วีรดานอนหอบอยู่สักพัก ร่างสวยของเธอเริ่มจะร้อนลุ่มขึ้นมาอีกครั้ง ขนตางอนค่อยๆ ขยับใบหน้าของเธอเริ่มเอ่อแดง เมื่อรับรู้ได้ว่าสิ่งที่มันยังคาอยู่ตรงใจกลางความสาวของเธอนั้นเริ่มขยับ คนตัวเล็กพยายามจะดึงผ้าปิดตานั้นออกด้วยความลืมตัว
“อยากตายก็เปิดตาซิ” ประโยคนั้นเอ่ยขึ้นเป็นภาษาไทยแต่สำเนียงแปล่งๆ หู ดูเหมือนคนต่างชาติแล้วเพิ่งหัดพูดภาษาไทยยังไงยังงั้น
“อ๊ะ คุณจะทำอะไรอีกคะ” เธอจึงชะงักมือตัวเองแล้วยกมือขึ้นไปจับอยู่ที่ต้นแขนของเขาทั้งสองข้าง ร่างโปร่งข้างบนเร่มขยับขึ้นลงอีกครั้ง
“อย่าทำเป็นอินโนเซ็นส์” วีรดาจำต้องเม้มปากแน่น แล้วปล่อยให้คนด้านบนได้โยกกายขึ้นลงตามจังหวะ ส่วนนั้นของเขาเริ่มขยายคับพื้นที่ร่องสวยอีกครั้ง มือไม้ของเขาเริ่มบีบเคล้นคลึงไปทั่วทั้งร่าง วีรดาได้แต่นอนเปลือยกายและปล่อยใจไปกับการกระทำของเขา และความร้อนในกายสาวก็เริ่มระอุขึ้นอีกครั้ง เธอรับรู้ได้ถึงการเข้าออกของเจ้าแท่งนุ่มที่ตอนนี้มันกลับพองขยายคับตรงส่วนนั้น หน้าท้องของเธอคงเต็มไปด้วยเจ้าสิ่งนี้มันตุงจนเธอรู้สึกจุก
“ยิ่งเอายิ่งแน่นวะ” ร่างโปร่งสบถขณะก้มมองจุดเชื่อม ตัวเองยกยิ้มมุมปากกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า ท้องน้อยแบบราบที่เกร็งดิก กับกลีบเนื้อนุ่มที่หุบเข้าหุบออกตามจังหวะ เจ้าแท่งเนื้อของเธอเริ่มปวดหนึบเพราะสิ่งที่อยู่ข้างในผนังนั้นมันเริ่มบีบรัดตัว ร่างโปร่งกัดปากแน่นเพื่อระยับเสียงครางไม่ให้มันดังออกมาในลำคอ
“อะ อ๊ะ คุณ อึก อื้อ อ่าส์” แต่เสียงนั้นกลับดังออกมาจากร่างบางที่อวบอิ่ม คนตัวเล็กเผยอปากส่งเสียงร้องด้วยความเสียวสยิว ข้างในกายของเธอร้อนลุ่มยิ่งกว่าถูกไฟเผา กายสาวเริ่มแอ่นสู้ร่างสูงด้านบนตามจังหวะรักนั้น น้ำในกายของเธอไหลหลากออกมามากมายเหมือนกับเขื่อนแตก อกอิ่มแข็งขึงดีดเด้งสู้มือเป็นที่สุด วีรดาเริ่มไม่เป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง เธอค่อยๆ แบะขาสวยออกกว้างเพื่อรองรับแรงอัดกระแทกของเขา อกอิ่มเริ่มแอ่นขึ้นชูชันสู้ปลายนิ้วยาวที่เกลี่ยเขี่ยไปมา ปากบางก็เผยอออกเพื่อรอรับความหวานมันส์เหมือนเฉกเช่นเมื่อครั้งก่อนหน้านี้
“อื้อ ยั่วเก่ง” เสียงทุ่มเปล่งออกมาเป็นภาษาบ้านเกิด ขณะที่สายตามองใบหน้าขาวสวยเกลี้ยงเกลานั้นอย่างเพลินตา แค่เห็นเสี้ยวหน้าก็รู้สึกพอใจแล้ว อยากเห็นหน้าเต็มๆ จัง ร่างโปร่งคิดในใจก่อนจะละสายตาเลื่อนมองลงมาผ่านก้อนเนื้อกลมๆ ที่เต่งตูมสีหวานนี้ นึกชอบใจที่พ่อบ้านเลือกแม่พันธ์ชั้นดีมาให้ ผู้หญิงอะไรนมใหญ่ชะมัด ดวงตาหวานคมไล่ลงต่ำ ผ่านเอวคอดกิ่ว สะดือเล็กจิ๋ว หน้าท้องแบนราบเนียนหน้าสัมผัสนั้น และสิ่งที่อยู่ภายใต้โหนกเนินเนื้อที่มีขนรำไรๆ ทำให้หัวใจของคนด้านบนฮึกเหิม กลีบเนื้ออวบอูมที่ห่อหุ้มเจ้าแท่งรักนั้นมันก็ยิ่งน่ามองเป็นที่สุด ไม่น่าเชื่อว่าสรีระคนไทยจะสวยใสได้ขนาดนี้ ถึงว่าพ่อของเธอจึงเลือกแม่มาเป็นคู่ครอง ร่างโปร่งคิดแล้วอมยิ้ม ก่อนจะเร่งสะโพกเพื่อเดินเครื่องเต็มพิกัดนี้
“อ๊ะ อ๊ะ คุณเบาๆ หน่อย ฉันเจ็บ อื้อ” วีรดาส่งเสียงครวญ ขณะที่มือเล็กปัดป่ายเพื่อดันร่างของเขาออกห่าง คนด้านบนต้องโก่งตัวขึ้นเพราะมือน้อยนั้นเกือบคว้าเอากับสองเต้าเต่งของเธอนี้ เธอกลัวความลับจะแตกเสียก่อน
“อื้อ!!” ร่างสูงครางอย่างขัดใจ ก่อนจะก้มลงไปเกือบชิดริมฝีปาก สายตาหรี่มองดวงหน้าสวยอย่างเคลิบเคลิ้ม ปากสวยสีสดไม่รู้เลยว่าตอนนี้กำลังจะถูกครอบครอง
“อื้อ คุณเบานะ อุ๊บ อื้อ อื้อ จ๊วบ อ่าส์” เสียงหวานยังร้องไม่ทันจบประโยค กลีบปากนุ่มก็ถูกประกบจูบอย่างหนักหน่วง ริมฝีปากเล็กถูกขบเม้มเล็มเลียไปมาทั้งบนล่าง ขณะที่ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าเกี่ยวพันวันกับเจ้าหล่อนไปมา ความหวานจากข้างในทำให้ร่างโปร่งสอดแทรกไปทั่วทุกซอกลืบ ไม่เว้นแม้แต่ซอกฟันเรียงสวยที่ขาวสะอาดนั้น ร่างน้อยหยุดชะงักแต่สักพักก็เริ่มจูบตอบเขาไปบ้างแม้มันจะไม่ค่อยประสีประสาเท่าไรนั้น
“อื้ม อือ อืม” เสียงครางดังอย่างพอใจมาจากร่างสูงที่กำลังหยาบโลนอยู่ด้านบนนั้น
วีรดานึกแปลกใจกับตัวเองที่เริ่มตอบสนองการกระทำของเขา เธอเริ่มหลงเคลิบเคลิ้มไปกับการกระทำของเขา หญิงสาวเผลอยกมือโอบกอดร่างของเขา อกอิ่มแอ่นขึ้นเข้าหาผวากอดร่างนั้นแน่นมากขึ้น สะโพกสวยยกขึ้นเสยกับการอัดกระแทกของเขาอัตโนมัติ เธอรับรู้ได้ถึงการเข้าออกที่ลื่นไหลมากยิ่งขึ้น จนเผลอร้องครางเสียงหวานออกมาน่าฟังนั้น
“อ๊ะ สะ เสียวจังค่ะ อ๊ะ อ๊ะ อ่าส์” ประโยคนั้นทำให้ร่างโปร่งเงยหน้ามองใบหน้าสวย สายตาไล่มองเรือนร่างน้อยที่บิดเร้าเย้ายวนนั้น ใบหน้าสวยอมยิ้มขณะที่ฝ่ามือร้อนค่อยๆ เคลื่อนเข้ากอดกุมสองเต้าเต่งแล้วขยำขยี้บี้บีบอย่างเมาส์มันส์
“อื้อ เธอนี่น่างัดชะมัดเลย” เสียงทุ้มเอ่ยพรางสอดแขนข้างที่ถนัดช้อนร่างน้อยให้ลอยขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะซอยสะโพกเข้าหาร่างของเจ้าหล่อนแบบไม่ยั้ง
ตับ ตับ ตับ!!!! เสียงเนื้อกระแทกกันดังสนั่น
แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ !!!เสียงน้ำที่หลังไหลเริ่มเสียดสีกันจนเกิดเสียงฟังแล้วเสียวซ่านขึ้นมานั้น
“อ๊ะ อ๊ะ อื้อ คุณฉะ ฉัน จะไม่ไหวแล้วค่ะ อื้อ อ่าส์” วีรดาร้องครางบอกเขาใบหน้าสวยส่ายไปมาด้วยความเสียว ตอนนี้ร่างกายเธอกำลังระเบิด ความรู้สึกมันเหมือนกับเมื่อตอนก่อนหน้านี้ ใช่ เธอไม่ได้ปวดฉี่ แต่เธอกำลังจะแตะขอบสวรรค์อีกครั้งนั้น
“อื้อ เบบี๋ เธอนี่แน่นชะมัด อ่าส์” เสียงแหบพร่าเปล่งออกมาไม่ขาด ทุกอย่างมันเป็นภาษาบ้านเกิดของเขา มันจึงทำให้คนฟังไม่เข้าใจ แต่วีรดาก็พอจะรับรู้ได้ว่าร่างกายที่เกร็งดิกนั้นความรู้สึกแท้จริงแล้วก็คงเป็นเช่นเดียวกับเธอนี้
“อ๊ะ อ๊ะ คุณ ฉัน อ๊ายยยย” เสียงหวานกรีดร้องออกมาด้วยความสุขสม ร่างน้อยผวาเข้ากอดเขาอัตโนมัติ ทำเอาคนถูกกอดอมยิ้มออกมาอย่างลืมตัว ดวงตาคมจ้องมองใบหน้าสวยของเจ้าหล่อนก่อนจะเร่งจังหวะรักเพื่อพาตัวเองตามขึ้นสวรรค์ไปเช่นเดียวกันนี้
“อ๊ะ อ๊ะ อึก อึก อื้อ อ่าส์” เสียงนั้นดังขึ้นตามจังหวะการปลดปล่อย ธารน้ำสีขาวที่เต็มไปด้วยเชื้อสกุลฉีดพุ่งเข้าไปข้างในนั้น จนเจ้าของเองยังรับรู้ได้ถึงความอุ่นที่ค่อยๆ ไหลย้อนออกมานั้น
“อื้อ อืม อือ จุ๊บ !!” ปากบางเผลอจุมพิตหน้าผากมนคนใต้ร่างอย่างลืมตัว ทำเอาคนถูกจูบหน้าผากนั้นหน้าร้อนแผ่ว แก้มขาวใสเอ่อขึ้นสีชมพูอย่างเห็นได้ชัด วีรดาเอียงหน้าหนีเพราะรู้ดีว่าตอนนี้เขาคงจ้องหน้าเธออยู่นั้น ส่วนคนที่เผลอจุ๊บหน้าผากก็อมยิ้ม ก่อนจะฟลุ๊บหน้าลงทาบทับร่างนั้นไว้ แต่ไม่ได้ทิ้งน้ำหนักกายให้อีกฝ่ายรู้สึกอึดอัด แถมยังไม่มีท่าทีที่จะถอดถอนกายแกร่งออกจากร่องสวยของเธอ จนคนตัวเล็กต้องขยับเพราะรู้สึกถึงความเลอะเทอะเฉอะแฉะตรงบริเวณนั้น
“อ๊ะ!!” ร่างน้อยสะดุ้งเมื่อเขากลับไม่ยอมให้เธอขยับ ร่างโปร่งกลับกระแทกเจ้าแท่งเนื้อเข้ามาในกายเธออย่างหนักหน่วง ใบหน้าสวยร้องผ่าวเมื่อลมหายใจรินรนใบหูของเธอนี้
“ขยับอีกครั้ง ฉันจะเริ่มมันทันที” ประโยคนี้เขาเปล่งออกมาเป็นภาษาไทย ซึ่งฟังไม่ค่อยชัดเท่าไรนัก
“เอ่อๆ อย่านะคะ” คนตัวเล็กรีบเปล่งออกมา ทำเอาคนฟังอมยิ้ม ก่อนจะใช้เวลามองข้างแก้มใสอยู่เพียงอึดใจเดียว ความอดรนทนไม่ไหวก็ขาดผึง
“อ๊ะ อื้อ คุณคะ พะ พอก่อน อื้อ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ่าส์” วีรดาร้องเสียงหลง เมื่อติ่งหูถูกเม้มอย่างหนักหน่วง ขนกายสาวลุกเกรียว หลังจากนั้นปากของเธอก็ไม่มีโอกาสได้เปล่งเสียงออกมาอีกแล้ว มีเพียงเสียงหวานที่ครางออกมาในลำคอ พร้อมกับร่างน้อยที่บิดเร้าไปมาด้วยความเสียวกระสัน เธอเองเริ่มทำใจได้แล้ว และตอนนี้ก็กำลังพยายามปรับตัวอยู่ ทำไงได้เธอถูกขายมาเพื่อเป็นแม่พันธ์ผลิตทายาทให้กับพวกเขาแล้วนี่นา เขาจะพาเธอไปขึ้นเขาลงห้วยเธอก็ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรแล้ว ทนให้ได้ 2 อาทิตย์เพื่ออิสระที่จะได้ดูโลกภายนอกบ้าง ไม่สิเธอต้องทนให้ได้เดือนหากเธอไม่ต้องท้องเธอก็จะเป็นอิสระ คนตัวเล็กคิดอย่างหดหู่ใจ...>>>>>>
“อ๊ะ อ๊ะ นายท่านขา อื้อ หนูเสียวจังค่ะ” เสียงครางของวีรดาดังออกมาไม่ขาด ตอนนี้ร่างกายของเธอร้อนลุ่มขึ้นมาอีกแล้ว ไม่รู้ว่าครั้งที่เท่าไรของค่ำคืนนี้ เพราะตั้งแต่เข้าหาจนป่านนี้เธอกับเขายังไม่หยุดกิจกรรมเข้าหอกันเลยก็ว่าได้ หญิงสาวบิดกายไปมาด้วยความเสียว ขณะที่กลีบเนื้อนุ่มก็ถูกลิ้นร้อนจุ่มลงมาไม่ขาดนั้น หญิงสาวเหลียวหลังไปมองคนที่จุ่มหน้าอยู่ด้านหลัง ก่อนจะหันไปมองนาฬิกาหัวเตียงนี้ บ้าจริง เธฮกับเขารักกันมาราธอนมากตอนนี้ก็เกือบจะตีสามแล้วเธอยังถูกเขาจับกินอยู่เลยหญิงสาวคิด พรางเม้มปากแน่นเพื่อระงับเสียงครางลงบ้าง“อื้อ จ๊วบ อ่าส์ เสียวก็ร้องดังๆ นะคะ ฉันชอบฟังเธอเองก็รู้ แพล่บๆ แพล่บๆ ” มิเอะเบนหน้าออกจากบั้นท้ายสวย ไปบอกคนที่หมอบคลานเข่าหันหลังให้เธอดื่มด่ำกับน้ำหวานนี้เสียงแหบพร่า ดวงตาหวานเยิ้มเป็นที่สุด“อ๊ะ นายท่านขา นายท่าน อื้อ อ่าส์” วีรดาเหลียวหลังมาครางเสียงหวาน เธออมยิ้มก่อนจะยกบั้นท้ายขึ้นแยกเรียวขาสวยออกเพื่อเปิดทางให้ใบหน้าของเขามุดลงไปอิ่มเอมกับสิ่งที่อยู่ใต้ระหว่างขาของเธอได้ถนัดถนี่นี้“อื้อ อย่างนั้นค่ะอย่างนั้น อึ้ม หวาน อื้ม จ๊วบ อ่าส์” มิเอะหลับหูหลับตาตวัดปาดลิ้น
มิเอะมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าดวงตาเป็นมันส์ เธอยกยิ้มุมปากทันทีที่เห็นกลีบเนื้อสวยของภรรยาขับน้ำสีหวานออกมานั้น เรียวขาสวยของอีกฝ่ายค่อยๆ แยกออกกว้าง ก่อนจะค่อยๆ ชันกายลุกขึ้นเป็นกึงนั่งกึ่งนอนนี้ หัวเข่าทั้งสองข้างตั้งฉากกับเตียวกว้าง ทำเอามิเอะถึงกับเลือดในกายพุ่งพล่านขึ้นมาอีกครั้ง“นายท่านขา หนูพร้อมแล้วค่ะ มัวช้าอยู่ใยคะ” วีรดาร้องเรียกเขาเสียงแหบพร่าง ร่างสวยบิดเร้าเย้ายวนเพื่อให้เขาอดรนทนไม่ไหว เธอไม่รู้ว่าตอนนี้เขาทำอะไรอยู่เพราะผ้าปิดตาผืนนี้ แต่เธอพอจะเดาได้ว่าอีกฝ่ายยังคงจ้องมองตรงส่วนนั้น“อื้อ อย่าใจร้อนนักซิคะ ทำไมถึงได้โหยหานักนะ” มิเอะเปรยเสียงแหบพร่า ก่อนจะขยับกายเข้าไปหาร่างนุ่มที่นั่งอ้าซ่าอยู่ตรงนั้น เธอเดินเข่าเข้าใจกลางความสาว ก่อนจะลากปลายท่อนเนื้อร้อนถูไถไปตามร่องกลีบสีหวานขึ้นลงไปมา“อ๊ะ อื้อ ก็หนูรักนายท่านนี่คะ อยากทำให้นายท่านมีความสุขมากๆ ค่ะ” พอรู้ว่าเขาอยู่ตรงหน้า เธฮก็คว้าลำคอขาวของเขาโอบเอาไว้ เบียดกายสาวช่วงล่างกับเจ้าแท่งร้อน ไปมาอย่างจงใจ“อื้อ หมายความว่าถ้าอย่างนั้นฉันจะรอเธอมอบความสุขแล้วกันนะคะ”อึ๊บ !!“อ๊ะ นายท่าน อื้อ โอ้ว อ่าส์” ร่างบางตกใจเล็ก
มิเอะยืนรอเมียรักอยู่สักพัก ด้วยความที่อารมณ์ค้างจึงทำให้เธอหน้างอเล็กน้อย เจ้าหล่อนบอกว่าให้เธอรอโดยบอกว่าไม่นาน ไม่นานอะไรกันนี่มันเกือบ 5 นาทีแล้ว เธอจะรอไม่ไหวแล้วนะเนี่ย หญิงสาวคิดพรางแกะกระดุมเสื้อสูททักซิโด้รอเมียรักไปพรางๆ“รอนานหรือเปล่าคะนายท่าน”“วีรดา...” มิเอะอุทานออกมาเบาๆ กับสิ่งที่ปรากฏบนกระจกนั้น ภาพสะท้อนของหญิงสาวด้านหลังทำให้เธอคลายยิ้มออกมา ร่างระหงส์อยู่ในชุดนอนบางเบาสายเดี่ยวสีขาว กางเกงขาสั้นลายลูกไม้บางเบา มันบางเสียจนเห็นว่าข้างในนั้นเจ้าหล่อนไม่ได้ใส่อะไรเลยแม้แต่ชิ้นเดียว แต่ผ้าคลุมผมในชุดเจ้าสาวยังคงอยู่ตรงนั้น เสมือนกับว่ารอให้เจ้าบ่าวอย่างเธอเป็นคนเปิดมันยังไงยังนั้น สิ่งที่ทำให้เธอตื่นเต้นก็คือผ้าปิดตาสีดำที่เจ้าหล่อนคาดเอาไว้ ยืนพิงกายข้างผนังห้องนอนนั้น ร่างโปร่งค่อยๆ หันไปมองอย่างช้าๆมิเอะเองก็ปรากฏดวงตาเป็นประกายทันที หญิงสาวนึกถึงวันแรกที่เธอพบกับเจ้าหล่อน และมันก็ทำให้อารมณ์ของเธอพุ่งขึ้นทีละนิดๆ เธอเดินเข้าไปหาร่างสวยอย่างช้าๆ รอยยิ้มยกขึ้นมุมปาก เมื่อคนที่ยืนคอยนั้นทำหน้าตาระแวดระวัง ภาพนั้นมันเหมือนกับคืนแรกที่เธอได้เจอกับเจ้าหล่อนนี้“ฉันชอบจ
วีรดานั่งมองร่างบางของตัวเองในกระจก ขณะที่สมองกลับนึกถึงเรื่องราวทั้งหมดที่ผ่านมาของตัวเอง ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะมี่วันนี้ วันที่แต่งชุดผ้าลูกไม้สีขาวยาวกรอมพื้น ลายเสื้อประดับด้วยมุกสีครีมไปตามเนื้อผ้า ยังมีผ้าคลุมสีเดียวกันที่ต้องติดหลังจากที่ช่างแต่งหน้าแต่งแต้มสีสันบนใบหน้านั้น คิดแล้วขอบตาสวยหวานก็ร้อนผ่าวด้วยความตื้นตัน“คุณวีรดานี่สวยมากเลยนะคะ สวยเหมือนนางฟ้าเลย” เสียงเด็กสาวที่คอยรับใช้เอ่ยขึ้นจากด้านหลัง“พูดเกินไปหรือเปล่าปิ่น”“ไม่หรอกค่ะ ช่างแต่งหน้ายังชมเลย ขนาดมีลูกแล้วนะคะเนี่ย” เด็กสาวคนไทยที่ฟังภาษาญี่ปุ่นเข้าใจเอ่ย ก่อนจะมองนายหญิงของบ้านคนใหม่อย่างภาคภูมิใจ“อื้อ ปากหวานกันจริงเชียว ว่าแต่ตาหนูอยู่ไหนเนี่ย” วีรดามองหน้าสาวใช้แล้วถามด้วยความห่วงใย“อ่ออยู่กับนายใหญ่และนายหญิงนะคะ ทั้งสองท่านไม่ปล่อยให้ถึงมือคนรับใช้แบบพวกหนูเลยค่ะ”“เหรอจ๊ะ อื้อ” หญิงสาวพยักหน้าพรางนึกถึงวันที่นายหญิงไปตามหาพวกเราที่ต่างประเทศนั้น นายหญิงขอโทษอย่างสำนึกผิดทุกอย่าง นายหญิงต้องการให้นายท่านกลับบ้าน โดยยินยอมทำตามทุกอย่างที่นายท่านต้องการ ขออย่างเดียวให้พวกเราและลูกกลับไป กลับไปอยู่บ้าน โ
“อ๊ะ อ๊ะ นายท่านขา หนูจะไม่ไหวแล้วค่ะ” วีรดาโน้มใบหน้าสามีเข้ามาบอก ตอนนี้ร่องสวยของเธอเสียวจนทนไม่ไหวอยู่แล้ว ขาสวยที่อ้าออกกว้างตอนนี้มันสั่นเทิ้มจนเกินจะทน แขนเรียวรีบคว้าร่างของเขาเอามั่น ก่อนจะแอ่นสะโพกให้เขาอัดกระแทกอย่างแรงเพื่อส่งเธอขึ้นสวรรค์นี้“อื้อ ฉันก็ไม่ไหวเหมือนกัน ซี๊ดดดด” มิเอะจับเอวเล็กนั้นแน่นพร้อมออกแรงกระแทกไปมานี้ แต่แล้วเสียงนั้นก็ดังขึ้นขัดความสุข“อุแว๊ๆๆๆๆๆๆ !!!”สองสาวมองหน้ากันเลิกลั่นเมื่อได้ยินเสียงบุตรชยหัวแก้มหัวแหวนส่งเสียงร้อง ทุกการกระทำหยุดกึก เหงื่อซึมออกไปทั่วใบหน้า“เอาไงดีที่รักคะ” วีรดาหันมองหน้าเขาขณะที่จุดร่องสาวของเธอกำลังเชื่อมกันอยู่นี้“ไม่ต้องห่วงค่ะคนดี ฉันมีวิธี”พลึ่บ!!“ว๊าย!!อื้อ ไม่หนักหรือคะ” วีรดาร้องเสียงหลงเมื่อเขาช้อนร่างของเธออุ้มขึ้น เธอห้อยโตงเตงอยู่บนร่างของเขาโดยตรงนั้นของเรายังคงสอดรัดกันแนบแน่น ร่างโปร่งพาเธอไปยังห้องนอนของบุตรชาย ใบหน้าสวยของเธอร้อนผ่าวเป็นที่สุด เขาไม่ได้อุ้มเธอเพียงอย่างเดียว ขาเรียวที่เขาช้อนเอาไว้นั้นกับจับมันขยับเข้าออกตามจังหวะ เธอรู้สึกได้ถึงการเข้าไปข้างในที่มันลึกสุดหัวใจนี้“ไม่หนักเลยสักนิด
มิเอะได้รับโทรศัพท์จากพี่ชายฝาแฝด หลังจากกดวางก็ถอนหายใจขึ้นมาทันที ในใจยังนึกโกรธผู้เป็นแม่ แต่อีกใจก็รู้สึกสงสาร ตอนนี้ทั้งบ้านต่างโทษท่านคนเดียวที่เป็นต้นเหตุทำให้เธอหนีหายไปแบบนี้ และตอนนี้ท่านกำลังได้รับผลของการกระทำนั้นอยู่ พี่โทมะบอกว่าท่านซึมเศร้าและไม่ค่อยท่านข้าวตั้งแต่ที่งานแถลงข่าวที่บ้านทาเคชิ นึกแล้วก็เริ่มใจอ่อนขึ้นมาเสียแล้ว“มีอะไรหรือเปล่าคะที่รัก ทำไมทำหน้าแบบนั้น” วีรดาวางขวดน้ำลงกับโต๊ะ ก่อนจะเดินเข้ามาหาสามีที่ยืนหน้าเครียดอยู่ตรงหน้าต่าง“พี่โทมะโทรมาบอกเรื่องคุณแม่”“นายหญิง ๆ เป็นอะไรเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยความกังวลใจ“พี่โทมะบอกว่าท่านเศร้ามาก”“เอาแบบนี้ไหมคะ เรากลับไปเยี่ยมท่านไหมคะ”“มันไม่ง่ายอย่างที่เธอคิดนะซิ หากไปแล้วฉันกับแม่ก็คง...” มิเอะคิดถึงการสู้หน้าท่าน เธอเกรงว่าจะมองหน้ากันไม่ติด แล้วเธฮเองก็ยังไม่อยากกลับด้วย ไม่อยากให้ท่านมาเจ้ากี้เจ้าการชีวิตของเธออีก“แต่หากว่าท่านล้มป่วย ที่รักจะรู้สึกดีอยู่เหรอคะ” วีรดาเดินเข้าไปจับต้นแขนผู้เป็นสามี สายตามองจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่นั้น เธอรู้ว่าจริงๆ แล้วเธอรู้ว่าสามีรู้สึกเสียใจเช่นเดียวกัน“ไม่หรอกน่