แชร์

บทที่ 1170

ผู้เขียน: สายธารสะท้อนเงา
ตงฟางหลีกุมมือของนาง ก่อนวางไว้ในอ้อมอกเข้าไปอีก “หนาว อย่าเอาออกไป วางมือไว้ในอกของข้าดี ๆ เสีย”

“หม่อมฉันเกลียดคนที่พูดจาครึ่ง ๆ กลาง ๆ มากที่สุด” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พูดพึมพำเสียงเบา “อย่าคิดปิดบังหม่อมฉัน พูดมา”

“ข้ารู้สึกโชคดีที่เจ้าไม่ได้รับบาดเจ็บ”

“จริงหรือ?”

“แน่นอน”

“หม่อมฉันรู้สึกว่าบริบทคำพูด
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1630

    “ข้าจำใบหน้าของเขาไม่ค่อยได้ จำได้เพียงว่าเขามีรูปร่างสูงมาก สูงเป็นพิเศษ สูงกว่าข้ามาก ๆ” องค์หญิงชิงอินกล่าวพลางทำท่าทางประกอบ “แม้ว่าข้าจะจำใบหน้าของเขาได้ไม่ชัด แต่ข้ามั่นใจได้ว่า ขอแค่ข้าเห็นเขาจะต้องจำเขาได้แน่นอน” ฉินเหยี่ยนเย่ว์หนักอึ้งอยู่ในใจเล็กน้อยเหล่าองค์ชายจักมีแม่นมคอยเลี้ยงดู หลัง

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1629

    องค์หญิงชิงอินพูดเสียงเบาว่าจะไปทางขวา ทว่ากลับเดินตรงไปทางซ้าย!“ท่านเดินผิดทางแล้ว” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พูดขึ้นอย่างหมดคำจะพูด “ทางนั้นคือทางซ้าย”องค์หญิงชิงอินมองมือตนเองด้วยความงงงวย จากนั้น ก็โคลงศีรษะเป็นเชิงเข้าใจในทันที “เดินผิดทางแล้ว เดินผิดทางแล้ว”ระหว่างที่นางพูดนั้น ก็เดินไปทางขวาเดินไปได

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1628

    ฉินเหยี่ยนเย่ว์มองกลุ่มคนน่ารำคาญเหล่านั้นเดินจากไป พลางสูดลมหายใจเข้าลึกอารมณ์ของนางเดิมยังถือว่าไม่เลวหากแต่หลังจากได้เจอกับสถานการณ์ยุ่งเหยิงวุ่นวายนี้เข้า ต่อให้ไม่เสียเปรียบ ก็ยังรู้สึกรำคาญใจอยู่บ้างพูดให้ละเอียดก็คือ นอกจากในวันตรุษที่ไม่มีใครกล้าก่อเรื่องเดือดร้อนขึ้นในครานั้นแล้ว ทุกครั้

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1627

    หวงกุ้ยเฟยมีโทสะอยู่เต็มทรวงอกนางอยากจะฉีกฉินเหยี่ยนเย่ว์ออกเป็นพันชิ้นหมื่นชิ้นยิ่งนัก ทว่า โอกาสไม่เอื้ออำนวย นางจึงทำได้เพียงยอมไกล่เกลี่ยประนีประนอมหวงกุ้ยเฟยแทบจิกเล็บเข้าไปในเนื้อ โดยหวังจะคั้นเอาเลือดออกมา“เสด็จแม่ ฉินเหยี่ยนเย่ว์ทำเกินไปแล้ว เป็นเพียงชายารองคนหนึ่ง หางชี้ขึ้นฟ้าหมดแล้ว เร

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1626

    ฉินเหยี่ยนเย่ว์เดินเข้าไปหาท่านหญิงอวี้ฉยง และดึงมือของนางออกอย่างรุนแรงพร้อมกับเสียงกรีดร้องได้ยินเพียงเสียงแกร๊บ และนิ้วมือของท่านหญิงอวี้ฉยงที่ห้อยลงก็กลับมาอยู่ในตำแหน่งเดิม“ก็เป็นเพียงการเคลื่อนตัวเท่านั้นเอง ทำให้กลับคืนตำแหน่งเดิมก็จะไม่ส่งผลกระทบใด ๆ แล้ว” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าว“ท่านหญิงหวา

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1625

    พระพันปีเผลอก้าวถอยหลังไปสองก้าวโดยไม่รู้ตัวสายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ฉินเหยี่ยนเย่ว์ฉินเหยี่ยนเย่ว์เหงื่อออกชุ่ม มือกุมตรงหน้าอกไว้แน่น ด้วยความเจ็บปวดมากจนรู้สึกราวกับว่าจะขาดอากาศหายใจลงได้ทุกเมื่อ“หมอหลวง หมอหลวง” ถึงแม้ว่าพระพันปีจะเกลียดฉินเหยี่ยนเย่ว์ ทว่านางกลับไม่สามารถยืนดูคนตายโดยไม่ช่ว

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status