หายไปที่ใดกัน

ตู้หยวนก็ตกตะลึงจนไม่รู้จะเอ่ยถามสิ่งใด ได้แต่พาน้องสาวเข้าไปด้านในเสียก่อน

“ท่านแม่บอกกล่าวแม่นมตู้ไว้แล้วหรือยังเจ้าคะ” หรูอวี้นางต้องการกลับเข้าไปในมิติเพื่อจัดการแผลของนางอีกรอบ

“แม่บอกนางแล้ว”

“เสี่ยวซี สิ่งที่เจ้าเห็นต่อไปนี้อย่าเพิ่งเอ่ยถาม ไว้ข้าจะบอกเจ้าในภายหลัง” เสี่ยวซีแม้ไม่รู้ว่าเรื่องที่หรูอวี้นางพูดคือเรื่องอันใด แต่นางเชื่อมั่นในตัวคุณหนูของนาง จึงได้พยักหน้ารับอย่างแข็งขัน

หรูอวี้พาทุกคนเข้ามาภายในมิติของนางทันที แม้แม่นมตู้และเสี่ยวซีจะเผลอกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ แต่นางก็ไม่มีเวลาให้หยุดสนใจทั้งสองคนแล้ว

ด้วยจำนวนเลือดที่ไหลเพิ่มขึ้น ทำให้นางมึนหัวไม่น้อย ไหนจะฤทธิ์ยาที่เพิ่งกินเข้าไป ดวงตาของนางก็แทบจะลืมไม่ขึ้นแล้ว

“ท่านพี่ ฝากท่านจัดหาที่พักให้แม่นมตู้กับเสี่ยวซีด้วย มีเพียงสองห้องที่ข้าขอไว้ อย่าได้เข้าไปเด็ดขาด” ทั้งสองห้องเป็นห้องทำงานและห้องเก็บอาวุธของนาง แม้แต่ห้องนอนของนาง นางก็ไม่คิดจะให้ผู้ใดเข้าไปยุ่งวุ่นวาย

ตู้หยวนพยักหน้ารับ แม้ใจอยากจะไปช่วยน้องสาวเสียมากกว่า ตัวเขาก็กังวลไม่น้อย เมื่อห้องพักภายในเรือน มีเพียงแค่สามห้อง ทั้งสามห้องก็ล้วนแต่เป็นห้อง