บทที่ 983

กล่องของขวัญตกลงตรงหน้าของเมเดลีน

ลาน่าขมวดคิ้วแล้วแสร้งพูดอย่างไม่พอใจ “คุณนายวิทแมน นี่หมายความว่ายังไงกันคะ? ฉันได้รับเชิญมาในฐานะแขกของงาน ในฐานะแขกฉันก็แค่จะมอบของขวัญให้คุณ แต่ทำไมคุณถึงไม่รับเอาไว้กันล่ะคะ?”

ในขณะที่กำลังมีท่าทีขบขัน นาโอมิก็มองไปยังความสงบนิ่งของเมเดลีน ก่อนจะแสดงสีหน้าตกใจ “อุ๊ย ลาน่า ไม่สังเกตหรอกเหรอ ฉันว่าคุณนายวิทแมนน่าจะมองไม่เห็นนะ”

“เธอมองไม่เห็นเหรอ?” ลาน่าแกล้งทำเป็นสับสนแล้วมองไปที่เมเดลีนหัวจรดเท้า “คุณนายวิทแมน เกิดอะไรขึ้นกับตาคุณรึเปล่าคะ? ทำไมคุณถึงตาบอดล่ะ?”

เมื่อลาน่าพูดอย่างนั้น เสียงฮือฮาของผู้คนก็ดังขึ้นรอบตัวพวกเขา

“ว่าไงนะ? เอวลีนมองไม่เห็นงั้นเหรอ?”

“ไม่มีทาง”

“เธอตาบอดเพราะร้องไห้หนักมากกับการตายของพ่อกับแม่เธอรึเปล่า?”

“น่าสงสารจริง ๆ แต่เธอจะดูแลวิทแมน คอร์ปอเรชั่นยังไงในเมื่อเธอตาบอดแล้วน่ะ? เรื่องนี้จะส่งผลต่อการร่วมธุรกิจของเรารึเปล่า?”

“มันก็พูดยากนะ”

ลาน่าพอใจที่ตัวเองปั่นป่วนบรรยากาศตรงหน้าได้สำเร็จ

เธอยังติดต่อนักข่าวมากมายมาเพื่อทำลายชื่อเสียงของเมเดลีนโดยเฉพาะ

ตอนนี้ทุกคนกำลังพูดถึงเรื่องนี้อย่างสนใจ ลาน่ามองใบหน้