LOGINShare
ตอนที่ 5 มารยานี้ เธอได้ แต่ใดมา!
Last Updated:
2025-10-22 16:18:26เวลา 00.30 น.
“โอเค เสร็จแล้ว กลับบ้านเถอะกันต์ พรุ่งนี้วันเสาร์ นายได้มีเวลาพักผ่อนเต็มวัน นอนให้เยอะๆ นะ”
“อืม...ก็คงประมาณนั้นแหละนนท์ แล้วนายล่ะ เลิกงานแล้วไปไหนต่อล่ะ”
“ฉันว่า จะแวะไปดื่มแถวๆ นี้กับพวกน้องๆ ในร้านสักหน่อย พรุ่งนี้ วันหยุดฉัน นอนยาวได้ ไปด้วยกันมั้ย”
“ไม่ดีกว่า เอาไว้วันหลังก็แล้วกัน”
ชนกันต์เหนื่อยมาทั้งวันแล้วเพราะแขกสาวไฮโซคนนั้น เขาเลยต้องทำงานหนักและเอาใจเธอเป็นพิเศษอีกด้วย เอาเข้าจริงๆ เธอแทบจะไม่ได้ทำอะไรอย่างที่เจ้านายเขาสั่งให้ชนกันต์ทำเลย แค่เธอดื่ม ไม่ถึงสิบแก้ว ก็สลบเหมือบไปแล้ว
“ฉันไปแล้วนะกันต์”
“โอเค...แล้วเจอกัน”
ชนกันต์เดินตามหลังเพื่อนเขาออกไปเช่นกัน ทุกวัน เขาจะเดินกลับบ้านคนเดียว ระยะทางจากบ้านกับที่ทำงานห่างกันประมาณหนึ่งกิโลเมตร เขาก็เลยคิดว่า เดินกลับจะสะดวกกว่าเรียกแท็กซี่มาก อีกทั้งยังประหยัดอีกด้วย
ชนกันต์อาศัยอยู่กับแม่และพี่สาวในบ้านเช่า พ่อของเขาเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุเมื่อสี่ปีที่แล้ว ตั้งแต่นั้นมา ครอบครัวของเขาก็เปลี่ยนไป ตอนนี้ ชนกันต์เรียนอยู่มหาวิทยาลัยชั้นปีที่ 3เหลือเวลาอีกแค่หนึ่งปีเท่านั้น เขาก็จะเรียนจบการศึกษาในระดับปริญญาตรีและเขาก็จะหางานทำที่มันมั่นคงเสียที
แม่ของชนกันต์ป่วยมาเกือบสี่เดือนแล้ว การรักษา คือ การผ่าตัด ซึ่งมีค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูง ตอนนี้ ชนกันต์กับพี่สาวของเขา เก็บเงินได้เกือบครบแล้ว เดือนหน้า แม่ของเขา ก็จะได้รับการผ่าตัดตามที่หมอนัดไว้ และแม่เขาก็จะหายจากโรคร้ายรุมเร้านี้เสียที...
“พะ-พี่กันต์คะ...”
“...??”
เสียงหวานแหบพร่าของใครบางคน ทำให้ชนกันต์ชะงักหยุดเดินทันที เขามองไปรอบๆ คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันอย่างสงสัย ‘เสียงนี้คุ้นมาก’
“พี่กันต์...” กรภัทร์ตัดสินใจเรียกชายหนุ่มอีกครั้ง
“เวนิส!!”
“ช่วยเวนิสด้วยค่ะพี่กันต์”
กรภัทร์นั่งตรงบริเวณม้าหินอ่อนข้างทางเดินที่มีลักษณะเป็นซอยเล็กๆ ติดกับถนนใหญ่ เธอจัดการผมเผ้าของเธอ ให้ดูยุ่งเหยิง (เพื่อความสมจริง^<>^)
“นี่เราเป็นอะไร? แล้วทำไม? ถึงมาอยู่ที่นี่ แล้ว...”
คำถามมากมายรัวออกมาไม่หยุด เธอเป็นถึงคุณหนูบ้านรวย มาอยู่ในที่แบบนี้ได้อย่างไรกัน ที่สำคัญ ‘กวินท์’เพื่อนของชนกันต์ไปอยู่ที่ไหน ถึงปล่อยน้องสาวอยู่ในสภาพแบบนี้
“เวนิสมาเที่ยวกับเพื่อนค่ะพี่กันต์ และแล้ว...”
มือเธอไขว่คว้าไปที่ตัวเขา เพื่อแสดงให้เขารู้ว่า เธอไม่ปกติ
“แล้วอะไร?”
ชนกันต์รีบคว้าตัวเธอเอาไว้ เพื่อไม่ให้เธอล้มลงไป ความร้อนจากการสัมผัสร่างกายเธอนั้นมันแล่นสู่ฝ่ามือของเขาทันทีราวกับโดนกระแสไฟฟ้า
“เวนิส เมาค่ะพี่กันต์ ตะ-แต่ ตอนนี้ เวนิสรู้สึกว่า...”
“แล้วเพื่อนเราไปไหนล่ะ?”
ชนกันต์งง กับสิ่งที่เธอบอกเป็นอย่างมาก มันจะเป็นไปได้ยังไงสถานที่แบบนี้ เธอไม่ควรจะมาอยู่เลยด้วยซ้ำ
“เพื่อนเวนิส ไปเซเว่นค่ะพี่กันต์ เวนิสปวดหัวค่ะ เพื่อนก็เลยไปซื้อยา และทิ้งเวนิสให้รอตรงนี้ แต่เวนิส เดินมาเรื่อยๆ ตอนนี้ เวนิสไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ตรงไหนแล้วค่ะพี่กันต์”
“แล้วเพื่อนที่ไปเซเว่นมีกี่คน”
“2 คนค่ะ”
“งั้น โทรบอกเพื่อนเลยดีกว่า”
“แบตหมดค่ะพี่กันต์ โอย...เวนิสไม่ไหวแล้วค่ะพี่กันต์ ไม่รู้ว่าเวนิสเป็นอะไร มะ-มันร้อนไปหมดเลยค่ะ”
“งั้น พี่โทรเรียกพี่ชายเธอมารับดีมั้ย”
“อย่านะ! พี่กันต์ พี่จะโทรตามพี่วินท์ไม่ได้นะ พอดี เวนิสบอกที่บ้านว่า จะมาทำรายงานกับเพื่อนที่บ้านค่ะ ถ้าพี่...อุ้ย! พะ-พี่กันต์ เวนิสร้อนไปหมดแล้วนะคะ พี่ช่วยเวนิสหน่อยได้มั้ยคะ”
“ให้พี่ช่วยยังไง? แล้วเพื่อนเราล่ะ”
“พวกเรานัดกัน ว่าจะค้างที่โรงแรมนี้ค่ะ”
กรภัทร์ชี้นิ้วไปยังโรงแรมที่พักที่อยู่ตรงข้ามของฝั่งถนนทันที ตามที่ได้วางแผนไว้กับเพื่อนของเธอ
“งั้น เดี๋ยวพี่พาเธอไปรอเพื่อนที่โรงแรมนี้ก่อนก็ได้”
“พะ-พี่กันต์ อุ้มเวนิสหน่อยสิคะ เวนิสเดินไม่ไหวแล้วค่ะ”
“ได้สิ...”
พูดจบชนกันต์ก็ช้อนร่างบางขึ้นอุ้ม และพาร่างอันบอบบางนี้ไปยังจุดหมายที่เธอต้องการ
“ขะ-ขอบคุณค่ะพี่กันต์”
ดวงหน้าสวยแดงก่ำซบลงตรงซอกคอของชายหนุ่ม มือทั้งสองของเธอโอบกอดคอของเขาเอาไว้แน่น พร้อมกับเสียงกรีดร้องในใจ ‘สำเร็จแล้ว!’
“เอ่อ...เวนิส...เราทำอะไรน่ะ??”
ชนกันต์ขนลุกขึ้นมาทันที เมื่อมีบางอย่างนั้นแตะไปที่ซอกคอของเขา
“เวนิส...รู้สึกร้อนค่ะพี่กันต์”
“ร้อน? แล้วทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยล่ะ”
สัญชาติญาณบางอย่าง บอกให้เขาต้องรีบเดินไปให้ถึงจุดหมายเร็วที่สุด ชนกันต์รู้ถึงความรู้สึกของผู้หญิงคนนี้มาตลอด น้องสาวของเพื่อน ชอบเขา และเธอสารภาพรักกับเขามาหลายครั้งแต่ชนกันต์ปฏิเสธเธอทุกครั้ง ไม่มีวัน ที่เขาจะคบกับเธอแน่นอน!
“ตอนที่ วะ-เวนิสดื่ม มีเพื่อนผู้ชายกลุ่มหนึ่ง เขามาชนแก้วกับเวนิส และ...”
“ยังไง! หรือว่าเราจะโดน...”
ชนกันต์ทำงานที่คลับมานาน เขาได้รู้และเห็นอะไรมากมาย หลายรูปแบบ
“พะ-พี่กันต์รู้เหรอคะ?”
“ไหนเราลองบอกความรู้สึกตอนนี้ ให้พี่ฟังหน่อย อาการมันเป็นยังไง”
“มันร้อน และมีความรู้สึกค่ะพี่กันต์”
“รู้สึกอะไร! รีบบอกพี่มาเร็ว!”
“รู้สึกอยาก มีอะไร...กับพี่ค่ะ ^<>^”
“อะไรนะ! ทำไมต้องมารู้สึกกับพี่ด้วยล่ะ หรือว่าเราจะโดนยาปลุกเซ็กส์!”
ชนกันต์หยุดยืนตะลึงมองหน้าของเธอด้วยความตกใจ สมัยนี้ สังคมไทยมีทุกรูปแบบ เธอก็น่าจะพลาดโดนเข้าล่ะสิ
“เวนิส ก็ไม่รู้ค่ะพี่กันต์ พี่พาเวนิสไปที่ห้องหน่อยได้มั้ยคะ เดี๋ยวไปถึงห้อง เวนิสจะอาบน้ำค่ะ มันคงช่วยได้”
บทนี้ กรภัทร์เป๊ะ! เพราะพึ่งศึกษาจากกูรูไปเมื่อครู่ ^<>^
“ได้สิ...เดี๋ยวเพื่อนเราก็ตามมาแล้ว จะได้ช่วยกันดูแล พี่ไปส่งเราก่อนก็แล้วกัน”
ชนกันต์รีบพาร่างอันบอบบางเดินเข้าไปยังโรงแรม ที่มีพนักงานชายยืนต้อนรับและส่งรอยยิ้มให้เขามาแต่ไกล ชนกันต์เคยพาแขกมาส่งที่นี่ประมาณสองครั้ง พนักงานก็อาจจะคุ้นหน้าเขาก็เป็นได้
“สวัสดีครับ โรงแรมการ์เด้นพาร์คยินดีต้อนรับครับ ห้อง 401 ที่จองไว้ใช่มั้ยครับ...”
“หืม???” คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัยในประโยคของพนักงานทันที
“ชะ-ใช่ค่ะ พนักงานเขาจำเวนิสกับเพื่อนๆ ได้ค่ะพี่กันต์”
“อ่อ...”
“เชิญทางด้านนี้เลยครับ นี่ครับคีย์การ์ด เดี๋ยวผมกดลิฟต์ให้นะครับ”
พนักงานชายยิ้มปากกว้าง เมื่อเห็นหนุ่มสาวคู่นี้ ทั้งสวยและหล่อเหมาะสมกันมาก คงจะพากันไป Somethingแสดงความรักอันหวานแหววแน่นอน ^<>^
Latest chapter
บังอาจรักนายวิศวะ ตอนที่ 8 อิทธิฤทธิ์ทรงพลัง Nc++
สวบ! กึด! เสียงบางอย่างพรวดเข้าอย่างกะทันหันโดยที่หญิงสาวไม่ทันได้ตั้งตัว! “กะ-กรี๊ด! อุ๊บ!!”เสียงกรีดร้องของหญิงสาวดังขึ้นแทบจะทันที แต่ทว่ามือของเธอก็รีบยกมาอุดเสียงของตัวเองเอาไว้ ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจสุดขีด! ‘ครั้งแรกจะเจ็บมาก!’ แต่เธอไม่คิดว่ามันจะเจ็บมากขนาดนี้! “อึ้มมม์...”เสียงทุ้มครางต่ำในลำคอ ความคับแน่นที่เกิดขึ้นนั้น มันบีบรัดเจ้าแท่งเหล็กของเขาจนไม่สามารถที่จะขยับตัวได้เลย ทั้งๆ ที่มันยังเข้าไปไม่ทันถึงครึ่งลำเลยด้วยซ้ำ “อึก...!!”ร่างบอบบางผวาหนัก เมื่อความเจ็บปวดแทบแตกดับนั้นมันไปกองอยู่เบื้องล่างของเธอ น้ำตาของเธอไหลลงมาจากหางตาทั้งสองข้าง เธอรีบปาดสิ่งนั้นออกทันที “ยะ-หยุดมั้ย!”เสียงทุ้มพร่าเอ่ยถาม เรือนร่างกำยำสั่นเทาอย่างเห็นได้ชัด เขากำลังควบคุมร่างกายตัวเองอย่างหนัก “ไม่ค่ะ!”กรภัทร์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ถ้ากรภัทร์หยุด เธอก็จะไม่มีวันได้เข้าใกล้เขาอีกแล้ว แต่! ‘ถ้าหลังจากความเจ็บไปแล้ว...แกจะเจอความเสียว แบบขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดเลยนะ’ คำพูดของเพื่อนรักผุดขึ้นมาในห้วงความคิดของเธอกะทันหัน ใช่! เธอจะต
บังอาจรักนายวิศวะ ตอนที่ 7 รักสนุกแบบไม่ผูกพัน NC+
“เธอแน่ใจนะ ว่าเธอจะไม่เสียใจ!”สันกรามอันแข็งแกร่งขบกันแน่นเพื่อสะกดความรู้สึกต่างๆ ของเขาเอาไว้ ชนกันต์พยายามเลี่ยงเธอมาตลอด เธอชอบเขามันเป็นเรื่องดี แต่สำหรับชนกันต์แล้ว เขาไม่สามารถรับความรู้สึกนี้จากเธอได้ ชนกันต์ไม่มีวันที่จะรักเธอ ไม่แม้แต่จะคิดเลยสักครั้ง... “ไม่เสียใจ เวนิสชอบพี่ อยากมีอะไรกับพี่ และแค่อยากให้พี่เป็นคนแรกของเวนิส ก็เท่านั้นเอง พี่ไม่ต้องรู้สึกผิดอะไรหรอกค่ะ คิดซะว่า มันเป็นแค่เซ็กส์ระหว่างเราสองคน แค่นั้นก็พอ”พูดจบกรภัทร์ก็ผงกศีรษะขึ้น จูบปากหนาที่กำลังเผยอค้างไว้ เขาตะลึงกับประโยคที่เธอพูดออกมา “อึก!...”ปลายลิ้นเล็กหยอกเย้าเข้าไปในโพรงปากของเขา เธอจูบเขาอย่างหนัก ราวกับว่า เธอเคยทำสิ่งนี้มาก่อนแล้ว และเขาจะเป็นคนแรกของเธอได้อย่างไร ในเมื่อเธอดูช่ำชองขนาดนี้ “จะ-จูบเวนิสสิคะ เวนิสต้องการพี่ ได้โปรดมีอะไรกับเวนิสเถอะค่ะ...นะคะ...พี่กันต์”มือเล็กๆ ลูบไล้ไปทั่วอกกว้าง ริมฝีปากบางซุกไซร้ไปที่ซอกคอของเขา กรภัทร์พยายามทำจนสุดความสามารถ เธอเรียนรู้จากหนังผู้ใหญ่ที่เพื่อนของเธอส่งให้ดู วันนี้ เธอได้ลงมือปฏิบัติจริงแล้ว “ได้ส
บังอาจรักนายวิศวะ ตอนที่ 6 เสน่ห์ร้อยแปด...
@โรงแรมการ์เด้นพาร์ค ห้อง 403 “เซนต์…แกว่า ตอนนี้เวนิส มันจะเป็นยังไง” “ฉันคิดว่า มันยังทำไม่สำเร็จหรอก แต่ก็น่าจะเริ่มปฏิบัติการแล้วแหละ แกถามทำไมโดนัท? หรือแกอยากจะไปแอบดูมัน*เอากับพี่กันต์เหรอ?” “บ้าสิ! ฉันไม่ใช่พวกวิปริตบ้ากามขนาดนั้นนะ ฉันแค่เป็นห่วงมัน ก็เท่านั้นเอง” “แกจะห่วงมันทำไม มันกำลังจะขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดนะ ฉันว่า แกห่วงเราสองคนดีกว่า” “ทำไม?” “เอ๊า! ก็เราสองคน จะต้องมานั่งเฝ้ามันอยู่ในห้องนี้ไง” “แล้วแกจะนั่งเฝ้ามันไปทำไมเล่า แกก็นอนไปเลยสิ ไหนๆ พวกเราก็อุตส่าห์จองห้องใกล้ๆ มันไว้แล้ว เหมือนจะฉลาดนะแก...” “แกว่าฉันเหรอโดนัท” “ก็นั่งกันแค่สองคน แกจะให้ฉันไปว่าผีที่ไหนล่ะ” “เออ งั้น ฉันนอนล่ะนะ” “เอ๊า! แกไม่อาบน้ำเหรอ จะนอนทั้งอย่างนั้นหรือไง” “นอนแบบนี้แหละ แกรังเกียจฉัน ก็ไปนอนโซฟาสิ” “ทำไมฉันต้องไปลำบากนอนโซฟาด้วยล่ะ ฉันกับแก เคยนอนด้วยกันเป็นร้อยๆ ครั้ง ฉันไม่สนแกหรอกเซนต์” “ถ้าแกสน ก็บ้าแล้ว แกจะเอาผู้หญิงด้วยกันลงเหรอ?”
บังอาจรักนายวิศวะ ตอนที่ 5 มารยานี้ เธอได้ แต่ใดมา!
เวลา 00.30 น. “โอเค เสร็จแล้ว กลับบ้านเถอะกันต์ พรุ่งนี้วันเสาร์ นายได้มีเวลาพักผ่อนเต็มวัน นอนให้เยอะๆ นะ” “อืม...ก็คงประมาณนั้นแหละนนท์ แล้วนายล่ะ เลิกงานแล้วไปไหนต่อล่ะ” “ฉันว่า จะแวะไปดื่มแถวๆ นี้กับพวกน้องๆ ในร้านสักหน่อย พรุ่งนี้ วันหยุดฉัน นอนยาวได้ ไปด้วยกันมั้ย” “ไม่ดีกว่า เอาไว้วันหลังก็แล้วกัน”ชนกันต์เหนื่อยมาทั้งวันแล้วเพราะแขกสาวไฮโซคนนั้น เขาเลยต้องทำงานหนักและเอาใจเธอเป็นพิเศษอีกด้วย เอาเข้าจริงๆ เธอแทบจะไม่ได้ทำอะไรอย่างที่เจ้านายเขาสั่งให้ชนกันต์ทำเลย แค่เธอดื่ม ไม่ถึงสิบแก้ว ก็สลบเหมือบไปแล้ว “ฉันไปแล้วนะกันต์” “โอเค...แล้วเจอกัน”ชนกันต์เดินตามหลังเพื่อนเขาออกไปเช่นกัน ทุกวัน เขาจะเดินกลับบ้านคนเดียว ระยะทางจากบ้านกับที่ทำงานห่างกันประมาณหนึ่งกิโลเมตร เขาก็เลยคิดว่า เดินกลับจะสะดวกกว่าเรียกแท็กซี่มาก อีกทั้งยังประหยัดอีกด้วย ชนกันต์อาศัยอยู่กับแม่และพี่สาวในบ้านเช่า พ่อของเขาเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุเมื่อสี่ปีที่แล้ว ตั้งแต่นั้นมา ครอบครัวของเขาก็เปลี่ยนไป ตอนนี้ ชนกันต์เรียนอยู่มหาวิทยาลัยชั้นปีที
บังอาจรักนายวิศวะ ตอนที่ 4 แผนร้ายเพื่อนรัก
“แล้วฉันจะซื้อถุงยางอนามัยขนาดไหนล่ะ ฉันไม่เคยจับของพี่กันต์ จะไปรู้ได้ยังไงโดนัท...” “แกเคยจับของผู้ชายคนอื่นมาแล้วเซนต์ เพราะฉะนั้น ดูจากรูปร่างหน้าตาของพี่กันต์แล้ว แกก็น่าจะวัดได้นะ...ไหนบอกว่ากินผู้ชายมาเยอะไง...เรื่องแค่นี้ ทำไม่ได้เหรอ?”เพื่อนเธอ ชักน่าสงสัยแล้วสิ... “เออ...ฉันทำได้...อืม...พี่กันต์สูงเท่าไหร่นะเวนิส” “188 น้ำหนัก72” “เป๊ะ! เว่อร์!” “แกคงชอบพี่เขามากๆ เลยนะเวนิส จำแม่นขนาดนี้” “เอาความชอบของพี่เขาด้วยมั้ยล่ะ ฉันรู้ว่าพี่เขาชอบกินอะไร ชอบสีอะไร ใส่รองเท้าเบอร์ไหน ฉันรู้หมด” “มีอย่างเดียวที่แกไม่รู้นะ เวนิส” “อะไร?” “ก็ขนาด*กะเจี้ยวพี่เขาไง!” “บ้า! ฉันจะไปรู้ขนาดนั้นได้ยังไง”กรภัทร์หน้าแดงขึ้นมาทันที เรื่องแบบนั้น เธอยังไม่เคยเลย จะให้เธอรู้ลึกขนาดนั้นได้อย่างไรกัน “นั่นสิ แกก็พูดเกินไปนะเซนต์ ฉันว่า ส่วนสูงระหว่างพี่กันต์กับแก ก็พอกันนะ วัดขนาดของแกไม่ได้เหรอ?” “ฉันสูง 183 ห่างจากพี่เขาตั้ง 5เซนต์ และฉันก็ผอมกว่าพี่เขาเยอะเลย ฉันมันหุ่นนางแบบ
บังอาจรักนายวิศวะ ตอนที่ 3 ซื้อกินดีมั้ยเอ่ย?
“เยี่ยม! แกมีเงิน จะเปย์พี่เขากี่รอบ จะเอาพี่เขากี่ทีก็ได้”“แกต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ”“อืม...บางที ฉันก็อยากเป็นคนบ้าบ้างก็ได้นะโดนัท”“เดี๋ยวนะว่าแต่ แกมั่นใจเหรอ ว่าพี่เขาจะรับความบริสุทธิ์ของแกเวนิส ดูจากสองปีที่ผ่านมา พี่กันต์ปฏิเสธแกทุกครั้ง ฉันว่าไม่น่าจะเป็นไปได้เลยนะ...พี่กันต์พยายามเว้นระยะห่างกับแกมาตลอด และอีกอย่าง พี่กันต์เป็นเพื่อนกับพี่ชายแกด้วยนะ”“นั่นสินะ...”พี่กันต์เคยพูดกับเธอตลอด ว่าเขามองเธอเพียงแค่น้องสาวเท่านั้น และเขาจะยอมทำแบบนั้นได้อย่างไรกัน“เออ...อันนี้ ก็น่าคิดแฮะ...”“ใช่มั้ยเซนต์...แกจะให้เวนิส มันไปซื้อชั่วโมงพี่กันต์ได้ยังไง ถ้าพี่เขาปฏิเสธ เวนิสมันต้อง*หน้าแหกมั้ย”“เออ...ใช่ ฉันก็ลืมไป แกนี่ก็รอบคอบเหมือนกันนะโดนัท”“ฉันมีสติไง ไม่ได้ใช้เงินแก้ปัญหาอย่างแกนี่”“แหม...ชมหน่อยทำเป็น...”“งั้น...แกสองคนช่วยฉันคิดหน่อยได้มั้ย ว่าจะทำยังไง...”“ให้ตายสิ นี่แกยังไม่ล้มเลิกความคิดบ้าๆ แบบนี้อีกเหรอ...แกโดนพี่กันต์ปฏิเสธเป็นสิบๆ ครั้งแล้ว แกยังจะทำอีกเนี่ยนะ”“ฉันชอบพี่กันต์มาก แกก็รู้นี่โดนัท”“แต่ฉันมีวิธี!”“วิธีของแก ไม่น่าจะเป็นเรื่องดีหรอก”“วิธีอะไรเหรอ
You may also like
พันธะการรัก
แว่นมอลต์12.9K viewsวิศวะมาเฟียเพื่อน(ไม่)รัก
หอมชา11.2K viewsพิษรักมาเฟียร้าย
มงกุฎดอกหญ้า26.1K viewsนรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]
ชะนีติดมันส์7.7K viewsCRAZY ABOUT ปักใจรักบอดี้การ์ด NC20++
ฅนบนดอย1.4K viewsมาเฟียกำราบรัก
ลภัสลัล63 viewsKING CARLOS (V) นกน้อยในกรงทองของกษัตริย์คาร์ลอส SM25+++
ซากิระ643 viewsพิศวาสมาเฟียเถื่อน NC+++
ซากิระ5.1K views
