ตอนที่  8  แรงดึงดูดที่ปฏิเสธไม่ได้ (NC)

ตอนที่

8

แรงดึงดูดที่ปฏิเสธไม่ได้ (NC)

ค่ำคืนนั้นเงียบสงัดกว่าทุกคืนที่ผ่านมาในคฤหาสน์คาร์ดินัล แพรไหมนอนอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ของคริสเตียน หัวใจของเธอเต้นระรัวอย่างควบคุมไม่ได้ แสงจันทร์สาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างบานสูง ทำให้ห้องอยู่ในความสลัวที่ชวนให้รู้สึกหวั่นไหว เธอนอนหันหลังให้ร่างสูงใหญ่ที่อยู่ข้างๆ พยายามข่มตาให้หลับ แต่ความร้อนรุ่มที่แผ่ออกมาจากคริสเตียนกลับทำให้เธอรู้สึกกระสับกระส่าย

หลังจากเหตุการณ์ที่โซเฟียมาเยือน และการทะเลาะเบาะแว้งรุนแรงระหว่างคริสเตียนกับเฮนรี่ คริสเตียนก็ยิ่งเก็บตัวและเย็นชามากขึ้น แพรไหมไม่กล้าแม้แต่จะสบตาเขาตรงๆ ยามที่อยู่ในห้องด้วยกัน ความกลัวที่เกาะกุมอยู่ในใจทำให้เธอรู้สึกไม่มั่นคง แต่ในขณะเดียวกัน ก็มีความรู้สึกบางอย่างที่แตกต่างออกไป ความรู้สึกประหลาดที่ไม่อาจนิยามได้ ยามที่เธอมองใบหน้าคมคายของเขาในความมืด

เสียงพลิกตัวของคริสเตียนดังขึ้น แพรไหมรู้สึกถึงน้ำหนักของเขาที่ยุบลงบนเตียงอีกด้านหนึ่ง ก่อนที่สัมผัสอุ่นร้อนของมือใหญ่จะเลื่อนมาโอบเอวของเธอ ดึงร่างของเธอเข้าไปใกล้ชิดกับเขามากขึ้น แพรไหมสะดุ้งเล็กน้อย เธอพยายามจะขัดขืน แต่แรงบีบรัดนั้นกลับแน่นขึ้น

“อย่าแกล้งหลับ” เสียงทุ้มต่ำของคริสเตียนกระซิบอยู่ข้างใบหูของเธอ ลมหายใจอุ่นร้อนของเขาทำให้ขนกายของแพรไหมลุกชัน

แพรไหมลืมตาขึ้นช้าๆ เธอหันกลับมามองเขาในความมืด ดวงตาของคริสเตียนส่องประกายวาววับราวกับเปลวไฟในความมืดมิด มันไม่ใช่ประกายของความโกรธ แต่เป็นประกายของบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้แพรไหมรู้สึกร้อนผ่าวไปทั่วทั้งร่าง

“ผมรู้ว่าคุณยังไม่หลับ” คริสเตียนพูดเสียงแหบพร่า มือของเขาเลื่อนขึ้นลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเนียนเปลือยเปล่าของแพรไหมอย่างเชื่องช้า สัมผัสของเขาทำให้แพรไหมรู้สึกเหมือนถูกไฟฟ้าช็อตไปทั่วทั้งร่าง

“คุณจะทำอะไรคะ” แพรไหมถามเสียงสั่น ความกังวลและความประหม่าปะปนกันอยู่ในน้ำเสียงของเธอ

คริสเตียนยิ้มมุมปาก “คุณเป็นภรรยาของผม”

คำพูดนั้นทำให้แพรไหมหน้าแดงก่ำ ไม่ใช่เพราะความเขินอาย แต่เป็นเพราะความจริงที่โหดร้ายที่เธอต้องเผชิญ เธอเป็นภรรยาของเขาตามสัญญา เป็นการแลกเปลี่ยนเพื่อปลดหนี้ของครอบครัว และคืนนี้…เขาต้องการที่จะทวงคืนสิ่งที่เขาจ่ายไป

คริสเตียนเลื่อนตัวเข้ามาใกล้แพรไหมมากขึ้น จนร่างกายของทั้งสองแทบจะแนบชิดกัน แพรไหมสัมผัสได้ถึงความร้อนรุ่มจากร่างกายของเขา กลิ่นหอมจางๆ ของน้ำหอมประจำตัวของเขาทำให้เธอรู้สึกมึนเมา

“ผมต้องการให้คุณทำหน้าที่ภรรยา” คริสเตียนกระซิบ เสียงของเขาเต็มไปด้วยความต้องการที่ยากจะปฏิเสธ

แพรไหมพยายามดันตัวออกห่าง “แต่…ฉันยังไม่พร้อม”

คริสเตียนหัวเราะในลำคอ “คุณไม่มีสิทธิ์จะปฏิเสธผม แพรไหม คุณรู้ดีว่าผมซื้อคุณมาด้วยราคาเท่าไหร่”

คำพูดของเขาเหมือนคมมีดที่กรีดลงไปในใจของแพรไหม เธอรู้สึกเจ็บปวดและอับอาย แต่เธอก็รู้ว่าเขาพูดถูก เธอไม่มีสิทธิ์จะปฏิเสธเขาได้เลย

คริสเตียนไม่รอให้แพรไหมตอบ เขาบดเบียดริมฝีปากลงมาที่ริมฝีปากของแพรไหมอย่างรุนแรง แพรไหมพยายามขัดขืน เธอเม้มปากแน่น ไม่ยอมเปิดรับจูบของเขา

แต่คริสเตียนเป็นคนดุดันและเอาแต่ใจ เขาไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้อะไรง่ายๆ เขาใช้มืออีกข้างบีบเข้าที่คางของแพรไหม บังคับให้เธอเปิดปากออก ก่อนจะสอดลิ้นร้อนเข้ามาในโพรงปากของเธออย่างรวดเร็ว

จูบของเขาเร่าร้อนและดุดัน มันไม่ใช่จูบที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนหรือความรัก แต่มันคือจูบแห่งการครอบครอง การประกาศสิทธิ์เหนือร่างกายและจิตใจของเธอ แพรไหมรู้สึกมึนงงและอ่อนแรงไปหมด เธอพยายามที่จะผลักไสเขาออกไป แต่เรี่ยวแรงของเธอมันช่างน้อยนิดเหลือเกินเมื่อเทียบกับเขา

คริสเตียนดูดดื่มริมฝีปากของเธออย่างไม่ลดละ มือของเขาเลื่อนต่ำลงไปบีบเคล้นสะโพกของแพรไหมอย่างแรง ดึงร่างของเธอให้แนบชิดกับเขามากขึ้น แพรไหมรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งของเขาที่กำลังตื่นตัว และมันยิ่งทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัว

“คุณต้องเป็นของผม แพรไหม” คริสเตียนกระซิบเสียงแหบพร่า ขณะที่เขาผละจูบออกเล็กน้อย “คุณเป็นของผมคนเดียว”

แพรไหมมองเข้าไปในดวงตาของเขา แววตาที่เต็มไปด้วยความต้องการที่ดิบเถื่อนทำให้เธอรู้สึกสับสน เธอไม่เคยรู้สึกถึงแรงดึงดูดที่รุนแรงแบบนี้มาก่อนในชีวิต

คริสเตียนไม่ปล่อยให้เธอมีโอกาสได้คิด เขาก้มลงจูบซอกคอของแพรไหม ไล่ลงไปตามลำคอระหง แพรไหมรู้สึกถึงลมหายใจร้อนๆ ของเขาที่รินรดผิวเนื้อ สัมผัสของเขาทำให้ร่างกายของเธอรู้สึกร้อนผ่าวไปทั่วทั้งร่าง

มือของเขาเลื่อนลงไปปลดกระดุมชุดนอนผ้าไหมของแพรไหมอย่างเชื่องช้า แพรไหมรู้สึกถึงความเย็นของอากาศที่สัมผัสกับผิวเนื้อเมื่อชุดนอนถูกปลดออก เธอนอนนิ่งอยู่ตรงนั้น ปล่อยให้เขาทำตามใจ แพรไหมรู้ว่าเธอไม่มีทางขัดขืนเขาได้ และบางทีลึกๆ แล้ว เธอก็ไม่ได้อยากจะขัดขืนเขาไปเสียทั้งหมด

เมื่อชุดนอนของแพรไหมถูกปลดออกจนหมด คริสเตียนก็จ้องมองร่างกายของเธอในความมืด ดวงตาของเขาส่องประกายวาววับ แพรไหมรู้สึกอับอาย แต่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงความปรารถนาบางอย่างที่กำลังถูกปลุกเร้าขึ้นมาในตัวเธอ

คริสเตียนเลื่อนมือลงไปสัมผัสหน้าอกของแพรไหม สัมผัสของเขาทำให้แพรไหมสะท้านไปทั่วทั้งร่าง เขาก้มลงดูดกลืนกลีบดอกไม้งามอย่างนุ่มนวล แต่ก็แฝงไว้ด้วยความดุดัน แพรไหมรู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าแล่นพล่านไปทั่วทั้งร่าง เธอรู้สึกถึงความปรารถนาที่กำลังก่อตัวขึ้นอย่างรุนแรงในตัวเธอ

เสียงครางต่ำๆ หลุดออกมาจากริมฝีปากของแพรไหมโดยไม่รู้ตัว คริสเตียนเงยหน้าขึ้นมองเธอ ดวงตาของเขาฉายแววพอใจ แพรไหมรู้สึกอับอายที่ตัวเองแสดงความรู้สึกออกมาแบบนั้น แต่เธอก็ไม่สามารถควบคุมร่างกายของตัวเองได้เลย

คริสเตียนเลื่อนริมฝีปากลงไปจูบไล้ตามหน้าท้องของแพรไหมอย่างเชื่องช้า สัมผัสของเขาทำให้แพรไหมบิดเร้าด้วยความปรารถนา มือของเขาลูบไล้ไปตามเรียวขาเนียน ก่อนจะเลื่อนขึ้นไปสัมผัสกับกลีบกุหลาบที่อ่อนนุ่ม

แพรไหมสะท้านไปทั่วทั้งร่างเมื่อสัมผัสของเขาแตะต้องจุดอ่อนไหวที่สุดของเธอ เธอรู้สึกเหมือนมีไฟร้อนๆ แล่นพล่านไปทั่วทั้งร่าง ความปรารถนาที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนกำลังครอบงำเธอ

คริสเตียนใช้ปลายนิ้วสัมผัสกลีบกุหลาบของแพรไหมอย่างอ่อนโยน แต่ก็แฝงไว้ด้วยความเชี่ยวชาญ แพรไหมบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน เธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะละลายลงไปในอ้อมแขนของเขา

“คุณสวยมาก แพรไหม” คริสเตียนกระซิบ เสียงของเขาแหบพร่ากว่าเดิม

“สวยจนผมแทบอดใจไม่ไหว”

คำพูดของเขาทำให้แพรไหมรู้สึกวาบหวามไปทั่วทั้งร่าง เธอไม่เคยมีใครพูดคำพูดแบบนี้กับเธอมาก่อน

คริสเตียนเลื่อนตัวขึ้นคร่อมร่างของแพรไหม ดวงตาของเขาสบเข้ากับดวงตาของแพรไหม แพรไหมมองเข้าไปในดวงตาของเขา เธอมองเห็นความปรารถนาที่รุนแรงในดวงตาคู่นั้น และเธอก็รู้สึกว่าความปรารถนาแบบเดียวกันนั้นกำลังคุกรุ่นอยู่ในตัวเธอเอง

“ผมจะทำให้คุณรู้ว่าการเป็นของผมมันรู้สึกยังไง” คริสเตียนพูดเสียงทุ้มต่ำ ก่อนที่เขาจะเคลื่อนกายเข้าสู่ร่างของแพรไหมอย่างช้าๆ

“อ๊ะ!” เสียงร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดและตกใจเล็กน้อยหลุดออกมาจากริมฝีปากของแพรไหม เมื่อสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งของเขาที่เข้ามาภายในตัวเธอ เธอรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย แต่ความเจ็บปวดนั้นก็ถูกแทนที่ด้วยความสุขสมที่ท่วมท้นอย่างรวดเร็ว

คริสเตียนหยุดนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง เพื่อให้แพรไหมปรับตัวเข้ากับเขาได้ เขาก้มลงจูบหน้าผากของเธออย่างแผ่วเบา เป็นการปลอบโยนที่เหนือความคาดหมาย ก่อนจะเริ่มเคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้า แพรไหมรู้สึกถึงความสุขสมที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทุกการเคลื่อนไหวของเขาทำให้เธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังลอยอยู่บนฟ้า

เสียงครางต่ำๆ หลุดออกมาจากริมฝีปากของทั้งสองคน คริสเตียนเริ่มเคลื่อนไหวเร็วขึ้นและรุนแรงขึ้น แพรไหมตอบรับการเคลื่อนไหวของเขาอย่างเป็นธรรมชาติ ราวกับว่าร่างกายของเธอถูกสร้างมาเพื่อเขาคนเดียว

สองร่างผสานกันเป็นหนึ่งเดียวในค่ำคืนนั้น แพรไหมรู้สึกถึงความเร่าร้อนที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน ความปรารถนาที่ถูกปลุกเร้าขึ้นมาในตัวเธอทำให้เธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกเผาไหม้ แต่ก็เป็นความรู้สึกที่สุขสมจนเธอไม่อยากให้มันจบลง

คริสเตียนก้มลงจูบซอกคอของแพรไหม ดูดกลืนผิวเนื้อของเธออย่างหิวกระหาย แพรไหมจิกเล็บลงบนแผ่นหลังของเขาด้วยความเสียวซ่าน เธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะระเบิดออก

ในที่สุดคริสเตียนก็ครางออกมาเสียงต่ำ ก่อนที่ร่างกายของเขากระตุกเกร็ง และปลดปล่อยความสุขสมออกมาเต็มที่ในร่างของแพรไหม แพรไหมรู้สึกถึงความอุ่นร้อนที่แผ่ซ่านเข้ามาในตัวเธอ และเธอก็ถึงจุดสูงสุดพร้อมๆ กับเขา

สองร่างนอนหอบหายใจอยู่บนเตียง ร่างกายของทั้งคู่ยังคงแนบชิดกัน แพรไหมรู้สึกเหนื่อยอ่อน แต่ก็มีความสุขสมที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน

คริสเตียนเลื่อนตัวออกห่างจากแพรไหมเล็กน้อย เขาดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างของทั้งสอง ก่อนจะดึงร่างของแพรไหมเข้ามากอดไว้แน่น แพรไหมซบหน้าลงบนอกของเขา เธอได้ยินเสียงหัวใจของเขาที่เต้นอย่างสม่ำเสมอ

“คุณเป็นของผม แพรไหม” คริสเตียนกระซิบเสียงแผ่ว “เป็นของผมคนเดียว”

แพรไหมไม่ตอบอะไร เธอไม่รู้ว่าจะตอบอะไร เธอรู้แค่ว่าคืนนี้เธอได้ทำหน้าที่ภรรยาของเขาอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว และเธอไม่แน่ใจว่าเธอจะสามารถปฏิเสธแรงดึงดูดที่น่ากลัวแต่ก็แสนเร่าร้อนนี้ได้อีกต่อไปหรือไม่

เธอนอนอยู่ในอ้อมกอดของเขา ปล่อยให้ความรู้สึกหลากหลายเข้าครอบงำ เธอหลับตาลงอย่างช้าๆ หวังว่าความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนนี้จะไม่ทำให้เธอเจ็บปวดมากไปกว่านี้อีก