LOGIN@มหาลัย
“นามิ ทำไมช่วงนี้แกหายตลอดเลย ไปไหนกับใครบอกมา” เดลล่าถามคาดคั้นเมื่ออยู่ด้วยกันสองคน “หายตอนไหน ไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย” “นามิฉันเพื่อนแก ฉันรู้แกไม่ปกติ” เดลล่าจ้องหน้าเพื่อนอย่างรอฟังคำตอบ “ก็ไม่มีอะไร ก็แค่อยู่กับพี่ออโต้” “ห๊ะ! นามิถามจริง” เดลล่าถึงกับตกใจอุทานเสียงดัง “แล้วแกจะเสียงดังทำไม ตกใจอะไรขนาดนั้น” “ก็นั้นพี่ออโต้นะ แกเอาจริงดิ นามิ” “ก็คิดว่าจะเล่นๆ หยอกๆ ขำๆ ไม่จริงจังอะไรหรอก” “แกเล่นได้เหรอนามิ พี่ออโต้ ไม่ใช้พี่ออสตินนะ”เดลล่าพูดแย้งเพื่อนขึ้นมา “ก็เขาหาเรื่องฉันก่อน ก็แค่อยากแกล้งคืน” “เขาทำอะไรแก” “ก็ไปบอกคนอื่นที่ฟิตเนสว่าฉันเป็นแฟน พอฉันไปถามก็บอกว่า พูดเพราะแค่สงสารได้ยินผู้ชายมาพูดถึงฉัน เหมือนพูดให้แบบนั้นก็บุญแล้วไงแกประมาณนั้น ถ้าให้ฉันเป็นแฟนจริงๆ เขาไม่เอาหรอกเพราะเขาเลือก ชิ! ฉันไม่ทนหรอกกล้าดียังไง” “นามิใจเย็น กล้าดียังไง ก็ยุ่งไม่ได้พี่ออโต้เลยนะ แกไม่กลัวเขาบ้างรึไง ฮะนามิ” “ไม่กลัว กะอีแค่พี่ออโต้ทำไมฉันต้องกลัว แกคอยดูนะเดลล่า ฉันจะทำให้เขามาสยบแทบเท้าฉันให้ได้” “แรงเกินยัยบ้านามิ แกไม่สนใจผู้ชายคนไหนเลยที่เข้ามา แต่ไปเล่นกับพี่ออโต้ ฉันเป็นห่วงแกเลยนะเนี่ย” “ไม่ต้องเป็นห่วงฉันนะเดล แกสบายใจเถอะ ฉันว่างไม่มีอะไรทำ ระหว่างรอคนที่ใช่ พี่ออโต้ก็น่าสนใจดีไม่ใช่เหรอ” “แล้วพี่เขาไม่มีใครงั้นเหรอ นามิแกเช็กรึยัง มีเรื่องแย่งผู้ชายคนอื่น แย่เลยนะแก” “ไม่เช็กไม่สนด้วย อันนั้นมันเรื่องของเขา ส่วนเรื่องของฉันคือทำให้เขาชอบฉัน ให้เขาเลือกฉัน ลบคำสบประมาทที่เขากล้าดียังไงมาพูดกับฉันแบบนั้น ให้ได้” “เวรกรรม” เดลล่าถึงกับกลอกตามองบน “แล้วแผนแกต้องทำยังไง” “หึ! ช่วงนี้ฉันไปทำอาหารให้เขาที่บ้าน ก็ได้ใกล้ชิดกัน” “ทำไมอยู่ๆ ถึงเป็นแกไปทำ เขาเลือกแกเหรอ” เดลล่าขมวดคิ้วสงสัย “ก็เห็นว่าเชฟที่ทำอาหารให้เขาไปเรียนต่อ ก็เลยบอกฉันให้บอกคุณแม่ให้ช่วยทำอาหารให้เขา แต่ฉันเสนอตัวไปทำให้เขาเองแหละ ได้ค่าจ้างเดือนละแสนด้วยนะ คุ้มไหมแกว่า” “คุ้มบ้าบออะไรละนามิ แกร้อนเงินนักรึไง” นามิหัวเราะ “แล้วมีใครรู้เรื่องนี้บ้าง” เดลล่าถาม “ไม่มีนะ บอกแกเป็นคนแรกเลย ห้ามบอกใครล่ะเดล” เดลล่าพยักหน้า พร้อมกับถอนหายใจ เริ่มเป็นห่วงเพื่อน “เลิกทำหน้าแบบนั้นได้แล้วเดลล่า” “ก็ฉันเป็นห่วง ไม่เอาพี่ออโต้ได้ไหม เขาดูแบตบอยไป น่ากลัวยังไงบอกไม่ถูก” “ก็ใช่ไง ลึกลับน่ากลัว แถมหล่อกระชากใจ สเปกฉันเลย” นามิพูดแถมยิ้มทะเล้นใส่เดลล่า “ยังจะมาพูดเล่นได้อีก แล้วถ้าแกตกหลุมรักพี่เขาจริงๆ ขึ้นมาละนามิ จะทำยังไง” “ก็ดีสิ เขาน่ากินจะตาย ฉันก็ได้ของอร่อยนะสิ” “อันนั้นฉันไม่ได้ห่วง แต่หมายถึงถ้าแกรักพี่เขาข้างเดียวขึ้นมาละ จะทำยังไง แกไม่อกหักเหรอ เจ็บเปล่าๆ นะนามิ” “เอาน่า อย่างห่วงเลย ยังไงช่วงนี้ฉันก็ไม่ได้สนใจใครเป็นพิเศษอะไร มีพี่ออโต้นี่แหละที่น่ากินสุด ก็เขาเล่นบอกว่าเขาเลือก อยากจะรู้เหมือนกันว่าเขาจะไม่เลือกฉันจริงๆ รึแค่หลอกตัวเอง” “เล่นกับไฟชัดๆ”เดลล่าพูดด้วยสีหน้ากังวล นามิหัวเราะ ชอบใจ ไม่ได้คิดอะไรกับคำที่เดลล่าพูด สองอาทิตย์ต่อมา “คุณ นามิคะ ต้นนี้ให้ป้าวางไว้ตรงไหนคะ” ป้านวลป้าแม่บ้าน ของออโต้เดินมาถามเธอ นามิซื้อผักสวนครัว มาปลูกในกระถาง หลายชนิดเลย ป้านวลช่วยดูแลอย่างดี “ป้านวลวางไว้ใกล้ๆ กับต้นโรสแมรีก็ได้ค่ะ” “ได้ค่ะ” ป้านวลช่วยจัดการให้เธอเรียบร้อย แล้วเดินกลับมาช่วยนามิเตรียมจัดทำอาหาร “บ้านนี้ดูสดชื่นขึ้นมากเลยค่ะ ตั้งแต่คุณนามิเข้ามา” “ยังไงคะป้านวล” “ก็ดูมีชีวิตชีวา มีความหวานละมุนบ้างนะคะ มีดอกไม้ มีเจ้าจิ๋วจิ๋ว มีพืชผักสวนครัว ดูน่ารักไปหมดเลยค่ะ”ออโต้อุ้มคนตัวเล็กในท่าเจ้าสาว แต่ไม่ลืมที่จะหันมาบอกจิ๋วจิ๋ว “เดี๋ยวพ่อกลับมาเล่นด้วยนะ พาแม่ไปทำน้องก่อน”เหมี่ยว!“พี่ออโต้พูดอะไร” ตีแขนเขาเบาๆ อย่างหมั่นไส้“ก็บอกจิ๋วจิ๋วไว้จะได้เตรียมตัวจะได้รู้ว่ากำลังจะมีน้อง”“ถ้ามีขึ้นมาจะตามใจขนาดไหนก็ไม่รู้” นามิโอบแขนเรียวที่ลำคอแกร่ง มองสบตาคมกริบของเขา “ตามใจสุดๆ แน่นอนครับ”“จะกลายเป็นทั้งบ้านมีหนูดุอยู่คนเดียว”ออโต้หัวเราะ วางคนตัวเล็กลงบนเตียงนุ่ม “ลูกคนแรกจะเอาผู้หญิงรึผู้ชายว่ามาครับ” นามิหัวเราะ “พี่จะเก่งอะไรเบอร์นั้นค่ะเลือกเพศลูกได้ด้วย”เขายิ้ม ล้มตัวลงนอนบนเตียงกว้าง นามิตามไปนอนหนุนแขนสามี แล้วกอดเขาแนบชิดไม่ห่าง “แล้วพี่ละคะ อยากมีลูกสาวรึลูกชาย” มือเรียวปลดกระดุมเสื้อเขาลูบไล้ไปตามลอนsixpackเล่นไปตามประสา“จริงๆ พี่อยากมีลูกสาวเอาไว้บ่นน้องชายสักคนนะ มีพี่สาวน่าจะดี จะได้ช่วยดูแลน้อง แม่สวยขนาดนี้ ถ้ามีลูกสาวแสนสวยเอาไว้อ้อนสักคนก็คงดี”“ไม่หวงแย่เหรอคะ”“หวงสิ ใครมาจีบตามถึงบ้านแน่”“น่ากลัวชะมัด ตัวเองยังเอาลูกสาวคนอื่นมานอนกอดได้เลย” ฉันพูดแกล้งหยอกเขา และจุ๊บ! “พี่เอามาทำเมีย ไม่ได้มานอนเกิดเฉยๆ ซะหน่อย พี่ให้
“พี่ๆ น่ารักกันจังเลยนะคะ ดูสนิทกันมากเลย มีพี่น้องนี่ดีไปอีกแบบนะคะ เป็นลูกคนเดียวเหมือนหนูบางทีก็เหงาเหมือนกัน” “เห็นแบบนี้ก็ดีแล้วเพราะฉะนั้นตอนเรามีลูก ควรจะมีลูกแฝดนะดีไหม” ออโต้หันมามองสบตาพูดกับแฟนคนสวยของเขา “ดีครับพี่ผมเห็นด้วยอยากอุ้มหลานแล้วอะ ขอหลานชายนะครับ หลานสาวผมเป็นห่วงต้องตามรับตามส่งอีกเดี๋ยวมีหนุ่มมาจีบ” อาร์เดลพูดยิ้มแย้มอารมณ์ดี “เนี่ยนิสัยคนเจ้าชู้นามิดูไว้ เอาไปสอนลูกอย่าให้เข้าใกล้ หวงขึ้นมาเชียว” ออสตินพูด“พี่ออสตินผมไม่เคยเจ้าชู้เลยครับ ไม่เคยนอกใจใครเลยนะครับ เพราะไม่เคยมีแฟน” “นามิอย่าไปฟังสองคนนี้เจ้าชู้สุดๆ มีแต่พี่นี่แหละที่คอยห้ามตลอด” ออโต้พูดยิ้มๆ “โห!” อาร์เดลหัวเราะ ส่ายหัว“อะไรอาร์เดล ฉันพูดอะไรผิด นายกับออสตินที่สุดแล้ว”“พี่ก็ที่สุดเหมือนกันรึเปล่าคะ” นามิถามออโต้ขึ้นมาบ้าง“พี่ที่สุดมานานแล้วครับ แต่มาหยุดที่หนูไง”“กูตาย กลับเถอะพี่ออสติน ไม่ไหวแล้วพี่ออโต้มีมุมนี้ได้ไง”ออสตินกับอาร์เดลพากันหัวเราะ ออโต้ยักคิ้วให้น้องทั้งคู่ แล้วหันมายิ้มให้นามิ เขาเปลี่ยนไปเพราะเธอคนนี้จริงๆ สามปีต่อมา ออโต้กับนามิแต่งงานกันและใช้ชีวิตกันอย่างมีค
“ฉันว่าพี่เคเดนพร้อมกว่านะ มาโน่นละ อยู่ด้วยกัน มหาลัยก็เดียวกัน แค่เรียนกันคนละคณะคิดถึงเก่ง หมั่นใส่ว่ะ” นามิปากคว่ำใส่เพื่อนแกล้งหยอกเล่น “พี่เคเดนสวัสดีค่ะ” นามิเอ่ยทักทาย“นามิเป็นไงบ้างทุกอย่างโอเคแล้วใช่ไหม” เคเดนเป็นห่วงเพราะรับรู้เรื่องราวมาจากเดลล่าตลอด“เรียบร้อยดีแล้วค่ะพี่ คุณพ่อก็กลับมาจำทุกอย่างได้เหมือนเดิมแล้วค่ะ น่าจะพักผ่อนอีกสักเดือนก็กลับไปดูแลร้านได้เหมือนเดิมแล้วค่ะ”“เออ! นามิแล้วสาขาที่ดีซีล่ะ ยังจะทำต่อไหม” เดลล่าถาม“ไม่ทำดีกว่าคุณพ่อจะขายน่ะ แล้วก็ย้ายมาอยู่ที่ไทยเป็นหลัก ญี่ปุ่นก็ค่อยบินไปดูบ้าง ท่านอยากอยู่ใกล้ฉันกับคุณแม่ด้วย”“ดีแล้วแบบนี้แกจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง” “อืมแล้วพี่มาหาเดลมีอะไรคะ” เดลล่าหันไปถามเคเดน “เปล่าพี่มาหาเฉยๆ จะมาถาม นามิเรื่องคุณพ่อด้วย”“ขอบคุณพี่เคเดนที่เป็นห่วงนะคะ งั้นจีบกันไปก่อนนะคะ นามิขอตัวไปห้องน้ำก่อน” เคเดนยิ้มให้เธอ ตอนเย็นนามิเลิกเรียนแล้วรีบกลับไปที่บ้านออโต้ ตามที่นัดกันไว้ คนตัวเล็กรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วออกไปกับเขา สองคนมาถึงร้านที่ออโต้จองไว้ พี่ออสตินกับพี่อาร์เดลมาถึงแล้ว “สวัสดีค่ะพี่ๆ” นามิเอ่ยทักทายทั้งคู่ ออ
เช้าวันต่อมา นามิ คุณพ่อคุณแม่ของเธอ ได้ยื่นคำร้องต่อศาลผ่านทนายและศาลได้เรียกไต่สวน คุณหมอมายืนยันต่อหน้าศาลให้คุณพ่อถึงอาการป่วยของท่าน เรนนี่กับคุณแม่ของเธอยังยืนยันว่าคุณพ่อได้ยกทุกอย่างตามพินัยกรรมให้พวกเธอทั้งคู่ตอนที่ท่านยังมีสติสัมปชัญญะครบถ้วนดี “คุณเออิกิ คุณพอจะจำได้บ้างไหมว่าคุณได้ทำพินัยกรรมไว้รึเปล่า” ศาลถามคุณพ่อของนามิ“ผม ไม่แน่ใจครับ”“คุณลองพยายามคิดดูหน่อย ว่าคุณได้ทำไว้ไหม ก่อนที่คุณจะป่วย”คุณเออิกิ พยายามคิดอย่างหนักจนเกิดอาการ ปวดหัวจี๊ดขึ้นมา ท่านเซนิดหนึ่งแล้วกุมขมับ “ปวดหัว”เรนนี่กับมินตรามองมาที่เออิกิ แล้วลอบยิ้มให้กัน คุณหมอรีบเข้าไปดูอาการของคุณพ่อของนามิทันที “คุณเออิกิรู้สึกเป็นยังไงบ้างครับ” “ผม ผมปวดหัว”นามิกับคุณแม่ เดินไปหาคุณพ่อของเธอทันทีด้วยความเป็นห่วง“คุณพ่อคะ ไม่ต้องพยายามคิดแล้วนะคะ ไม่เป็นไรค่ะคุณพ่อ ไม่เป็นไรแล้วนะคะ ใจเย็นๆ” นามิลูบหลังท่านอย่างปลอบโยน คุณนานาจับมือสามีแน่นอย่างต้องการให้กำลังใจ คุณพ่อมองสบตา นามิ แล้วภาพในหัวฉายความคิดออกมาเป็นฉากๆ มันย้อนกลับไปว่าก่อนหน้านี้เขาทำอะไรบ้าง คุณเออิกิมีท่าทีตื่นเต้น มีสีหน้าดีใจอ
ออโต้ยิ้มส่ายหัวให้กับความดื้อแล้วก็แสบเอาเรื่องของนามิ แต่เขาก็ตามใจเธอ ไม่เช็ดรอยลิปสติกออกนามิเดินมานั่งที่โต๊ะทำงานเขา ทอดสายตามองลงไปด้านล่างเรื่อยเปื่อย และคอยมองคนตัวโตไปด้วยว่าเขาเดินไปตรงไหนทำอะไร นี่ฉันเป็นผู้หญิงขี้หึงขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ยังกับแม่บ้านที่คอยตามเช็กสามี หวงเขาขนาดนี้ได้ยังไง คลั่งรักเขามากไปแล้วนะ นามิ เธอนั่งคิดแล้วเผลอยิ้มกับตัวเอง “แต่เอ๊ะ!” นั้นไงปล่อยไม่ได้เลยมีสาวเข้ามาวอแวเขาอีกแล้ว จะบ้าตาย นามิมองสาวสวยที่เดินเข้ามาชวนออโต้คุยแล้วก็กำลังพยายามเอาตัวเองเข้าไปเบียดแนบชิดกับเขา แต่ดูท่าทางออโต้ก็ขยับหนีตลอด แล้วก็รีบเดินผละออกมา “แล้วนั่นใครอีก” แฟนฉันลงไปสั่งงานลูกน้องแป๊บเดียว จะหิวอะไรกันขนาดนั้น นามิลงจากเก้าอี้มายืนเท้าสะเอวมองเขาผ่านกระจก เมื่อมีสาวสวยเดินเข้ามาหาเขาไม่หยุด ออโต้รีบผละออกมา เพราะถ้าอยู่นานกว่านี้คนข้างบนน่าจะเอาเรื่องเขาแน่ เขารีบสั่งงานลูกน้องแล้วโทรหานามิ บอกเธอว่าเสร็จงานแล้วอยากกลับบ้านเลยไหม นามิลงมาหาออโต้ที่รอเธออยู่แถวหน้าลิฟต์ “กลับเลยเนอะ ง่วงแล้วใช่ไหม” “ค่ะ”สองคนเดินออกมาจากคลับไปที่รถของออโต้ หมอกเปิด
“ข่าวเร็วดีนะครับ แต่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกครับผมเอาอยู่ เคลียร์เรียบร้อยแล้วครับ” “ผมมาก็แค่เป็นห่วง กังวลว่าถ้ามีปัญหาเกี่ยวกับลูกน้องบ่อยๆ เผื่อคุณออโต้จะเบื่อและไม่อยากบริหารแล้ว ก็เลยอยากมาเสนอตัวไว้ก่อน ขอให้คิดถึงผมเป็นคนแรกถ้าคุณออโต้อยากเปลี่ยนมือน่ะครับ”“ขอบคุณครับ แต่เรื่องที่จะทำอะไรแบบนั้นผมตัดสินใจคนเดียวไม่ได้แน่ๆ ครับเพราะอย่างที่คุณรู้ว่าเป็นธุรกิจของครอบครัว ต่อไปก็ต้องเป็นอาร์เดลที่จะเข้ามารับช่วงต่อ คุณเจียวโจวคงน่าจะพอคุ้นๆ หน้าอาร์เดลอยู่บ้างนะใช่ไหมครับ”“ยังเด็กมากไม่ใช่เหรอครับน้องชายคุณ”“ไม่หรอกครับอาร์เดลตามผมไปไหนมาไหนด้วยตลอดเรียนรู้ไปเรื่อยๆ เรียนจบก็พร้อมที่จะทำงานได้เลย ถ้าคุณเจียวโจวต้องการขยายกิจการ เรามาเกี่ยวดองกันไม่ดีไปกว่าหรอกเหรอครับ” ออโต้ดูท่าทีเขาแล้วรีบยื่นข้อเสนอทันทีให้น้องชาย เจียวโจวได้ยินแบบนั้นเขามีสีหน้าที่เรียบขรึมขึ้นเล็กน้อย “คุณมีลูกสาวคนเดียว ส่วนคุณลุงของผมก็มีลูกชายคนเดียวคืออาร์เดล สองตระกูลถ้าได้เกี่ยวดองกัน รวมกันเป็นหนึ่งยิ่งยากจะหาใครมาต้านทานได้นะครับต่อไปในอนาคต” ออโต้พูดให้เจียวโจวได้คิด “ผมเข้าใจสิ่งที่คุณออโต้







