LOGINร้านอาหารในช่วงค่ำ มีแขกเข้ามาใช้บริการจำนวนมาก ที่จอดรถแน่นขนัดเต็มพื้นที่ พนักงานรับรถ ละล้าละลัง ที่เห็นว่า รถคนสำคัญ ขับเข้ามา แต่ไม่มีที่จอด
" ไม่เป็นไร เดี๋ยวนิ้งไปจอดทางโน้นเอง "
หลานสาวที่พ่วงตำแหน่งสะใภ้ บอกกับพนักงานแล้วขับรถเลยไปจอดรถของตัวเองตรงที่ไกลจากร้านออกไป เกือบร้อยเมตร
นักศึกษาแพทย์เดินมาจากอีกทางในเวลาไล่เลี่ยกัน ก่อนจะยิ้มทักทาย กับพนักงานที่ร้าน
" คุณหมอครับ คุณนิ้ง ไปจอดรถทางโน้นครับ " คนที่บอกด้วยความเป็นห่วง บอกกับคนที่เพิ่งมาถึง แล้วชี้ไปที่มีรถจอดยาวเหยียด
" ขอบคุณมากครับ " คนที่เป็นห่วงอยู่แล้ว เดินไปตามทางทันที
รถยุโรปคันสวยจอดเรียบร้อยแล้ว เตรียมตัวจะลง คนที่เดินตามมา ก็เคาะกระจกทันที
กระเป๋าถือใบสวย ถูกหยิบลงมา พร้อมกับกุญแจรถและโทรศัพท์ คนที่ยืนรออยู่แล้ว คว้ากระเป๋ามาถือ แล้วโอบไหล่คนข้างตัวให้เดินข้างใน เรื่องเล็กน้อย แต่มันมีค่า เหลือเกิน
" นิ้งไม่ต้องขับรถเองแล้วมั้ง เหนื่อยแย่ " แดนไทพูดเพราะห่วงมาก ไม่อยากให้วนหาที่จอดรถแบบนี้
" ถ้าไทอยากให้นิ้ง ทำแบบนั้น นิ้งก็จะตามใจ
ร้านอาหารในช่วงค่ำ มีแขกเข้ามาใช้บริการจำนวนมาก ที่จอดรถแน่นขนัดเต็มพื้นที่ พนักงานรับรถ ละล้าละลัง ที่เห็นว่า รถคนสำคัญ ขับเข้ามา แต่ไม่มีที่จอด" ไม่เป็นไร เดี๋ยวนิ้งไปจอดทางโน้นเอง "หลานสาวที่พ่วงตำแหน่งสะใภ้ บอกกับพนักงานแล้วขับรถเลยไปจอดรถของตัวเองตรงที่ไกลจากร้านออกไป เกือบร้อยเมตรนักศึกษาแพทย์เดินมาจากอีกทางในเวลาไล่เลี่ยกัน ก่อนจะยิ้มทักทาย กับพนักงานที่ร้าน" คุณหมอครับ คุณนิ้ง ไปจอดรถทางโน้นครับ " คนที่บอกด้วยความเป็นห่วง บอกกับคนที่เพิ่งมาถึง แล้วชี้ไปที่มีรถจอดยาวเหยียด" ขอบคุณมากครับ " คนที่เป็นห่วงอยู่แล้ว เดินไปตามทางทันทีรถยุโรปคันสวยจอดเรียบร้อยแล้ว เตรียมตัวจะลง คนที่เดินตามมา ก็เคาะกระจกทันทีกระเป๋าถือใบสวย ถูกหยิบลงมา พร้อมกับกุญแจรถและโทรศัพท์ คนที่ยืนรออยู่แล้ว คว้ากระเป๋ามาถือ แล้วโอบไหล่คนข้างตัวให้เดินข้างใน เรื่องเล็กน้อย แต่มันมีค่า เหลือเกิน" นิ้งไม่ต้องขับรถเองแล้วมั้ง เหนื่อยแย่ " แดนไทพูดเพราะห่วงมาก ไม่อยากให้วนหาที่จอดรถแบบนี้" ถ้าไทอยากให้นิ้ง ทำแบบนั้น นิ้งก็จะตามใจ
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นก่อนจะสว่าง คนที่เพิ่งหลับไปได้ไม่นาน ลืมตาขึ้นมา แล้วมองคนที่หลับอยู่ข้างๆ ผมยาวสยายที่อยู่บนอก ทำให้ต้องค่อยๆ ระวังมืออ่อนโยนรวบผมอย่างเบามือ แล้วขยับตัวคนที่นอนบนอกของตัวเองให้กลับไปหนุนหมอน ห่มผ้า แล้ว จูบเบาๆอีกครั้งไฟในห้องอ่านหนังสือเปิดขึ้นให้ความสว่าง ข้างนอกยังมืดอยู่ แต่คนที่ต้องตื่นแต่เช้า กลับไม่ง่วงเลย เพราะเมื่อคืน ยอมแลกเวลานอน เวลาอ่านหนังสือ แล้วไปใช้เวลาด้วยกันใบหน้าสุขสมแดงก่ำ ยามถูกขยับโยกบนร่างกายเปลือยเปล่า เป็นความสุข เป็นกำลังใจ ให้คนที่ต้องเรียนหนัก อ่านหนังสือโหดมีแรงขึ้นสู้ เสียงเรียกชื่อที่ดังออกมาจากปาก อ่อนหวานกว่าอะไรทั้งนั้น จนคนที่กำลังจะยั้งใจ ก็ทนต่อไปไม่ไหวแล้วนักศึกษาแพทย์ยิ้มกว้างแล้วเปิดตำรา ตั้งสมาธิโฟกัสกับหนังสือตรงหน้า ก่อนที่จะไม่ทันไปมากกว่านี้เสียงนาฬิกาที่ปลุกตามเวลาของตัวเอง ทำให้คนที่รู้สึกตัว ลืมตาขึ้นมา หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูเวลาก่อน แล้วพลิกตัวนอนหงายเลื่อนมือไปข้างๆ หมอนอีกใบเย็นเฉียบ เพราะคนข้างตัว คงจะตื่นนา
แฟ้มเอกสารปิดลง พร้อมเสียงปรบมือ ดีล ลงทุนครั้งแรก ของคุณนิ้ง เสร็จสมบูรณ์ไปแล้ว คู่ค้า ยิ้มให้กับ ท่านรอง ก่อนจะยื่นมือออกไป สัมผัสเบาๆ แล้วถ่ายรูปด้วยกัน เป็นที่ระลึก" ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจริงๆ ที่ไว้ใจเคทีกรุ้ปของเรา นิ้งจะทำให้เต็มที่ "ดีลแรกมูลค่าเกือบเก้าหลัก ทำให้พนักงานที่ทำงานด้วยกัน เห็นฝีมือ คุณนิ้ง ไม่ใช่เด็กเส้น อย่างเดียว แต่เป็นเด็กเส้น ที่มีฝีมือพนักงานในห้องประชุมทยอยเดินออกกันไปหมดแล้ว มีเพียงเลขาสาว และ คู่ค้า ที่ยังนั่งคุยกันอยู่" ไม่เจอกันนาน นิ้งดู มีความสุขมากๆ " ชายหนุ่มบอกยิ้มๆ มองรุ่นน้องที่ตัวเองเคยสนใจ แล้วบอกออกมา" นิ้ง หมั้นแล้วค่ะ พี่คอป แต่ไม่ได้บอกใครเลย เพราะว่า ไทเค้ายังเรียนไม่จบ " คนที่พอรู้ข่าวมาบ้าง พยักหน้า รับรู้" ยินดีด้วยนะครับ วันไหนว่างๆ นัดมาเจอกันหน่อย พี่จะเลี้ยงข้าว แสดงความยินดี " 
" ไท ไปแล้วนะครับ ค่ำนี้เจอกันนะ " คนที่ต้องไปเรียนแต่เช้า ดึงภรรยามากอด แล้วมองถุงกระดาษสีชมพูหวาน ที่อยู่ในมือ" ขอบคุณสำหรับอาหารเช้านะครับ " เค้าบอกอีกที ทำเอาคนทำอาหารเช้า ยิ้มแก้มปริ" ไปได้แล้ว พูดเยอะจัง " คนเขินจัด แก้เขินด้วยการไล่ให้เค้าออกไป แต่มือยังไม่ยอมปล่อยออกจากเอว" อ้าว ไหนจะให้ไป ทำไมไม่ปล่อยมือ "" ไท อะ ล้อหรอ "" ไม่ได้ล้อซักหน่อย ก็นิ้งของไท น่ารักขึ้นทุกวันแบบนี้ จะให้ไท ทำยังไงได้ " แดนไท กอดแล้วหอมแก้มบางอีกครั้ง" ไปจริงๆแล้วครับ พี่ปีสี่ต้องไปแล้ว " พี่ปีสี่บอกเสียงเข้ม แล้วเปิดประตูห้อง เดินออกไปอย่างรวดเร็วคนที่อยู่ในห้อง ยิ้มเต็มหน้า มองมือของตัวเอง ที่สวมแหวนหมั้นเอาไว้ แล้วเดินกลับเข้ามาในห้องแต่งตัวเสื้อผ้าชุดทำงานที่ถูกเตรียมเอาไว้เรียบร้อย ถูกหยิบนำมา สวมใส่เพื่อเตรียมตัวไปทำงาน ร่างกายบอบบา
คอนโดมิเนียมขนาดใหญ่ที่เป็นเรือนหอ ตกแต่งอย่างสวยงาม สมบูรณ์แบบ ผู้เป็นแม่ มองลูกสาว ที่กำลังจะย้ายออกจากบ้าน ด้วยความรู้สึกที่บอกออกมาไม่ได้ ตลอดเวลาที่ตกแต่งคอนโด ช่วยลูกย้ายของเข้ามา ก็พยายามที่จะไม่คิดอะไรมาก เพราะรู้และเข้าใจในธรรมชาติ แต่พอถึงคราว จะต้องมาส่งจริงๆ" ทำไม ทำหน้าแบบนี้ละ "คนข้างตัว มองภรรยา ที่ทำหน้าเศร้าสร้อย พิธีการวันนี้ เสร็จเรียบร้อย อบอุ่น และสวยงามอย่างดี แต่พอมาส่งลูกที่คอนโด ผู้เป็นแม่ กลับทำหน้าตาไม่สู้ดีนัก" พี่คีธ มาลินห่วงลูก " ผู้เป็นสามีโอบเอวภรรยา มาแนบชิดกับตัวเอง แล้วจูบที่หน้าผากเบาๆ" ไหนบอกพี่ว่า นิ้งโตแล้ว " คนเป็นสามีย้อนคำพูด" ก็ห่วง จะกินจะอยู่ยังไง " ลูกสาวที่มีแต่คนฟูมฟักเอาใจ ตลอดมา ต้องมาเป็นแม่บ้าน ให้สามีแล้ว" บ้านโน้นเค้าไม่ปล่อยให้ลูกสะใภ้เค้าลำบากหรอก ในตู้เย็น ของกิน คาวหวาน แน่นไปหมด แม่บ้าน
บ้านหลังใหญ่ของว่าที่เจ้าสาวมีรถวิ่งเข้าวิ่งออก ตลอดทั้งวันตั้งแต่เมื่อวาน ทีมงานเว็ดดิ้งแพลนเนอร์มืออาชีพ มองบ้านหลังใหญ่ตรงหน้า ด้วยความตื่นเต้น งานหมั้นที่เป็นงานภายในของครอบครัว ถูกวางแผนจัดงาน เพื่อความเป็นส่วนตัวของทั้งสองบ้าน เนื่องจากฝ่ายชาย ยังเป็นเพียงนักศึกษาแพทย์ ทำให้การหมั้นหมายในวันนี้ เป็นเรื่องภายใน เท่านั้นช่างแต่งหน้ามือทองระดับประเทศ และช่างทำผมมองหญิงสาวตรงหน้า ที่แต่งหน้า ทำผม แต่งตัวเรียบร้อยแล้ว ทุกอย่าง น้อยแต่มาก ที่แท้ทรู บ้านหลังใหญ่ ราคาหลายสิบล้าน และ ตำแหน่งบุตรสาวคนโตของเคทีกรุ้ป ไม่ได้ทำให้ เว่อร์วังอลังการเลย แต่ทุกอย่าง เหมาะสม และลงตัว แต่สง่างามมาก จริงๆ" ขอบคุณมากนะคะ ที่หาคิวให้นิ้ง " ว่าที่เจ้าสาว ยกมือไหว้ทีมช่าง ที่มางานด่วนให้ในวันนี้" เป็นเกียรติและยินดีมากกว่าค่ะ ที่ได้มาดูแล วันสำคัญให้น้องๆทั้งสองคน




![จิรัติพันประดับ [เซตเกี่ยวรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)


