บทที่ 2

“ไม่คิดว่าไอ้แมนมันจะหาขอเด็ดมาให้ขนาดนี้”

ไฟ หรือ อัคนี จารุสิงขร ในวัยสามสิบสอง ใบหน้าคมคาย ปากหนาได้รูป ตาคมราวกับเหยี่ยวจ้องจะกินเหยื่อ พูดบอกพร้อมกับเอาลิ้นดุนกระพุ้งแก้ม

ดวงตาคมกริบมองร่างอวบอิ่มด้วยสายตาลวนลาม ในใจชื่นชมลูกน้องคนสนิทที่พาของเด็ดมาให้ จากอารมณ์คุกรุ่นจากการคุยธุรกิจเมื่อชั่วโมงที่แล้วหายไปในพริบตาเมื่อเห็นคนสวยอยู่ตรงหน้า

“ฉันไม่ใช่เด็กขายนะ”

ตั้งสติได้ลินินพยายามอธิบายว่าเธอไม่ใช่เด็กขาย ก่อนจะเบือนหน้าหนีไปทางอื่นเพราะตอนนี้เธอกำลังอยู่กับชายแปลกหน้าแถมช่วงล่างยังมีเพียงผ้าขนหนูปกปิดไว้แค่นั้น ทว่าใบหน้าหล่อของอีกฝ่ายกลับยื่นหน้ามาใกล้เธอ จนหญิงสาวได้กลิ่นน้ำหอมแบรนด์ของชายหนุ่มอย่างชัดเจน

“แน่ใจเหรอ”

เสียงทุ้มเอ่ยถามก่อนจะเชยคางมนขึ้นสบกับดวงตาคู่สวยของลินิน หญิงสาวใบหน้าเห่อร้อนเมื่อเห็นใบหน้าหล่อถนัดตา ก่อนจะเม้มปากสวยได้รูปเข้าหากัน เอาเข้าจริงลินินอยู่ในวงการบันเทิงมาหลายปี แต่ไม่เคยเห็นใครมีดวงตาที่สวยราวกับต้องมนสะกดเช่นนี้ อีกทั้งรูปร่างที่เจ้าตัวปลุกปั้นโดยการออกกำลังกายเป็นอย่างหนัก ทำให้มันกล้ามเนื้อสวยราวกับรูปปั้นกรีก จนทำให้เธอเผลอมองรูปร่างของชายหนุ่มไม่วางตา

“นะ แน่ใจสิ ถามจริงคุณไม่รู้จักฉันหรือไง”

ลินินพยายามถามกลับด้วยเสียงติดๆ ขัดๆ

“ไม่ ฉันไม่รู้จักเธอ แต่ที่รู้ๆ วันนี้หนูหนีฉันไม่รอดหรอกนะเด็กดี หึหึ”

“มะ อื้อ”

ลินินพยายามอธิบายอีกครั้งทว่าถูกอีกฝ่ายกดจูบแรงแบบไม่ทันได้ตั้งตัว หญิงสาวพยายามผลักร่างสูงออกห่าง แต่ด้วยพลังกำลังอันน้อยนิดไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลย เธอถูกมือหนาดึงตัวเธอให้แนบชิดกับอกแกร่ง สมองของลินินอื้ออึงจนยากที่จะตั้งสติได้ ความเปียกชื้นที่รุกล้ำเข้ามาจนเธอต้องจับร่างแกร่งตั้งหลักไม่ให้ล้มลงกับพื้นเสียก่อน กระโปรงยาวถูกชายหนุ่มเลิกขึ้นจนเห็นอันเดอร์แวร์ลายลูกไม้สีขาวบาง ชายหนุ่มไม่รีรอรีบคุกเข่าลงตรงหน้าร่างบาง ใบหน้าหล่อหยุดมองอยู่ที่จุดนั้น พลันแลบลิ้นออกมาเลียที่ริมฝีปากของตัวเอง

“มะ..ไม่”

ลินินร้องลั่นเมื่อลิ้นร้อนอีกฝ่ายลากผ่านร่องน้ำที่ยังถูกกั้นด้วยชั้นในบาง ร่างเล็กตัวเกร็งพยายามที่จะผลักร่างสูงในออกห่าง แต่เธอก็ต้องหยุดดิ้นรนเมื่อถูกแขนแกร่งล็อกไว้ พร้อมกับใบหน้าของอีกฝ่ายกดเข้ามาในร่องลึกพร้อมกับสูดดมความหอม ส่วนลิ้นก็ยังคงทำหน้าที่ละเลงตุ่มสวาทจนน้ำหวานออกมาผสมกับน้ำลายปนกันจนชั้นในเปียกชุ่ม

“อื้อ อา อื้อ”

เสียงครางหวานร้องระงม มือบางจากที่ก่อนหน้านี้ผลักไสให้ออกห่างกลับเป็นฝ่ายกดใบหน้าหล่อให้ลงลึกเข้าไป เอวหวานส่ายไปมาพร้อมกับเด้งรับลิ้นร้อนที่ยังละเลงตุ่มสวาทซ้ำๆ อยู่อย่างนั้น

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่มใกล้จะถึงฝั่งฝัน อัคนีดันนิ้วกลางใหญ่เข้าไปในช่องรักที่มีน้ำเอ่อล้นได้เพียงครึ่งนิ้ว

“คะ คุณจะทำอะไรค่ะ”

เอ่ยถามด้วยความไม่รู้

ใช่…เธอไม่รู้มาก่อนว่าการมีเซ็กซ์เขาทำกันยังไง แม้นว่าอายุย่างเข้าวัยยี่สิบสามปี แต่เธอก็ไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อน เพราะบ้านเธอของเธอไม่ได้ร่ำรวยลินินจึงต้องทำงานมาตั้งแต่เด็ก อีกทั้งเธอปฏิเสธผู้ชายทุกคนที่เข้าหาเพราะจุดหมายเดียวคือการถีบตัวเองให้ออกจากความยากจน และโอกาสมาถึง เธอเมื่อมีแมวมองติดต่อ ชักชวนให้เข้าวงการบันเทิง จนเธอไต่เต้าได้มาเป็นนางร้ายเบอร์หนึ่งของช่องดัง

“ก็ทำให้หนูมีความสุขน่ะสิ”

พูดจบพร้อมกับดันนิ้วเข้าไปในช่องทางหวาน ลินินเบิกตากว้างก่อนจะกัดริมฝีปากจนห้อเลือด ขณะที่นิ้วกลางของชายหนุ่มยังคงขยับพร้อมกับละเลงลิ้นอยู่ตรงตุ่มสวาทอยู่อย่างนั้นช้าๆ สลับกับรัวเร็ว จนร่างบางตัวเกร็งพร้อมกับเบิกตากว้าง

“กรี๊ดดดดด”

เสียงกรีดร้องของความสุขดังขึ้น ร่างเล็กกระตุกถี่ยิบแอ่นรับความเสียวซ่านจนถึงขีดสูงสุด

“หวาน”

ผลักออกจากร่องสวาทพร้อมกับเงยหน้าชมหญิงสาวหลังจากดูชิมน้ำหวานจนเกือบหมด ลินินหายใจหอบถี่ราวกับพึ่งวิ่งแข่งมา ปรายตามองคนเจ้าเล่ห์ที่ยังคงเอานิ้วเขี่ยเนินนูนราวกับมันเป็นของเล่น

“ฉันจะกลับ”

เมื่อตั้งสติได้ลินินบอกกับร่างสูง ทว่ามีหรือที่คนอย่างอัคนีจะปล่อยให้กวางน้อยหลุดจากปากเสือหิวไปได้ มือแกร่งคว้าคนตัวเล็กมาอุ้มด้วยท่าอุ้มเจ้าสาว แล้วพาเธอเดินไปที่เตียงกว้าง

“คุณจะทำอะไร”

เอ่ยถามอย่างสงสัย ก่อนที่เธอจะถูกเหวี่ยงลงกับที่นอนกว้างพร้อมกับร่างสูงที่ตามลงมาทับร่างของเธอ ล็อกไม่ให้เธอหนีไปไหนได้

“อย่าขี้โกงสิคะ เสร็จอยู่คนเดียวแบบนี้ไม่แฟร์เลย”

ไม่รู้ว่าทำไมอัคนีถึงพูดคะกับอีกฝ่าย ทั้งที่ผู้หญิงคนนี้คือเด็กที่ลูกน้องพามาให้แท้ๆ แต่เพราะอาการสั่นเหมือนลูกนกพึ่งฝึกบินทำให้อัคนีไม่สามารถทำรุนแรงได้เหมือนคู่นอนคนก่อนๆ ความสงสัยเข้ามาแทนที่ แต่ด้วยแรงอารมณ์ทำให้อัคนีมองข้ามความสงสัยนี้ไป

“ตะ…ฉันไม่เคย”

เธออ่านหนังสือมาว่าครั้งแรกของผู้หญิงมักจะเจ็บและอาจทำให้มีเลือดออก สีหน้าของเธอดูกังวลจนเห็นได้ชัด

“หึหึ คิดจะหลอกกันหรือไง”

เมื่อพูดแล้วอีกฝ่ายไม่เชื่อ ทำให้ลินินเริ่มไม่พอใจกับคำพูดของชายหนุ่ม เธอที่เป็นถึงนางร้ายเบอร์หนึ่งกำลังถูกผู้ชายที่ไหนไม่รู้ดูแคลน ความอับอายทำให้หญิงสาวลุกขึ้นนั่ง

“งั้นคุณก็ปล่อยฉันไปสักที ทำแบบนี้มันกักขังหน่วงเหนี่ยวนะ”

“แต่เมื่อกี้หนูสมยอมฉันเองไม่ใช่เหรอ คิดว่าตัวเองจะขึ้นสวรรค์อยู่คนเดียวมันขี้โกงนะคะ”

พูดจบร่างสูงก็ประกบปากจูบแรงอีกครั้ง ทว่าครั้งนี้ลินินไม่ได้ยอมเหมือนครั้งแรก ทั้งกัดปากหนาทั้งทุบแขนแกร่งอย่างแรง แต่มีหรือแรงของเธอจะสู้อีกคนได้

สุดท้ายเธอนอนหอบอยู่ใต้อาณัติของอีกฝ่ายด้วยร่างกายเปลือยเปล่า เธอรู้ว่าตอนนี้เธอไม่สามารถที่จะปฏิเสธความต้องการของตัวเองได้อีกต่อไป ขอเพียงแค่อีกฝ่ายเห็นใจทำเธอเบาๆก็พอ

“ฉันจะใส่ไปแล้วนะเด็กดี”

กระซิบที่ข้างหู ก่อนจะแลบลิ้นเลียที่คอระหง ลากไปที่เนินอกใหญ่ ดูดดุนปลายยอดปทุมจนเปียกแฉะไปด้วยน้ำลาย

“เบาๆ ได้ไหมคะ”

เสียงอ้อนวอนของเธอทำให้อัคนีชะงักไป ตอนนี้แก่นกายของเขาปวดหนึบจนแทบจะระเบิด อยากจะรุกล้ำและทำให้อีกฝ่ายแหลกเหลวคามือนี้ แต่ก็ต้องอดใจไว้เพราะกลัวจะผลีผลามเกินไป วันนี้ยังอีกยาวไกล มีเวลาสนุกกับคนตัวเล็กตลอดทั้งคืน

อัคนีเอื้อมมือไปหยิบซองสีเงิน ใช้ปากแกะสวมถุงป้องกันชนิดบางเฉียบเข้าไป จับแท่งร้อนจดจ่อกับปากถ้ำที่มีน้ำใสๆ เอ่อล้น หญิงสาวหลับตาปี๋พยายามไม่มองสิ่งที่น่ากลัวนั้น

ก๊อกๆๆๆ

“นายครับ ผมพาเด็กที่บอกมาแล้วครับ”

อัคนีหันมองไปที่ประตู เสียงลูกน้องคนสนิทเอ่ยเรียก ตอนนี้เขารู้แล้วว่าคนที่อยู่ใต้ร่างไม่ใช่เด็กขาย ทว่าตอนนี้เขาไม่สามารถที่จะเลี้ยวกลับได้แล้ว

“อื้อ”

เมื่อแท่งร้อนดันเข้ามา ความเจ็บที่ไม่เคยถูกรุกล้ำแล่นผ่านจนหญิงสาวน้ำตาคลอ เล็บยาวจิกไปที่แผ่นหลังของชายหนุ่มเพื่อระบายความเจ็บปวด

“ซี้ด ไม่ต้อง พากลับไป อา”

เสียงตอบกลับพร้อมกับเสียงครางทำให้เมืองแมนกับหญิงสาวที่พามาต่างมองหน้ากัน ก่อนที่เลขาหนุ่มจะทำตามคำสั่งของผู้เป็นนายโดยการให้เงินกับเด็กที่พามาเพื่อเป็นการเสียเวลา เธอรับเงินและกลับไปอย่างอารมณ์เสีย

“เจ็บ งือ นิลเจ็บ ไม่เอาแล้ว งือ”

หญิงสาวร้องลั่นห้องไม่กลัวว่าใครจะได้ยิน เธอพยายามดันหน้าท้องของอีกฝ่ายไม่ให้เข้ามามากกว่านี้ แต่ก็ถูกรวบมือทั้งสองขึ้น บดจูบเพื่อผ่อนคลาย ไม่ใช่ว่าลินินจะเจ็บอยู่ฝ่ายเดียว แต่อัคนีก็เช่นกัน ช่องทางคับแคบบีบรัดจนท่อนเอ็นของเขาปวดหนึบ กล้ามท้องเกร็งเป็นมัดสวย ค่อยๆผ่อนลมหายใจออกมาเบาๆ

“ชู่วๆๆๆ ผ่อนคลายนะคะตัวเล็ก ซี้ด”

คำพูดที่ไม่ได้ช่วยอะไรเลยทำให้ลินินถึงกับกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ไม่อยู่ ร่างสูงที่เห็นว่าขืนแช่เอาไว้แบบนี้มีแต่ทำให้เขาและอีกฝ่ายต้องทรมาน กระทั่งเจ้าตัวตัดสินใจกดปากจูบแรง

ลิ้นร้อนพยายามนำพาอีกฝ่ายจนเคลิบเคลิ้ม เมื่อเห็นอีกฝ่ายคลายกังวลลงบ้าง อัคนีตัดสินใจที่จะดันท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปจนสุดลำกาย หญิงสาวเบิกตากว้างเหมือนร่างของเธอกำลังถูกฉีกเป็นสองท่อน เธอระบายความเจ็บปวดด้วยการทุบอกแกร่งแรงๆ แทนที่อัคนีจะโกรธแต่เขากลับหอมแก้มนิ่มเพื่อเป็นการปลอบประโลม

“คุณมันโคตรใจร้าย ฮึก”

“ไม่เอาไม่ร้องนะคะ ดูสิ…มันเข้าไปหมดแล้ว เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้วนะคะ”

พูดปลอบพร้อมกับเช็ดน้ำตาของอีกฝ่าย เอวหนาบดคลึงเข้ากับช่องทางหวานให้คุ้นชิน ก่อนจะค่อยๆ สาวเข้าออกช้าๆ ขยับเข้าออกเบาๆ บดคลึงอยู่อย่างนั้นจนหญิงสาวเริ่มจะปรับตัวได้ ปากหนายังคงทำหน้าที่ดูดยอดอกสีชมพูหวานไปด้วย ส่วนมืออีกข้างบีบหน้าอกใหญ่จนปริออกมาตามง่ามนิ้ว ตอนนี้อาการเจ็บของเธอหมดไป แต่ความรู้สึกแปลกใหม่กลับเข้ามาแทนที่แทน

“อื้อ อะ อา”

ลินินร้องครางเสียงหลง เมื่ออีกฝ่ายเพิ่มความเร็วจนตัวเธอสั่นคลอน ยิ่งถูกอีกฝ่ายตอกย้ำเข้ามาแรงๆ ความต้องการของเธอก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น

“เร็วๆ หน่อยสิคุณ”

ใบหน้าหวานแดงก่ำ ร้องขอให้อีกฝ่ายเข้าหาตัวเองแรงกว่าเดิม อัคนีคลี่ยิ้มร้าย ก่อนที่เขาจะเป็นฝ่ายพลิกตัวให้คนตัวเล็กอยู่ด้านบน เร่งเร้าให้คนตัวเล็กเป็นฝ่ายควบคุมเอง

“อยากเร็วก็ทำเองสิคะ”

มองค้อนคนใต้ร่างอย่างไม่พอใจ แต่เพราะความปรารถนาที่เอ่อล้นทำให้เอวบางขยับตามสัญชาตญาณ หญิงสาวซู้ดปากทุกครั้งที่ความใหญ่โตเข้ามาจนสุด และร้องกรี๊ดดังลั่นเมื่ออัคนีแกล้งเด้งเอวสวนขึ้นแรงๆ ทำซ้ำอยู่แบบนั้นจนเธอสั่นระริก

“แบบนั้นแหละค่ะ”

พูดบอกพร้อมกับจับก้นงอนตีเบาๆ แต่เพราะอีกฝ่ายเป็นคนผิวขาวทำให้เกิดรอยนิ้วได้ง่าย ใบหน้าหวานเชิดขึ้นหลับตาแน่น ยกเอวขึ้นลงอย่างไม่รู้ประสีประสา ทว่าท่าทางงกๆ เงิ่นๆ กลับสร้างความเสียวให้กับร่างสูงจนต้องซู้ดปากราวกับกินของเผ็ดร้อน

“งือ คุณ อื้อ ฉันไม่ไหว อ๊ะ”

“เรียกฉันไฟ”

อัคนีกระซิบบอกร่างเล็กที่ข้างหู ส่งเอวกระแทกตรงจุดเสียวจนสติของลินินเริ่มรางเลือน ก่อนที่เธอจะเป็นฝ่ายก้มลงประกบปากกับร่างสูงแทน

“อื้อ คุณไฟ”

เสียงร้องครางลั่นเมื่อกระแทกย้ำจุดเสียวจนร่างเล็กเกร็งกระตุกถี่บีบรัดจนอัคนีใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเสียวไม่ต่างกัน ดวงตาคมกริบจ้องมองใบหน้าสวยที่ยังหอบเหนื่อย เอาหลังมือปาดเหงื่อที่ไหลตามกรอบหน้าด้วยความทะนุถนอม

“เธอยังไม่บอกเลย ว่าเธอชื่ออะไร”

ลังเลที่จะตอบคำถามของร่างสูง ที่เธอหลวมตัวมีอะไรกับเขาก็เพราะอยากลอง ซึ่งเธอไม่คิดที่จะสานต่อความสัมพันธ์อยู่แล้ว

“คุณไม่ต้องรู้หรอกนะคะ รู้แค่ว่าฉันไม่ใช่เด็กขายก็พอ”

คำตอบของหญิงสาวทำให้อัคนีแสดงสีหน้าไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด ตั้งแต่เกิดมาเขาไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนปฏิเสธมาก่อน มีแต่วิ่งเข้าหากันจ้าละหวั่น แต่ผู้หญิงลึกลับคนนี้กลับปฏิเสธแม้กระทั่งชื่อที่เรียก น่าสนใจจริงๆ

“ถ้าอย่างนั้นฉันไม่ยั้งมือแล้วนะ”

ถุงยางที่ใช้แล้ววางอยู่เกลื่อนกลาดเต็มพื้น เจ้าของร่างสูงเดินออกมาสูบบุหรี่อยู่ที่ริมระเบียง ปล่อยให้ร่างเล็กนอนเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงนุ่ม อัคนีหันไปมองดวงหน้าหวาน ตัดสินใจกดโทรหาใครบางคน

“ครับนาย”

“ช่วยสืบประวัติให้กูหน่อยว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร กูอยากได้ก่อนบ่ายวันพรุ่งนี้”

“ได้ครับนาย”

กดวางสายพร้อมกับยกยิ้มที่มุมปาก เดินไปหาร่างบางที่กำลังนอนหลับสนิทอยู่ พร้อมกับเริ่มปลุกเร้าร่างบางอีกครั้ง