หวานหวงรัก 22

วาโยหัวเราะเบาๆกับท่าทีตื่นตะลึงของน้อง ชายหนุ่มฉวยเอาโอกาสตอนที่หญิงสาวยังยืนนิ่ง ประทับจูบลงบนกลีบปากนุ่ม จุมพิตเบาๆย้ำสองครั้ง ก่อนจะแนบประกบครอบครองความหวานล้ำที่มีเขาเพียงผู้เดียวเท่านั้นได้ลิ้มรสตลอดมา และก็จะมีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่ได้ลิ้มรสตลอดไป

จุมพิตจากคนเป็นพี่นุ่มนวล อ่อนโยน ละมุนละไม สัมผัสรุกเร้าทว่าเนิบช้าล่อหลอกให้คนเป็นน้องหลงกลคล้อยตาม พลอยไพลินหลับตาลง แม้ยังมึนงงและสับสนกับถ้อยคำที่เขาบอกเมื่อครู่ แต่พี่โยก็ไม่ปล่อยให้เธอได้คิดตรึกตรองอะไรเลย เขาใช้จุมพิตจู่โจมเธออย่างรวดเร็ว ทว่าทุกอย่างเป็นไปโดยละมุนละม่อม และด้วยความยินยอมพร้อมใจของเธอ

พลอยไพลินยกสองแขนเรียวขึ้นคล้องลำคอแกร่ง หญิงสาวเขย่งเท้าขึ้นอีกนิด เบียดกายแนบชิดอีกหน่อย ปากนุ่มเผยอรับการรุกรานจากจูบช่ำชอง และจูบตอบเขาอย่างที่เขาพร่ำสอนมาแล้วหลายหน

วาโยกอดเกี่ยวร่างสาวไว้ไม่ปล่อย เขาเลื่อนมือข้างหนึ่งขึ้นไปตามแผ่นหลังเนียน ช้อนท้ายทอยน้องตรึงไว้เบาๆ เพื่อให้เธอรับจูบจากเขาได้นานเท่าที่เขาต้องการ…

“ทีนี้จะให้พี่หวงได้หรือยัง” วาโยถอนจูบออกมาแล้วเอ่ยถามเสียงแหบพร่า ริมฝีปากเข