LOGINShare
CHAPTER 11 หมดรักไปตั้งนานแล้ว
Last Updated:
2025-05-01 21:55:28หญิงสาวยังคงให้เทวัญตามหาหลักฐานเพื่อเอาผิดคนที่คิดฆ่ามิณไอริณ รวมถึงหลักฐานต่างๆ ให้การฟ้องหย่าแพนธารินเพื่อที่จะได้ไม่ต้องเสียอะไรเลย และจะให้เขาตายทั้งเป็นให้สมกับความเจ็บปวดของเจ้าของร่างเดิม
“ต้องมีสักวันที่เรื่องแดงขึ้นมาพี่เทวัญดูแลตัวเองดีๆ นะคะไอริณเป็นห่วง...แค่นี้ก่อนนะคะ” สายตามองไปเห็นแพนธารินกำลังเดินมาทางนี้พอดี
“จะรีบวางสายไปจากชู้ทำไม?” เขากอดอกมองหญิงสาว ผู้ชายคนอื่นเดินเข้าออกบ้านเหมือนเป็นบ้านตัวเอง มิณไอริณไม่เกรงใจเขาสักนิด
“มีอะไร”
“วันนี้คุณพ่อกับคุณแม่นัดทานข้าวให้ชวนเธอไปด้วย” ความจริงคือเขานัดพ่อแม่เองต่างหากแค่เอาท่านมาอ้าง
“ฉะ...”
“ไอริณเธอต้องแทนตัวเองว่าไอริณ...ทำไมทำตัวห่างเหินกับฉัน?”
หญิงสาวจ้องหน้าเขาผู้ชายสมัยนี้แปลกทำร้ายจิตใจผู้หญิงสารพัดความเลว ผู้หญิงอดทนหนึ่งร้อยครั้งพอครั้งต่อไปทนไม่ไหวหันกลับมารักตัวเอง กลายเป็นคนผิดทันทีแต่ผู้ชายไม่มองตัวเองเลย
“ฉันหมดรักคุณไปตั้งนานแล้ว”
“ไม่ต้องย้ำ!” ขยี้อยู่นั่นแหละรู้ว่าหมดรัก ไม่เคยดูไร้ค่าขนาดนี้มาก่อน ตอนแต่งก็บังคับแต่งพอตอนเลิกยังต้องมาบังคับเขาเลิกอีก
“เราไปหย่ากันดีๆ ไหมคะ”
“ฉันไม่หย่า! จำไว้ว่าห้ามพาผู้ชายคนไหนเข้ามาในบ้านและห้ามเธอไปไหนกับพวกมัน”
เธอเม้มริมฝีปากแน่น หัวใจเต้นแรงขึ้นเมื่อดวงตาคมจ้องมองราวกับจะเผาผลาญเธอทั้งเป็น "คุณไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉันนะ..."
"ไม่มีสิทธิ์?" น้ำเสียงเขาแผ่วลงแต่ยังเต็มไปด้วยแรงอารมณ์ ฝ่ามือใหญ่จับคางเธอให้เงยขึ้นรับสายตา "งั้นให้ฉันแสดงให้ดูไหม...ว่าฉันมีสิทธิ์แค่ไหน"
ไม่ทันให้เธอได้เอ่ยอะไร ริมฝีปากร้อนก็ทาบทับลงมาหนักแน่นและเอาแต่ใจ สัมผัสนั้นเต็มไปด้วยความหึงหวงและเรียกร้อง เขาจูบเธออย่างดุดัน บังคับให้เธอจมดิ่งลงไปในห้วงอารมณ์ที่ปั่นป่วน
เธอพยายามผลักเขาออก แต่ยิ่งทำแบบนั้น วงแขนแข็งแกร่งก็ยิ่งโอบรัดแน่นขึ้น ความร้อนจากร่างกายแผ่ซ่านไปทั่วจนเธอแทบจะละลายอยู่ตรงนั้น
เขาถอนจูบออกมาเล็กน้อย กระซิบชิดริมฝีปากเธอ
"จำไว้ ว่าเธอเป็นของใคร"
หัวใจของเธอเต้นแรงจนเธอแทบไม่ได้ยินอะไรนอกจากเสียงในอกตัวเอง เธอเม้มริมฝีปากแน่น รับรู้ถึงความอุ่นที่ยังหลงเหลืออยู่ ดวงหน้าร้อนวูบขึ้นจนไม่กล้าสบตาเขาอีก
นี่สินะ...จูบแรกของเธอ
แพนธารินนั่งพิงเก้าอี้ถอนหายใจหนัก เขาไม่เคยคิดมากเรื่องจูบของใครมาก่อน แต่ครั้งนี้มันต่างออกไปมันติดอยู่ในหัวเขา ยิ่งคิดถึง...ยิ่งรู้สึกว่ามันไม่เพียงพอ
"บ้าเอ๊ย..." เขาพึมพำกับตัวเอง มือขยี้ผมอย่างหงุดหงิด
Rrrrrrrrrr
“ครับคุณแม่”
“แพททำไมปล่อยให้น้องไปหาหมอคนเดียว ห๊ะ ทำน้องเจ็บไม่พออีกเหรอ” ปอไหมโวยวายเพราะเห็นลูกสะใภ้นั่งอยู่ในโรงพยาบาล
“ผม...”
“ไม่รักก็หย่ากับน้องซะ! ตอนนี้แม่มองหน้าคุณอรอรไม่ติดแล้ว”
สายถูกตัดไปแพนธารินมองหน้าจอมือถือ เขาไม่รู้ว่ามิณไอริณมีนัดกับหมอน่าจะตัดไหมวันนี้ เขารีบสั่งให้ลูกเตรียมรถเพื่อออกไปที่โรงพยาบาล
มิณไอริณมีนัดตัดไหมโชคดีที่หน้าผากไม่เป็นแผลใหญ่ การตัดไหมผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
“ไปดื่มกาแฟกับพี่ไหมครับ”
“เอาสิคะ...แต่ขอเป็นโกโก้แทนกาแฟนนะคะ ไอริณไม่ชอบกาแฟค่ะ”
คัมภีร์พยักหน้าตอบอะไรที่เคยชอบตอนนี้กลับไม่ชอบ เวลาเปลี่ยนใจคนเราก็เปลี่ยนได้ตลอดเวลาความรู้สึกของมนุษย์เข้าถึงยากและคาดหวังอะไรไม่ได้
ทั้งสองนั่งพูดคุยเรื่องอาการป่วยของมิณไอริณ ผู้คนที่เดินไปมาต่างพากันมองอย่างชื่นชมทั้งสองดูเหมาะสมกันมาก แต่ติดที่หญิงสาวมีสามีอยู่แล้ว แถมชื่อเสียงดังพอๆ กับชื่อเสีย
“ไอริณครับ”
“คะ?”
“เพราะอะไรเราถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้”
“หลายคนอาจจะไม่เชื่อเรื่องโชคชะตาพูดไปอาจหาว่าไอริณป่วย”
เธอเองยังไม่อยากเชื่อว่าเรื่องราวจะเป็นแบบนี้ วีริณในอีกโลกตายแล้วมาโผล่อีกโผล่เป็นเรื่องเหลือเชื่อมาก แต่มันเกิดขึ้นแล้ว
“พี่หมอชอบแบบไหนมากกว่ากันคะ”
“พี่ชอบเวอร์ชันนี้ไอริณดูเข้มแข็งและมีสติขึ้นมาก ดูโตเป็นผู้ใหญ่”
“แต่หมอจะชอบเมียคนอื่นไม่ได้!” แพนธารินเดินมากระชากแขนหญิงสาวให้ลุกขึ้น สายตาของเขาจ้องหมอพร้อมจะเอาเรื่อง
“คุณแพทฉันเจ็บ”
“คุณปล่อยไอริณดีกว่าเธอเจ็บอยู่” คัมภีร์ลุกขึ้นพยายามพูดให้แพนธารินใจเย็น เพราะเขากลัวว่าคนตัวเล็กจะบาดเจ็บ
“เสือก! กับเมียกูจัง” เผลอหน่อยไม่ได้มีผู้ชายล้อมหน้าล้อมหลัง
“ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันกับพี่หมอเราไม่ได้ทำอะไรเสียหาย” มีแต่เขาที่คิดอกุศลไปไหน จิตใจต่ำตมเหมือนการกระทำตัวเองไม่มีผิด
"เธอคิดว่าฉันโง่เหรอ?" เขาเอ่ยเสียงต่ำดวงตาวาวโรจน์ "ออกมานั่งดื่มกาแฟด้วยกันสองต่อสองแบบนี้...หรือว่ากำลังแอบคบชู้?"
"พูดอะไรของคุณ!" เธอพยายามสะบัดข้อมือออกจากการเกาะกุม แต่เขากลับยิ่งจับแน่นขึ้น
"ฉันเห็นนะว่ามันมองเธอยังไง แล้วเธอล่ะ? เธอกำลังคิดอะไรอยู่ตอนอยู่กับมัน?" เสียงของเขาเต็มไปด้วยความกดดัน "
"ฉันมาหาคุณหมอ! คุณไม่มีสิทธิ์มาหาว่าฉันเป็นแบบนั้น!"
"ไม่มีสิทธิ์งั้นเหรอ?" เขาโน้มตัวเข้ามาใกล้จนปลายจมูกแทบชนกัน "งั้นต้องทำยังไงถึงจะมีสิทธิ์? หืม"
เธอเม้มริมฝีปากแน่น หัวใจเต้นแรงไม่ใช่เพราะความกลัว แต่เพราะสายตาของเขากำลังแสดงความเป็นเจ้าของอย่างชัดเจน
"ใจเย็นก่อนครับ คุณกำลังเข้าใจผิด" เรื่องชักจะไปกันใหญ่แล้ว
"หุบปาก!" แพนธารินตวาดโดยไม่หันไปมองมิณไอริณอีกครั้ง "เธอเป็นของฉัน!"
ไม่รอให้หญิงสาวได้เถียง มือข้างที่ว่างของเขาตวัดโอบรัดรอบเอว กระชากเธอเข้ามาแนบชิดก่อนจะกดจูบลงไปอย่างแรง ราวกับต้องการย้ำเตือนให้เธอรู้ว่าเธอเป็นของใคร
จูบนั้นไม่ใช่เพียงแค่แสดงความรู้สึก แต่มันเต็มไปด้วยความหึงหวง ความต้องการและแรงอารมณ์ที่เอ่อล้น
เธอพยายามดันเขาออก แต่ยิ่งดิ้นเขากลับยิ่งจูบหนักขึ้น เธอรู้ว่าเขากำลังโมโห และนี่คือบทลงโทษจากความเข้าใจผิดของเขา...
เธอทั้งอายทั้งโกรธที่เขาทำแบบนี้มือบางยกขึ้นตบหน้าเขาเต็มแรง หญิงสาวหันมาขอโทษพี่หมอที่ทำให้อับอายไปด้วย เธอรีบวิ่งออกจากร้านกาแฟ
“เลิกยุ่งกับเมียชาวบ้านได้แล้วมีจรรยาบรรณบ้างไหมว่ะ” แพนธารินรีบตามหญิงสาวออกไป
“วันก่อนอยากหย่าใจจะขาด”
คัมภีร์ส่ายหน้าตอนนี้เข้าแน่ใจแล้วว่าตัวเองหมดหวัง เพราะสายตาของแพนธารินที่มองมิณไอริณนั้นเปลี่ยนไปมาก ความหึงหวงที่แสดงออกมามันบอกเขาว่าทั้งสองอาจจะเริ่มตกหลุมรักกันขึ้นมาแล้วจริงๆ
Latest chapter
นางร้ายขอหย่าสามี ตอนพิเศษ 2 คุณพ่อลูกสาม
หลังจากที่น้องไบรท์กับน้องแบล็คได้เข้าเรียนอนุบาลแล้ว แพนธารินก็คิดแต่ว่าชีวิตช่วงกลางวันเขาจะดีขึ้น แต่กลับไม่เป็นแบบนั้นเพราะลูกชายของเขาดันไปก่อเรื่องที่โรงเรียนเอาไว้จนเขาถูกเรียกให้ไปรับทราบพฤติกรรมของลูกชายทั้งสอง“เสร็จหรือยังคะ” เสียงของมิณไอริณดังขึ้นหลังจากเธอนั่งรอแพนธารินกับลูกสาวมาได้สักพักแล้ว“เสร็จแล้วครับ อันนี้เอาให้คุณแม่ด้วยครับ” แพนธารินส่งหน้ากากอนามัยให้กับลูกสาวเพื่อให้เจ้าหนูเอาไปให้แม่“อะไรคะเนี่ย” คิ้วสวยขมวดเข้าหากันอย่างเป็นคำถาม เมื่อเห็นสิ่งที่สามีฝากลูกสาวเอามาให้เธอ“หน้ากากไงครับ”“เอามาทำอะไรคะ ไอริณไม่ได้เป็นไข้นะคะ” หญิงสาวเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจสามีของเธอ“พี่ไม่ได้บอกว่าไอริณเป็นไข้ แต่พี่ไม่ชอบเวลาคนอื่นมอง”“หึงเหรอคะ” มิณไอริณลุกจากเก้าอี้ตรงไปหาแพนธารินเธอจ้องมองใบหน้าของชายหนุ่มอย่างต้องการคำตอบ“ครับ หึง ไม่ชอบเลยเวลามีคนมอง”“ก็ไอริณสวยนิคะ”“ก็เพราะแบบนี้ไง พี่เลยไม่อยากให้เราไปไหน” แพนธารินหน้าตึงขึ้นมาทันที เวลาเขาเห็นใครมองมิณไอริณเขารู้สึกหงุดหงิดจนไม่อยากให้หญิงสาวออกไปไหน“ไม่แกล้งแล้ว เขาอยากมองก็มองไป แต่ไอริณไม่สนใจสักหน่อย น้องทิ
นางร้ายขอหย่าสามี ตอนพิเศษ 1 คุณพ่อลูกสาม
เช้าอันสดใสที่ใครหลายๆ คนต่างนับว่าเป็นการเริ่มต้นวันที่ดี แต่เหมือนจะไม่ใช่กับแพนธารินเขายังคงวนเวียนอยู่กับการเตรียมอาหารเช้าให้กับภรรยากับลูกชายฝาแฝดชายหนุ่มใช้เวลานานนับชั่วโมงในการเตรียมอาหารก่อนขึ้นไปดูภรรยาที่ยังคงนอนหลับอยู่ซึ่งตอนนั้นเองลูกชายของเขาทั้งสองคนกลับตื่น แพนธารินตรงเข้าไปอุ้มเด็กน้อยทั้งสองขึ้นแนบอกหวังเพียงว่าทั้งคู่จะไม่ร้อง“ชู่ว์ ไม่ร้องนะครับ เดี๋ยวพ่อพาลงไปเล่นข้างล่าง” แพนธารินเอ่ยเปล่า เขาอุ้มลูกชายฝาแฝดลงมาจากห้องด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม พร้อมกับการหยอกล้ออย่างสนุกสนานชายหนุ่มทำหน้าที่เลี้ยงเด็กทั้งสองแทนผู้เป็นแม่ของพวกเขาอย่างมิณไอริณ เพราะเธอเพิ่งคลอดลูกมาได้เพียงแค่เดือนเศษ ร่างกายของหญิงสาวยังคงต้องพักผ่อนเพื่อฟื้นฟู“มาแล้ว ระวังให้ดี” เสียวหยอกล้อของพ่อลูกยังดังขึ้นเรื่อยๆ“ทำอะไรกันอยู่คะ” มิณไอริณที่แอบมองดูสามีเล่นกับลูกชายทั้งสองอย่างสนุกสนาน มาได้สักพักก็เอ่ยถาม “อ้าวไอริณมาตั้งแต่ตอนไหน” แพนธารินเดินไปประคองมิณไอริณมานั่งที่โซฟา ก่อนอุ้มลูกน้อยที่หญิงสาวอุ้มมาด้วยขึ้นแนบอก“มาทันเห็นคนโดนลูกแกล้ง” ใบหน้าสวยเอ่ยด้วยยิ้ม“งั้นเหรอครับ แล้วอยากโดน
นางร้ายขอหย่าสามี CHAPTER 30 ไม่หลง...ไหวเหรอ
แสงแดดส่องเข้ามาในห้องนอนแพนธารินพลิกตัวไปมาอย่างเกียจคร้าน แต่พอจะลุกแค่นั้นแหละ มีอะไรหนักๆ มาทับที่หน้าอกคิดว่าผีอำ “น้องแบล็คทำไมมาอยู่ตรงนี้ได้” เขาจับลูกชายวางลงข้างกาย “เย่นๆ” เด็ดน้อยพยายามปืนป่ายขึ้นมานั่งบนหน้าอกของผู้เป็นพ่ออีกครั้ง “อืมมม พักก่อนนะลูก” เล่นปลุกเขาตั้งแต่เช้าแล้วภรรยาเขาหายไปไหนตั้งแต่เช้า แพนธารินลุกขึ้นและอุ้มลูกลงไปตามหาภรรยา ในห้องโถงได้ยินเสียงแฝดพี่ร้องไห้เสียงดัง โดยมีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังปลอบอยู่ “นายเป็นใคร! เข้ามาทำอะไรในบ้านฉัน” “เอ่อ!” ลุกกำลังจะตอบแต่คนถามไม่ยอมปล่อยโอกาสแถมยังต่อว่าเขา มิณไอริณกับเทวัญที่ได้ยินเสียงของแพนธารินจึงรีบเข้ามา “พี่แพทเสียงดังทำไมคะ? ลูกก็อยู่ด้วย” “มัน...เขาคนนี้คือใคร” ในสมองของเขาไม่เคยรู้จักหรือเคยเห็นหน้ามาก่อน แต่พอโดนดุจึงเงียบทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้กับสิ่งที่เกิดขึ้น “พี่ลุกแฟนพี่เทวัญค่ะ” แพนธารินจึงเงียบเพราะเหมือนว่ากำลังทำให้เมียโกรธมากขึ้น และเขาต้องเป็นฝ่ายพาตัวเองออกไปจากห้องโถงเพราะถูกเชิญออกไป “พี่แพทมีประชุมเช้านี่คะต
นางร้ายขอหย่าสามี CHAPTER 29 พ่อลูกอ่อน
มิณไอริณนั่งมองลูกชายคนโตที่อยู่ในอ้อมแขนของหมอคัมภีร์ ส่วนอีกคนหลับอยู่ในรถเข็นเด็ก “คนนี้หน้าเหมือนไอริณมาก” เขาจ้องมองเด็กน้อยในอ้อมแขน ไม่ว่าจะผ่านมานานแค่ไหนสุดท้ายแล้วเขากับมิณไอริณก็เป็นได้แค่พี่น้อง “พี่หมอไม่คิดจะมีบ้างเหรอคะ” “พี่จะหาแม่ของลูกมาจากไหนบ้างานขนาดนี้” “มัวแต่ทำงานระวังจะแก่ก่อนนะคะ” เขาหล่อเขารวยหน้าที่การงานก็ดี สักวันต้องมีคนที่ดีเข้ามา พี่ไม่เคยคิดเรื่องนั้นถ้ามันใช่มันใช่ไปตั้งนานแล้ว” เหมือนที่เขาตามจีบหญิงสาว สุดท้ายแล้วความดีไม่ใช่ผลตอบแทนของความรัก “ไอริณต้องกลับแล้วค่ะพ่อเด็กๆ รออยู่” เธอกล่าวลาเขา พอเดินออกมาไม่ไกลก็เห็นแพนธารินนั่งรออยู่ พร้อมกับใบหน้าบูดบึ้ง “เบื่อทำไมต้องไม่ให้พี่ตามไปด้วย” ทำเหมือนแอบคบชู้ จะโกรธก็ไม่ได้เพราะตอนนี้เมียอยู่เหนือทุกอย่าง “ไม่ทำหน้างอแบบนั้นสิคะฝากลูกหน่อยนะคะ ไอริณจะไปเดินเล่น” เธอส่งลูกให้แพนธารินรีบเดินขึ้นรถอีกคันไม่อยากให้เขาหอบลูกตามเธอไปชอปปิ้งด้วย จากมาเฟียสู่พ่อลูกอ่อนอีกมืออุ้มลูก อีกมือเข็นรถการเลี้ยงลูกมันเหนื่อยกว่าทำงานหลายเท่า
นางร้ายขอหย่าสามี CHAPTER 28 กำเนิดเสือร้าย
แพนธารินขอเข้าไปดูหน้าลูกด้วย ในห้องคลอดหญิงสาวก็คิดว่า เจ้าของร่างเดิมคงต้องการแบบนี้ชายหนุ่มร้องไห้เมื่อเห็นหน้าลูกเขานั่งเฝ้าลูกทั้งสองกำลังหลับปุ๋ยอยู่บนรถเข็นเปลเด็ก ไม่คิดเลยว่าผู้หญิงตัวเล็กๆ จะอุ้มท้องลูกเขาถึงสองคน“แพนธวัฒน์ – แพนเมธา ชื่อเล่นน้องอะไรดีนะ” เขานั่งครุ่นคิด“ไบรท์กับแบล็ค” เธอแอบตั้งชื่อลูกไว้แล้วมีแสงสว่างก็ต้องมีความมืดมน และเธอชอบชื่อนี้มาก“ชื่อเพราะดี” เขาเอามือจิ้มแก้มของลูกทำให้เด็กน้อยร้องไห้เสียงดัง จนมิณไอริณต้องต่อว่าเขาที่ไปแกล้งลูกเป็นครั้งแรกที่เธอให้นมลูกซึ่งเด็กน้อยดูดจนเธอรู้สึกเจ็บ พออีกคนดื่มนมจนอิ่มอีกคนร้องตาม แค่คนเดียวก็ว่าหนักแล้วตอนนี้มีถึงสองคนคืนนั้นมิณไอริณฝัน เจ้าของร่างเดิมมาขอร้อง ว่าให้เธอคืนดีกับแพนธาริน เธอจะไปเกิดแล้วและอวยพรให้หญิงสาวมีความสุขแพนธารินนอนกระสับกระส่ายไปมาในความฝันของเขา เห็นผู้หญิงที่หน้าตาเหมือนมิณไอริณมายืนร้องไห้ ซึ่งเขาจำได้ว่าคนนี้คือมิณไอริณตัวจริง“ไอริณมาลาพี่แพทค่ะ ชาตินี้เราจากกันแล้วรักผู้หญิงคนนั้นให้มากๆ นะคะ”“ไอริณ” น้ำเสียงของเขาแผ่วเบาหาเสียงตัวเองไม่เจอ นี่เป็นครั้งแรกที่ในใจของเขาไม่ได้
นางร้ายขอหย่าสามี CHAPTER 27 ไม่ยอมใจอ่อน
ภีมกับภามนั่งเฝ้าเจ้านายอยู่เกือบสามชั่วโมง ตั้งแต่ทั้งสองทะเลาะกันเจ้านายของพวกเขากลายเป็นคนเงียบขรึม ตามง้อภรรยาแต่เหมือนนายหญิงจะไม่ยอมยกโทษให้ง่ายๆ แพนธารินนั่งฟังคุณครูสอนอย่างตั้งอกตั้งใจ วันนี้เขาเข้าคอร์สเรียนการเลี้ยงลูก ทั้งสองเรียนมีเขาที่เป็นผู้ชายเพียงคนเดียว ชวนมิณไอริณมาแล้วแต่รายนั้นยังโกรธเขาอยู่ เขารู้สึกผิดที่ทำให้หญิงสาวเกือบเสียลูกไป จะโกรธเขาก็ไม่แปลก “คุณแพทฟังอีกรอบนะคะเวลาลูกอาเจียนเราต้องลูบหลังเบาๆ แบบนี้ค่ะ” คุณครูสาธิตให้เขาดูก่อน และลองให้เขาทำ “แบบนี้เหรอครับ” เขาทำตามที่คุณครูสอนทุกอย่าง“ใช่ค่ะเบาๆ นะคะ” ขนาดตุ๊กตายังทำแรงขนาดนี้ ถ้าเป็นคนจริงๆ น่าจะเหลือแค่ชื่อแพนธารินค่อยๆ ลูบหลังตุ๊กตาเด็กแต่เขาน่าจะลงแรงไปเยอะ ลูบไปลูบมาหัวตุ๊กตาหลุดร่วงลงไปกองอยู่ที่พื้น ทำให้ทุกคนหัวเราะเสียงดัง“เบาๆ สิคะ”“ผมขอเปลี่ยนไปทำอย่างอื่นดีกว่าครับ”คุณครูจึงพามาสอนเรื่องการอาบน้ำให้เด็กแรกเกิด แพนธารินทำตามทุกอย่างเช่นเดิม แต่เหมือนจะหนักมืออีกเพราะตุ๊กตาเด็กคว่ำหน้าจมน้ำไปต่อหน้าต่อหน้า“กูไม่เรียนแล้ว” เขาเดินออกมาทันทีพร้อมใบหน้าที่
You may also like
(ผัว) เด็กมันร้าย BAD LOVE
ลำเจียก66.7K viewsให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว
เล่อเอิน50.1K viewsวิศวะร้ายพลาดรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์18.0K viewsคุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
หลิวหลีเสวียเสวี่ย350.7K viewsMY SISTER พี่สาวคนเนี้ย...ของผม
ฮวายอน1.8K viewsทวงรักท่านประธานมาเฟีย LoveSick (NC25+)
Queenie P.1.9K viewsเลขา..คู่นอน [Matthew X Rose]
คิมฮานึล1.4K viewsห้องลับ..ประธานหื่น
Yurial605 views
