1

EP1 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)

เสียงอึกทึกครึกโครมของสนามที่มีผู้คนมากมาย ตรงกลางเวทีเป็นสังเวียนที่ไม่ใช่สังเวียนมวยทั่วๆไป รอบเวทีมีลูกกรงเหล็กเกลียวใหญ่ล้อมรอบ มีทางออกเพียงทางเดียว และเมื่อนักแข่งลงสนาม ประตูจะถูกล้อคจากด้านนอกทันทีจนกว่าเกมส์นั้นๆจะจบ บรรยากาศที่มีแต่ความมืดครึ่มเสียงเชียร์โฮลั่นรอบสนาม เกมส์การแข่งขันนี้เดิมพันด้วยเงินมหาศาลและชีวิต

ชายหนุ่มหน้าหล่อที่สวมหมวกแกล็บสีดำสนิท กระตุกยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นการต่อสู้ที่ดุเดือด เลือดสีแดงสดถูกสาดกระเซ็นไปทั่วพื้นสนาม เมื่ออีกฝ่ายอยากชนะ ต้องลมอีกฝ่ายให้ได้ ด้วยความตาย

"ไอ้บาร์ นี่เหรอที่ๆมึงชอบมา น่าขนลุกชิบหาย" ชีค เพื่อนสนิทเอ่ยขึ้น เมื่อเขาอยากรู้ว่าเวลาที่บารืหายไป เขาชอบมาอยู่ในที่แบบไหน

"อืม มึงมองดิ แม่งโครตมันส์" บาร์เอ่ย

"นี่มันสังเวียนอะไรวะ"

"สังเวียนสุนัข!"

"ไอ้เวร เรียกซะเหยียบมนุษย์เลย"

"กูไม่ได้เป็นคนตั้งสักหน่อย"

บาร์ที่ยืนกดยิ้มมุมปากมองการต่อสู้ที่ชีคเพื่อนสนิทมองบ้างไม่มองบ้าง เพราะในสังเวียน คนที่ต่อสู้กัน มีอีกฝ่ายกำลังจะตายด้วยความอ่อนแอ ไม่นานการต่อสู้ก็จบลง พร้อมศพของผู้อ่อนแอที่แพ้คาสังเวียน บาร์ที่เดิมพันอีกฝ่าย ได้เม็ดเงินจำนวนมาก ซึ่งนั่นเขาไม่ได้สนใจสักนิด เพียงแค่นี่คือความชอบของเขาเท่านั้น บาร์ไมไ่ด้สนใจเงินเดิมพันแต่อย่างใด

"ไง แพ้แล้วถูกมั้ย" บาร์เอ่ยขึ้น

"หึ!"

"เฮีย หนูไม่ไปนะ อย่าทำหนูเลย" สาวน้อยที่มากับชายตรงหน้าเอ่ยขอร้องขึ้น

"กูแพ้พนันมันแล้ว กูผิดคำพูดไมไ่ด้ มึงจะเก็บซิงไว้ขึ้นรางวัลหรือไง ไป!!" ชายคนดังกล่าวเอ่ย

"ไม่เอานะ!!!"

บาร์กดยิ้มอย่างเยือกเย็น เขากับชายคนดังกล่าวพนันกันด้วยเงินและน้องสาวของอีกฝ่าย หากแพ้ ฝ่ายนั้นต้องให้น้องสาวกับบาร์ หากบาร์แพ้เขาจะเสียเงิน5ล้านทันที ซึ่งบาร์ชนะ

คอนโดบาร์

"อึก!! อ๊างงงงง เบาๆ หนูเจ็บ อ๊ะ!!! อย่าทำอีกเลย ไม่ไหวแล้ว"

เสียงร้องขอชีวิตของหญิงสาวที่กำลังถูกบาร์อัดกระแทกลำท่อนพร้อมเกาะป้องกันโดยไม่ได้คำนึงว่าเธอไม่เคยมีเรื่องอย่างว่าหรือไม่ เขาสนใจแค่เพียงไปถึงฝั่งฝัน โดยที่หญิงสาวตัวเล้กกำลังเจ็บปวดทรมานจากการฉีกขาดรุนแรง

"อ๊า!!!!"

เมื่อเสร็จความไคร่นานนับสองชั่วโมงในเวลา6โมงเช้า เขาพาเธอคนนั้นที่นั่งร้องไห้ตัวสั่นไปส่งที่หน้าบ้านของพี่ชายที่แพ้พนันเธอ ก่อนกดยิ้มอย่างผู้ชนะโดยที่อีกฝ่ายเห็นสภาพน้องสาวแล้วได้แต่กัดฟัน

บ้านเบย์

ชายหนุ่มกลัมาที่บ้านในตอนเช้าตรู่ ก่อนจะชะงักฝีเท้าเมื่อเจอใครบางคนเขา เขากรอกตาก่อนจะเดินเลี่ยงไปแต่กลับถูกทักขึ้น

"พี่บาร์ ตื่นเช้าจังเลยค่ะ" ลลิสลูกสาวของภีมเพื่อนสนิทของเบย์ผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้น

ลิลสเป็นสาวน้อยแสนหวานค่อนข้างอ่อนต่อโลกแม้จะมีพ่อผู้ช่ำชองโลกมากแบบภีมก็ตาม สมัยหนุ่มๆภีมกับเบย์ถือเป็นตัวสำคัญเรื่องการเที่ยว ระเริงเซ็กส์แบบจัดเต็ม แต่พอมีครอบครัวมีลูกสาว เขากลับดูแลราวกับไข่ในหิน

"ไม่ได้เพิ่งตื่น แต่ยังไม่ได้นอน"

"พักผ่อนเยอะๆนะคะ มันดีต่อสุขภาพพี่"ลลิสเอ่ย

"บ่นกว่าแม่ฉันซะอีก" บาร์เอ่ยอย่างเซ็งๆ

"หนูแค่เป็นห่วง...งั้นหนูขอตัวนะคะ"

ลลิสในชุดนักเรียนเดินออกจากบ้านไปขึ้นรถที่มีคนขับรถของบ้านเธอรออยู่ บาร์มองนิ่งๆก่อนเดินกลับเข้าบ้าน

"อ้าวลูกชายแม่ ทำไมกลับเช้าเลยละลูก"

"ฟ่อดดดดด ยุ่งๆครับแม่"

"น้องเอาขนมมาฝาก เดี๋ยวแม่เอาไปให้ที่ห้องนะ บาร์ไปอาบน้ำก่อนเถอะลูก"

บาร์มองกล่องขนมในมือของผู้เป็นแม่นิ่งๆก่อนเดินขึ้นห้องไปแบบนั้น