บทที่11

นามิหัวเราะ ใบหน้าสวยเกลื่อนไปด้วยรอยยิ้มมีความสุขไปกับรอยยิ้มและคำพูดน่ารักของป้านวล

“พี่ออโต้ คงมีแต่ความเคร่งขรึม คงไม่มีอารมณ์ซื้อดอกไม้ต้นไม้มาแต่งบ้านหรอกค่ะ”

“ค่ะ” ป้านวลพยักหน้า เห็นด้วย

นามิเตรียมอาหารให้เขาเสร็จ รีบนำไปจัดตั้งโต๊ะเรียบร้อย เดินไปตามเขาที่ห้องทำงาน

ก๊อก ก๊อก

“พี่ออโต้คะ อาหารพร้อมแล้วนะคะ”

“อืม เดี๋ยวออกไป”

นามิเดินมานั่งเล่นกับเจ้าจิ๋วจิ๋ว ออโต้เดินออกมาจากห้องทำงาน

“พี่ออโต้คะ วันนี้นามิขอตัวกลับก่อนนะคะ เมื่อเย็นเตรียมไว้ให้แล้วนะคะ ป้านวลจะช่วยอุ่นให้ค่ะ”

“จะไปไหนทำไมรีบ”

“คุณพ่อมาจากญี่ปุ่นค่ะ ท่านมีเวลาอยู่ที่ไทยแค่หนึ่งอาทิตย์ วันนี้เรามีนัดทานข้าวกันค่ะ”

“อืม งั้นรีบไปเถอะ”

เหมี่ยว! เจ้าจิ๋วจิ๋วเอาแก้มมาถูไถที่ขาเธอเหมือนไม่อยากให้เธอกลับ

“เราน่ะอ้อนเก่ง วันนี้อยู่เล่นด้วยไม่ได้นะ ไว้มาใหม่ได้ไหม เดี๋ยวจะมาอยู่ด้วยทั้งวันเลยดีไหม”

เหมี่ยว!

“หึ!” ออโต้ถึงกับหัวเราะ กับความแสนรู้ของเจ้าจิ๋วจิ๋ว

“จิ๋วจิ๋วอยากไปด้วยเหรอก็อยากพาไปด้วยนะแต่จะไปยังไงล่ะ ไว้ซื้อของเล่นมาให้ดีไหม” นามิลูบหัวกลมเล็กเบาๆ อย่างเอ็นดู

เหมี่ยว!

“ทำเป็นอ้อนนี่กะจะหลอกเอาของเล่นฉันใช่ไหมล่ะ ฮะเจ้าจิ๋วจิ๋ว”

“ไปได้แล้ว มัวแต่ทะเลาะกับแมว เดี๋ยวก็รถติด” ออโต้วางแก้วน้ำแล้วหันมาพูดกับเจ้าของแมว

“พี่ละคะ อยากไปสวัสดีคุณพ่อของนามิด้วยกันไหมคะ”

“ฝากสวัสดีไปก็แล้วกันนะ มีโอกาสคงได้เจอ”

“ถ้าเจอให้นามิแนะนำ ว่าเป็นแฟนได้ไหมคะ”

“อย่ามาตลก”

“ตลกตรงไหน พี่เองยังบอกคนที่ฟิตเนสเลยว่านามิเป็นแฟนพี่”

“ก็บอกไปแล้ว ที่พูดเพราะอยากช่วย”

“ช่วยอะไร ช่วยทำไมนามิอาจจะอยากให้หนุ่มๆ พวกนั้นเข้ามาจีบก็ได้นะคะ ไม่เห็นอยากให้ช่วยเลย”

“อ๋อ อยากให้เขาวิจารณ์รูปร่าง สัดส่วน ชอบแบบนั้นเหรอ” คนตัวโตว่าเธอเสียงเข้มดุ

นามิยักไหล่ “ใครจะมาว่า มีแต่จะชมว่าสวย”

“หึ! แต่ที่ได้ยิน ไม่ใช่แค่สวยนะ ดูก้นเธอสิ น่าฟาดชะมัด หน้าอกหน้าใจแม่ให้มาเยอะจังวะ แบบนี้โอเคเหรอ” เขาแกล้งบอกเธอแบบนั้น

“ก็จริงเหมือนที่เขาพูดนะคะ ก็คนมีของ จะให้ทำไง มีเยอะกว่าคนอื่น ก็ควรจะภูมิใจ ผู้ชายทุกคนก็ชอบมองแล้วก็พูดถึงผู้หญิงแบบนั้นอยู่แล้วไม่ใช่เหรอคะ เพราะฉะนั้นไม่สนค่ะ แต่ถ้าได้ยินด่าเจ็บนะคะ บอกไว้ก่อน ไปนะคะ อ๋อถ้าพี่จะเปลี่ยนใจอยากไปสวัสดีคุณพ่อกับนามิก็บอกนะคะ ยังมีเวลาค่ะ”

ออโต้บอกมือให้เธอออกไป เหมือนรำคาญ

“ชิ!”คนตัวเล็กมองค้อนเขา แล้วก็เดินออกไปที่ลานจอดรถ

แสบเกินไปนะนามิ คงโกรธเขาสินะ วันนั้นที่เขาพูดแบบนั้น แล้วที่เข้าหาแบบนี้ อยากเอาชนะงั้นเหรอ ออโต้คิดได้แบบนั้นถึงกับยิ้มออกมา

“หึ! ก็น่าเล่นด้วยอยู่หรอกนะ”

ออโต้หยิบบุหรี่ออกไปสูบด้านหลังบ้าน เขามองผักสวนครัวทั้งไทยทั้งฝรั่ง ที่จัดไว้อย่างสวยงาม อย่างทึ่งๆ เก่งทุกเรื่องเลยนะ นามิขออนุญาตเขาก่อนแล้ว เขาก็อนุญาตส่งๆ ไป ไม่คิดว่าเธอจะทำจริงจังอะไร เห็นบอกว่าถ้ามีอะไรขาดเหลือจะได้ไปเด็ดมาใช้ได้ง่ายๆ

“คุณนามิเก่งนะคะคุณออโต้ ทำอาหารก็เก่ง จัดบ้านจัดสวนก็เก่ง บ้านน่ารักสดชื่นขึ้นมากเลย” ป้านวลเห็นเขายืนมองต้นไม้ของนามิอยู่เลยพูดขึ้นมา

“วุ่นวายไปเรื่อย ให้มาทำอาหารอย่างเดียว ก็ยังจะทำนั่นทำนี้ น่ารำคาญจะตาย ชอบสั่งชอบบังคับด้วย น่าเบื่อนะสิไม่ว่า” เขาว่าจบก็เดินกลับเข้าบ้านไป

ป้านวลได้แต่มองตามหลังแล้วยิ้ม ชอบบังคับชอบสั่ง น่าเบื่อ แต่ทำตามเธอทุกอย่าง ป้านวลคิดแล้วอดหัวเราะออกมาไม่ได้