Mag-log in“แล้วฉันจะซื้อถุงยางอนามัยขนาดไหนล่ะ ฉันไม่เคยจับของพี่กันต์ จะไปรู้ได้ยังไงโดนัท...”
“แกเคยจับของผู้ชายคนอื่นมาแล้วเซนต์ เพราะฉะนั้น ดูจากรูปร่างหน้าตาของพี่กันต์แล้ว แกก็น่าจะวัดได้นะ...ไหนบอกว่ากินผู้ชายมาเยอะไง...เรื่องแค่นี้ ทำไม่ได้เหรอ?”
เพื่อนเธอ ชักน่าสงสัยแล้วสิ...
“เออ...ฉันทำได้...อืม...พี่กันต์สูงเท่าไหร่นะเวนิส”
“188 น้ำหนัก72”
“เป๊ะ! เว่อร์!”
“แกคงชอบพี่เขามากๆ เลยนะเวนิส จำแม่นขนาดนี้”
“เอาความชอบของพี่เขาด้วยมั้ยล่ะ ฉันรู้ว่าพี่เขาชอบกินอะไร ชอบสีอะไร ใส่รองเท้าเบอร์ไหน ฉันรู้หมด”
“มีอย่างเดียวที่แกไม่รู้นะ เวนิส”
“อะไร?”
“ก็ขนาด*กะเจี้ยวพี่เขาไง!”
“บ้า! ฉันจะไปรู้ขนาดนั้นได้ยังไง”
กรภัทร์หน้าแดงขึ้นมาทันที เรื่องแบบนั้น เธอยังไม่เคยเลย จะให้เธอรู้ลึกขนาดนั้นได้อย่างไรกัน
“นั่นสิ แกก็พูดเกินไปนะเซนต์ ฉันว่า ส่วนสูงระหว่างพี่กันต์กับแก ก็พอกันนะ วัดขนาดของแกไม่ได้เหรอ?”
“ฉันสูง 183 ห่างจากพี่เขาตั้ง 5เซนต์ และฉันก็ผอมกว่าพี่เขาเยอะเลย ฉันมันหุ่นนางแบบอ่ะ^<>^”
“เซนต์ แกบอกมาเลย ว่าของแกเท่าไหร่”
“54”
“...??”
“ทำไม? ของฉันเล็กไปเหรอ?”
“เปล่า...ฉันสองคนไม่รู้ ว่า 54 ของแกนี่ มันขนาดไหน มันใหญ่มั้ยแก”
“เวอร์จิ้น(virgin)กันจริงๆ นะแกสองคน จะไป*เอาเขา เรื่องแบบนี้ ก็ไม่รู้เรื่องกัน”
“แล้ว...สรุปของแกใหญ่ป่ะล่ะ”
“ใหญ่สิ ของฉันเกินมาตรฐานชายไทยด้วยนะ ที่สำคัญยาวด้วยแก อร๊ายย์!!”
“ว้าย! แล้วๆ มันมีผลอะไรบ้างล่ะ ความใหญ่ความยาวของแกเนี่ย...”
“ฉันว่า แกสองคน ไปเรียนเรื่องเพศศึกษาก่อนมั้ย เวอร์จิ้นกันทั้งคู่ พูดไปก็ไม่รู้เรื่อง”
“อย่างน้อย ฉันก็เคยดูหนังโป๊น่า เล่ามาเถอะ”
“เฮ้ย! แกนี่ไม่เบาเลยนะโดนัท ฉันมองแกผิดไปจริงๆ”
สรุป...เรื่องของฉัน มันจะสำเร็จมั้ย แกสองคนมัวแต่เล่นกันไปมาแบบนี้ เอาจริงๆ ฉันตื่นเต้นนะแก”
“แกตื่นเต้น?”
“อือ...ตื่นเต้นสิ ฉันไม่เคยนะ”
“สรุป...วันนี้ เรื่อง*เอาพี่กันต์ ก็ไม่สำเร็จน่ะสิ”
“สำเร็จสิ วันนี้แหละ เล่าต่อเลยเซนต์”
“ฉันคิดว่า ขนาด*กะเจี้ยวของพี่กันต์ น่าจะ 54 แหละ ดูจากหุ่นนะ พี่กันต์เป็นผู้ชายที่หุ่นดีมากๆ ซิกแพคพี่เขา น่ากินมากเลยแก พูดแล้วอยากเลยอ่ะ...”
“อย่านอกเรื่อง สรุป ขนาดถุงยางของพี่เขาต้องเท่าไหร่”
“ก็ซื้อ ไปตั้งแต่ 49 52 5456 เลย ขนาดละ 3 ชิ้นโอเคมั้ย กันพลาดไง ฉันก็ไม่รู้นะ แต่คิดว่า น่าจะไม่เกิน 54 ถ้า 56 แกตายแน่เวนิส ของใหญ่ ถึงกับต้องเรียกรถพยาบาลเลยแหละ ยิ่งแกไม่เคยด้วยแล้ว ไม่อยากจะคิดเลยอ่ะ”
“เวนิสมันตื่นเต้น แกก็ไปพูดให้มันกลัวอีกเซนต์”
“ครั้งแรกเจ็บมาก แต่ครั้งต่อๆ ไปจะเสียวมากๆ”
“อันนี้ ไม่ต้องบรรยายได้มั้ย ให้เวนิส มัน*เอาพี่เขาให้ได้ก่อนเถอะส่วนเรื่องเสียว ถือว่าเป็นกำไร ยังไง ก็กลับมาเล่าให้ฉันฟังบ้างนะ^<>^”
เอมมิกาหันไปทางเพื่อน ที่ตอนนี้ หน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศสุกไปแล้ว^<>^
“ฉัน จะไปจัดแจงเรื่องโรงแรม เอาใกล้ๆ นี่แหละ เดินข้ามไปก็ถึงเลย เพราะพี่กันต์ไม่มีรถ ส่วนแก ก็แกล้งโดนยา ไม่อยากกลับบ้าน กลัวพ่อแม่แกรู้ อ้อนพี่เขาหนักๆ มือไม้แกก็จับพี่เขา ลูบพี่เขาเข้าไว้ รับรอง ผู้ชาย ต้านเรื่องนี้ไม่ไหวหรอก เสร็จทุกราย”
“แล้วถ้าเกิดพี่กันต์ ไม่เกิดอารมณ์ล่ะเซนต์เวนิสมันจะหน้า*แหกมั้ยอ่ะ”
“เวนิสหนังโป๊ที่ฉันแชร์ให้แกไปก่อนหน้านั้น แกดูหรือยัง”
“ดูแล้ว...”
“ห๊ะ! แกดูแล้วเหรอเวนิส...ไวเว่อร์!”
“ฉันอยากลอง ฉันก็ต้องดูสิ”
“เวนิสนี่แกเป็นลูกคุณหนูจริงๆป่ะเนี่ย”
^v^’
“งั้น โอเคเลย แกก็ทำอย่างในหนังแหละ จูบพี่เขา ลูบพี่เขาเยอะๆ ใช้เสน่ห์ตัวเองให้เยอะๆ หน่อย แกหุ่นดี สวย ขนาดนี้ ถ้าพี่กันต์ไม่สน พี่เขาก็คงเป็นก้อนหินไปแล้วแน่ๆ”
“สรุปแผนอีกทีนะ ฉัน จะเฝ้าดูแกอยู่ห่างๆ ส่วนไอ้เซนต์ ไปจัดการเรื่องโรงแรม และถุงยางให้เรียบร้อย ล็อกหมายเลขห้องเอาไว้ให้ดี นัดกับเด็กในโรงแรมไว้ด้วย อย่าให้พี่กันต์จับโป๊ะได้ล่ะ”
“ได้ๆ เรื่องนี้ ไว้ใจเซนต์ สบายอยู่แล้ว”
“ส่วนแก...เวนิส ตั้งใจทำให้สมบทบาทแล้วกัน คิดให้ดีนะ ทำไปแล้ว เสียความบริสุทธิ์ไปแล้ว แกจะเรียกคืนไม่ได้นะ นอกจากแกจะให้หมอเย็บของแกกลับคืน ^<>^”
“เอาจริงๆ นะโดนัท แกนี่ ไม่น่าจะเป็นสาวเวอร์จิ้นเลยนะ แกพูดเหมือนมีประสบการณ์*โชกโชนมากเลยอ่ะ”
“หนังผู้ใหญ่ก็มีให้ดูมั้งเซนต์ แกก็เคยเล่าเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ของแกให้ฉันฟังบ่อย ทำไมฉันจะไม่รู้ล่ะ”
“แต่ผู้ชายกับผู้ชาย มันไม่เหมือนผู้ชายกับผู้หญิงนะ”
“ไม่เหมือนได้ยังไง ไหนแกบอกว่า แกเป็น*รุก ไม่ใช่เหรอ?”
“เออใช่ฉันเป็น*รุก ซึ่ง*รุกก็ต้องเป็นคน*เสียบ จริงสิ คนเสียบก็เสียว เหมือนกับเสียบผู้หญิงนี่ เออ ฉันลืมไป”
“แล้วความรู้สึกเสียว มันเป็นยังไงเหรอเซนต์ ดูจากหนังโป๊แล้ว ฉันได้ยินผู้หญิงร้องเสียงดังเลยอ่ะ ฉันไม่เข้าใจ ว่าทำไมต้องร้องดังขนาดนั้นด้วย มันต้องเบอร์นั้นเลยเหรอ”
“เสียว แบบขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดอ่ะ”
“...???”
“จินตนาการไม่เห็นภาพล่ะสิ แกต้องไปลองนะโดนัท ซื้อผู้ชายไปกินสักคน แล้วแกจะรู้ ว่าความเสียวแบบขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดมันเป็นแบบไหน”
“ขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“อือ...แล้วแก...เวนิส แกอย่าลืมร้องด้วยนะ เอาแต่พองามล่ะ ไม่ใช่โหยหวนจนผู้ชายหมดอารมณ์ไปอีก”
“...” ในหัวของกรภัทร์เต็มไปด้วยหลักการเต็มไปหมด สถานการณ์จริงเธอจะทำได้หรือเปล่า ยังไม่รู้เลย T-T
“เออ...เซนต์ ฉันว่าแกแวะซื้อยาคุมฉุกเฉินเผื่อไปด้วยดีกว่านะ กันไว้ ถ้าเกิด พี่กันต์เขาชอบสดแบบธรรมชาติ ไอ้เวนิสจะได้มีวิธีป้องกันไว้อีกทาง”
“ทีแรก แกทำเป็นต่อต้านนะโดนัท ตอนนี้ ดูแกสิ คิดเรื่องชั่วได้เป็นฉากๆ เลยอ่ะ สุดจริง!”
“ทฤษฎี หลักการ ฉันเพียบ! เหลือปฏิบัติ ฉันจะเก็บไว้ให้ผู้ชายอันเป็นที่รักของฉันในวันแต่งงาน อร๊าย์!”
“ดูแล้ว แก่กันพอดี”
“เซนต์! นี่แกดูถูกฉันเหรอ ตอนนี้ เรายังเรียนอยู่ปีสอง อีกตั้งสองปีจะเรียบจบ ฉันยังมีเวลานะ”
“อย่าทะเลาะกันเลย แกสองคน ชอบทะเลาะกันตลอด ไม่เบื่อกันบ้างหรือไง”
ความสนิทสนมของเพื่อนทั้งสามคนนี้ มันเริ่มตั้งแต่ตอนเรียนอยู่อนุบาล บ้านใกล้กัน เรียนที่เดียวกัน กินเที่ยว เรียนคณะเดียวกัน ก็เลยสนิทกันเป็นพิเศษ
“โอเคๆ เอาล่ะ ตอนนี้ เกือบเที่ยงคืนแล้ว เหลือเวลาอีกประมาณครึ่งชั่วโมง พี่กันต์ก็จะเลิกงานแล้ว งั้น เรามาดื่มพอเป็นพิธี สักพัก ค่อยออกไปกันเถอะ เรียกน้ำย่อยก่อนปฏิบัติการแล้วกันนะ”
“ได้ๆ ฉันดื่มหมดไปสองแก้วแล้ว อีกสักแก้วนึง ก็พอนะ”
“โอเค...มาๆ ดื่มกัน”
Cheers!!
1 สัปดาห์ต่อมา... @ประเทศไทย... ภายในรถสปอร์ตคันหรูสีแสบตา เสียงเครื่องยนต์เงียบสนิทราวกับทั้งโลกกำลังหยุดนิ่งอยู่เพียงแค่ในห้องโดยสารนั้น แสงไฟจากโถงลานจอดรถลอดผ่านกระจกหน้ารถเข้ามาสะท้อนประกายบางเบาบนผิวเบาะหนังแท้ราคาแพง... “แกมีอะไรก็รีบพูดมาเลย...และปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้!”เอมมิกาออกคำสั่งพร้อมพยายามดิ้นเพื่อต้องการหลุดจากพันธนาการนั้น เธอกำลังนั่งคร่อมอยู่บนตักคุณากร วันนี้เพื่อนของเธอนัดเธอมาเพื่อขอเจรจา แต่ไม่คิดว่า ไอ้เพื่อนบ้าจะกล้าทำอะไรที่ระห่ำขนาดนี้ ใบหน้าเนียนเบือนหนีเล็กน้อย ทั้งที่หัวใจเต้นแรงจนแทบกลบเสียงลมหายใจของตัวเอง“ครบกำหนดตามสัญญาแล้ว...คำตอบแกล่ะ”เสียงทุ้มต่ำของเขาดังอยู่ใกล้หู เขาโอบเอวเธอไว้แน่น มือหนาไล้ช้า ๆ อยู่ตรงแผ่นหลังราวกับกลัวว่าเธอจะหนีหายไปไหน“แกจะให้ฉันตอบแกยังไงเซนต์...ปล่อยฉันลงก่อนสิ แกจะทำแบบนี้ทำไม”ความอบอุ่นจากอ้อมแขนเขาแผ่ซ่านมาจนทั่วร่างของเธอ กลิ่นน้ำหอมของเขาลอยคลุ้งในอากาศปะปนกับลมหายใจอุ่นที่กำลังรินรดข้างแก้ม มันทำให้เอมมิการู้สึกแปลกประหลาด เธอยังไม่ชินกับสิ่งที่เพื่อนของเธอกำลังทำ เพื่อนรัก จะกลายมา
ช่วงเวลาหนึ่ง...@โรงแรมหรูห้อง 401... บนเตียงนอนขนาดคิงไซต์... เสียงครวญครางดังลั่นห้อง การร่วมรักอันแสนร้อนแรงถูกบรรเลงขึ้นอย่างหนักหน่วง สองร่างเกี่ยวกวัดรัดตรึง ถาโถมเข้าหากันราวกับพายุฝนคลั่ง“พะ-พี่กันต์...อ๊ะ!”“คะ-ครับ...อึ้มม์”ร่างกำยำโยกโหมแรงกระแทกอย่างดุเดือด จนร่างอรชรสั่นสะท้านสะเทือน มือหนายื่นไปเกาะกุมเต้าใหญ่ก่อนจะบีบขย้ำมันอย่างแรงเพื่อระบายความเสียดเสียว“วะ-เวนิสรักพี่กันต์ค่ะ...อ๊า!” เสียงพร่าครางสั่น“พะ-พี่ก็รักเธอ...เวนิส...โอวว์”มังกรใหญ่กดเด้งเข้าหาร่างบางอย่างไม่ลดละทั้งสองร่างสอดประสานกันอย่างลงตัว ท่ามกลางเสียงกรีดร้องดังระงม ความซาบซ่านอย่างหาที่เปรียบมิได้เล่นงานคนทั้งสองอย่างหนัก และเมื่อ...ความสุขสมนั้น...ได้เดินทางมาจนถึงปลายฝัน ชายหญิงทั้งสองก็จับมือกันทะยานไต่จุดสูงสุดของอารมณ์ขึ้นไปจนถึงฝั่งฝันปรารถนาจนสำเร็จ... “อึ้ม...”เสียงแหบพร่าแผ่วเบาลง เมื่อการร่วมรักอันแสนหนักหน่วงนั้นจบ ใบหน้าคมซุกซบลงตรงซอกคอขาวผ่อง ได้ยินเพียงเสียงลมหายใจหอบกระเส่าของเขาเท่านั้น “ขะ-ขอบคุณ พี่มีความสุขที่สุด...”เสียงลมหายใจของเขาหอบดังยังไม่คลาย
“ทำไม? นี่เรากำลังอายพี่อยู่ใช่มั้ย” “อ่อ...ไม่ๆ ค่ะพี่กันต์ เวนิส รู้สึกไม่สบายนิดหน่อยค่ะ” “ไม่สบายงั้นเหรอ?”เขาเดินตรงเข้าหาเธอด้วยสีหน้าเคร่งขรึมแฝงความกังวล ดวงตาคมจับจ้องใบหน้าของเธอที่แดงจัดอย่างผิดปกติ “เอ่อ...ค่ะ” “หน้าเธอแดงมากจริงๆ”เขาพูดเสียงต่ำ พลางเอื้อมมือมาแตะหน้าผากของเธอ ^^’ กรภัทร์ส่ายหน้าพร้อมกับยิ้มด้วยความเก้อเขิน ‘แกเป็นเอามากนะเวนิส ทำไมแกต้องตื่นเต้นกับพี่เขาขนาดนี้ด้วย’ “แต่ตัวเธอก็ไม่ร้อน”สายตาเขายังคงจับจ้องไม่ลดละ ความเป็นห่วงฉายชัดในแววตาคมลึกนั้น “เอ่อ...”ทำยังไงกันดีล่ะ กรภัทร์ดันเล่นใหญ่ไปแล้ว “ถ้าไม่สบาย งั้นพี่จะพาไปเธอหาหมอนะ”เสียงของเขาอ่อนลงแต่ยังคงเต็มไปด้วยความจริงจัง “ปะ-เปล่าค่ะพี่กันต์ คือว่า ความจริง เวนิส...”เธอหลุบตาลง หัวใจเต้นแรงเมื่อสัมผัสถึงความอบอุ่นจากน้ำเสียงและแววตาอ่อนโยนนั้น ความเขินอายที่พยายามปกปิดกลับยิ่งชัดเจนขึ้น “มีอะไร ก็พูดกับพี่ตรงๆ ก็ได้ หรือเรื่องที่เธอจะเคลียร์กับพี่ เป็นเรื่องที่เธออึดอัดใจอยู่ใช่มั้ย เธอกำลังจะ
3 ชั่วโมงต่อมา... ติ๊ด! ติ๊ด! เสียงต่อสายสนทนา “ฮัลโหล...ว่าไง” “พี่วิชญ์! ฮึ่ม! รับสักที! ทำไมพี่ไม่รับสายเวนิสคะ เวนิสโทรหาพี่เป็นร้อยๆ สายแล้วนะคะ พี่วิชญ์อยู่ที่ไหนคะตอนนี้ แล้ว...” “ใจเย็นๆ เวนิส ถามรัวแบบนี้ พี่จะตอบอะไรเราทัน” “พี่ทำไม ไม่รับสายเวนิสคะ?” “พี่ตื่นสาย...”กรวิชญ์เหลือบมองสาเหตุที่ทำให้เขาตื่นสาย เธอยังคงหลับสนิทข้างกายเขา หลังจากผ่านสมรภูมิรบไปเมื่อครู่ “แล้ว...คุณเลขาพี่ล่ะคะ เธออยู่ไหนคะ พี่กันต์โทรหาพี่สาวเขา ก็ไม่รับสายเหมือนกัน” “อืม...ก็...อยู่แถวนี้แหละ...ทำไม เรามีอะไรกับเลขาพี่” “หืม...?? อยู่แถวนี้? หมายความว่ายังไงคะพี่วิชญ์ เสียงพี่เหมือนคนตื่นนอน อย่าบอกนะคะ ว่าตอนนี้พี่กำลังอยู่บนเตียง แล้วเลขาพี่ก็อยู่ด้วย” “อืม...ถูกต้อง” “ห๊ะ!! อะไรคะ!! พี่วิชญ์อธิบายยาวๆ หน่อยสิคะ เวนิสงงไปหมดแล้วนะคะเนี่ย...”กรภัทร์เหลือบมองคนที่น่าจะร่วมงงไปกับเธอด้วย เขาก็คงเป็นห่วงพี่สาวของตัวเองเหมือนกัน “เออน่า...เราอย่าถามอะไรมากได้มั้ย เรื่องนี้ไม่เกี่ย
เช้าวันต่อมา... ติ๊ด! ติ๊ด! เสียงต่อสายสนทนาดังขึ้น ‘ไม่มีสัญญาณตอบรับ จากหมายเลขที่ท่านเรียก’ “อะไรกัน! ทำไมพี่วิชญ์ถึงไม่รับสายนะ โทรเป็นสิบๆ ครั้งแล้วเนี่ย ทำอะไรอยู่นะ...พี่กันต์ลองโทรหาพี่สาวพี่ดูสิคะ ทำไมเงียบกันจัง” “พี่โทรแล้ว แต่ พี่เบลล์ก็ไม่รับสายพี่เหมือนกัน” “งั้น เดี๋ยวเวนิส จะให้พนักงานโรงแรมเข้าไปเปิดห้องของพี่วิชญ์ดู ดีมั้ยคะ” “พี่ว่า เราทานข้าวก่อนก็ได้นะ เผื่อว่า เมื่อคืน สองคนนั้นเขาอาจจะดื่มหนัก เลยตื่นสาย” “แต่...วันนี้เราจะต้องออกไปพบลูกค้านะคะ” “นี่เรายังเชื่ออีกเหรอ ว่าพวกเรามาทำงานกันจริงๆ” “หมายความว่ายังไงคะ? ไม่ทำงานเหรอคะ?” “สองอาทิตย์นี้ พี่สาวของพี่บอกว่า ไม่ได้มาทำงาน แต่มาเพื่อ...เราสองคนโดยเฉพาะ” “ห๊ะ! แล้ว ทำไมจะต้องมาไกลขนาดนี้ด้วยคะ เวนิสไม่เห็นจะเข้าใจเลย ถ้าเรื่องเวนิสกับพี่ เราก็คุยกันไปแล้วนี่คะ” “แล้ว...ที่เรากลับไปคิดเมื่อคืน เป็นยังไงบ้าง เธอทบทวนเรื่องของเราไปถึงไหนแล้ว”ดวงตาคมจับจ้องไปที่ใบหน้าเนียน แต่ในความสงบนิ่งของเ
จูบของเขาหนักแน่น ริมฝีปากที่แนบชิดนั้นแสดงถึงความรู้สึกที่เก็บกักมานาน มือเขาประคองใบหน้าเนียนขึ้นมารับจูบ ปลายลิ้นของเขาสัมผัสได้กับรสขมปนฝาดของไวน์แดงชั้นดี สิ่งนั้นกระตุ้นความอยากของเรือนร่างกำยำขึ้นมาทันที“อื้อ...” ใบหน้าแดงก่ำพยายามสะบัดออก เพื่อหอบโกยเอาอากาศเข้าปอด เธอกำลังจะขาดอากาศหายใจ แต่อีกหนึ่งสติรับรู้ได้เพียงว่า ความหอมหวานอันเย้ายวนของรสชาติจูบนั้น มันทำให้เธอกำลังล่องลอยอยู่บนปุยเมฆสีขาวก้อนใหญ่“บะ-เบลล์”น้ำเสียงแหบพร่าสั่นปนกระเส่า เธอกำลังปลุกบางอย่างในตัวเขาขึ้นมา เขาลูบพวงแก้มแดงระเรื่อของเธออย่างนุ่มนวล“คะ? มะ-มีอะไรคะ ท่านประธาน”เสียงหวานพร่าพึมพำตอบกลับ มือของเธอกำลังโน้มลำคอเขาลงมา และงับริมฝีปากของคนด้านบนที่มองลงมาด้วยดวงตาเปี่ยมอารมณ์ ปากหนาเผยอรับยอมให้ลิ้นเล็กรุกล้ำเข้ามาในโพรงปากของเขา ความเย้ายวนนี้ ยากจะปฏิเสธได้เลยจริงๆ“คุณเมานะ...”เสียงพร่าเอ่ยเตือนสติคนเมา ลิ้นเล็กสอดลึกราวกับจะคว้านให้ทั่วทุกซอกมุม ไล้เลีย ดูดดูน จนทำให้กายกำยำสะท้านปั่นป่วน“ทำไม...ท่านประธาน ไม่กล้าเหรอ หรือว่า...อุ๊บ!!”ริมฝีปากบางถูกปิดในทันใด จูบอันหนักหน่วงและดุเดือดขอ

![เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)





