บทที่ 149

เป็นไปได้ไง?

เขาไม่เคยสนใจเธอ เขาไม่เคยสนใจเธอเลย

เจเรมี่เอาแต่สะกดจิตตัวเองในขณะที่ระงับอารมณ์ แต่แล้ว ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงในหัวใจของเขาเป็นเครื่องย้ำเตือนความจริงที่เขาไม่สามารถปฏิเสธได้อีกต่อไป

เขาตกหลุมรักมาเดลีน

ไม่รู้ว่ามันเริ่มต้นตอนไหน แต่มาเดลีนได้สร้างพื้นที่ในใจของเขาอย่างช้า ๆ

เขาจำได้ว่าเขารักเมเรดิธ เขารักเมเรดิธ ที่เขาเคยสัญญาไว้เมื่อพวกเขายังเด็ก ทำไมคน ๆ นั้นถึงกลายเป็นมาเดลีนแทนได้?

เจเรมี่นวดขมับของเขาอย่างร้อนรน สายตาของเขาจ้องมองไปที่แสงไฟของห้องปฏิบัติการที่ยังเปิดอยู่ เขารู้สึกราวกับว่าเขาสูญเสียบางสิ่งที่สำคัญในความทรงจำถูกบ่อดูดทรายดูดไปและไม่สามารถเรียกมันกลับคืนได้อีกต่อไป

วันทั้งวันได้ผ่านไปแสงของห้องผ่าตัดยังไม่ดับลง

เมเรดิธใจร้อนเป็นปกติอยู่แล้ว แต่เจเรมี่ดูน่ากลัวเกินไปในตอนนี้ เธอจึงไม่กล้าที่จะทำโดยไม่คิด เธอทำได้เพียงรอให้หมอประกาศว่าพวกเขาล้มเหลวในการช่วยมาเดลีนและหล่อนได้เสียชีวิต

หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อเอโลอิสเห็นเจเรมี่ที่ทางเข้าห้องผ่าตัด เธอจึงเข้าไปต่อว่าเเละเรียกร้องความเป็นธรรมให้เมเรดิธ

“เจเรมี่ ทำไมยังอยู่ที่นี่? ปล่อยให้เมเรดิธเ