เจ้าสาวไม่สมยอม 5

ธีร์ภาณุถอนหายใจ มองดูหญิงสาวที่นอนหลับตาพริ้ม เวลาที่เธอหลับตาก็ดูน่ารักดีอยู่หรอก บางทีถ้าปรับความเข้าใจกันได้ และถ้าเขากับเธอได้คุยกันดีๆ มากกว่าการพูดหนึ่งคำแต่เถียงกันซะสามคำแบบนี้ อะไรก็คงจะดีขึ้น จะทำอย่างไรดีล่ะ

         ธีร์ภาณุยิ้มเจ้าเล่ห์เมื่อคิดแผนการบางอย่างได้ เขาขับรถต่อไปเรื่อยๆอย่างอารมณ์ดี เมื่อถึงทางแยกก่อนจะถึง ‘ท่าข้าวธงชัย’ ชายหนุ่มหักพวงมาลัยรถเลี้ยวซ้ายไปตามเส้นทางสายเล็กๆ ที่มีป้ายบอกทางไป... ‘ไร่แสงตะวัน’ โดยที่คนนอนหลับอยู่ข้างๆไม่ได้รู้ตัวเลยว่า จุดหมายปลายทางได้ถูกเปลี่ยนไปแล้ว

         

“หนูไอตื่นได้แล้วครับ ถึงแล้ว” เสียงทุ้มของชายหนุ่มที่ดังอยู่ข้างหู ปลุกไอรักให้ตื่นจากการหลับใหล 

         “ถึงบ้านคุณลุงแล้วหรือคะ” ไอรักพูดพร้อมกับขยับตัวลุกขึ้นมอง ไปข้างหน้าแล้วก็หันมองรอบข้าง สุดท้ายหันไปจ้องตาผู้ชายตัวโต ที่ยืนอมยิ้มและจ้องเธออยู่ก่อนแล้ว

         “นี่มันที่ไหน คุณพาฉันมาที่ไหนเนี่ย” เมื่อตื่นขึ้นมาเธอก็เริ่มก่อสงครามประสาทโวยวายทันที

         “ไร่แสงตะวัน” ชายหนุ่มบอกพร้อมกับเปิดประตูก้าวลงจากรถ เขายืนบิดร่างกายเพื่อไล่ความเมื่อยที่นั่งขับรถมาเป็นเวลานาน ไอรักรีบเปิดประตูก้าวลงมาจากรถแล้วปิดประตูรถเสียงดัง ชายหนุ่มไม่ได้สนใจหันมามองหญิงสาวตัวเล็กที่หน้ามุ่ย และตอนนี้กำลังเดินมาหยุดยืนกอดอกมองมาที่เขาอย่างเอาเรื่อง ไอรักมองดูชายหนุ่มกางแขนออกหลับตา เงยหน้าสูดอากาศเข้าปอดทำหน้าตามีความสุข ซึ่งมันทำให้เธอนึกหมั่นไส้

         “นี่คุณ” ไอรักดึงแขนชายหนุ่มให้หันหน้ากลับมาหาเธอ

         “จุ๊ๆ...หนูไอพูดเพราะๆสิครับ” ธีร์ภาณุพูดพร้อมกับใช้นิ้วชี้ของเขาเเตะที่ริมฝีปากบาง แล้วส่ายหน้าเป็นเชิงปราม ไอรักปัดมือชายหนุ่มออกเร็วทันควัน เธอถอนหายใจยาวพยายามข่มอารมณ์โกรธเอาไว้

         “พี่ธีร์คะ หนูไอจะขอพบคุณลุง บางทีถ้าคุณธงได้พูดคุยกับหนูไอ ท่านอาจจะเปลี่ยนใจไม่อยากได้หนูไอเป็นลูกสะใภ้ก็ได้นะคะ” ธีร์ภาณุยิ้มยั่วก่อนจะตอบว่า

         “โบราณเขาบอกไว้ว่า ปลูกเรือนต้องตามใจผู้อยู่ผูกอู่ก็ต้องตามใจผู้นอนนะครับ” ชายหนุ่มเน้นประโยคสุดท้าย แล้วจ้องมองตาหญิงสาวอย่างมีความหมาย ไอรักโกรธจนตัวสั่นอ้าปากกำลังจะเถียงต่อ ก็ได้ยินเสียงเด็กหญิงวัยประมาณสิบขวบร้องทักขึ้น

         “สวัสดีค่ะนายเล็ก” เด็กหญิงกล่าวเสียงใสพร้อมกับยกมือไหว้

         “ทำไมกลับมาเร็วจังคะ เห็นนายเล็กบอกว่าจะไปตามหาเจ้าสาวหลายวัน แล้วคุณคนนี้หรือเปล่าคะ ที่จะมาเป็นนายหญิงของไร่แสงตะวัน”

         “น้อยหน่า!” เสียงผู้หญิงสูงอายุดังขึ้นเป็นการปราม ไม่ให้เด็กหญิงได้ซักไซ้ เจ้านายหนุ่มให้รำคาญใจไปมากกว่านี้

         “ไม่เป็นไรครับป้าบัว เป็นเด็กก็อยากรู้อยากเห็นเป็นธรรมดา เอ่อ...ป้าบัวครับนี่คุณไอรักนะครับ หนูไอจะมาเป็นนายหญิงของไร่แสงตะวัน และจะพักกับผมที่นี่ ป้าช่วยเตรียมที่นอน อาหาร และก็ทุกอย่างให้ด้วย เดี๋ยวผมขอตัวไปดูไร่ด้านโน้นก่อนนะครับ” ธีร์ภาณุพูดจบก็ก้าวเท้ายาวๆไปตามทางเดินที่โรยด้วยกรวดเล็กๆสีขาว โดยไม่สนใจผู้หญิงตัวเล็กที่ยืนเก้อรอคำอธิบายอยู่ เขามุ่งไปสู่ทุ่งกว้างที่มีรั้วเตี้ยๆสีขาวกั้นอยู่เป็นบริเวณกว้าง ภายในรั้วมีแปลงดอกไม้หลากสีอยู่หลายชนิด มองเลยรั้วสีขาวไปไกลๆเป็นทิวเขาสูงสลับซับซ้อนเรียงรายอยู่

         ธีร์ภาณุเลือกที่จะเดินห่างจากหญิงสาวไปก่อน เพื่อให้เธอได้สงบสติอารมณ์ให้เย็นลง ไอรักละสายตาที่มองตามชายหนุ่ม แล้วหันมามองผู้หญิงต่างวัยสองคนด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยคำถาม ก่อนที่ไอรักจะได้เอ่ยปากพูดอะไร เด็กหญิงน้อยหน่าก็ชิงพูดก่อนว่า

         “นายเล็กรักไร่นี้มากค่ะ ไม่อยู่ไร่สองสามวันคงไปตรวจสอบความเรียบร้อยของไร่ทางโน้นน่ะค่ะ” เด็กหญิงเว้นจังหวะการพูดโดยการจ้องมองหน้าไอรักอย่างจริงจังก่อนจะพูดต่อว่า

         “แล้วนายหญิงจะมาเป็นเจ้าสาวของนายเล็กจริงๆ หรือคะ...ว้าว! เหมือนพระเอกกะนางเอกในละครเลยอะ นายเล็กก็หล่อลากดิน นายหญิงก็สวยยังกะนางฟ้า แล้วนี่ถ้ามีลูกนะลูกจะหน้าตาดีแค่ไหนเนี่ย” น้อยหน่าหลับตาพริ้มทำท่าทางราวกับว่ากำลังฝันหวาน ถ้าไม่ถูกขัดด้วยเสียงเอ็ดของป้าบัวเสียก่อน

         “น้อยหน่า...อย่าเสียมารยาทกับนายหญิง...เอ่อ! ขอโทษนะคะนายหญิง เด็กมันก็พูดเรื่อยเปื่อยน่ะค่ะ เชิญทางนี้ดีกว่านะคะ เดี๋ยวป้าบัวจะพาไปพักผ่อน เดินทางมาไกลคงจะเหนื่อยแย่เลย” ไอรักเดินตามป้าบัวและน้อยหน่าไปด้วยสีหน้าไม่ดีเท่าไรนัก แต่ตอนนี้หญิงสาวรู้สึกเหนื่อยกับการเดินทาง จนไม่อยากจะสนใจกับคนตัวโตที่พาเธอมาถึงที่นี่ แล้วอยู่ดีๆก็เดินหนีเธอไปเสียดื้อๆ เอาเถอะตอนนี้ขอพักผ่อนเอาแรงก่อน และการไม่เห็นหน้าธีร์ภาณุมันก็ทำให้รู้สึกผ่อนคลาย มากกว่าการที่จะต้องมาอยู่ใกล้เขาตลอดเวลา

ไอรักมองดูรอบๆบ้านที่ป้าบัวกำลังจะพาเข้าไป ตัวบ้านปลูกอยู่บนเนินเตี้ยๆ รูปทรงหลังเล็กกะทัดรัดคล้ายกับรีสอร์ต ทำด้วยไม้ทั้งหลัง เป็นไม้ท่อนเล็กๆทาเคลือบด้วยน้ำยารักษาไม้ เน้นให้เห็นสีจริงๆของไม้ บ้านชั้นเดียวแต่ยกพื้นสูงมีบันไดขึ้นสู่ตัวบ้านไม่กี่ขั้น หลังคามุงกระเบื้องสีเขียวหม่น มีระเบียงกว้างล้อมรอบตัวบ้าน และมีกระถางต้นไม้วางเรียงรายกันอย่างเป็นระเบียบออกดอกแข่งกันหลากหลายสี รอบๆบริเวณบ้านมีพันธุ์ไม้ต่างๆที่ถูกปลูกและตกแต่งไว้อย่างสวยงามลงตัว