บังเอิญเป็นผัวเธอ บทที่ 4

ตอนนี้ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้เลยแม้แต่เสียงคราง ทั้งปั้นยังทำตัวเป็นพวกย้ำคิด ย้ำทำ ย้ำอยู่จุดเดิม ยิ่งฉันดิ้น ปั้นก็ยิ่งฝังลิ้นลงมาลึกขึ้น ลิ้นที่รัวและเร็ว สลับกับการดูดที่จุดเสียว ทำให้ดอกไม้ของฉันปล่อยน้ำหวานออกมาล้นทะลัก ฉันยกสะโพกขึ้นเบียดกับหน้าปั้น เกร็งและครางออกมาไม่หยุดเมื่อปั้นส่งฉันไปถึงฝั่งฝันในรอบแรก

“อ้าาาาา” เสียงครางของฉันอีกแล้ว ปั้นยังคงย้ำคิดย้ำทำอยู่จุดเดิม แต่เพิ่มเติมคือนิ้วที่สอดแทรกเข้ามา

“เจ็บนิดหนึ่งนะคะ” คำพูดนี้ของหมอคุณคิดว่าจริงไหม ไม่

ไม่จริงเลย มันเจ็บไม่นิดเลย

“โอ๊ย..ปั้น ญ่าเจ็บ” ฉันเกร็งตัวเมื่อนิ้วมือของปั้นรุกล้ำเข้ามาในร่องของฉัน ปั้นจูบฉันเพื่อให้ฉันได้คลายกังวลและค่อย ๆ ขยับนิ้วมือเข้าออกเพื่อลดความเจ็บของฉัน น้ำหวานยังคงไหลรินออกมาจากร่องของฉัน

ตอนนี้ทั้งความเจ็บความเสียวมันถาโถมเข้ามาหาฉันไม่หยุดหย่อน ฉันเหมือนจะมอดไหม้ด้วยไฟรักครั้งนี้ หมอปั้นตั้งใจโหมกระหน่ำ เร่งเชื้อไฟตลอดเวลา หมอปั้นดึงมือฉันเพื่อจับกุมความเป็นชายที่ใหญ่โตของเขา มันจะเข้าไปในตัวฉันได้ยังไงแค่นิ้วของหมอปั้นฉันก็เจ็บมากแล้ว

“ญ่าจ๋าเป็นของปั้นนะ เจ็บนิดหนึ่งนะคะ” คำหลอกลวงของหมอปั้นมาอีกแล้วและในจังหวะนั้นที่น้องชายของหมอปั้นรุกล้ำเข้ามาในกายฉันแทนที่นิ้ว มันเจ็บมาก น้องชายปั้นขนาดคนละเรื่องกับนิ้วมือของเขาเลย

“โอ๊ย..เจ็บ ปั้นญ่าเจ็บ” มือฉันที่จิกหลังหมอปั้นเพื่อระบาย

ความเจ็บนี้ น้ำตารินไหลที่หางตาด้วยความเจ็บ

“อือ.. มันแคบมากญ่า” ฉันเพิ่งได้ยินเสียงครางของหมอปั้นออกมาในตอนนี้ ก่อนหน้านี้หมอปั้นรีดเสียงครางของฉันไปไม่รู้เท่าไหร่ ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ฉันจะมีเสียงไหม หมอปั้นค่อย ๆ ขยับหมอปั้นน้อย ให้ลึกมาเรื่อยๆ ตอนนี้ความเจ็บความจุกอัดแน่นในตัวฉัน

“ปั้น ญ่าเจ็บ พอก่อนได้ไหม” ฉันไม่ไหวแล้วตอนนี้มันเจ็บ

มันแน่นไปหมด

“ญ่าจ๋า อดทนอีกนิดนะคะ เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว” คำหลอกลวงของหมอปั้นก็มาอีกรอบ หมอปั้นจูบรอยน้ำตาที่ไหลรินของฉัน จูบของหมอปั้นรอบนี้แสนจะละมุน อ่อนหวาน หมอปั้นขยับเอวเข้าออกเพื่อให้ฉันผ่อนคลายมากขึ้น ความเจ็บค่อย ๆ ปนกับความเสียว

เสียงครางของฉันสลับกับเสียงเรียกชื่อปั้น เป็นจังหวะ จังหวะ ฉันรู้สึกเหมือนหัวใจฉันไปอยู่ที่น้องสาวตอนนี้มันทั้งเต้นทั้งกระตุก ไม่สิได้ยินปั้นบอกว่า...อะไรสักอย่างฉันก็ได้ยินไม่ชัด.. ฉันเกร็งตัวหน้าท้องวาบหวาม เหมือนมีผีเสื้อบินทั่วท้องน้อย ความรู้สึกนี้คืออะไร มันสุข มันเสียว ไม่อยากหยุด ความรู้สึกที่ยังไม่อิ่ม ทั้งที่เหมือนจะขาดใจแต่ยังไม่อิ่ม

“ญ่าจ๋า ตอดมากปั้นไม่ไหวแล้ว” อะไรคือตอด..ฉันไม่ใช่ปลานะ หมอปั้นกระแทกลำตัวลงมา ด้วยความเร็วและแรง จนฉันต้องแอ่นตัวรับกับแรงของเขา ก่อนที่เขาจะเกร็งตัวค้าง

“อือ ..อือ...อ้า..อ้า เสียวมากเมียจ๋า” เสียงครางต่ำของหมอปั้นดังระงมทั่วห้อง เขากดแช่ตัวตนของเขาในตัวฉันแน่น พร้อมกับน้ำรักอุ่น ๆ ที่ฉีดเข้ามาร่างกายฉัน ...เดี๋ยวนะ

“ปั้น ไม่ได้ป้องกัน” ฉันขนลุกไปทั้งตัว...ปั้นไม่ได้ป้องกันเหรอ ทำไมล่ะ ทำไมไม่ป้องกัน

“อือ” คำตอบสั้นของหมอปั้น เขาล้มตัวลงนอนข้างฉัน และดึงฉันเข้ามากอดแนบอก เราไม่ได้พูดอะไรกันต่อ ก่อนที่สักพักฉันเผลอหลับไป

บรรยายบุคคลที่สาม

วันนี้ทั้งเมธาวีและปุณกรณ์ ตื่นนอนค่อนข้างสาย ด้วยอ่อนแรงจากบทรักเมื่อคืน กว่าจะออกจากโรงแรมก็เกือบเที่ยงวันเข้าไปแล้ว

หลังจากนั้นเมญ่าก็ย้ายเข้าไปอยู่ที่คอนโดมิเนียมของหมอปั้นเพราะใกล้โรงพยาบาลสะดวกต่อการเดินทางของหมอปั้น ซึ่งคอนโดฯ นี้เมญ่าเคยมาหาหมอปั้นบางครั้งคราวตอนที่เป็นเพื่อนกัน แต่การมาครั้งนี้มันตื่นเต้นกว่าทุกครั้ง เพราะเธอไม่ได้มาในฐานะเพื่อน แต่มาในฐานะเมีย

เมญ่า Talks

พอกลับมาถึงคอนโดฯ ไม่นาน หมอปั้นก็เข้าไปที่โรงพยาบาล เพราะมีผ่าตัดเคสใหญ่ ฉันเลยใช้เวลานี้จัดของใช้ส่วนตัว

พอคิดถึงเรื่องเมื่อคืนใจก็เต้นตึกตัก เกือบลืมไปเลย เมื่อคืนหมอปั้นไม่ได้ป้องกัน ถ้าท้องล่ะ จะเป็นการผูกมัดหมอปั้นไหม ไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมากินดีไหม แต่ว่ายาพวกนี้มันไม่ดีต่อมดลูก มันอันตราย ฉันก็ค่อนข้างกลัว เพราะตัวเองก็เป็นเภสัชกรเข้าใจเรื่องนี้ดี  แต่เดี๋ยวนะ ทำไมวันนี้รู้สึกปวดท้องน้อยนิด ๆ ล่ะ พอนับดูแล้วอีกเจ็ดวันเมนส์มานี่นา อ๋อ แบบนี้เอง ถึงว่าทำไมหมอปั้นไม่ป้องกัน เดี๋ยวนะ เขารู้ได้ยังไงว่าระยะปลอดภัย เขารู้เหรอว่าฉันเมนส์มาวันไหน