูดคำต่อคำว่า "คุณจะไม่สามารถอยู่ในเมืองหลวงได้อีก"ขณะที่เขาเข้ามาใกล้ กลิ่นน้ำหอมจางๆบนตัวของเ
Read more
บทที่ 5
เจียงเซิงเดินไปที่ระเบียงพร้อมกับโทรศัพท์มือถือ และกดรับสาย "ทำไมล่ะ ผู้อำนวยการเจียงเสียใจทีหลังเหรอ?"เมื่อเจียงเวยได้ยินอย่างนั้น เธอก็กัดฟันแน่นแล้วพูดว่า "เจียงเซิง จะมากเกินไปแล้วนะ เรายอมจ่ายแกพันล้านเพื่อเชิญแกมาก็ถือว่าเราให้เกียรติแกมากแล้วนะ!""งั้นเหรอ? พูดเหมือนว่าฉันอยากจะได้พันล้านของพวกเธอมากอย่างงั้นแหละ" เจียงเซิงโน้มตัวไปที่ระเบียงพร้อมกอดอกแล้วยิ้มเบาๆ "ในเมื่อไม่ได้ความร่วมมือด้วยความจริงใจ ก็ไม่ต้องโทรมาอีก""เดี๋ยว!"เจียงเวยตะโกนเรียกเธอเอาไว้ เธอนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน แล้วพูดด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา "เจียงเซิง แกอย่าลืมว่าฉันยังมีคลิปวิดีโอนั่นอยู่ในมือนะ"เมื่อพูดถึงเรื่อง"คลิปวิดีโอ"ใบหน้าของเจียงเซิงก็ค่อยๆหม่นหมองเมื่อไม่ได้ยินความเคลื่อนไหวทางปลายสาย เจียงเวยก็ยิ้มๆ"ถ้าไม่อยากให้ฉันเปิดเผยสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อหกปีที่แล้ว ฉันขอแนะนำให้แกมาคุยกับฉันพรุ่งนี้เช้านะ"เจียงเซิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วพยักหน้า "โอเค พรุ่งนี้ฉันจะเข้าไป"พอพูดจบ เธอก็วางสายไปเจียงหนวนหนวนที่แอบฟังอยู่ด้านหลังได้วิ่งกลับไปที่ห้องด้วยเท้าเล็กๆของเธอ แล้วพูดกับพี่ชายทั้งสองของเธอว
Read more
บทที่ 6
ขอโทษ?ให้เธอกลับไปขอโทษเจียงเวย?เจียงเซิงยิ้มเยาะ และเงยหน้าขึ้นมองเขา "เป็นไปไม่ได้"ซือเย่เจ๋วไม่คิดเลยว่าผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแต่เย่อหยิ่ง แต่ยังดื้อรั้นอีกต่างหาก ใบหน้าของเขาเย็นชาและแข็งกร้าว "ถ้าคุณไม่ขอโทษ ชื่อของโซราจะหายไปจากอุตสาหกรรมเครื่องประดับแฟชั่นในวันพรุ่งนี้"เดิมทีเขาไม่เคยคิดที่จะทำให้เธอต้องลำบากใจ แต่เจียงเวยคือ"ผู้ที่ช่วยชีวิต"ของเขา ถ้าคืนนั้นเมื่อหกปีก่อนไม่มีเธอ เขาคงตกหลุมพรางไปนานแล้วแม้ว่าเขาจะไม่มีความรู้สึกใดๆต่อเจียงเวย แต่หลายปีที่ผ่านมาเขาก็ให้เธออยู่เคียงข้างตลอดเวลา โดยที่เขาจะสนองความต้องการทางวัตถุให้เธออยู่เสมออย่างไร้เงื่อนไขใดๆไวน์เนอร์ จิวเวลรี่เข้าสู่ภาวะถดถอยในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เพราะฉะนั้นเขาจึงจ่ายเงินหนึ่งพันล้านแทนเธอเพื่อขอให้โซรากลับมายังประเทศเขารู้ว่าเจียงเวยตบเธอ เธอเป็นฝ่ายผิดก่อน เขาสามารถขอให้เจียงเวยขอโทษเธอได้ส่วนตัวแล้วพวกเธอจะแก้ไขปัญหายังไงเขาไม่สน แต่เขาไม่อนุญาตให้ผู้หญิงคนอื่นกล้าทำอะไรเธอต่อหน้าเขาอย่างเด็ดขาดมือที่ถูกล็อกของเจียงเซิงเจ็บปวดราวกับกระดูกเคลื่อน ดวงตาของเธอลดต่ำลง แม้ว่าเธอจะรู้สึกเสียใจ
Read more
บทที่ 7
"คุณน้าคนฉวย เรามาที่นี่เพื่อสัมภาษณ์นางแบบนายแบบค่ะ~" เจียงหนวนหนวนเงยหน้าขึ้น ดวงตาของเธอเป็นประกายราวกับมีดวงดาวซ่อนอยู่ข้างในดาลิน่าสูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อสงบจิตใจ เด็กที่น่ารักขนาดนี้ และอ่อนโยนขนาดนี้ จะเป็นลูกของท่านซือได้ยังไงกัน?จากความเข้าใจของเธอที่มีต่อท่านซือ เขาคงไม่มีทางให้กำเนิดเด็กที่น่ารักขนาดนี้ได้หรอกนะเธอคุกเข่าลงแตะศีรษะเล็กๆของพวกเขา "พวกหนูชื่ออะไรจ๊ะ""หนูชื่อเจียงหนวนหนวนค่ะ""หนูชื่อเจียงเหยียนเหยียนครับ"เด็กน้อยทั้งสองตอบอย่างพร้อมเพรียงกันดาลิน่าตะลึงกับความน่ารักของพวกเขา หน้าตาน่ารักก็ถือว่าดีมากแล้ว แต่นี่ยังหน้าตาดีขนาดนี้อีกถ้ายืนหน้ากล้อง...เธอดึงสติกลับมา ยืนขึ้นและตะโกนบอกเจ้าหน้าที่ที่อยู่รอบตัวเธอ "พวกเธอ รีบพานางแบบนายแบบตัวน้อยสองคนนี้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเร็วๆเข้า!"เธอแทบรอไม่ไหวที่จะเห็นผลลัพธ์!ใต้อาคารTG มายบัคที่จอดอยู่ให้บอดี้การ์ดชุดดำรออยู่ที่ประตูเพื่อแยกฝูงชนที่อยู่รอบๆออกไปอย่างรวดเร็ว และยืนเป็นสองแถวซือเย่เจ๋วก้าวลงจากรถ และก้าวเข้าไปในล็อบบี้ด้วยขาที่เรียวยาวอีกด้าน ดาลิน่าซึ่งถ่ายรูปไว้หลายชุด ได้ส่งผลงานของทั้งสอ
Read more
บทที่ 8
"มามี้บอกว่าถ้าใครมาถามชื่อมามี้ ก็บอกเขาไปแค่ว่า ชื่อของมามี้คือท่านราชินีค่ะ" เจียงหนวนหนวนหัวเราะ"หึๆ" ดาลิน่ากลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่อยู่ แต่เธอก็ต้องรีบอดกลั้นเอาไว้ฮ่าๆ เด็กสองคนนี้น่ารักจัง แม่คนไหนสั่งสอนกัน?ดวงตาของซือเย่เจ๋ววับวาว เขามองไปที่เจียงเหยียนเหยียนซึ่งมีดวงตาที่เหมือนกับตัวเขาทุกประการหากไม่ใช่เพราะคนเดียวที่เขามีความสัมพันธ์ด้วยคือเจียงเวย เขาคงจะสงสัยว่าเด็กทั้งสองคนอาจจะเป็นลูกของเขาก็เป็นไปได้เจียงหนวนหนวนเหลือบมองนาฬิกาของเธอ แล้วกล่าว "อาคนฉวย เราต้องกลับบ้านแล้ว ไม่เช่นนั้นท่านราชินีจะเป็นห่วงเอาได้นะคะ"ซือเย่เจ๋ววางเธอลง หันกลับไปเอ่ยกับหลัวเชว่ "ไปส่งเด็กสองคนนี้ด้วยนะ"หลัวเชว่ตกตะลึง และพยักหน้า "ครับ""อาคนฉวย ลาก่อนนะคะ!" เจียงหนวนหนวนโบกมือให้เขา ก่อนจับมือพี่ชายแล้วจากไปพร้อมกับหลัวเชว่ขณะที่เธอกำลังจะเดินออกไปนั้น เธอก็โชว์ผมเส้นหนึ่งให้เจียงเหยียนเหยียนดูอย่างภาคภูมิใจหลังจากเดินออกจากประตู เจียงหนวนหนวนก็ดึงชายเสื้อของหลัวเชว่ "คุณอา มามี้ของเราป่วยอยู่ในโรงพยาบาล คุณอาช่วยพาเราไปโรงพยาบาลได้ไหมคะ?"หลัวเชว่หยุดชะงัก ลอบถอนหายใจว่า
Read more
บทที่ 9
วันรุ่งขึ้น ณ บริษัทไวน์เนอร์เจียงเซิงนั่งอยู่ในห้องทำงานของเธอเพื่อตรวจสอบการออกแบบของไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ตลอดหลายปีที่ผ่านมา จากนั้นเธอก็โยนแฟ้มลงบนโต๊ะ"ไม่มีความคิดสร้างสรรค์ แม้แต่คำนิยามของการออกแบบยังไม่รู้เลย หลายปีมานี้เครื่องประดับของไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ใช้เงินไปกับการเอาของไม่ดีมาปนกับของดีเพื่อทดจำนวนงั้นเหรอ?"พนักงานที่ยืนอยู่ห้องทำงานดูลำบากใจเป็นอย่างมาก "คุณโซราคะ ผู้อำนวยการเจียงบอกว่า แบรนด์เครื่องประดับของไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ต้องไปตามสไตล์ดั้งเดิมเท่านั้นค่ะ"เจียงเซิงกอดอกเอนตัวพิงกับเก้าอี้ แล้วหัวเราะ "สไตล์ดั้งเดิมยังไง?"เธอกางไฟล์ข้อมูลของผลิตภัณฑ์เครื่องประดับขึ้นมา "ในอุตสาหกรรมเครื่องประดับแฟชั่นพวกนี้เป็นเพียงขยะเท่านั้น ผู้อำนวยการเจียงของพวกคุณมีความสามารถจริงๆ หลังเข้ารับตำแหน่งก็ถอดคนที่มีความสามารถในแผนกออกทั้งหมด ตอนนี้ ไวน์เนอร์แม้แต่ผลิตภัณฑ์ของตัวเองยังทำออกมาไม่ได้ ได้แต่ขายของที่คนอื่นไม่เอาแล้ว จะผลาญก็ไม่ใช่ผลาญแบบนี้นะ"พนักงานนิ่งเงียบและไม่ตอบโต้ใดๆเจียงเซิงลุกขึ้นยืน แล้วพูดว่า "พาฉันไปที่โกดังเก็บวัตถุดิบที""ค่ะ" พนักงานพยักหน้า
Read more
บทที่ 10
เมื่อเจียงเวยได้ยินว่าซือเย่เจ๋วและเจียงเซิงมาที่โกดังเก็บวัตถุดิบ แถมผู้จัดการเฉินยังถูกเรียกตัวเข้าไปอีกต่างหาก เพราะกลัวว่าบางอย่างจะถูกเปิดเผย เธอจึงรีบไปที่นั่นในทันทีเธอระงับความตื่นตระหนกในใจเอาไว้ แล้วถามราวกับไม่รู้อะไรเลยว่า "เกิดอะไรขึ้น?""เย่เจ๋ว ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้?"ให้ตายเถอะ นังสารเลวเจียงเซิงกลับมาเพื่อจับผิดเธอใช่ไหม ถึงกับต้องตามถึงโกดังเก็บวัตถุดิบเชียวเหรอ!ตอนนั้นเพื่อประหยัดเงินเธอได้ให้คนนำเข้าอัญมณีล็อตหนึ่งที่มีการปลอมปนเข้ามา ไม่คิดเลยว่านังนี่เพิ่งกลับมาก็หาเรื่องเธอซะแล้ว!ซือเย่เจ๋วมองไปที่เธอและพูดอย่างเฉยเมย "หินอัญมณีเจือปนพวกนี้คืออะไร?"เจียงเวยอดไม่ได้ที่จะกำหมัดแน่น แต่เธอกลับแสดงทีท่าไร้เดียงสาออกมา "ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับหินอัญมณี อย่างที่คุณรู้ หลายปีที่ผ่านมา วัตถุดิบหินอัญมณีต้องได้รับการอนุมัติจากฉัน แต่ฉันคิดว่ามันคงเหมือนเดิมมาโดยตลอด"เธอไม่รู้เรื่องอะไรเลยเกี่ยวกับหินอัญมณีจริงๆ ข้อนี้เธอได้ประโยชน์แต่เจียงเซิงกลับหัวเราะออกมา "คุณพ่อใจกว้างจังเลยนะ ยกบริษัทให้กับคนที่ไม่รู้อะไรเลย ไม่กลัวบริษัทจะล้มละลายหรือไ
Read more
PREV
123456
...
53
DMCA.com Protection Status