บทนำ พี่น้องท้องชนกัน (5)

            “เหอะ...งั้นก็ลองดูสิ เผลอๆ มึงอาจจะติดใจคว...กูจนขาดมันไม่ได้เลย”

            ร่างใหญ่ของกองทัพชันกายลุกขึ้นจากนั้นก็จับที่ข้อเท้าเล็กของไลลาแล้วจัดการแยกมันออกกว้างมากขึ้น ดวงตาคมคายเบิกกว้างเมื่อเห็นสิ่งเร้นลับที่ซุกซ่อนอยู่ภายใน ใครมันจะไปคิดว่าร่างกายของไลลาจะสวยขนาดนี้ สวยจนเขาหลงลืมความที่เคยเป็นพี่น้องกันไปเลย

            “ยอมให้กูเอาซะ แล้วคืนนี้มึงจะไม่เจ็บตัวไลลา” ว่าจบร่างหนาของกองทัพก็ค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้คนตัวเล็กที่นอนหอบหายใจอยู่บนเตียง ร่างกายขาวผ่องเป็นยองใย แถมหน้าอกหน้าใจยังใหญ่เกินตัว จนคนที่ผ่านผู้หญิงมาเยอะอย่างเขาถึงกับไปไม่เป็นเลยทีเดียว

            “ยะ...อย่า” เสียงหวานขาดห้วงเมื่อรับรู้ถึงบางอย่างที่พยายามดุนดันเข้ามาในร่องสาว และด้วยความที่เธอยังใหม่กับสิ่งนี้ มันจึงยากที่เอ็นร้อนๆ จะไสกายเข้ามาได้ในคราเดียว

            “Shit แน่นฉิบหาย” กองทัพถึงกับร้องลั่นเมื่อรับรู้ว่าโพรงสาวนั้นกำลังบีบรัดตัวตนแกร่งทั้งๆ ที่เพิ่งเข้าไปเพียงปลายหัวหยักเท่านั้น

            “ออกไป...กรี๊ด...ไลลาเจ็บ” มือน้อยยกขึ้นชกลมเมื่อคนตัวโตพยายามดันความร้อนผ่าวเข้ามาในกายสาวมากขึ้น

            “บ้าเอ๊ย...ครั้งแรกเหรอวะ!!” กองทัพไปไม่เป็นเมื่อเขาสัมผัสถึงความคับแน่นที่มีแค่สาวบริสุทธิ์เท่านั้นที่จะมี และต่อให้ไลลารีแพร์ก็ไม่มีทางที่ข้างในจะแน่นขนัดได้ขนาดนี้

            “เออสิวะ!!” ไลลาร้องกลับอย่างเจ็บปวด ใครมันจะไปคิดว่าเรื่องแบบนี้จะสร้างความเจ็บปวดให้กับเธอเหลือเกิน ร่างเล็กพยายามดิ้นไปมาเพื่อหวังให้มันช่วยคลายความเจ็บปวด

            “อย่าดิ้น!!” เสียงเข้มตะโกนบอกแล้วจากนั้นก็จับเอวบางเอาไว้เพื่อล็อกไม่ให้เธอขยับไปมากกว่านี้ เพราะเขาเองก็เจ็บปวดไม่ต่างกัน

            “ไลลาเจ็บ ปล่อยนะไอ้พี่บ้า!!” ใบหน้าหวานเหยเกเมื่อรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาในกายสาวมากขึ้น จนคิดว่าน่าจะสุดกายแกร่งแล้ว

            “อ๊ะ...แน่นฉิบ!!”

เสียงเข้มร้องลั่นเมื่อโพรงสาวมันบีบรัดตัวตนแกร่งแน่นไปหมด เขาจ้องมองจุดเชื่อมของร่างกายก็เสียวซ่านขึ้นมา กายแกร่งที่ว่าแข็งตัวแล้วมันกลับแข็งและขยายกว่าเดิมอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

“แม่งเอ๊ย...เงี่ย...จังวะ” กองทัพสบถออกมาอย่างกระเส่าเมื่อท่อนรักถูกกลีบบางบีบรัดจนแน่นและรู้สึกเสียวซ่านมากอย่างไม่เคยเกิดขึ้นกับใครมาก่อน

“ออกไป...ไลลาเจ็บ” คนตัวเล็กใต้ร่างยังคงใช้มือน้อยของตัวเองประทุษร้ายกองทัพอย่างแรง เพราะเขาทำให้เธอเจ็บปวดเหมือนร่างกายกำลังจะฉีกขาดเป็นเสี่ยงๆ

“ถ้าเธอยังดิ้นอีก ข้างในเธอฉีกแน่ไลลา เมื่อกี้ไม่เห็นปากเก่งเลย บอกว่าเคยเจอคว...ฝรั่งทั้งๆ ที่ไม่เคย อย่าปากเก่งให้มันมาก!” กองทัพสบถใส่อย่างไม่พอใจเมื่อคนตัวเล็กชอบพูดจาประชดประชันไม่เลิก

“บอกความจริงไปคนสารเลวอย่างพี่จะเชื่ออย่างนั้นเหรอ”

“สารเลวแล้วยังไงวะ กูก็ผัวมึงนั่นแหละ หัดจำใส่กะโหลกน้อยๆ เอาไว้ให้ดีว่ากูเป็นผัวมึง แล้วอย่าสะเหล่อเอาร่างกายร่านๆ ไปยุ่งกับครอบครัวของวิคเตอร์กับไออีก!! เพราะคนเดียวที่จะสนองมึงได้มีแค่กูเท่านั้น!”

“ทำไม...กลัวไลลาติดใจคนอื่นนอกจากพี่เหรอ” แม้จะเจ็บช่วงล่างแต่เธอพยายามใจสู้เพราะไม่อยากให้เขาเห็นว่าเธอกำลังอ่อนแอ

“เหอะ...คิดว่ากูแคร์อย่างนั้นเหรอว่ามึงจะเอาร่างกายร่านๆ ไปเอากับใคร กูสนใจแค่น้องสาวกูกับเพื่อนของกูเท่านั้นแหละ!!”

ว่าจบกองทัพก็ผลักดันตัวตนเข้ามาเต็มแรง จากนั้นก็ถอดถอนเพื่อที่จะได้กระทุ้งเอ็นร้อนเข้ามาอีกครั้งด้วยความรุนแรงกว่าเดิม จนคนตัวเล็กนิ่วหน้าอย่างเจ็บปวด

“ออกไป! ไอ้ระยำ”

“ระยำแล้วไง น้ำในห...มึงก็ไหลอาบคว...กูนั่นแหละ”

ไลลาไม่รู้ตัวเองเป็นอะไรทำไมถึงต้องเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสของกองทัพด้วย ทั้งๆ ที่พยายามคิดเสมอว่าเขาคือพี่ชายของตัวเองแต่ร่างกายเนี่ยสิกลับชอบสัมผัสที่แสนจะรุนแรงของชายหนุ่ม

“กรี๊ด...”

เสียงหวานกรีดร้องออกมาเมื่อกองทัพแยกเรียวขาสวยออกจากกันจากนั้นก็เอามันวางพาดไว้ที่บ่ากว้างแล้วจัดการกระแทกกระทั้นเข้าใส่คนตัวเล็กอย่างรุนแรง จนร่างกายของเธอสั่นคลอนไปหมด

“อื้อ...ยะ...อย่า”

“อย่าอะไร รู้ว่าเสียวจะห้ามทำไมวะ” กองทัพมองใบหน้าแดงจัดของไลลาที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงอย่างพึงพอใจ ดวงตาคมก้มมองอกอิ่มที่ใหญ่เกินตัวจนอดใจที่จะเอื้อมมือไปบีบเคล้นอย่างแรงไม่ได้ มันนุ่มหยุ่นและเหมาะกับมือของเขาเสียเหลือเกิน “นมใหญ่จังวะ...ถ้ารู้ว่าไม่ใช่น้องกูจะจับเย...มึงตั้งนานแล้วไลลา”