ตอนที่82 เสียใจแล้ว

“ท่านเบาเสียงลงหน่อย นายหญิงยังสบายดีอยู่” เสี่ยวหลี่เอ่ยเสียงเบา ๆ แต่คนฟังได้ยินชัดเจน

จงเอ่าหยุดดิ้นทันที ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความดีใจ “เจ้าไม่ได้หลอกข้าใช่หรือไม่?”

เสี่ยวหลี่พยักหน้าตอบก่อนจะนั่งลงที่เดิม จงเอ่ารีบนั่งลงข้าง ๆ สาวใช้อายุน้อยกว่า เสี่ยวหลี่จึงถือโอกาสที่ฟางเซียวไม่อยู่รีบเล่าเรื่องทั้งหมดให้จงเอ่าฟัง ครั้นสตรีอายุมากกว่าได้ยินเรื่องราวทั้งหมดแล้ว ทั้งสองจึงร่วมกันวางแผนว่าจะออกไปจากจวนตระกูลหลัวเมื่อใดดี เพราะหากออกไปยามนี้ก็จะดูน่าสงสัยเกินไป

เมื่อทั้งสองตกลงกันว่าก่อนน้องชายของหลิวหลิงลี่จะกลับเมืองหลิวผิง สาวใช้ทั้งสองจะขอหลัวฮูหยินออกจากจวน และแบ่งเงินให้คนรับใช้ในเรือนตะวันตกก่อนออกจากจวน ตามที่หลิวหลิงลี่ได้บอกเอาไว้ แต่ตอนนี้สิ่งที่พวกนางต้องทำคือนำเงินไปให้สำนักคุ้มกันสินค้า เพื่อส่งไปให้เผยไจ่เหวินตามที่หญิงสาวจากเมืองหลิวผิงสั่งเอาไว้

ทางด้านฟางเซียวเมื่อเขามาถึงลานกว้างที่บุรุษชุดดำนั่งคุกเข่าอยู่ ก็ไม่รอช้าที่จะถามพวกเขาถึงคนที่อยู่เบื้องหลัง เมื่อชายชุดดำทั้งสามมิยอมเอ่ยอันใด แม่ทัพหนุ่มก็ไม่คิดถามให้เสียเวลา เขาเดินไปหยิบแส้ขึ้นมา ก่อนจะออกแรงตวัดข