Home / โรแมนติก / บุปผาสยบมังกร / ตอนที่14. ชื่นใจ

Share

ตอนที่14. ชื่นใจ

Author: Bunmeebooks
last update Last Updated: 2024-10-29 10:41:40

ใต้เท้าฉียกมือทั้งสองข้างโอบเอวบางของสาวงามซ้ายขาวแล้วปักจมูกลงบนหน้าอกอิ่มของสาวงามทั้งสองดัง

ซูดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  

ฟอด!

ซูดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  

ฟอด!

แผล็บ!   แผล็บ!

“ชื่นใจจังเลย น่ากินไปหมดนะเนี่ยะ  ฮ่า ๆ”

นอกจากสูดดมกลิ่นกายสาวจนหนำใจแล้วลิ้นสากของใต้เท้าฉียังเลียแผล็บที่เนินอกขาวผ่อง สร้างความสยิวเล็ก ๆ ให้สาวงาม  นางหัวเราะคิกแล้วใช้มือน้อย ๆ ทุบเบา ๆ ที่อกหยุ่น ๆ ของชายชรา

“แหม ใต้เท้าชอบทำเป็นเล่นไป”

“ฮ่า ๆ  ฮ่า ๆ  วันนี้ ข้ามีความสุขจริงๆ เลย ได้อยู่ท่ามกลางสาวสวยอย่างพวกเจ้า”

“ขอบคุณค่ะใต้เท้า เชิญด้านไหนดีกว่านะคะ”

แล้วสองนางซ้ายขวาก็พาใต้เท้าฉีเดินเข้าไป ในหอหมู่ตาน 

พ่อบ้านยืนมองนายจนหายลับเข้าไปข้างใน แล้วหันมาสั่งพลเกี้ยวให้พักผ่อนได้ตามสบาย ส่วนตนของนั่งพักกับบรรดาสาว ๆ หน้าหอมู่ตาน  หากผู้เป็นนายเสร็จกิจจะได้รับใช้ได้ทันการ 

ทันทีที่ใต้เท้าฉีก้าวเข้าไปภายในหอมู่ตาน   ร่างสาวใหญ่ในอาภรณ์ระยิบยับก็ถลาเข้าหาพร้อมกับเสียงวี้ดว้าย

“ตายแล้ววววววว ใต้เท้าฉี  มาไวกว่าที่คิดไว้นะคะ  เชิญใต้เท้าด้านนี้คร่า  อุ้ย!”

ประโยคสุดท้ายรื่อหงอุทานดังลั่น เมื่อมืออวบ ๆ ของใต้เท้าฉีตะปบลงบนสะโพกกลมกลึงของนาง พร้อมกับขย้ำเบา ๆ นานแล้วที่ไม่มีชายใดถึงเนื้อถึงตัวนางแบบนี้

“เจ้า คือ รื่อหง ผู้ดูแลหอหมูตาลแห่งนี้ใช่หรือไม่”

ใต้เท้าฉีถามแววตายิ้มกริ่ม 

“ใช่แล้วค่ะ”

รื่อหงโค้งรับ

“เจ้าเป็นแม่เล้าที่แซ่บเสด็จหยาดที่สุดเท่าที่ข้าเคยพบเห็นมา  มิน่าเด็กเด็กของเจ้าล้วนน่าเชยชมยิ่งนัก”

“ใต้เท้า ก็! ชมข้าเกินไป อิ อิ อิ”

“ฮ่า ๆ   ฮ่า ๆ  แล้วนางฟ้าที่อุตส่าห์ส่งม้าเร็วมาจองไว้ อยู่ไหนเสียหล่ะ”

“แหม ๆ ใจร้อนนะคะ ข้าสั่งให้เด็ก ๆ เตรียมต้อนรับท่านอย่างเป็นพิเศษเรียบร้อยแล้วคร่า”

รื่อหงจีบปากจีบคอรายงาน

“ข้าอยากเห็นนางฟ้าแห่งหอมู่ตานใจจะขาดแล้ว อยากรู้ว่า จะงามสมคำเล่าลือหรือไม่ ฮ่า ๆ  ฮ่า ๆ”

รื่อหงยกผ้าเช็ดหน้าสีแดงขึ้นป้องปากเอียงเข้ากระซิบซาบกับหูใต้เท้าราวกับว่าเป็นเรื่องสำคัญมากว่า

“รับรอง ท่านจะไม่ผิดหวัง อิ  อิ อิ”

คำกระซิบทำเอาใต้เท้าฉีตาลุกวาว  ถูมือไปมา

“โอ้วววววว ว้าว”

“อิ  อิ”

รื่อหงหัวเราะอย่างมีจริตก่อนจะขยิบตาให้นางคณิกาทั้งสองโอบแนบข้างใต้เท้าใต้ฉีให้เดินตามให้ไปยังห้องกุหลาบแดง

“เชิญด้านนี้ค่ะ ใต้เท้า”

มือหนาของใต้เท้าฉีคว้าเข้าที่เอวบางของทั้งสองนางอย่างชำนาญ ก่อนจะปักจมูกก้มลงสูดกลิ่นกายสาวจากซอกคอ และแก้มนวลผ่องหน้าของนางทั้งสอง

“ฮ่า ๆ ฮ่า ๆ  อืมมม  จ๊วบ  สวรรค์  ที่นี่มันสวรรค์ชัด ๆ”

“อุ้ย!”

“ว้าย ใต้เท้า เดินดี ๆ สิคะ”

รื่อหงหันมองดูใต้เท้าฉีดอมดมสาว ๆ อย่างตะกละตะกลาม นี่แหละหนาผู้ชายที่มีเกียรติยศ เมื่ออยู่ที่บ้านก็อยู่ในกรอบจารีต แต่พอห่างฮูหยินเข้าหน่อยเป็นระเริงราวกับปลาได้น้ำ

เมื่อถึงหน้าห้องกุหลาบแดงอันเป็นที่พำนักของเหมยกุ้ย  ยอดหญิงแห่งหอมู่ตาน   กลิ่นหอมอ่อน ๆ ก็ลอยโชยเข้าจมูกผู้มาเยือนเป็นอันดับแรก  รื่อหงและบรรดานางคณิกาในหอแห่งนี้ต่างรู้ดีว่ากลิ่นกำยานนี้ปรุงสูตรเฉพาะของหอมู่ตาน ผู้ที่สูดดมนาน ๆ ในปริมาณที่มากพอจะทำให้เคลิบเคลิ้ม และกำหนัดในกามารมณ์มากยิ่งขึ้น

“สูดดดด อ่า  นางฟ้าจ้า”

ใต้เท้าฉีสูดกลิ่นกำยานเข้าไปเต็มปอด  แววตาล่องลอยเหมือนอยู่ในความฝัน

ป๊อก      ป๊อก        ป๊อก

“เหมยกุ้ย  แขกพิเศษมาถึงแล้ว”

รื่อหงเคาะประตูห้องกุหลาบแดง เรียกเหมยกุ้งเบา ๆ

แอ๊ดดดดดดดดด

เมื่อบานประตูเปิดออกกว้างก็ปรากฏให้เห็นสาวงามผู้เป็นเจ้าของห้องอยู่ในอาภรณ์สีชมพูบางเบา เห็นเนินอกอวบอัดแน่นอยู่ในทับเกาะอกสีขาว   ร่างอรชรย่อลงโค้งคำนับใต้เท้าฉีอย่างงดงาม

“ข้าน้อยเหมยกุ้ย ยินดีต้อนรับใต้เท้าฉี”

ร่างอวบอ้วนของใต้เท้าฉีถลาแทบจะกลายเป็นวิ่งเข้าไปประคองสาวงามให้ลุกขึ้น

“โอ๊ะ  ไม่ต้องคำนับ  ลำบากเจ้าแล้ว  ลำบากเจ้าแล้ว”

“ใต้เท้าฉีช่างมีเมตตาต่อข้าน้อยยิ่งนัก ขอบคุณใต้เท้า”

เหมยกุ้ยสบตาผู้ที่ประคองนางลุกขึ้นอย่างซาบซึ้งใจ   ทุกอิริยาบถอยู่ในสายตาของรื่อหง นางมองเหมยกุ้ยอย่างภูมิใจที่มารยาของเหมยกุ้ยสามารถทำงานให้หอมู่ตานได้อย่างมหาศาล

“โอ้  เหมยกุ้ยเจ้าช่างงดงาม สมคำร่ำลือจริง ๆ”

ดวงตาเล็กหยีของใต้เท้าฉีจ้องมองเหมยกุ้ยราวกับว่าจะกลืนกินนางไปทั้งตัว  เหมยกุ้ยแสร้งก้มหน้าเอียงอายให้ดูน่ารักเหมือนสาวแรกรุ่นที่ได้คำชมจากชายหนุ่ม

“แหม ๆ ก็ยอดหญิงแห่งหอมู่ตาน หากไม่สวยจริง มีหรือข้าจะกล้าตบตาใต้เท้าฉีผู้ยิ่งใหญ่จากทางเหนือได้”

รื่อหงเอ่ยขึ้นอย่างรู้งาน ก่อนจะพยักพเยิดให้เหมยกุ้ยพาใต้เท้าฉีเข้าห้อง

“ใต้เท้าเชิญด้านใน”

เสียงใส ๆ ของเหมยกุ้ยเอ่ย

“ขอบใจ  ขอบใจ”

ใต้เท้าฉีก้าวเข้าห้องกุหลาบแดงอย่างสง่าผ่าเผย  ห้องและเจ้าของห้องที่เขาต้องจ่ายให้รื่อหงถึง 4 ตำลึงทอง!

“เชิญตามสบายนะใต้เท้า  ข้าขอตัวไปดูเด็ก ๆ ด้านล่าง”

รื่อหงกล่าวขณะที่เหมยกุ้ยปิดประตูห้องพร้อมกับลงกลอนตามธรรมเนียมปฏิบัติ

“ใต้เท้าฉี เชิญดื่ม”

ปากอิ่มสีชมพูเชิญชวน ขณะที่มือเรียวสวยของเหมยกุ้งประคองไหเหล้าเทลงจอก 

ใต้เท้าฉียกจอกเหล้าขึ้นดื่มรวดเดียวหมดจอก แล้วจ้องมองเหมยกุ้ยพลางเอ่ยชม

“เจ้างามยิ่งกว่านางสนมที่อยู่ในวังเสียอีก”

“ใต้เท้าชมข้าเกินไปแล้ว  ใต้เท้าชิมเนื้อหมูอบสิคะ  พ่อครัวของที่นี่ขึ้นชื่อเรื่องการหมักหมูให้เข้าถึงเนื้อกลมกล่อม”

ปากอวบอูมของใต้เท้าฉีอ้ารับเนื้อที่เหมยกุ้ยคีบป้อนอย่างว่าง่าย แม้ปากจะเคี้ยวหมูแต่สายตายังคงลามเลียไปทั่วทุกสัดส่วนที่ล้วนแต่กลมกลึงจนน่าขย้ำไปทุกซอกมุม

“ใต้เท้าอีกคำนะคะ”

เหมยกุ้ยคีบเนื้อพลางเอียงเข้าไปใกล้ร่างอวบอ้วน  ผ้าคลุมไหล่เลื่อนลง เผยให้เห็นหน้าอกอวบอัดแน่นเย้ายวน  จนใต้เท้าฉีซี้ดปาก

“ซี้ดดดดดดดดดด”

“ว้าย”

มือหนาของใต้เท้าฉีกระชากร่างอรชรให้มานั่งบนตัก  อกอวบ ๆ ของเหมยกุ้ยอยู่ตรงหน้าเขาอย่างเย้ายวน

“ข้าอยากกินเจ้ามากกว่า”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • บุปผาสยบมังกร   ตอนที่57. จบ

    “อะ อะ อ่าซ์ อร้ายยยยยยยยยยยย”สิ้นเสียงครวญคราง เรือนร่างโชกเหงื่อของทั้งคู่ก็สั่นสะท้านราวกับถูกไฟฟ้าซ็อต ทั้งสองนิ่งค้างซึมซาบความซาบซ่านให้เต็มทรวง ก่อนจะจบบทสวาททะลวงหอยของแม่ทัพด้วยการจูบบดลึกวาบหวามฝากความหวานให้ตราตรึงใจและแล้ววันแต่งตั้งองค์จักรพรรดินีอย่างเป็นทางการพื้นที่ท้องพระโรงลามไปจนถึงประตูวังด้านหน้าเต็มไปด้วยบรรดาขุนนางน้อยใหญ่ เข้าร่วมถวายพระพรและเป็นสักขีพยานในการรับตำแหน่งอันสูงส่งเมื่อเสียงแตรเสียงประทัดดังสนั่นขึ้นเป็นสัญญาณการเริ่มพิธี เสียงแซ่เซ็งพูดคุยของเหล่าขุนนางทั้งหลายต่างสงบลง พร้อมกับยืนในแถวรอรับการเสด็จขึ้นบัลลังก์ไม่ช้าร่างงดงามในชุดจักรพรรดิเต็มยศก็ปรากฏบนพรมสีแดงที่ทอดยาวสู่ราชบัลลังก์ท่อนล่างเป็นกระโปรงยาวสีแดงปักมังกรที่ฐานด้านล่าง ชายกระโปรงยาวระพื้น ยามก้าวเดินสะบัดไหวดูราวกับมังกรโลดแล่นในสายน้ำแยงชี ผ้าคล้องไหล่สีทองอร่ามคลุมเป็นสายยาวที่แขนทั้ง 2 ข้าง เสื้อชั้นนอกแขนกว้างปักลายกุหลาบดิ้นทอง แขนเสื้อที่ยาวลงมาถึงสะโพกพลิ้วไหวตามจังหวะย่างก้าว เนื้อแพรพรรณล้วนทักทอจากช่างฝีมือดีที่สุดในแผ่นดิน !!“แม่ทัพใหญ่จางหย่งขอเข้าเฝ้า!!!”

  • บุปผาสยบมังกร   ตอนที่ 56  กุมไว้แน่น

    ตับ ตับ ตับ ตับๆๆๆๆๆๆ“อะ อ่า อ๊า อร้ายยยยยยยย”ซ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบพรวดดดดดดดดดดดดดดดด“อร้ากกกกกกกกกก”มังกรยักษ์พ่นพิษอุ่นซ่านเข้าเต็มโพรงหอยพร้อมกับเสียงครางระงมจนถึงสวรรค์ของทั้งคู่ ร่างอรชรกระตุกงึกๆ เกร็งเสียวสุดขีด สะโพกแกร่งของแม่ทัพหนุ่มผู้หิวกระหายตอกตรึงรูหอยบดแน่น ปล่อยให้จิตวิญญาณของตนล่องลอยไปแสนไกล ในไม่ช้าเรือนร่างกำยำก็ค่อยๆ เอนซบลงอกอวบๆ ทั้งคู่หอบหายใจกระเส่า“อ่า ข้าไม่เคยกินสุราอร่อยขนาดนี้มาก่อน”แม่ทัพรำพันกระซิบแนบเนื้อนวล บนโต๊ะกลมใหญ่กลางกระโจม เขาไม่คิดว่าการเดินทางกลับวังหลวงครั้งนี้จะได้พบเทพธิดาที่นำพาเข้าสู่สรวงสวรรค์อย่างไม่คาดฝัน“ข้าก็ไม่เคยถูกมังกรยักษ์จ้วงกระหน่ำได้ถึงใจขนาดนี้เช่นกัน โอ้แม่ทัพสมแล้วที่ท่านเป็นยอดชาตรี”เหมยกุ้ยพลิกตัวขึ้น ดุ้นมังกรยักษ์จึงหลุดออกจากร่องหอย“อ่า”ร่างอรชรค่อยๆ เลื้อยกายลงมาที่หว่างกำยำ จนสบเข้ากับลำตัวของมันเยิ้มไปด้วยน้ำทิพย์สีขาวขุ่น“มังกรท่านใหญ่น่ากินเหลือเกิน”เหมยกุ้ยถึงกับอุทานกระเส่าเมื่อเจอหัวดุ้นสีน้ำตาลไหม้อาบช่ำด้วยน้ำทิพย์ เส้นเลือดปูดโปนยังเต้นตุบๆ ลิ้นเรียวเล็กแลบเลียริมฝีปากตนอย่างห

  • บุปผาสยบมังกร   ตอนที่55. ตักตวง

    ยิ่งลิ้นสากสอดแทง... น้ำหวานยิ่งทะลักจนฉ่ำปาก เขาดูดดื่มตักตวงความหวานฉ่ำที่ทะลักออกมาอย่างไม่ขาดสายแผล็บๆ แผล็บ ๆ “อะ.... อือ... อะ อ่า จะแตกแล้ว อ่อยยยยยย”ปากใหญ่ร้อนฉ่ายังคงขบเม้มกลีบเนื้อหอยเต็มปากเต็มคำ ลิ้นร้อนฉ่าแทงเข้าแทงออกรัวๆ เร่งจังหวะตามเสียงกระเส่าของนาง ยิ่งดูด ยิ่งเลียน้ำหอยฉ่ำ ๆ ยิ่งไหลทะลัก ร่างอรชรบิดส่ายบ่งบอกว่าเจ้าของร่างกำลังเสียวซ่านมากแค่ไหนจ๊วบบบบบบ จ๊วบบบบบบจ๊วบบบบบบแผล็บๆ แผล็บ ๆ แฮ่กๆ แฮ่กๆ“โอ้วววววววว ท่านแม่ทัพ ไม่ไหวววว แล้ววววว อร้ายยยย”เหมยกุ้ยแอ่นสะโพกหยัด มือเรียวขยุ้มผมดกดำของเขาให้แนบชิดร่องสาว ร่างอรชรกระตุกเกร็งงึก ๆ ริมฝีปากสีแดงสดเผยอค้างครางออกมาผะแผ่วด้วยความเสียวซ่านที่แผ่ซ่านไปทั้งกายสาว“อร้ายยยยยยยยยยย”พรวดดดดดดดดดดดด น้ำหอยแตกพรวดทะลักง่ามขา รูหอยขมิบตอดอากาศอย่างหิวโหย ซ่านกระสันอยากให้มังกรจ้วงแทงแทบขาดใจ เหมยกุ้ยครางกระเส่าขมิบตอดความว่างเปล่าไม่ยอมหยุด นางลอยขึ้นสวรรค์ชั้นหนึ่งไปแล้ว“อะ อ่า อือ อ่อยยยยยย”“อู้ววว.. อ่า... เหมยกุ้ย... เงี่ยนมากแล้วสินะ นำทะลักเลยนะ โอ้ววววว”แม่ทัพหยัดกายขึ้นแลบล

  • บุปผาสยบมังกร   ตอนที่54. สุราชั้นเลิศ

    “เชิญชิมสุราชั้นเลิศจากข้า... เหมยกุ้ย มอบเป็นของขวัญแด่ท่านแม่ทัพ”มือใหญ่ยึดข้อมือเล็กกางออก แล้วร่างใหญ่ก็ถาโถมเข้าใส่ร่างเล็กที่นอนแผ่หลาบนโต๊ะอย่างรวดเร็ว“เหมยกุ้ยยยยยยย ฮ่า ๆ เหมยกุ้ย”จ๊วบ!ซู้ดดดด จ๊วบ“อะ อ่า หือ อ่า”ลิ้นสากร้อนระอุแทรกเข้าไปในโพรงปากอุ่น มันตวัดลิ้นเล็กให้ตอบสนองเขาอย่างเร่าร้อนเลือดในกายนางร้อนระอุ เผยอเรียวปากขึ้น ตอบรับลิ้นร้อนที่แทรกเข้ามา และหยัดร่างเข้าเบียดกายแข็งแกร่งทันทีซู้ดดดด จ๊วบจ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ“อืม อ่า จ๊วบ”ร่างอรชรใต้ร่างใหญ่กำยำบิดส่าย อย่างซ่านกระสันเมื่อแม่ทัพหนุ่มบรรจงจูบด้วยลิ้นร้ายอย่างหื่นกระหาย ลิ้นร้อนควาญรีดน้ำหวานในโพรงนางจนหมดสิ้น แล้วลามเลียมาถึงติงหูเกิดความสยิวแผ่ซ่านจนขนอ่อนของนางลุกซู่ทั้งกายจนครางกระเส่าออกมา“อร้ายยยย อ่า หือ”แผล็บ! จ๊วบ!ปากร้อนระอุของแม่ทัพใหญ่ลามเลียเลื้อยลากมาถึงซอกคอขาวผ่อง ลิ้นร้อนตวัดเลียกลืนกินสุราในเนื้อนวลมาเรื่อยๆ มือใหญ่ร้อนฉ่าดึงทึ้งอาภรณ์นางออกจนเกิดรอยแยกของเสื้อคลุม หน้าอกอวบอิ่มเผยชูชันอวดเต้าสล้างกลมกลึงเฉิดฉายอยู่ตรงหน้าแม่ทัพหนุ่มจับจ้องอกอวบๆ ของนางอย่างหลงใหล

  • บุปผาสยบมังกร   ตอนที่53. ราวกับถูกสาป

    แม่ทัพใหญ่ยืนนิ่งราวกับถูกสาป เขาคาดว่าจะได้กลิ่นคาวเลือดและการสู้รบซึ่งเป็นสิ่งที่เขาถนัด แต่สิ่งที่เขากำลังเผชิญอยู่ตอนนี้ คือ สาวงาม งามที่สุดที่เขาเคยพบยิ่งยามที่ร่างอรชรเยื้องย้ายขยับกายเข้าใกล้ กลิ่นหอมฟุ้งลอยอบอวลไปทั่วทั้งกระโจม ใจของแม่ทัพใหญ่เต้นตึกตักระส่ำ เต้นแรงยิ่งกว่าการเห็นกองทัพศัตรูนับแสนอยู่ตรงหน้าสติของแม่ทัพใหญ่หลุดลอยลืมสิ้นว่าตนมาที่กระโจมน้อยนี้เพื่อสิ่งใด หัวใจของเขามันวาบหวามเคลิบเคลิ้ม แม้มือเรียวของนางเอื้อมเข้าสัมผัสมือใหญ่ เขาก็ยอมให้นางนำพาแต่โดยดี“ท่านแม่ทัพเชิญทางนี้เถิด”เหมยกุ้ยจูงร่างสูงใหญ่ให้นั่งลงที่โต๊ะกลมกลางกระโจม ที่มีสำหรับอาหารและเหล้าชั้นดีไว้เพียบพร้อม หากแม่ทัพใหญ่มีสติมากพอเขาจะประเมินสถานการณ์ตรงหน้าว่าคือ กลลวง แต่เหตุไฉนร่างกายของเขากลับวูบไหวยอมนั่งลงตามคำสั่งนางแต่โดยดี“ขออภัยท่านแม่ทัพที่ข้าน้อยบังอาจมารบกวนท่าน”เหมยกุ้ยชวนคุยระหว่างรินสุราเลิศรสลงในจอก“อะ เอ่อ ไม่เป็นไร เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าข้าเป็นแม่ทัพ?”แม่ทัพใหญ่จางหย่งตอบอย่างเงอะงะ หลายเดือนที่ผ่านมาเขากรำศึกทั้งวันทั้งคืนเจอแต่บรรดาทหารหนุ่มๆ นี่เป็นคืนแรกที่เขา

  • บุปผาสยบมังกร   ตอนที่52. สวามิภักดิ์

    “หากผู้ใดแพร่งพรายเรื่องในพระตำหนักนี้ออกไป มันผู้นั้นจะมีสภาพเป็นเหมือนนายทหารผู้นี้!”ปากสีแดงสดเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็น“หากผู้ใดสวามิภักดิ์ต่อข้า มันผู้นั้นจะยังคงนอนหลับกินอิ่มอยู่ในตำหนักแห่งนี้เหมือนเช่นเคย!”องค์จักพรรดินี จงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!บรรดาข้าทาสบริวารต่างคุกเข่าหมอบลงถวายความจงรักภักดี ไม่มีใครไม่รักชีวิต!เมื่อผู้เป็นนายเก่าสิ้นวาสนา นกน้อยที่ไร้ผู้ปกครองย่อมบินหาคอนเกาะที่มั่นคงกว่ามันคือสัจธรรมของชีวิต“ฮ่าๆ ทุกคนจงฟัง!”เสียงประกาศก้อง ร่างอรชรในชุดสีทองกรุยกรายยืดกายขึ้นองครักษ์ทั้งสองยืนเคียงข้าง“ขอให้พวกเจ้าทุกคนจงปฏิบัติหน้าที่ของตนเองเหมือนเช่นเคยปฏิบัติมา อีกไม่เกิน 1 ชั่วยาม พระชายาก็จะฟื้น แต่จะกลายเป็นคนไร้สติ ให้พวกเจ้าทุกคนบอกกล่าวต่อๆ กันออกไปว่า -พระชายาโศกเศร้าเพราะสูญเสียพระสวามีจนเสียสติ-”น้อมรับพระบัญชา!“ระหว่างที่เจ้าเฝ้าพระตำหนักพระชายามีผู้ใดเล็ดลอดคาบข่าวไปบอกแม่ทัพใหญ่หรือไม่?”เหมยกุ้ยเอ่ยถามหลี่เจี๋ยขณะเสด็จกลับตำหนักของตน“ไม่มีแม้แต่เงาเส้นหนึ่ง”องครักษ์หนุ่มตอบ“ดีมาก ข้าจะแต่งตั้งเจ้าเป็นผู้ดูแลพระตำหนักของพระชายาเพราะข้ายังไม่ไว

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status