Lahat ng Kabanata ng บ่วงรักมาเฟียคลั่ง: Kabanata 1 - Kabanata 10

ตอนที่ 2 การประมูลที่พลิกผันเสียงกุกกักจากด้านล่างปลุกแพรไหมให้ตื่นขึ้นจากความง่วงงัน แสงแดดยามเช้ายังไม่ทันสาดส่องเข้ามาในห้องของเธอเต็มที่ แต่เสียงคนคุยกันอย่างเคร่งเครียดจากห้องรับแขกชั้นล่างก็ทำให้เธอต้องลุกจากที่นอนเก่าๆ ด้วยความรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี“พ่อคะ…เกิดอะไรขึ้น” แพรไหมรีบเดินลงไป เห็นพ่อกับแม่นั่งอยู่บนโซฟาเก่าๆ สีหน้าซีดเผือด ขณะที่ชายฉกรรจ์สองคนในชุดดำยืนคุมเชิงอยู่ไม่ไกล โต๊ะกลางเต็มไปด้วยเอกสารและสมุดบัญชีพ่อของแพรไหม ธนาพยายามยิ้มให้ลูกสาวแต่รอยยิ้มนั้นแสนบิดเบี้ยว “ไม่มีอะไรหรอกลูกรัก พ่อแค่คุยธุระกับคุณลุงเขา”แต่แววตาของแม่ที่กำลังจะร้องไห้บอกแพรไหมว่านี่ไม่ใช่เรื่องธรรมดา หญิงสาวเหลือบไปเห็นซองเอกสารสีน้ำตาลที่วางอยู่บนโต๊ะ มีตราประทับของสำนักงานบังคับคดีและข้อความที่อ่านว่า ‘ประกาศการขายทอดตลาด’ หัวใจของแพรไหมหล่นวูบลงไปที่ตาตุ่ม“เรื่องที่ดินของเรารึเปล่าคะพ่อ” เธอถามเสียงสั่น ความรู้สึกเจ็บปวดบีบรัดช่องอกจนหายใจไม่ออกนายธนาพยักหน้าอย่างช้าๆ ใบหน้าเต็มไปด้วยความทุกข์ระทม “ใช่ลูก พ่อ…พ่อไม่มีเงินไปใช้หนี้เขาแล้ว พวกเขาจะยึดที่ดินผืนนั้นไปประมูล”แพรไหมทรุดต

ตอนที่ 4เข้าสู่คฤหาสน์เสียงกุกกักจากการจัดกระเป๋าเสื้อผ้าไม่กี่ชิ้นดังขึ้นในห้องเช่าเล็กๆ ยามสายของอีกวันหลังจากการตัดสินใจที่เปลี่ยนชีวิตไปตลอดกาลของแพรไหม แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าลอดผ่านหน้าต่างเข้ามา แต่กลับไม่ได้ให้ความรู้สึกอบอุ่นใดๆ แก่เธอเลยแม้แต่น้อย แพรไหมนั่งลงบนขอบเตียงไม้เก่าๆ มองไปยังกระเป๋าเดินทางใบเดียวที่วางอยู่บนพื้น มันคือทั้งหมดที่เธอมี และมันคือทั้งหมดที่เธอจะนำติดตัวไปสู่กรงทองที่คริสเตียนเตรียมไว้ให้คืนที่ผ่านมาคือคืนที่ยาวนานที่สุดในชีวิตของแพรไหม เธอไม่ได้นอนเลยแม้แต่นาทีเดียว ทุกห้วงความคิดเต็มไปด้วยภาพของคริสเตียน ใบหน้าคมคายที่เยือกเย็น ดวงตาคมกริบที่อ่านไม่ออก และคำพูดที่บีบบังคับให้เธอต้องตัดสินใจ เธอยังจำความรู้สึกเจ็บปวดที่หัวใจได้ดีเมื่อคำว่า "ฉันตกลงค่ะ" หลุดออกจากปาก เธอรู้สึกเหมือนตัวเองได้ขายวิญญาณให้กับปีศาจ แต่เพื่อครอบครัวเธอไม่มีทางเลือกอื่น'ฉันจะต้องเข้มแข็ง' แพรไหมพยายามปลอบใจตัวเอง มือเรียวบอบบางยกขึ้นปาดน้ำตาที่ไหลรินลงมาเงียบๆ เธอรู้ว่าการก้าวเข้าไปในคฤหาสน์ของคริสเตียนคือการก้าวเข้าสู่โลกอีกใบ โลกที่เต็มไปด้วยความมืดมิดและอันตรายที่เธอไม่เ

ตอนที่ 6กฎเหล็กของคฤหาสน์วันรุ่งขึ้น แพรไหมตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกเหนื่อยล้าจากการนอนไม่หลับตลอดคืน แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องนอนใหญ่ผ่านหน้าต่างบานสูง เผยให้เห็นรายละเอียดของห้องที่เธอไม่เคยสังเกตมาก่อน แพรไหมเหลือบมองร่างสูงใหญ่ที่นอนอยู่ข้างๆ เขาหลับตาพริ้ม ใบหน้าคมคายดูสงบนิ่ง แพรไหมอดคิดไม่ได้ว่าภายใต้ความสงบนั้นซ่อนความเย็นชาและดุดันไว้มากมายเพียงใดเธอค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียงอย่างเงียบเชียบ พยายามไม่ให้เกิดเสียงรบกวนเขา แพรไหมเดินไปที่หน้าต่าง มองออกไปเห็นสวนสวยที่เต็มไปด้วยหมอกจางๆ ยามเช้า เธอยังจำเหตุการณ์เมื่อวานได้ดี การที่เธอถูกดุจากคริสเตียนเพียงเพราะอยากออกไปเดินเล่นในสวน มันตอกย้ำให้เธอรู้ว่าอิสรภาพของเธอในคฤหาสน์แห่งนี้มีอยู่อย่างจำกัดเพียงใดขณะที่แพรไหมกำลังยืนอยู่ริมหน้าต่าง ประตูห้องก็ถูกเปิดออก แพรไหมหันไปมองเห็นลีโอยืนอยู่ตรงนั้น ใบหน้าของเขายังคงสุภาพเช่นเคยแต่แววตาของเขามีความกังวลเล็กน้อย“อรุณสวัสดิ์ครับคุณแพรไหม” ลีโอเอ่ยทักเสียงเบา ราวกับกลัวจะรบกวนคนที่ยังหลับอยู่“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณลีโอ” แพรไหมตอบกลับลีโอเหลือบมองคริสเตียนเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้ามาใก

ตอนที่ 8 แรงดึงดูดที่ปฏิเสธไม่ได้ (NC)ค่ำคืนนั้นเงียบสงัดกว่าทุกคืนที่ผ่านมาในคฤหาสน์คาร์ดินัล แพรไหมนอนอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ของคริสเตียน หัวใจของเธอเต้นระรัวอย่างควบคุมไม่ได้ แสงจันทร์สาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างบานสูง ทำให้ห้องอยู่ในความสลัวที่ชวนให้รู้สึกหวั่นไหว เธอนอนหันหลังให้ร่างสูงใหญ่ที่อยู่ข้างๆ พยายามข่มตาให้หลับ แต่ความร้อนรุ่มที่แผ่ออกมาจากคริสเตียนกลับทำให้เธอรู้สึกกระสับกระส่ายหลังจากเหตุการณ์ที่โซเฟียมาเยือน และการทะเลาะเบาะแว้งรุนแรงระหว่างคริสเตียนกับเฮนรี่ คริสเตียนก็ยิ่งเก็บตัวและเย็นชามากขึ้น แพรไหมไม่กล้าแม้แต่จะสบตาเขาตรงๆ ยามที่อยู่ในห้องด้วยกัน ความกลัวที่เกาะกุมอยู่ในใจทำให้เธอรู้สึกไม่มั่นคง แต่ในขณะเดียวกัน ก็มีความรู้สึกบางอย่างที่แตกต่างออกไป ความรู้สึกประหลาดที่ไม่อาจนิยามได้ ยามที่เธอมองใบหน้าคมคายของเขาในความมืดเสียงพลิกตัวของคริสเตียนดังขึ้น แพรไหมรู้สึกถึงน้ำหนักของเขาที่ยุบลงบนเตียงอีกด้านหนึ่ง ก่อนที่สัมผัสอุ่นร้อนของมือใหญ่จะเลื่อนมาโอบเอวของเธอ ดึงร่างของเธอเข้าไปใกล้ชิดกับเขามากขึ้น แพรไหมสะดุ้งเล็กน้อย เธอพยายามจะขัดขืน แต่แรงบีบรัดนั้นกลับแน

ตอนที่ 10การดูแลที่ซ่อนเร้นหลังจากค่ำคืนที่ความรู้สึกหลากหลายปะทุขึ้น และการเผชิญหน้ากับ โซเฟีย ที่สร้างความเจ็บปวดให้ แพรไหม การใช้ชีวิตในคฤหาสน์คาร์ดินัลก็ยังคงดำเนินต่อไป แม้บรรยากาศจะยังคงอึมครึมด้วยความตึงเครียดที่มองไม่เห็น แต่แพรไหมก็เริ่มสังเกตเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงบางอย่างในตัว คริสเตียนเขาไม่ได้เข้ามานอนกอดเธอทุกคืนเหมือนคืนนั้นอีก แพรไหมไม่แน่ใจว่าเธอรู้สึกผิดหวังหรือโล่งใจกันแน่ แต่เธอก็สัมผัสได้ถึงสายตาที่คริสเตียนมักจะมองมาที่เธอ สายตาที่อ่านไม่ออก แต่ก็ทำให้เธอรู้สึกประหม่าทุกครั้งไปวันหนึ่งขณะที่แพรไหมกำลังเรียนภาษาอิตาลีอยู่กับครูสอนพิเศษในห้องสมุด ลีโอ ก็เดินเข้ามาพร้อมกล่องกระดาษขนาดกลางที่ถูกห่อด้วยกระดาษสีทองผูกริบบิ้นสวยงาม“คุณแพรไหมครับ นี่ของขวัญจากนายครับ” ลีโอวางกล่องลงบนโต๊ะแพรไหมเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ “ของขวัญ?” เธอไม่คิดว่าคริสเตียนจะให้ของขวัญเธอได้“ครับ ท่านสั่งให้ผมนำมาให้คุณแพรไหม” ลีโอตอบด้วยรอยยิ้มบางๆแพรไหมเปิดกล่องออก ภายในนั้นเป็นชุดเดรสผ้าไหมสีชมพูอ่อนที่ดูหรูหราและประณีต เนื้อผ้าละเอียดอ่อนราวกับก้อนเมฆ แพรไหมรู้ได้ทันทีว่าชุดนี้มีรา