LOGINShare
บทที่ 333
Latest chapter
นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ บทที่ 338
“คนขับรถเป็นผู้ชายครับ”“ไม่จำเป็นต้องพูดละเอียดขนาดนั้น” ฟู่อี้ชวนพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์บอกเขาว่าเธอเรียกคนขับรถแทนก็พอแล้ว แค่ไม่ใช่ผู้ชายที่ซูมั่วรู้จักก็พออีกฝ่ายฟังแล้วพูดเบาๆเพราะเห็นว่าคุณต้องการควบคุมเป้าหมายมาก มีผู้ชายคนไหนมาก็จะหึงหวงในทันที ดังนั้นต่อให้มีแมลงวันตัวผู้อยู่ใกล้เธอก็ต้องรายงานด้วยแต่ว่าคำพูดเหล่านี้เขาไม่กล้าพูดออกไปแน่นอน ยังไงเขาความรับผิดชอบหน้าที่เป็นอย่างดี และยังต้องติดตามนายใหญ่คนนี้ต่อไป แถมในทุกวันยังได้เงินถึงห้าหลักมาอย่างสบายๆฟู่อี้ชวนดูไฟล์เอกสารที่ดาวน์โหลดเสร็จแล้วบนคอมพิวเตอร์ ส่วนใหญ่เป็นรูปภาพที่ซูมั่วกับโจวจิ่งอันแล้วก็หลีโย่วทั้งสามคนรับประทานอาหารด้วยกันที่ร้านอาหารเขาให้เงินไปไม่น้อย ดังนั้นขอแค่ไม่ใช่สถานที่หรูหราอะไรประเภทนั้น ทุกครั้งคนสะกดรอยตามก็จะสามารถเข้าไปตามถ่ายข้างในได้ พร้อมกับแอบฟังเนื้อหาการสนทนาของพวกเขาได้นอกนั้นก็ไม่มีอะไร แต่เค้กของพวกเขาที่อยู่บนโต๊ะค่อนข้างสะดุดตา ฟู่อี้ชวนเห็นแล้วถึงกับเป็นโรคเครียดหลังเหตุการณ์สะเทือนขวัญเพราะวันก่อนไอ้สารเลวโจวจิ่งอันยังพูดกับเขาต่อหน้าว่าจะซื้อเค้กฉลองที่ซูมั่วหย่
นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ บทที่ 337
ตลอดทั้งวันเสาร์ ฟู่อี้ชวนเอาแต่ติดตามดูกล้องวงจรปิด เขาไม่กลับบ้านใหญ่เลย เนื่องจากทะเลาะกันเมื่อวันก่อน ไม่กลับไปคุณปู่ก็คงไม่สงสัยอะไรเขาไม่ได้ออกไปไหนทั้งวัน บอดี้การ์ดที่เฝ้าอยู่ข้างนอกก็ไม่สามารถจับผิดอะไรเขาได้ ดังนั้นจึงผ่อนคลายการเฝ้าระวังลงภาพกล้องวงจนปิดทางฝั่งร้านอาหารต้องรอวันหยุดสุดสัปดาห์ถึงจะส่งมาได้ ส่วนบันทึกภาพกล้องวงจรปิดในคอมพิวเตอร์ของเขานั้นได้ให้คนไปตรวจสอบมาแล้ว พบว่าถูกลบออกจนหมดเกลี้ยง ไม่เหลือแม้แต่ร่องรอยมันผิดปกติเกินไป ถ้าซูมั่วเป็นคนลบเธอจะทำได้อย่างไร้ร่องรอยขนาดนี้เลยเหรอ? หรือว่าเธอมีความสามารถด้านการแฮกข้อมูลด้วย?ฟู่อี้ชวนขมวดคิ้ว รู้สึกคิดไม่ตกเขาเคยเห็นซูมั่วเอาคอมพิวเตอร์ไปวาดรูป เข้าทำงานที่ติ่งเชิ่งก็ทำฝ่ายออกแบบ แต่ปกติแล้วการออกแบบและการแฮกข้อมูลนั้นแตกต่างกันมาก มากสุดเธอก็คงทำได้แค่เขียนโปรแกรมพื้นฐานเท่านั้นถ้าหากเธอเก่งด้านคอมพิวเตอร์มากๆ ก็คงทำงานฝ่ายเขียนโปรแกรมอย่างแน่นอน ไม่มีทางลดความสามารถลงไปเป็นนักออกแบบ“คนที่ลบภาพกล้องวงจรปิดต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญอย่างแน่นอน ถึงได้จัดการลบได้อย่างสะอาดหมดจดขนาดนี้ เพราะนอกจากวันที่แล้ว
นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ บทที่ 336
แต่ในวันนั้นเย่ซินหย่าอยู่ที่ห้องรับแขกตลอดทั้งคืน แผนการนี้ของเธอถือว่าเป็นการทำร้ายตัวเองอย่างมากไม่เหมือนกับเรื่องซุปสร่างเมาหรือข้อเท้าแพลง ที่ไม่ได้ทำเธอบาดเจ็บอะไรแต่สิ่งที่เป็นข้อขัดแย้งคือ เขากลับนึกถึงคำพูดที่หลี่หยวนพูดกับเขาครั้งนั้นหลังจากไปเยี่ยมซูมั่วที่โรงพยาบาลซูมั่วบอกว่าพวกเขาจะทำร้ายเธอ เขายังพาเย่ซินหย่าออกไป จงใจให้เธอถูกรมแก๊ส...ตอนนี้เกิดความขัดแย้งสองด้าน เขาควรจะเชื่ออันไหน?ดูจากข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นเถอะ ขอเพียงคืนวันนั้นซูมั่วเข้าไปที่ห้องครัว และเขากับเย่ซินหย่าไม่ได้เข้าไป แบบนั้นข้อกล่าวอ้างของซูมั่วก็ย่อมฟังไม่ขึ้นเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ฟู่อี้ชวนก็เตรียมที่จะข้ามไปดูวันนั้นเลยทันที แต่เมื่อเคอร์เซอร์เมาส์คลิกลงไป กลับพบว่า...การสำรองข้อมูลในกล้องวงจรปิดของวันนั้นไม่มีแล้วฟู่อี้ชวนตกตะลึงในทันที จากนั้นจึงลองอยู่หลายครั้ง คลาวด์ก็ได้ยืนยันว่าไม่มีภาพกล้องวงจรปิดในเวลาดังกล่าว ส่วนเวลาอื่นยังมีอยู่ทั้งหมดเกิดอะไรขึ้น ทำไมอยู่ดีๆ ถึงไม่มีวันนั้นไปได้?เป็นไปไม่ได้ที่ระบบจะมีบัก ไม่อย่างนั้นการสำรองข้อมูลอันอื่นคงจะหายไปด้วยแล้ว แสดงว่านี่ค
นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ บทที่ 335
ยิ่งไปกว่านั้นคือครั้งนั้นที่บ้าน ซูมั่วจะเอามีดทำร้ายเย่ซินหย่าจริงๆ เหรอ? ถึงเขาจะเห็นไม่ชัด แต่ผลลัพธ์ก็คงไม่โกหกหรอกใช่ไหม?ผลลัพธ์คือ บาดแผลที่ปลายเล็บของเย่ซินหย่ามีขนาดแค่รอยเล็บเท่านั้น แม้แต่พลาสเตอร์ยังไม่ต้องแปะ……เรื่องราวอื่นๆ ก็เช่นกัน ตอนนี้ฟู่อี้ชวนกำลังทบทวนเหตุการณ์ทั้งหมดอีกครั้ง พบว่าปัญหาที่เกิดขึ้นมันใหญ่มาก!มันชัดเจนราวกับลอยอยู่บนชั้นผิว!แต่ในตอนนั้นเขาจิตใจมืดบอด เอาแต่คิดว่าซูมั่วทำร้ายเย่ซินหย่า จึงพูดถากถางและทำร้ายเธอด้วยคำพูดมากมายแต่แล้วยังไง? แรงจูงใจที่จะทำให้ซูมั่ว ‘ทำร้าย’ เย่ซินหย่าคืออะไร?ตอนนั้นเขานึกว่าเพราะความอิจฉา!แต่สถานการณ์ในตอนนี้บอกเขาว่า ซูมั่วไม่เคยรักเขาเลยแม้แต่นิดเดียว แล้วจะอิจฉาได้ยังไง?!ดังนั้นเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะไปทำร้ายเย่ซินหย่าก่อนทั้งหมด ทุกอย่าง...ล้วนเป็นการจัดฉากแสดงเองของผู้หญิงอย่างเย่ซินหย่า!เป็นเธอที่วางแผนเรื่องราวทั้งหมด ทำให้เขาเข้าใจผิด จนทำร้ายซูมั่วทั้งกายและใจ!หลังจากคิดได้ทุกอย่างแล้ว ความทรมานและความเสียอย่างมหาศาลถาโถมเข้ามาที่ร่างกายของฟู่อี้ชวน หัวใจเจ็บราวกับถูกบีบ ท้องไส้ก็เริ่มปั่น
นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ บทที่ 334
มองดูเธอที่ไม่ละอายแต่กลับภาคภูมิใจยังงั้น หลีเชินส่ายหน้า เตรียมเดินกลับห้อง“ถึงเวลาแล้วฉันจะไปเรียกพี่ จำไว้ว่าต้องพูดจาให้อ่อนโยนเข้าไว้ ห้ามรังแกเพื่อนฉันอีก!” หลีโย่วพูดกับพี่ชายของเธอที่ไม่มีความเป็นคนแม้แต่น้อยสิ่งที่ตอบกลับเธอมาคือเสียงปิดประตูอย่างใจดำ หลีโย่งถลึงใส่ประตูสองที แล้วหมุนตัวกลับไปหัวมุมทางเดินคุณแม่หลีที่ถือแก้วน้ำเดินผ่านมาได้ยินทั้งหมดพอดี พลางขมวดคิ้วเล็กน้อย ครุ่นคิดอยู่สักพัก แล้วจึงเข้าไปอีกห้องภายในห้องหลีเชินเปิดกล่องไหม กระดุมข้อมือไพลินหรูหราอย่างพอดิบพอดีปรากฏสู่สายตา แถมยังฝังด้วยทองคำขาวอีกด้วยหยิบขึ้นมาดูอย่างละเอียด เนื้อสัมผัสและฝีมือล้วนยอดเยี่ยม สะท้อนเจิดจรัสภายใต้แสงของโคมไฟเขาเลิกคิ้วเบาๆ พอใจกับของขวัญชิ้นนี้มากสายตาของซูมั่วนับว่าไม่ธรรมดา แถมยังเลือกเป็นด้วยได้ยินน้องสาวบอกว่าอีกฝ่ายยังมีของขวัญที่จะส่งมาให้ตัวเองอีก เขาก็เริ่มที่จะตั้งตารอขึ้นมาบ้างแล้วเขาวางกล่องไหมไว้ในลิ้นชัก ที่เดียวกับนาฬิกาข้อมือ แบบนี้จึงจะสะดวกสวมใส่ในตอนตื่นขึ้นมาแต่ในเมื่ออีกฝ่ายให้หลีโย่วมาส่งแทน ไม่ใช่ว่าวันหยุดชวนไปกินข้าวหรอกเหรอ? ส่
นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ บทที่ 333
“ปกติแล้วลูกค้าที่ร่วมงานด้วยจะเจอเขาได้ต้องแจ้งหรือนัดล่วงหน้าก่อนจริงๆ แต่เธอไม่ใช่สองอย่างนั้นสักหน่อย”“อีกอย่างวันหยุดก็เป็นเวลาส่วนตัวของเขา เขาทำงานล่วงเวลาแค่วันเสาร์”พูดจบเธอก็มองเพื่อนสนิทอีกครั้ง พูดพลางตบไหล่เธอว่า“เฮ้อ ไม่จำเป็นต้องคิดมากขนาดนั้น พี่ชายฉันไม่ใช่คนใหญ่คนโตอะไร ไม่ต้องคอยระวังเวลาเจอหน้าหรอก”ซูมั่วคิดในใจ ‘สำหรับคนทั่วไปแล้ว ซีอีโอของหลีกรุ๊ปก็ถือว่าเป็นคนใหญ่คนโตแล้ว’“ถ้าเกิดเขามีนัดกับเพื่อนแล้วล่ะ” ซูมั่วพูด“งั้นก็ให้เขาเลื่อนออกไปก่อน” หลีโย่วพูดซุม่อ “เอ่อ...นี่ไม่ค่อยดีมั้ง”“มีอะไรสำคัญกว่านัดของเธออีกเหรอ? พี่ฉันไม่กล้าไม่มาหรอก” หลีโย่วฮึดฮัดพูดซูมั่วรู้สึกอายและทำตัวไม่ถูกเล็กน้อย เพื่อนสนิทยกยอเธอเกินไปแล้ว เธอไม่ได้หน้าใหญ่ขนาดนั้นสักหน่อยระหว่างที่กำลังพูดคุย ก็มาถึงคอนโดหยางกวงแล้ว ซูมั่วลงจากรถ หลีโย่วโบกมือลารถได้เคลื่อนตัวอีกครั้ง หลีโย่วส่งข้อความให้พี่ชายของเธอ ถามเขาว่าเลิกงานหรือยังหลีเชิน: [ยัง มีอะไร? ]หลีโย่ว: [ความลับ~ เป็นเซอร์ไพรส์ไง~]ภายในห้องทำงานหลีเชินเห็นน้องสาวพูดอย่างมีลับลมคมใน พอถามแล้วก็ไม่บอก
You may also like
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว
เหวินเหยียนหน่วนหยู่195.8K viewsบ่วงรักนักโทษสาว
ต้นไผ่น้อย46.5K viewsสตรีขี่ม้าออกศึก
ปาเย่วเซิ่งเซี่ย1.3M viewsกลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย Love Beginning
MaNIE-STORY22.4K viewsคลื่นรักเชลยหัวใจ 2 เมียจอมโจร
สาริศา133 viewsเมรี่ยอดนักสืบหญิง
ยัยแม่มดแสนน่ารัก264 viewsจริตหมอนวดทำรัก 2
CokeAuttaphon271 viewsรักร้ายนายแฟนเก่า
ดอกอ้อลู่ลม630 views
