แชร์

บทที่ 177

ผู้เขียน: เหยียนซี
เจียงหวานหว่านหันไปมองตามเสียง ไป๋หยู่ยังคงเป็นคนงดงามที่ใครเห็นก็หวั่นไหวเหมือนดั่งชาติก่อน

“เถ้าแก่ไป๋ ความจริงแล้วข้ามาหาคุณชายเซียวหวายของพวกเจ้า”

เจียงหวานหว่านยิ้มอธิบาย

ไป๋หยู่มองเจียงหวานหว่านแล้วรู้สึกแปลกใจ

ครั้งนี้คุณชายสายตาดีมาก นึกไม่ถึงว่าจะดึงดูดแม่นางที่หน้าตางดงามเช่นนี้มาได้

แม่นางตรงหน้ามาถึงที่นี่ได้ แปลว่ามีความสัมพันธ์ของนางกับนายท่านคงไม่ธรรมดา

“แม่นาง คุณชายไม่อยู่ หากไม่รังเกียจ ข้าจะบอกคุณชายว่าแม่นางมาหา”

ไป๋หยู่ยิ้มแย้ม

“ได้ยินมาว่าตัวไหมที่สกุลเซียวจัดหามาเกิดปัญหา ข้ามีวิธีแก้ไข”

รอยยิ้มบนใบหน้าไป๋หยู่ค่อยๆ หายไป

เรื่องนี้มีเพียงคนภายในครอบครัวสกุลเซียวเท่านั้นที่รับรู้ นึกไม่ถึงว่าคุณชายจะบอกคนอื่นด้วย

“แม่นาง โปรดตามขอมารอข้างในเถอะ”

ไป๋หยู่ไม่อยากให้คนนอกรับรู้เรื่องนี้

เจียงหวานหว่านพยักหน้าเดินตามไป๋หยู่เข้าไปข้างใน

ไป๋หยู่เดินนำอยู่ข้างหน้า ปรายตามองหงเหลียนที่ยืนอยู่ด้านข้าง

นางดูออกว่าหงเหลียนมีวรยุทธ

ไป๋หยู่เดินนำด้วยท่าทางองอาจไปข้างหลังเรือน และตรงขึ้นชั้นสอง

เมื่อเดินถึงหน้าห้องโถง นางสูดหายใจลึก พยายามปรับน้ำเสียงให้ปกติ

“คุ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ   บทที่ 215

    เซียวหวายส่ายหน้าด้วยความเอือมระอา ที่แท้พี่สาวก็ทำเพื่อใบหน้าของนาง……จวนอ๋องเจียงหวานหว่านกำลังนั่งอยู่ในศาลา ท่านอ๋องแกล้งป่วย เขาแกล้งป่วยนานมากแล้วช่วงนี้นางเหนื่อยมาก แม้กระทั่งกู้ฉางชิงมาหานาง นางล้วนไม่มีเวลายังดีที่กู้ฉางชิงมีความสามารถหลังนางนำแผนผังทั้งหมดบอกกับเขา กู้ฉางชิงจัดการเตรียมร้านให้นางเรียบร้อยอีกไม่กี่วัน หอหงเหยียนของนางก็จะเปิดกิจการแล้วนี่เป็นร้านค้าแรกของนาง เป็นการเริ่มต้นวางรากฐานในเมืองหลวงของนาง“แม่นางเจียง องค์รัชทายาทมาเยี่ยม ท่านอ๋องตามหาท่าน”เทียนซูตามหาไปรอบๆ ในที่สุดก็พบเจียงหวานหว่านเจียงหวานหว่านยืนขึ้นแล้วปัดฝุ่นตามร่างกาย จากนั้นก็ยิ้มให้เทียนซู “ไปเถอะ”เทียนซูมองเจียงหวานหว่าน “เจียงจิ่นเซวียนก็มาด้วย”เจียงหวานหว่านรู้สึกผิดปกติ นึกไม่ถึงว่าองค์รัชทายาทจะให้ความสำคัญกับเจียงจิ่นเซวียนนางไม่ได้คิดสิ่งใดมากและไปหาหรงซีตอนที่เจียงหวานหว่านมาถึง ห้องสมุดของหรงซีมีคนเพิ่มขึ้นมาอีกสองคน นั่นก็คือองค์รัชทายาทและเจียงจิ่นเซวียนครั้งแรกที่องค์รัชทายาทเห็นเจียงหวานหว่าน สายตาเขาถูกรูปร่างหน้าตาของเจียงหวานหว่านดึงดูดไปเจี

  • บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ   บทที่ 214

    หลังจากเซียวหวายออกจากห้องทรงอักษรก็ไปหาเซียวกุ้ยเฟยเซียวกุ้ยเฟยรู้ว่าเซียวหวายจัดการธุระเรียบร้อยแล้ว ความกังวลใจของนางในที่สุดก็ขจัดออกไปได้แล้วจนนางได้ทราบว่าท่านแม่เป็นลมหมดสติ นางโกรธจนตัวสั่นผู้หญิงต้อยต่ำที่ทำให้ท่านแม่นางล้มป่วย นางไม่มีทางปล่อยไปง่ายๆ“พี่สาว ข้าเตรียมส่งท่านแม่กลับบ้านเกิด จากนั้นค่อยจัดการชู้รักนอกเรือนของท่านพ่อ”ท่านแม่เป็นญาติสนิทเพียงคนเดียวของเขาและพี่สาว พวกเขาต้องจัดตำแหน่งให้อย่างเหมาะสมส่วนท่านพ่อเซียวหวายเซิง แล้วแต่เขาเถอะ อนุของท่านพ่อเขามีมากมายจนเขาจำได้ไม่หมดเม่ยเออร์คนนั้นใจกล้าที่สุด นึกไม่ถึงจะกล้ายั่วยุท่านแม่ในเมื่อเม่ยเออร์รนหาที่ตาย เขาก็จะทำให้นางสมหวังทว่าเซียวกุ้ยเฟยไม่ชอบให้น้องชายไปยุ่งเรื่องของเรือนหลัง“เจ้าเป็นผู้ชาย อย่ายุ่งเรื่องเรือนหลังเลย เรื่องนี้มอบให้พี่สาวจัดการเอง”เซียวกุ้ยเฟยขบเคี้ยวเขี้ยวฟัน นางไม่พอใจกับนิสัยเจ้าชู้อย่างท่านพ่อเป็นอย่างมากตราบใดที่นางยังอยู่ในตำแหน่งกุ้ยเฟย ข้าจะไม่ยอมให้ท่านแม่ต้องทนกับความอัปยศอดสูเช่นนี้เซียวหวายมีความคิดของเขาเช่นกัน “พี่สาว ท่านอยู่ในวังหลวง มีสายตามากมาย

  • บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ   บทที่ 213

    สีหน้าของผู้อาวุโสแต่ละคนไม่น่าดูนักพวกเขาโกรธจนแทบอยากจะหยิบเข็มมาเย็บปากเซียวหวายเอาไว้เหตุใดจึงบอกเรื่องเหล่านี้ต่อหน้าผู้อื่น พวกเขายังต้องรักษาหน้าเอาไว้“หุบปาก ไม่ต้องพูดต่อแล้ว พวกเราตกลงให้เซียวหวายเป็นหัวหน้าตระกูลคนถัดไป”เซียวหยวนกล่าวด้วยความโมโหน่าโหโมนัก นึกไม่ถึงว่าจะโดนคนรุ่นหลังฉีกหน้าแล้ว ต่อไปพวกเขาจะอยู่ในสกุลเซียวได้เช่นไรแต่เขาไม่กล้าล่วงเกินเซียวหวาย ถึงอย่างไรประมุขตระกูลคนก่อนก็คือเซียวหยวนเซิง เป็นพ่อของเซียวหยวายอีกอย่างเซียวหยวายเป็นน้องชายแท้ๆ ของเซียวกุ้ยเฟยพวกเขาเป็นคนของสกุลเซียว ยังต้องพึ่งพาใช้ชีวิตอยู่ร่วมเรือนเดียวกับเซียวหยวนเซิงช่างเถอะ สมบัติเงินทองที่ควรได้ พวกเขาล้วนได้มันมาแล้วไม่จำเป็นต้องคิดเล็กคิดน้อยกับสองพ่อลูกเซียวหยวนเซิงเหล่าผู้อาวุโสปรึกษากันแล้ว ยอมรับข้อเสนอให้เซียวหวายเป็นหัวหน้าตระกูลเซียวหวายรับตราประทับหัวหน้าตระกูลที่เซียวหยวนเซิงมอบให้เขาแล้ว จากนั้นก็กล่าวเสียงเข้ม“ข้าขอประกาศ กิจการของสกุลเซียวทั้งหมดจะมอบให้กับราชสำนัก”สิ้นเสียงของเซียวหวาน เหล่าผู้อาวุโสตระกูลลุกฮือขึ้นมาต่อต้าน“ข้าคือหัวหน้าตระ

  • บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ   บทที่ 212

    เทียนซูจัดการงานในมือเรียบร้อยแล้วจึงกลับไปหาหรงซีเวลานี้หรงซีมีงานสั่งให้เทียนซูไปทำเช่นกัน“ไปตามหมอหลวงมาตรวจอาการข้า ข้าถูกพิษ”หรงซีบอกแผนการของเขากับเทียนซู“ท่านอ๋อง ท่านคิดจะล่อคนวางยาพิษให้ลงมือ?”หรงซีหัวเราะเย็น “วางยาสลับซับซ้อนเช่นนี้ จะไม่มายืนยันผลลัพธ์ที่ตัวเองทำได้เช่นไร”“ท่านอ๋อง เหตุใดท่านจึงได้เชื่อมั่นนักว่าแม่นางเจียงไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้?”เขาไม่เคยเห็นท่านอ๋องเชื่อใจผู้ใดเช่นนี้มาก่อน“เจียงหวานหว่านกลัวตาย รักชีวิต”เทียนซูไม่เข้าใจ เพราะกลัวตายจึงขายท่านอ๋อง“นางชอบทรัพย์สินเงินทอง”เทียนซูกลุ้มใจ เจียงหวานหว่านโลภมาก ยิ่งไม่น่าเชื่อถือ“นางจริงใจกับข้า”หรงซีเคยได้ยินคำพูดตอนเจียงหวานหว่านฝันร้ายเจียงหวานหว่านมีความลับที่เขาไม่รู้แต่นางไม่มีทางทำร้ายเขา เขารู้ดีกว่าผู้ใดทั้งนั้น“ส่งคนแอบจับตาดูนางไว้”หรงซีกล่าวเชื่องช้าเทียนซูเมื่อได้ฟังคำพูดหรงซีก็รู้สึกสบายใจขึ้นมากท่านอ๋องไม่ได้ลุ่มหลงความงามของเจียงหวานหว่านไปเสียทั้งหมดอย่างน้อยก็ยังรู้จักจับตาดูเจียงหวานหว่านยังคงเป็นท่านอ๋องผู้เฉลียวฉลาดวรยุทธล้ำเลิศกลางดวงใจเขาห

  • บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ   บทที่ 211

    เขาก้มหน้ามองมือตนเอง โกรธจนแทบอยากจะตัดมือทิ้งเจียงหวานหว่านลุกออกจากเตียง รักษาระยะห่างจากหรงซีนางต้องไปสืบให้ชัดเจน ซ่างกวนเสวี่ยเสด็จแม่ของหรงซี ตอนนี้ถูกกักขังอยู่ในห้องลับภายในราชวังหรือไม่จากนั้นค่อยหาโอกาสเหมาะสมบอกกับหรงซี ดูว่าช่วยเสด็จแม่ของเขาอออกมาเช่นไร“ท่านอ๋อง เสด็จแม่ท่านยังไม่ตาย ข้าเคยพบนาง ให้เวลาข้าสักหน่อย ให้ข้าทบทวนให้ดีว่าเคยพบนางที่ใด”เจียงหวานหว่านแย้มยิ้มกล่าวหรงซีแค่มองก็รู้ว่าคำพูดของเจียงหวานหว่านเป็นเรื่องโกหกทุกครั้งที่เจียงหวานหว่านโกหก นางจะกัดริมฝีปากล่างของตัวเองโดยไม่รู้ตัวลางสังหรณ์บอกกับเขาว่าเจียงหวานหว่านต้องเคยพบเสด็จแม่มาก่อนหรือรู้ที่อยู่ของเสด็จแม่ เพราะเหตุผลบางอย่างทำให้เจียงหวานหว่านไม่อาจบอกเขาได้หรงซีตัดสินใจว่าตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เขาต้องจับตาเจียงหวานหว่านอย่างแน่นหนาติดตามนาง ต้องมีสักวันที่เขาจะได้รู้ที่อยู่ของเสด็จแม่“ข้าให้เวลาเจ้าสามวัน”เจียงหวานหว่านลำบากใจมาก สามวันจะเพียงพอได้เช่นไรนางไม่มีโอกาสได้เข้าไปห้องตำราของฝ่าบาทจริงด้วย นางนึกออกแล้ว หลังงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของเหล่าไท่จวินจวนสกุลจ้าว ก็จะ

  • บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ   บทที่ 210

    เจียงหวานหว่านตกอยู่ในภวังค์ของตัวเองชาติก่อน หรงมู่หานขังนางเอาไว้ในห้องลับ ยังมีสตรีอีกนางหนึ่งอยู่ด้วยตอนที่นางถูกจับเข้าไป สตรีนางนั้นก็ถูกนำตัวออกไปสตรีนางนั้นหายใจโรยรินตอนที่หิ้วสตรีนางนั้นออกไป นางได้เห็นใบหน้าสตรีนางนั้นโดยไม่ได้ตั้งใจตอนนั้นคิดว่าสตรีนางนั้นหน้าตาคุ้นตามากเมื่อรวมกับใบหน้าของหรงซี สตรีนางนั้นและหรงซีมีความคล้ายกันอยู่แปดส่วนคงเป็นเสด็จแม่ของหรงซีซ่างกวนเสวี่ยเจียงหวานหว่านมองหรงซีด้วยสายตาสับสนนางรู้แล้ว เป็นความลับที่ชาติก่อนนางกับหรงซีไม่ล่วงรู้นางคิดว่าจะบอกเรื่องนี้กับหรงซีเช่นไรหรงซีเห็นสีหน้าเจียงหวานหว่านก็คิดว่านางต้องรู้เรื่องบางอย่าง“เจ้ารู้จักเสด็จแม่ข้า?”หรงซีกล่าวประโยคนี้ออกมาสัญชาตญาณเขาบอกเขาว่าเจียงหวานหว่านเคยพบเสด็จแม่ของเขาเจียงหวานหว่านสับสนในใจห้องลับอยู่ในห้องอักษรของฝ่าบาทหากสตรีนางนั้นเป็นเสด็จแม่ของหรงซีจริงเช่นนั้นใครเป็นผู้บงการเรื่องการหายตัวของเสด็จแม่หรงซี ก็ไม่ต้องคาดเดาแล้วเป็นฝ่าบาทองค์ปัจจุบันฝ่าบาทมีประสงค์ใดจึงได้กักขังเสด็จแม่ของหรงซีเอาไว้ในห้องลับหรือเพื่อควบคุมอำนาจทหารในมือหรง

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status