บทที่ 38. เข้าหา

ตั้งแต่ทำงานด้วยกันกับดีนมาปกตินิลมณีและดีนจะตัวติดกันตลอด แต่พอช่วงหลังๆมานี้ แม้จะทำงานอยู่ห้องเดียวและเหมือนจะไปทานข้าวด้วยกันเพราะดีนเป็นคนเอ่ยปากชวนเสมอ แต่ก็มักจะถูกขัดจากพัชรรินทร์และฮู่ลี่ที่เอาเรื่องงานมาอ้างแยกดีนออกไปเสมอ และวันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวัน...

ด้วยความที่นิลมณีเป็นห่วงเนื่องจากหนึ่งในหญิงสาวที่ชวนดีนไปทานข้าวเสมอนั้นไม่ใช่มนุษย์แต่เป็นปีศาจ ขึ้นชื่อว่าปีศาจจิ้งจอกตำนานก็มักจะจบลงที่ควักหัวใจของชายหนุ่มหรือหญิงสาวมากินเป็นอาหารเพื่อเสริมพลังของตัวเอง เพื่อที่ตัวเองจะได้เป็นอมตะ...เธอจึงแอบตามพวกเขามาเงียบๆ สุ่มดูอยู่ข้างนอกและพลางตัว..

“ร้อนก็ร้อน...หมอนั่นก็ซื่อบื้อชะมัด” นิลมณีพูดขึ้นอย่างหงุดหงิด ตัวเธอเองแอบซุ่มดูอยู่นอกร้านอาหารแห่งหนึ่ง แม้จะใส่แว่นและผ้าโพกหัวเพื่อพลางตัวแต่ก็ไม่อาจจะทนไม่บ่นเรื่องแดดจ้าได้

...ทำไมเธอต้องมาทนทำอะไรแบบนี้ด้วยนะ...เธอแอบคิดในใจ ไม่ใช่ว่าหาเหตุผลไม่ได้ แต่หากปล่อยให้โดนนางปีศาจจิ้งจอกกินไปเสียเธออาจจะได้พบกับอดีตจอมราชาก็ได้...แล้วทำไมเธอถึงเลือกที่จะช่วยกันล่ะ ในหัวตีกันยุ่งๆไปหมดจนไม่ได้ทันได้สังเกตว่าคนในร้านที่เธอมาเฝ้าดูได้หา