วีรดานั่งนึกถึงสิ่งที่อยู่รอบข้างด้วยหัวใจระทึก ขอบตาหวานร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงชีวิตตัวเอง โชคชะตานำพาให้เธอต้องมาตกเป็นแม่พันธ์ของเศรษฐี โชคยังดีที่ไม่ถูกขายซ่อง แต่กระนั้นเธอก็ยังไม่เห็นหน้าคนที่เธอมาแบความบริสุทธิ์ให้กับเขา เพราะตอนนี้ดวงตาของเธอได้มืดสนิทไปหมดแล้ว ร่างบางถูกจับผูกผ้าปิดตาเอาไว้ถึง 2 ชั้น มันทำให้เธอยิ่งรู้สึกตื่นกลัว เธอกลัวว่าจะเป็นเหมือนในคลิปที่มีผัวทีเดียวเป็น 10 คน แบบนั้น แต่ว่าลุงคนนั้นบอกว่าที่ต้องปิดเพราะไม่ต้องการให้เธอไปโฟกัสกับคนที่เป็นพ่อพันธ์ ให้เธอโฟกัสเรื่องทำยังไงให้เธอมีลูกน้อยในครรภ์เร็วๆ ก็พอ
แกร็ก!
เสียงประตูที่เปิดออกทำให้เธอใจเต้นรัว หญิงสาวพยายามฟังฝีท้าว เมื่อเห็นว่าน่าจะมีเพียงคนเดียว ร่างบางจึงถอนหายใจอย่างโล่งอก
หยวบ!เสียงวัตถุกระทบกับเตียงนุ่มดังเข้ามาใกล้ วีรดาเริ่มตัวสั่นเพราะท่าทางที่คุกคามนั้นกำลังเคลื่อนเข้ามาแล้ว
“อ๊ะ!นี่คุณคะ อื้อ ดะ เดี๋ยวก่อน อื้อ อือ อุ๊บ!” หญิงสาวยังไม่ทันจะบอกเขาเลยว่าเธอนั้นยังไม่เคย ร่างสูงในความมืดก็โถมร่างเข้ามาหาเธอจนร่างเธอล้มหงายไปกับเตียงกว้าง ปากอิ่มถูกประกบปิดอย่างรวดเร็ว สติของเธอกำลังเตลิดไปไกล จูบแรกของเธอที่ได้สัมผัสมันช่างร้อนลุ่มและรุกเร้าจนเธอเองนั้นตั้งสติไม่ทันแล้ว ตอนนี้เรือนร่างของเธอถูกมือไม้ของเขาเข้าสัมผัส ชุดนอนบางเบาที่คนของเขาจัดไว้ให้ถูกถลกมันขึ้นไปกองไว้เหนือเอวคอดกิ่ว และตอนนี้เนินเนื้อสวยกำลังถูกรุกรานด้วยฝ่ามือร้อนผ่าว เธอไม่รู้หรอกว่ามือนั้นมันเล็กหรือว่าใหญ่ แต่สัมผัสที่ร้อนระอุทำให้กายของเธอร้อนฉ่าไปด้วย
“อื้อ อื้ม อืม” เธอได้ยินเพียงเสียงครางในลำคอของร่างโปร่งที่ทาบทับตัวเธออยู่ เรือนร่างของเขาทาบทับร่างของเธอในท่อนบนเอาไว้ ส่วนท่อนร่างนั้นยังเปิดให้เธอได้ดีดดิ้น ตอนนี้มือเรียวที่กำต้นแขนเสื้อของเขาเอาไว้มันเริ่มผ่อนคลายแล้ว วีรดาไม่ได้ต่อต้านใดๆ เธอเพียงใช้เวลาทำใจกับเรื่องนี้ก็เท่านั้น ร่างน้อยเริ่มอ่อนระทวยกับรสจูบและยิ่งตอนนี้ตรงนั้นของเธอถูกปลายนิ้วยาวลูบไล้ไปมาด้วยแล้ว ร่างน้อยๆ กับบิดเร้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน
“อ๊ะ อุ๊ย!คุณ อื้อ ” วีรดาร้องสะดุ้ง เมื่อกลีบเนื้อถูกแหวกออกและสอดแทรกของแข็งเข้าไปในนั้น คนตัวเล็กใจหายวูบกับสิ่งแปลกปลอม ร่องสวยของเธอขมิบถี่ยิบ แต่เมื่อมันคงหยุดนิ่งไม่ไหวติง เสียงหวานที่ร้องออกจึงหยุดชะงัก วีรดาทำได้เพียงเม้มปากเพื่อกลั้นเสียงร้องของตัวเอง เธอทั้งเจ็บทั้งเสียวกับสิ่งที่แช่อยู่ตรงนี้ แต่การรุกรานจากกลีบปากนุ่มของเขาทำให้เธอเองลืมความเจ็บปวดตรงส่วนนั้นชั่วขณะ
“อื้อ อืม อ่าส์” เสียงครางนั้นดังเล็ดลอดออกมาจากร่างโปร่งของคนด้านบน ลมหายใจร้อนผ่าวมันปะปนกับกลิ่นน้ำหอมราคาแพง วีรดาไม่รู้หรอกว่าหน้าตาของเขาเป็นเช่นไร แต่รูปร่างสูงโปร่งนั้นพอจะเดาได้ว่าคงจะรูปร่างดี นึกแปลกใจที่ผู้ชายอะไรทำไมถึงตัวบาง แต่จะพูดก็พูดเถอะ สมัยนี้อะไรก็เป็นไปได้ทั้งนั้น ฝ่ามือที่นุ่มและเรียวยาวมันแสดงให้เห็นถึงความเป็นผู้ดี แต่การกระทำที่ไม่ค่อยจะนุ่มนวลนั้นมันก็ทำให้เธอพอจะเดาได้ถึงอารมณ์ของเขา
“โอ้ย!อื้อ จะ เจ็บค่ะ” ร่างน้อยร้องเสียงหลง เมื่อจู่ๆ ขาสวยก็ถูกแยกออกอย่างรวดเร็ว แถมสิ่งที่เข้ามาข้างในกายสาวของเธอขนาดของมันจะใหญ่กว่าเดิมเกือบ 2 เท่าเมื่อเทียบกับสิ่งที่เข้าไปก่อนหน้านี้ ร่างกายสาวของเธอตอนนี้เหมือนมันกำลังจะปริแตก ร่องสวยของเธอถึงกับขมิบถี่ยิบ
“ครั้งแรก!” เสียงที่สบถออกมาเป็นภาษาของตัวเองอย่างแหบพร่า
วีรดาฟังไม่ออกและไม่ได้สนใจฟังว่าเสียงของเขาเป็นเช่นไร ตอนนี้กายสาวของเธอสั่นสะท้านไปหมดเลยก็ว่าได้ ขาสวยรีบหุบเข้าหากันอย่างรวดเร็ว
“จิ๊!!อ้าขาออก ฉันเอาไม่ถนัด” ประโยคที่สองที่ดังขึ้น วีรดาก็ยังไม่เข้าใจอีก แต่กิริยาของเขาที่ใช้เข่าทั้งสองข้างดันขาเธอแยกออกห่าง น้ำเสียงทุ้มหวานคล้ายกับผู้หญิงนั้นทำให้เธอแปลกใจ แต่เธอเองก็ไม่ได้คิดไปไหนไกลนัก ใบหน้าสวยก็ร้อนผ่าว เพราะขาสวยกลับถูกจับแยกออกจากกันจนเกือบจะ 90 องศา ร่างสูงของคนด้านบนพยายามดันเจ้าแท่งเนื้อเข้ามาข้างในให้ไกลที่สุด เธอไม่ใช่เด็กๆ ที่จะไม่รู้ว่ามันคืออะไรนั้น แต่เธอเองต้องยอมเพราะตอนนี้มันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้ว
“อ๊ะ อ๊ะ ซะ ซี๊ด จะ เจ็บค่ะ เอาออกก่อนได้ไหมคะ” วีรดาเอ่ยเสียงสั่น กายสาวก็สั่นเทิ้ม เธอทนไม่ไหวเพราะตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนกับว่าน้องสาวของเธอมันกำลังจะฉีกขาด
“อย่าเรื่องมาก ฉันไม่มีเวลา” เสียงเข้มเอ่ยเป็นภาษาเดิม โดยไม่ได้สนใจร่างน้อยที่นอนตัวสั่นเทิ้มนั้น
แม้จะฟังไม่เข้าใจนักแต่น้ำเสียของเขาดูแข็งกร้าวเหลือเกิน ใบหน้าตอนนี้ไม่ได้ชุ่มแต่เม็ดเหงื่อเท่านั้น หยดน้ำตามันก็หลั่งไหลมารวมกันด้วย คนตัวเล็กได้แต่ยกมือขึ้นปิดปากเพื่อกลั้นเสียงร้อง ขณะที่ร่องสวยนั้นกำลังมีเจ้าสิ่งแปลกปลอมนี้เคลื่อนไหวเข้าออกตามจังหวะการโถมกายของเขา
“อ๊ะ!!อื้อ คุณจะทำอะระ อุ๊บ อื้อ อือ อ่าส์” เสียงหวานร้องถามเมื่อข้อมือน้อยถูกจับออกทำให้มือที่ปิดปากตัวเองนั้นหลุดออกด้วย ปากของเธอก็ถูกประกบปิดอย่างแนบสนิท และครั้งนี้เขาดูจะนุ่มนวลมากกว่าครั้งแรกที่เขาจูบเธอเมื่อก่อนหน้านี้
หัวใจของคนตัวเล็กเต้นรัว สมองของเธอเริ่มขาวโพลน ขณะที่ใบหน้าสวยเริ่มหลับพริ้ม ลิ้นเล็กเกี่ยวพันรัดรึงกับลิ้นร้อนของเขา ก่อนที่ร่างสาวจะค่อยๆ แอ่นขึ้นเบียดทุกการกระทำของเขานั้น ร่องสวยของเธอตอนนี้ถูกเติมเต็มไปด้วยท่อนเนื้อ สิ่งที่เธอรู้ว่ามันเป็นสิ่งที่นำพาเชื้อพันธ์ชั้นดีบรรจุเข้ามาในกายของเธอนี้ จะทำยังไงได้ ตอนนี้ร่างกายของเธอได้ถูกขายออกมาเพื่อสิ่งนี้แล้ว
ตับ ตับ ตับ!!!
เสียงเนื้อหน้าขาของเธอถูกกระแทกด้วยร่างโปร่งที่โถมเข้าหาตามจังหวะอารมณ์ของเขานั้น ทุกส่วนเริ่มปรับตัวรับสภาพกับขนาดของมันได้แล้ว ธาราน้ำหวานข้างในกายค่อยๆ ถูกขับออกมาเพราะแรงกระตุ้นตามธรรมชาติ และมันก็ทำให้กายสาวของเธอร้อนวูบวาบไปหมดแล้ว
“อื้อ แน่นชิบ!” เสียงสบถนั้นดังขึ้นเบาๆ ในลำคอ ขณะที่คนที่พูดก็ใช่ว่าจะหยุดทุกการกระทำนั้น ผนังข้างในที่ร้อนระอุมันทำให้เจ้าแท่งรักของเขาปวดหนึบ สะโพกสวยขยับเข้าออกเร็วขึ้นๆ
“อ๊ะ อ๊ะ คุณ ฉัน ปะ ปวดฉี่ อื้อ อ่าส์” เสียงนั้นทำให้ร่างสูงด้านบนเกือบหลุดขำ เขาพอจะฟังออกเพราะเป็นภาษาแม่ของเขา ร่างกายของคนพูดกลับเกร็งดิก จะรู้หรือไม่ว่าตอนนี้ตัวเธอเองกำลังจะเสร็จสมอารมณ์หมาย แต่กระนั้นคนที่ขยับร่างอยู่นั้นก็ยังคงโยกไปมากับทุกการกระทำ
“อื้อ คะ คุณคะ ฉัน ปะ ปวดฉี่ จะไม่ไหวแล้ว อะ อะ อ่าส์” เธอรีบบอกเขาอย่างลืมอาย เพราะตอนนี้ร่างกายของเธอมันกำลังจะระเบิด ร่างน้อยเกร็งดิก กับขนกายที่ลุกเกรียว ก็บอกแล้วไงว่าปวดฉี่ มาฉี่ตอนนี้มีหวังอายเขาแย่เลย แล้วดูสิ ทำไมไม่หยุดนะ ตรงกันข้ามเขากลับกระทุ้งให้ต่อมนั้นมันแตกออกมาซะงั้น หญิงสาวคิด พรางจิกเล็บนั้นไปตามลำตัวของคนด้านบน
“ฉันจะทำให้เธอฉี่แตกเลย” เสียงแหบพร่ากระซิบข้างหู ขณะที่มือทั้งสองข้างก็จับไว้ที่ไหล่บางของเธอนี้
วีรดาหน้าร้อนผ่าว กายสาวเกร็งดิก เธอเองเม้มปากแน่น เพราะตอนนี้ข้างในกายนั้นมันกำลังจะระเบิดออกแล้ว
“อ๊ะ อ๊ะ คุณคะ ฉัน อึก ฉัน อึก ฉัน อ๊ายยยยย” และแล้วเสียงหวานก็กรีดร้องออกมาดังลั่น ร่างน้อยกระตุกสามสี่ครั้ง ขณะที่ร่องสวยนั้นกำลังปลดปล่อยน้ำหวานออกมามากมาย
“โอะ อื้อ ฉัน อึก อึก อ๊ะ อ่าส์” เสียงนุ่มทุ้มก็ดังตามมาติดๆ ร่างของเขาสั่นเล็กน้อยจากนั้นก็ฟลุ๊บลงมาทาบทับเรือนร่างของเธอนี้
วีรดาอยากรู้ว่าหน้าตาของเขาเป็นเช่นไร แต่ก็ทำไม่ได้เพราะกลัวว่าตัวเธอเองจะไม่มีโอกาสได้มีลมหายใจอีกนั้น ตัวเล็กได้แต่นอนหอบหายใจแผ่ว กลิ่นน้ำหอมราคาแพงยังโชยแตะจมูก และวีรดาก็สูดดมเข้าปอดด้วยหัวใจที่รู้สึกแปลกๆ ......>>>>
วีรดานอนหอบอยู่สักพัก ร่างสวยของเธอเริ่มจะร้อนลุ่มขึ้นมาอีกครั้ง ขนตางอนค่อยๆ ขยับใบหน้าของเธอเริ่มเอ่อแดง เมื่อรับรู้ได้ว่าสิ่งที่มันยังคาอยู่ตรงใจกลางความสาวของเธอนั้นเริ่มขยับ คนตัวเล็กพยายามจะดึงผ้าปิดตานั้นออกด้วยความลืมตัว“อยากตายก็เปิดตาซิ” ประโยคนั้นเอ่ยขึ้นเป็นภาษาไทยแต่สำเนียงแปล่งๆ หู ดูเหมือนคนต่างชาติแล้วเพิ่งหัดพูดภาษาไทยยังไงยังงั้น“อ๊ะ คุณจะทำอะไรอีกคะ” เธอจึงชะงักมือตัวเองแล้วยกมือขึ้นไปจับอยู่ที่ต้นแขนของเขาทั้งสองข้าง ร่างโปร่งข้างบนเร่มขยับขึ้นลงอีกครั้ง“อย่าทำเป็นอินโนเซ็นส์” วีรดาจำต้องเม้มปากแน่น แล้วปล่อยให้คนด้านบนได้โยกกายขึ้นลงตามจังหวะ ส่วนนั้นของเขาเริ่มขยายคับพื้นที่ร่องสวยอีกครั้ง มือไม้ของเขาเริ่มบีบเคล้นคลึงไปทั่วทั้งร่าง วีรดาได้แต่นอนเปลือยกายและปล่อยใจไปกับการกระทำของเขา และความร้อนในกายสาวก็เริ่มระอุขึ้นอีกครั้ง เธอรับรู้ได้ถึงการเข้าออกของเจ้าแท่งนุ่มที่ตอนนี้มันกลับพองขยายคับตรงส่วนนั้น หน้าท้องของเธอคงเต็มไปด้วยเจ้าสิ่งนี้มันตุงจนเธอรู้สึกจุก“ยิ่งเอายิ่งแน่นวะ” ร่างโปร่งสบถขณะก้มมองจุดเชื่อม ตัวเองยกยิ้มมุมปากกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า ท้องน้อยแบ
แสงแดดที่สาดส่องเข้ามาในห้องทำให้ขนตางอนยาวของวีรดาค่อยๆ ขยับ ร่างบางรู้สึกตัวตื่นเอาเมื่อตอนช่วงสาย กายสาวตอนนี้รู้สึกอ่อนเปลี้ยเพลียแรงเป็นที่สุด ช่วงล่างของเธอนั้นมันร้าวไปถึงปลายเท้า“อื้อ เจ็บจัง” เธอสบถ พรางก้มลงมองสิ่งที่อยู่ภายใต้ชุดนอนบางเบาของเธอนี้ ใบหน้าสวยร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงสิ่งที่เธอต้องเผชิญเมื่อคืน คนตัวเล็กก้มลงมองคราบหยดน้ำสีแดงเข้มที่แห้งเหือดเป็นจุดๆ แล้วรู้สึกหดหู่ ชีวิตของเธอนี่มันช่างน่าสมเพสสิ้นดี เกิดมาเธอก็ไม่เคยเห็นหน้าพ่อแท้ๆ มีแต่พ่อเลี้ยงที่เปลี่ยนหน้ามาให้เธอเห็นเกือบนับไม่ถ้วนเธอลืมบอกไปว่าเธอมีแม่ที่ยังสวย และหุ่นดี จนมีพ่อม่าย หนุ่ม แก่ อ่อนมาป้อนขนมจีบแม่เธออยู่เป็นประจำ แม่เธอเป็นคนรักสบาย ใครเลี้ยงดูและดูแลเขาได้ เขาก็ไปอยู่กับคนนั้น บางครั้งแม้จะเป็นเมียน้อยเขาก็ยอม แต่ถึงแม่เธอเป็นยังไงก็ไม่เคยทิ้งลูก แม่ไปอยู่ไหนก็จะเอาเธอตามติดไปด้วย จนกระทั่งสามีคนล่าสุด ที่เธอเองก็ไม่รู้ว่าลุงคมเป็นใครมาจากไหน รู้แต่เพียงว่าพอเธอกับแม่ย้ายมาอยู่กับลุงคมที่ญี่ปุ่นนี้ได้ไม่นานแม่เธอก็เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ โลกของเด็กสาววัย 20 ปี จึงพังทลายในพริบตา ความโดดเดี่
ร่างโปร่งกำลังนั่งหมุนปากกาด้วยสมองที่ว่างเปล่า สายตามองเหม่อออกไปนอกห้องทำงานหรูที่มีกระจกรอบด้าน ดวงตาที่เป็นประกายระยิบระยับนั้นข้างในใจใครอาจจะรู้ได้ มันปั่นป่วนไปหมดระบบข้างในหัวใจของเธอนี้ มิเอะสะดุ้งเมื่อสมองของเธอนั้นนึกถึงแต่เรือนร่างขาวโพลนที่สุดแสนอรชร“จิ๊!!คิดอะไรอยู่นั่นแหละมิเอะ จะเสร็จไหมวันนี้” หญิงสาวสบถออกมาอย่างหัวเสีย นึกตำหนิตัวเองที่ดูเหมือนว่าเซ็นงานไม่ไปถึงไหนเลย ดวงตาสวยคมกวาดมองกองเอกสารที่วางอยู่ตรงหน้าแล้วส่ายหัวไปมาก๊อกๆๆๆ !!“เข้ามาได้” ทันทีที่เสียงเคาะเรียกเบาลง เธอจึงเอ่ยขึ้น“ท่ารองคะ ท่านประธานมาขอเข้าพบค่ะ”“อ้าว ก็ให้เข้ามาสิ” น้ำเสียงนั้นเอ่ยด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด นึกถึงแม่พันธ์ของเธอแล้วก็ยิ่งอารมณ์เสีย เพราะเธอคนเดียวที่ทำให้ฉันเสียการเสียงาน ร่างโปร่งคิดในใจก่อนจะวางปากกาแล้วตั้งท่ารอคนที่เข้ามานั้นแกร็ก!!“ไงจ๊ะ น้องสาวของพี่ เห็นเลขาบอกว่าอารมณ์ไม่ดี มีอะไรให้พี่ช่วยมั๊ย” เสียงทุ้มนุ่มลึกของพี่ชายฝาแฝดเอ่ยด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ต่างจากเจ้าของห้องที่ดูยังไงก็ยังอารมณ์ไม่ดีขึ้นเลย“ป่าวหรอกค่ะ พี่โทมะ ว่าแต่มีธุระด่วนหรือเปล่าคะ ให้มิเอะไปหาก็ได้
มิเอะเหลือบมองเรือนร่างงามขาวโพลนที่ยืนบิดกายสาวหนีปากของเธอไปมาก็อมยิ้ม ถูกปิดตาขนาดนี้ยังจะขยับหนีอีก ไม่รู้หรือไงว่าอาจลื่นล้มถึงตายได้ หญิงสาวคิดพรางมุดใบหน้าซุกไซ้ไปตามลำคอขาวของเจ้าหล่อนนี้ มือข้างหนึ่งก็เอื้อมไปจับข้อมือน้อยนั้นเอาไว้แนบข้างลำตัว ส่วนมือข้างที่ถนัดก็กอดรัดเพื่อดึงร่างเจ้าหล่อนให้เข้ามาหา ริมฝีปากยังคงเล็มเลียไปตามลำคอก่อนจะเคลื่อนปลายจมูกขึ้นไปยังซอกหูหอมกรุ่มนี้ ก่อนจะกระซิบเป็นภาษาที่คาดว่าอีกฝ่ายต้องเข้าใจแน่นอน“ขยับอีกก้าว ฉันจะเอาเธอในนี้ทั้งคืนเลย”“อุ๊ย !อึก!” วีรดาหยุดการเคลื่อนไหวร่างกายในทันที ร่างน้อยยืนนิ่งเม้มปากแน่น เธอไม่รู้หรอกว่าเขาพูดจริงหรือว่าพูดเล่น แต่การกระทำของเขาทำให้เธอเข้าใจได้ว่าค่อนไปในทางที่เขาพูดจริงมากกว่า คนตัวเล็กจึงได้แต่หยุดเบี่ยงใบหน้าสวยหลบ มือข้างที่พยายามผลักร่างเขาออกก็ค่อยๆ เคลื่อนลงไปแนบลำตัวอย่างว่าง่าย ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่น เมื่อรับรู้ได้ว่าลมหายใจร้อนผ่าวกำลังรินรดลงมาเบื้องหน้า ร่างน้อยเริ่มเกร็งดอก เมื่อรับรู้ได้ถึงเจ้าอาวุธร้ายกาจของเขา ตอนนี้มันกำลังมาสัมผัสอยู่กับกายสาวของเธอนี้“อืมว่าง่ายแบบนี้ซิ ถอยหลัง
มิเอะยืนมองร่างงามที่นอนหลับใหลอยู่บนเตียง ใบหน้าสวยฉายแววพอใจเป็นที่สุด สายตาไล่มองตั้งแต่หัวจรดเท้า ครั้งแรกของการได้อยู่ด้วยกันเกิน 12ชม. เพราะปกติพอเช้าเธอก็ต้องออกจากห้องไปแล้วกลับมาใหม่เมื่อถึงเวลาพลบค่ำ แต่นี้เธอออกไปก็จริง แต่เช้านี้เธอก็ยังได้ตื่นมายืนแอบดูเรือนร่างน้อยนั้นนอนหลับใหล เมื่อคืนคงจะเพลียซินะ ไม่เพลียได้ยังไงกันถูกเธอจับกินตั้งแต่ยังไม่มืด กว่าเธอจะอิ่มก็ปาเข้าไปเกือบตีสอง คิดแล้วก็ยิ้มออกมาเมื่อเห็นคนตรงหน้านอนหมดแรงอยู่บนเตียง หญิงสาวค่อยๆ เดินเข้าไปหาโดยไม่ลงน้ำหนักที่ปลายเท้านัก“ขี้เซาจัง” มิเอะเปรยขณะที่ตัวเองก็ยืนอยู่ด้านหลังของคนที่นอนตะแคงอยู่นั้น อีกใจก็เกรงว่าอีกฝ่ายจะตื่นขึ้นมาเห็น แล้วด้วยความรอบคอบ เธอจึงหยิบผ้าปิดตาที่หัวเตียวเอาไว้แล้วค่อยๆ ยกศีรษะน้อยสวมใส่มัน กันไว้ก่อน เดี๋ยวความลับแตก หญิงสาวคิด“ถูกตัวขนาดนี้ยังไม่รู้สึกอีก” มิเอะระบุเป็นภาษาญี่ปุ่น ก่อนจะไล่มองเรือนร่างอรชรอย่างเต็มตา หญิงสาวจับร่างนั้นให้นอนหงายจะได้หลับสบายไม่ต้องนอนตัวงออยู่แบบนี้ ดวงตาคู่คมอดไม่ได้ที่จะจ้องดวงหน้าสวย ในเมื่อดวงตาคู่หวานถูกปิดไว้สายตาจึงไล่มองปลายจมูก ริม
“อ๊ะ อื้อ อือ นายท่าน อึก อ่าส์” เสียงหวานครางออกมาในลำคอ คนบนตักเม้มปากตัวเองแน่นเพื่อสกัดกั้นเสียงหวานที่น่าอายนั้น วีรดาอยากกัดลิ้นตัวเองตายนักปากร้องห้ามเขาแต่ข้างในกายสาวกลับตอบสนอง น้ำหวานของเธอไหลเยิ้มออกมาสู่ภายนอกจนทำให้เขายิ้มเยาะ คนตัวเล็กพยายามหนีบขาสวยเอาไว้ เพื่อกันมิให้ปลายนิ้วยาวของเขาไกล่เกลี่ยตรงปุ่มกระสันนี้“อื้อ น้ำเยอะขนาดนี้ เธออย่าหนีไปเลยสาวน้อย” มิเอะกระซิบข้างใบหูเจ้าหล่อน มือข้างที่ถนัดก็คว้าหมับเข้าที่ก้อนเนื้อกลม ขณะที่ใบหน้าสวยคมก็ซุกไซ้ไปตามซอกคอหอมกรุ่น ยิ่งได้กอดรัดฟัดเหวี่ยงเจ้ามิเอะน้อยมันยิ่งชูคอ ร่างโปร่งยกยิ้มมุมปากขณะที่ให้มีข้างที่กำลังกระตุ้นร่องสวยนั้นเอื้อมมาจัดการปลดปล่อยเจ้ามิเอะน้อยให้ออกมาเป็นอิสระ“อุ๊ย !” วีรดาสะดุ้ง เมื่อเจ้าท่อนเนื้อมันโพล่ขึ้นมาระหว่างกลางตรงนั้น หญิงสาวรับรู้ได้เพราะการเบียดเสียดสีของเจ้าท่อนเนื้อกับน้องสาวของเธอเอง ใบหน้าสวยร้อนผ่าว เธอเม้มปากแน่นมากยิ่งขึ้น“ไม่ต้องตกใจ จะจับมันเข้าไปหรือว่าจะให้ฉันยัดมันเข้าไปเอง” น้ำเสียงแหบพร่ากระซิบข้างใบหู ขณะที่มือข้างนั้นยังกุมอยู่กับเจ้าท่อนเนื้อของตัวเอง เธอใช้มันถูไถกับ
วีรดาเริ่มรู้สึกตัวเมื่อรู้สึกว่าตัวเองนั้นอึดอัด เอวเล็กของเธอหนักอึ้งเพราะมีบางอย่างมาวางพาดเอาไว้ หญิงสาวขยับตัวเล็กน้อยก็รู้ว่าเป็นสิ่งใด“อื้อ ..” เสียงครางอย่างหงุดหงิดดังขึ้นจากลำคอ คนตัวเล็กหยุดชะงัก ก่อนจะพยายามปรับสายตาให้เข้ากับความมืด เธอเผลอหลับไปตอนไหนนะ ภาพล่าสุดคือถูกเขาจับกินตับเมื่อตอนเกือบเที่ยงคืน เราก็ล้าจนยืนไม่อยู่ จากนั้นก็ขยับร่างออกจากใต้ร่างของเขาแล้วเผลอหลับไปตอนไหนกัน คนตัวเล็กยังคงขยับยุกยิกเพราะรู้สึกแปลกไม่เคยมีใครมานอนกอดแบบนี้“อื้อ เธอทำให้ฉันตื่น” เสียงทุ้มดังข้างใบหู“อุ้ย!! หนูขอโทษค่ะ อุ๊ย!!” เธอรีบตะแคงร่างไปบอกเขา แต่เมื่อหันไปแล้ว หัวใจดวงน้อยก็เต้นระทึก จมูกเล็กของเธอดันไปชนเข้ากับปลายจมูกของเขา ลมหายใจร้อนผ่าวรินรดกันและกัน วีรดาใจเต้นรัว นี่หากเปิดไฟเขาจะรู้ได้เลยว่าแก้มเธอแดงขนาดไหน คงยิ่งกว่าลูกแอปเปิ้ลเสียอีก คนตัวเล็กทำท่าขยับหนี“อ๊ะ!!”“ทำให้ฉันตื่นแล้วไม่รับผิดชอบเหรอ” เสียงแหบพร่าเอ่ยพร้อมกับวงแขนที่รัดแน่นตรงเอวคอดกิ่วนี้“เอ่อๆ นะ หนูขอโทษค่ะ หนูไม่ได้ตั้งใจ“อุ๊ย! อื้อ นายท่านหนูขอโทษจริงๆ อุ๊บ อื้อ อือ อืม” ข้อมือน้อยพยายามดันร่
“มิเอะว่ายังไงดีลูก” เสียงผู้เป็นพ่อเอ่ย พรางมองหน้าบุตรสาวที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าครอบครัวเลยก็ว่าได้ ร่างโปร่งหันไปมองหน้าพี่ชายแล้วส่ายหัว“เห็นไหมคะ เป็นเรื่องจนได้พี่โทมะ”“อื้อ พี่ขอโทษ แฟนพี่ใจร้อนไปหน่อยนี่นะ” เจ้าของเรื่องถึงกับหน้าจ๋อย เขายกมือกุมขมับมิเอะหันไปมองหน้าผู้เป็นแม่ ลำพังเอาเงินปิดปากมันไปได้ไม่นานหรอก คอยดูเหอะ เรื่องนี้จะต้องกระพือขึ้นมาอีก เธอแน่ใจว่ายังไงพนักงานคนนั้นต้องเก็บไฟล์สำคัญไว้อีกแน่ หญิงสาวเหลือบไปมองอากับกิริยาของพี่ชายกับแฟนของเขา ซึ่งเด็กๆดูก็รู้ว่าทั้งสองนั้นเป็นอะไรกัน“คุณแม่ว่ายังไงดีคะ” เธอมองหน้าหญิงชราวัยเกษียณอย่างรอคำตอบ“แม่อยากให้รอก่อนสักพัก”“แต่คุณแม่ครับ หากเรื่องนี้แพร่ออกไปหละครับ”“แต่แม่ว่ามันคงยังไม่เร็วขนาดนั้น เพราะเงินที่พนักงานคนนั้นได้ไปมันก็มากโขอยู่”“แล้วคุณแม่มีแผนยังไงเหรอคะ”“แม่อยากรอผลตรวจครรภ์ของเด็กสาวคนนั้นก่อน”“หมายความว่า..” มิเอะลากเสียงมองหน้าผู้เป็นแม่ สมองของเธอคิดตามอย่างรวดเร็ว ในใจนึกถึงหญิงสาวที่ยังอยู่ที่บ้านพักบนภูเขา“อื้อ รอให้นังหนูคนนั้นท้อง”“จะให้เป็นลูกเจ้าโทมะเหรอ” พ่อของเธอกล่าว“มันก็ต้
“อ๊ะ อ๊ะ นายท่านขา อื้อ หนูเสียวจังค่ะ” เสียงครางของวีรดาดังออกมาไม่ขาด ตอนนี้ร่างกายของเธอร้อนลุ่มขึ้นมาอีกแล้ว ไม่รู้ว่าครั้งที่เท่าไรของค่ำคืนนี้ เพราะตั้งแต่เข้าหาจนป่านนี้เธอกับเขายังไม่หยุดกิจกรรมเข้าหอกันเลยก็ว่าได้ หญิงสาวบิดกายไปมาด้วยความเสียว ขณะที่กลีบเนื้อนุ่มก็ถูกลิ้นร้อนจุ่มลงมาไม่ขาดนั้น หญิงสาวเหลียวหลังไปมองคนที่จุ่มหน้าอยู่ด้านหลัง ก่อนจะหันไปมองนาฬิกาหัวเตียงนี้ บ้าจริง เธฮกับเขารักกันมาราธอนมากตอนนี้ก็เกือบจะตีสามแล้วเธอยังถูกเขาจับกินอยู่เลยหญิงสาวคิด พรางเม้มปากแน่นเพื่อระงับเสียงครางลงบ้าง“อื้อ จ๊วบ อ่าส์ เสียวก็ร้องดังๆ นะคะ ฉันชอบฟังเธอเองก็รู้ แพล่บๆ แพล่บๆ ” มิเอะเบนหน้าออกจากบั้นท้ายสวย ไปบอกคนที่หมอบคลานเข่าหันหลังให้เธอดื่มด่ำกับน้ำหวานนี้เสียงแหบพร่า ดวงตาหวานเยิ้มเป็นที่สุด“อ๊ะ นายท่านขา นายท่าน อื้อ อ่าส์” วีรดาเหลียวหลังมาครางเสียงหวาน เธออมยิ้มก่อนจะยกบั้นท้ายขึ้นแยกเรียวขาสวยออกเพื่อเปิดทางให้ใบหน้าของเขามุดลงไปอิ่มเอมกับสิ่งที่อยู่ใต้ระหว่างขาของเธอได้ถนัดถนี่นี้“อื้อ อย่างนั้นค่ะอย่างนั้น อึ้ม หวาน อื้ม จ๊วบ อ่าส์” มิเอะหลับหูหลับตาตวัดปาดลิ้น
มิเอะมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าดวงตาเป็นมันส์ เธอยกยิ้มุมปากทันทีที่เห็นกลีบเนื้อสวยของภรรยาขับน้ำสีหวานออกมานั้น เรียวขาสวยของอีกฝ่ายค่อยๆ แยกออกกว้าง ก่อนจะค่อยๆ ชันกายลุกขึ้นเป็นกึงนั่งกึ่งนอนนี้ หัวเข่าทั้งสองข้างตั้งฉากกับเตียวกว้าง ทำเอามิเอะถึงกับเลือดในกายพุ่งพล่านขึ้นมาอีกครั้ง“นายท่านขา หนูพร้อมแล้วค่ะ มัวช้าอยู่ใยคะ” วีรดาร้องเรียกเขาเสียงแหบพร่าง ร่างสวยบิดเร้าเย้ายวนเพื่อให้เขาอดรนทนไม่ไหว เธอไม่รู้ว่าตอนนี้เขาทำอะไรอยู่เพราะผ้าปิดตาผืนนี้ แต่เธอพอจะเดาได้ว่าอีกฝ่ายยังคงจ้องมองตรงส่วนนั้น“อื้อ อย่าใจร้อนนักซิคะ ทำไมถึงได้โหยหานักนะ” มิเอะเปรยเสียงแหบพร่า ก่อนจะขยับกายเข้าไปหาร่างนุ่มที่นั่งอ้าซ่าอยู่ตรงนั้น เธอเดินเข่าเข้าใจกลางความสาว ก่อนจะลากปลายท่อนเนื้อร้อนถูไถไปตามร่องกลีบสีหวานขึ้นลงไปมา“อ๊ะ อื้อ ก็หนูรักนายท่านนี่คะ อยากทำให้นายท่านมีความสุขมากๆ ค่ะ” พอรู้ว่าเขาอยู่ตรงหน้า เธฮก็คว้าลำคอขาวของเขาโอบเอาไว้ เบียดกายสาวช่วงล่างกับเจ้าแท่งร้อน ไปมาอย่างจงใจ“อื้อ หมายความว่าถ้าอย่างนั้นฉันจะรอเธอมอบความสุขแล้วกันนะคะ”อึ๊บ !!“อ๊ะ นายท่าน อื้อ โอ้ว อ่าส์” ร่างบางตกใจเล็ก
มิเอะยืนรอเมียรักอยู่สักพัก ด้วยความที่อารมณ์ค้างจึงทำให้เธอหน้างอเล็กน้อย เจ้าหล่อนบอกว่าให้เธอรอโดยบอกว่าไม่นาน ไม่นานอะไรกันนี่มันเกือบ 5 นาทีแล้ว เธอจะรอไม่ไหวแล้วนะเนี่ย หญิงสาวคิดพรางแกะกระดุมเสื้อสูททักซิโด้รอเมียรักไปพรางๆ“รอนานหรือเปล่าคะนายท่าน”“วีรดา...” มิเอะอุทานออกมาเบาๆ กับสิ่งที่ปรากฏบนกระจกนั้น ภาพสะท้อนของหญิงสาวด้านหลังทำให้เธอคลายยิ้มออกมา ร่างระหงส์อยู่ในชุดนอนบางเบาสายเดี่ยวสีขาว กางเกงขาสั้นลายลูกไม้บางเบา มันบางเสียจนเห็นว่าข้างในนั้นเจ้าหล่อนไม่ได้ใส่อะไรเลยแม้แต่ชิ้นเดียว แต่ผ้าคลุมผมในชุดเจ้าสาวยังคงอยู่ตรงนั้น เสมือนกับว่ารอให้เจ้าบ่าวอย่างเธอเป็นคนเปิดมันยังไงยังนั้น สิ่งที่ทำให้เธอตื่นเต้นก็คือผ้าปิดตาสีดำที่เจ้าหล่อนคาดเอาไว้ ยืนพิงกายข้างผนังห้องนอนนั้น ร่างโปร่งค่อยๆ หันไปมองอย่างช้าๆมิเอะเองก็ปรากฏดวงตาเป็นประกายทันที หญิงสาวนึกถึงวันแรกที่เธอพบกับเจ้าหล่อน และมันก็ทำให้อารมณ์ของเธอพุ่งขึ้นทีละนิดๆ เธอเดินเข้าไปหาร่างสวยอย่างช้าๆ รอยยิ้มยกขึ้นมุมปาก เมื่อคนที่ยืนคอยนั้นทำหน้าตาระแวดระวัง ภาพนั้นมันเหมือนกับคืนแรกที่เธอได้เจอกับเจ้าหล่อนนี้“ฉันชอบจ
วีรดานั่งมองร่างบางของตัวเองในกระจก ขณะที่สมองกลับนึกถึงเรื่องราวทั้งหมดที่ผ่านมาของตัวเอง ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะมี่วันนี้ วันที่แต่งชุดผ้าลูกไม้สีขาวยาวกรอมพื้น ลายเสื้อประดับด้วยมุกสีครีมไปตามเนื้อผ้า ยังมีผ้าคลุมสีเดียวกันที่ต้องติดหลังจากที่ช่างแต่งหน้าแต่งแต้มสีสันบนใบหน้านั้น คิดแล้วขอบตาสวยหวานก็ร้อนผ่าวด้วยความตื้นตัน“คุณวีรดานี่สวยมากเลยนะคะ สวยเหมือนนางฟ้าเลย” เสียงเด็กสาวที่คอยรับใช้เอ่ยขึ้นจากด้านหลัง“พูดเกินไปหรือเปล่าปิ่น”“ไม่หรอกค่ะ ช่างแต่งหน้ายังชมเลย ขนาดมีลูกแล้วนะคะเนี่ย” เด็กสาวคนไทยที่ฟังภาษาญี่ปุ่นเข้าใจเอ่ย ก่อนจะมองนายหญิงของบ้านคนใหม่อย่างภาคภูมิใจ“อื้อ ปากหวานกันจริงเชียว ว่าแต่ตาหนูอยู่ไหนเนี่ย” วีรดามองหน้าสาวใช้แล้วถามด้วยความห่วงใย“อ่ออยู่กับนายใหญ่และนายหญิงนะคะ ทั้งสองท่านไม่ปล่อยให้ถึงมือคนรับใช้แบบพวกหนูเลยค่ะ”“เหรอจ๊ะ อื้อ” หญิงสาวพยักหน้าพรางนึกถึงวันที่นายหญิงไปตามหาพวกเราที่ต่างประเทศนั้น นายหญิงขอโทษอย่างสำนึกผิดทุกอย่าง นายหญิงต้องการให้นายท่านกลับบ้าน โดยยินยอมทำตามทุกอย่างที่นายท่านต้องการ ขออย่างเดียวให้พวกเราและลูกกลับไป กลับไปอยู่บ้าน โ
“อ๊ะ อ๊ะ นายท่านขา หนูจะไม่ไหวแล้วค่ะ” วีรดาโน้มใบหน้าสามีเข้ามาบอก ตอนนี้ร่องสวยของเธอเสียวจนทนไม่ไหวอยู่แล้ว ขาสวยที่อ้าออกกว้างตอนนี้มันสั่นเทิ้มจนเกินจะทน แขนเรียวรีบคว้าร่างของเขาเอามั่น ก่อนจะแอ่นสะโพกให้เขาอัดกระแทกอย่างแรงเพื่อส่งเธอขึ้นสวรรค์นี้“อื้อ ฉันก็ไม่ไหวเหมือนกัน ซี๊ดดดด” มิเอะจับเอวเล็กนั้นแน่นพร้อมออกแรงกระแทกไปมานี้ แต่แล้วเสียงนั้นก็ดังขึ้นขัดความสุข“อุแว๊ๆๆๆๆๆๆ !!!”สองสาวมองหน้ากันเลิกลั่นเมื่อได้ยินเสียงบุตรชยหัวแก้มหัวแหวนส่งเสียงร้อง ทุกการกระทำหยุดกึก เหงื่อซึมออกไปทั่วใบหน้า“เอาไงดีที่รักคะ” วีรดาหันมองหน้าเขาขณะที่จุดร่องสาวของเธอกำลังเชื่อมกันอยู่นี้“ไม่ต้องห่วงค่ะคนดี ฉันมีวิธี”พลึ่บ!!“ว๊าย!!อื้อ ไม่หนักหรือคะ” วีรดาร้องเสียงหลงเมื่อเขาช้อนร่างของเธออุ้มขึ้น เธอห้อยโตงเตงอยู่บนร่างของเขาโดยตรงนั้นของเรายังคงสอดรัดกันแนบแน่น ร่างโปร่งพาเธอไปยังห้องนอนของบุตรชาย ใบหน้าสวยของเธอร้อนผ่าวเป็นที่สุด เขาไม่ได้อุ้มเธอเพียงอย่างเดียว ขาเรียวที่เขาช้อนเอาไว้นั้นกับจับมันขยับเข้าออกตามจังหวะ เธอรู้สึกได้ถึงการเข้าไปข้างในที่มันลึกสุดหัวใจนี้“ไม่หนักเลยสักนิด
มิเอะได้รับโทรศัพท์จากพี่ชายฝาแฝด หลังจากกดวางก็ถอนหายใจขึ้นมาทันที ในใจยังนึกโกรธผู้เป็นแม่ แต่อีกใจก็รู้สึกสงสาร ตอนนี้ทั้งบ้านต่างโทษท่านคนเดียวที่เป็นต้นเหตุทำให้เธอหนีหายไปแบบนี้ และตอนนี้ท่านกำลังได้รับผลของการกระทำนั้นอยู่ พี่โทมะบอกว่าท่านซึมเศร้าและไม่ค่อยท่านข้าวตั้งแต่ที่งานแถลงข่าวที่บ้านทาเคชิ นึกแล้วก็เริ่มใจอ่อนขึ้นมาเสียแล้ว“มีอะไรหรือเปล่าคะที่รัก ทำไมทำหน้าแบบนั้น” วีรดาวางขวดน้ำลงกับโต๊ะ ก่อนจะเดินเข้ามาหาสามีที่ยืนหน้าเครียดอยู่ตรงหน้าต่าง“พี่โทมะโทรมาบอกเรื่องคุณแม่”“นายหญิง ๆ เป็นอะไรเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยความกังวลใจ“พี่โทมะบอกว่าท่านเศร้ามาก”“เอาแบบนี้ไหมคะ เรากลับไปเยี่ยมท่านไหมคะ”“มันไม่ง่ายอย่างที่เธอคิดนะซิ หากไปแล้วฉันกับแม่ก็คง...” มิเอะคิดถึงการสู้หน้าท่าน เธอเกรงว่าจะมองหน้ากันไม่ติด แล้วเธฮเองก็ยังไม่อยากกลับด้วย ไม่อยากให้ท่านมาเจ้ากี้เจ้าการชีวิตของเธออีก“แต่หากว่าท่านล้มป่วย ที่รักจะรู้สึกดีอยู่เหรอคะ” วีรดาเดินเข้าไปจับต้นแขนผู้เป็นสามี สายตามองจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่นั้น เธอรู้ว่าจริงๆ แล้วเธอรู้ว่าสามีรู้สึกเสียใจเช่นเดียวกัน“ไม่หรอกน่
“อุ๊แว๊ๆๆๆ !!” เสียงสวรรค์นั้นทำให้คุณพ่อลูกอ่อนวัย 4 เดือนสะดุ้ง ร่างโปร่งรีบผุดลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานแล้วตรงไปหาเพราะเกรงว่าแม่จ๋าจะไม่ได้อยู่ใกล้ ใบหน้าสวยคมดูเป็นกังวล แต่เมื่อเห็นภาพตรงหน้าก็อมยิ้ม เสียงที่เงียบไปนั้นไม่บอกก็รู้ว่าได้สิ่งที่สมใจแล้ว ปากเล็กที่ตอนนี้มีนมจากเต้าอุดอยู่มันทำให้มิเอะส่ายหัว“ลูกจ๋าของโอโต้ซังนี่นะ อ้อนดูดนมแม่นี่เอง ร้องเสียงดังเชียว” หญิงสาวยืนกอดอกพร้อมกับส่ายหัว สายตามองภาพตรงหน้าด้วยความสุขใจ นี่หากว่าเธอไม่พาวีรดาหนีออกมาป่านนี้คงต้องตามหาแม่จ๋ากันวุ่นแล้ว หรือไม่ก็ถูกจับแยกจนไม่ได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาแบบนี้ ไม่ได้ยืนมองความน่ารักน่าเอ็นดูที่แสนอบอุ่นแบบนี้ ว่าแต่เห็นเจ้าตัวน้อยก็นึกอิจฉาได้ดูดนมแม่ทุกเวลาที่ร้องเลย ส่วนโอโต้ซังนี่ซิต้องมานอนตะกายฝาเพราะว่าคุณหมอบอกว่างดกิจกรรมหลังคลอด 3 เดือน“เฮ้ย!!นี่มัน....” มิเอะเปรยกับตัวเองพร้อมกับดวงตาเบิกกว้าง สายตคามองภาพตรงหน้าแววตาเป็นประกายเมื่อนึกถึงระยะเวลาที่หนีออกจากบ้านจนมาคลอด “มิโดริคาวะ” ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเธอนี้“ชู่!!เบาหน่อยซิคะ ลูกจ๋ากำลังหลับอยู่ เดี๋ยวก็ตื่นหรอกค่ะ” แม่ลูกอ่อนหันมา
“จริงเหรอครับว่าทางคาวาชิตะกรุ๊ปส่งคนมาทำร้ายคุณทาเคชิน่ะครับ” เสียงนักข่าวคนหนึ่งเอ่ยถามหลังจากที่ทาเคชิและพ่อของเขาแถลงข่าว“จริงซิครับ ทางนั้นไม่ไว้หน้าผมเลย ให้คนมาทำร้ายลูกชายของผมด้วยวิธีสกปรกๆ ครับ แถมลูกชายคนโตยังมีข่าวเรื่องรักร่วมเพศด้วยนะครับ” พ่อของทาเคชิไม่ได้บอกหมดว่าวิธีสกปรกนั้นมันคืออะไร และนำข่าวลือนั้นมาบอกให้ทุกคนเพื่อเป็นข่าว ทางบ้านของมิเอะจะได้เสียชื่อเสียง“ตายจริง ไม่น่าเชื่อนะครับวาชิตะกรุ๊ปจะเป็นยากูซ่า แถมลูกชายยังเป็นรักข้ามเพศด้วย”นักข่าวบางคนเอ่ยถามพรางหันหน้าไปหาบรรดาเพื่อนักข่าวด้วยกัน และมันก็ทำให้เคนและทาเคชิยกยิ้มมุมปากด้วยความสะใจ ช่วยไม่ได้ให้แต่งก็ไม่แต่งแถมยังไม่จ่ายเงินชดใช้อีก“ใช่ครับ ไม่อยากจะเชื่อเลย” ทาเคชิเอ่ยสมทบ“หึ แล้วแกไม่บอกนักข่าวเขาไปล่ะว่า ที่ถูกทำร้ายน่ะ แกไปทำเลวอะไรไว้” เสียงที่ดังมาจากด้านหลังทำให้ทุกคนตกใจ โดยเฉพาะทาเคชิและเคน“คุณโทมะ !!” บรรดานักข่าวอุทานพร้อมกันพร้อมกับยื่นไมค์ไปทางผู้มาใหม่“อุ๊ย!ทุกคนดูคลิปนั่น” นักข่าวอีกคนตะโกนไปยังจอโปรเจ็คเตอร์ที่ทาเคชิเอามาเพื่อเปิดรูปตอนฟกช้ำให้กับทุกคนเห็น แต่ตอนนี้สิ่งที่ทุกค
วีรดาเริ่มร้อนวูบวาบไปทั่วทั้งตัว กายอวบอิ่มตอนนี้ไม่มีอาภรณ์ใดๆ ปกปิดเรือนกายเลยก็ว่าได้ ร่างอวบของหญิงสาวท้องโตตอนนี้กำลังนอนพิงอยู่กับโซฟาตัวใหญ่ ใบหน้าของเธอเริ่มมีหยดน้ำผุดๆ ปรากฏขึ้นมาบ้างแล้ว เธอมองร่างโปร่งที่ตอนนี้ก็เปลือยเปล่าเช่นกัน สายตาที่เป็นมันส์ส่งมานั้นทำให้เธอหัวใจเต้นแรง“อ๊ะ นายท่าน อื้อ” ปากบางเผลออุทานเมื่อเขายกขาสวยของเธอทั้งสองข้างตั้งชันขึ้น เธอเม้มปากแน่นเมื่อร่างของเขากลับลงไปนั่งคุกเข่าอยู่ด้านล่าง สายตาคมหวานช้อนขึ้นมามอง เธฮถึงกับเปลอกัดริมฝีปากตัวเองแล้วซูดลมเข้าเบาๆจุ๊บ !! “ขอกินนะคะ จุ๊บ อื้ม” เสียงแหบพร่าเอ่ยหลังจากที่จรดริมฝีปากกับต้นขาสวยของเธอข้างในนี้ ความร้อนจากริมฝีปากนุ่มทำให้ร่างสาวท้องแก่สะดุ้ง มิเอะอมยิ้มก่อนจะค่อยๆ แลบลิ้นลากปลายลิ้นไปตามสรีระของเจ้าหล่อนเธอลากมันจากหัวข่าด้านในนั้นเคลื่อนผ่านลงมารด้านล่าง ก่อนจะจุมพิตข้างๆ ขาหนีบที่ขาวสะอาดจนใครเห็นต้องอิจฉา สายตาเหลือบมองกลีบเนื้ออวบอิ่มสีชมพู ซึ่งเธฮคนเดียวที่รู้ว่ามันสวยมากขนาดไหน หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะจุมพิตตรงส่วนนั้นอย่างหวงแหนจุ๊บ !!“อื้อ นายท่านขา อ่าส์” วีรดาถึงกับเงยหน้าครางเสีย