Home / มาเฟีย / บ้านไร่ชายดุ / ตอนที่8 ชอบใช้ความรุนแรงสินะ ได้ !

Share

ตอนที่8 ชอบใช้ความรุนแรงสินะ ได้ !

Author: Bunmeebooks
last update Last Updated: 2025-05-29 21:18:05

ปัง !

พ่อเลี้ยงกระชากประตูห้องของเมย์ปิดตามหลัง พร้อมกับเหวี่ยงร่างบางลงบนเตียง

ตุบ !

“โอ๊ย !”

เมย์ร้องออกมาด้วยความตกใจ ร่างสวยล้มลงบนเตียงนอนของตนเอง

พ่อเลี้ยงพยัคฆ์ย่างสามขุมเข้าหาหญิงสาวด้วยใบหน้าเหี้ยมเกรียม เขาโกรธจนสันกรามกระตุก

“ให้ไปเรียนหนังสือ กลับร่านไปให้ท่าผู้ชาย !”

“คุณพูดอะไรของคุณ ฉันไม่รู้เรื่อง !”

“ไม่ต้องมาตีหน้าเซ่อ ไร้เดียงสา ไอ้ผู้ชายที่ให้ของขวัญเธอ มันสารภาพรักกับเธอ คงจะอ่อยมันเอาไว้เยอะสินะ”

เขาหยามเธอ ขณะที่ก้าวขึ้นเตียง

“ฉันจะรักใคร ชอบใคร มันก็เป็นสิทธิ์ของฉัน คุณมาเกี่ยวอะไรด้วย”

เมย์ถอยร่นจนชิดกับขอบเตียงอย่างไร้ทางหนี เธอตะคอกเขากลับ

“เหอะ ! เธอลืมแล้วรึไง ว่าเธอเป็นเชลยของฉัน ! ลูกคนระยำยังไงมันก็ระยำอยู่วันยังค่ำ ถ้าเธอคันมากนัก เดี๋ยวฉันจะสนองแล้วกัน !”

เพี๊ยะ !

เมย์ฟาดมือเล็กเข้าที่แก้มเป็นสันของชายหนุ่มด้วยความโมโห เธอจะไม่ทนให้เขาดูถูกหล่อนอีกต่อไปแล้ว !

แรงตบนั้นทำให้ใบหน้าหล่อคมของชายหนุ่มหันไปอีกด้าน และเมื่อเขาหันกลับมา ดวงตาของเขาก็ลุกโชนไปด้วยความโกรธมากขึ้น

“ชอบใช้ความรุนแรงสินะ ได้ !”

สิ้นคำ พ่อเลี้ยงก็จับร่างบางลากลงมาให้อยู่กลางเตียง แล้วขึ้นคร่อมร่างบางเอาไว้ กล้ามเนื้อแข็งแรงของเขาเป็นดังกรงขังชั้นดี

แคว่ก !

มือแกร่งดึงเสื้อนักเรียนของหล่อนเต็มแรง

“กรี๊ดดดดดดด”

เมย์กรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ เสื้อนักเรียนด้านหน้าถูกกระชากจนกระดุมเสื้อขาดออกจากกัน เผยให้เห็นปทุมถันแรกสาวที่ซ่อนตัวอัดแน่นอยู่ในยกทรงลูกไม้สีขาว

“อืม”

ชายหนุ่มครางหือในลำคอ เรือนร่างของลูกคนทรยศเช่นเธอมันช่างยั่วตายั่วใจเขานัก จนเลือดในกายเขาร้อนฉ่าตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า !

“ปล่อย ! คุณมันบ้า !”

เมย์กรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ หัวใจของเธอเต้นแรงยิ่งขึ้น ขณะที่รัวกำปั้นทุบแผงอกแกร่ง

“อึก”

แล้วคำด่าทอทั้งหมดของเด็กสาวก็ถูกกลืนกินโดยริมฝีปากร้อนระอุของเขาที่ทาบทับลงมา

“อืม”

พ่อเลี้ยงพยัคฆ์ครางกระหึ่มในลำคอ เมื่อความหวานละมุนจากปากสาวน้อยซ่านเข้าไปถึงทรวง ทำให้ไฟสวาทในกายเขาโหมขึ้น ขณะที่มือลูบโลมเรือนกายน้อยไปทั่ว

“อึก อือ”

เมย์พยายามจะอ้าปากร้องขอความช่วยเหลือ แต่กลับเป็นการเปิดช่องให้เขาแทรกปลายลิ้นอุ่นเข้าไปข้างในโพรงปากหวาน

หัวใจของเด็กสาวเต้นกระหน่ำจนแทบจะหลุดออกมาจากอก จูบเขาในครั้งนี้หนักหน่วง และรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ

“อื้อ”

สาวน้อยครางประท้วงในลำคอเมื่อรับรู้สึกฝ่ามือใหญ่ กำลังเกาะกุมที่ดอกบัวงามที่เพิ่งจะตั้งชูช่อ เขาออกแรงเคล้นคลึงอย่างแผ่วเบา ในขณะที่ลิ้นร้ายของตนยังคงซุกไซ้ควานหาความหวานซาบซ่านอยู่ในโพรงปากสาว

“มะ ไม่นะ”

เมย์ร้องออกมาอย่างผะแผ่ว เมื่อพ่อเลี้ยงถอนจูบออก แล้วจูบพรมไปที่ซอกคอขาวผ่อง แล้วขบที่ติ่งหูเล็ก ๆ จนเด็กสาวขนลุกเกรียวขึ้นทั่วทั้งตัว เกิดเป็นความรู้สึกรัญจวนใจแปลก ๆ ที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน

เสียงเล็ก ๆ ของเธอนั้น ไม่อาจต้านทานความโมโห ความแค้น และความต้องการในใจเขาได้ ปากของเขายังคงจูบพรมไปทั่วใบหน้าสวยใส ส่วนฝ่ามือรวกร้อนก็เคลื่อนเข้าไปใต้กระโปรง แล้วลูบไล้วนไปมาอยู่ที่กึ่งกายสาว

“อื้ออออ ยะ อย่า”

เมย์พยายามร้องออกมาสุดเสียง แต่กลับกลายเป็นเสียงเบาหวิว เพราะนิ้วแกร่งของเขากำลังบดคลึงที่จุดกึ่งกลางกายสาว จนจุดนั้นชุ่มฉ่ำ

ในขณะนั้นเองที่ด้านนอกห้อง ป้าละออกับสไบนางยืนอยู่หน้าประตู

“ป้า ! รีบ ๆ เคาะประตูสิ”

สไบนางเขย่าแขนอ้วน ๆ ที่เต็มไปด้วยไขมันของป้าละออ เธอร้อนใจจนแทบจะลุกเป็นไฟ กลัวว่าพ่อเลี้ยงในดวงใจจะตกเป็นของนังเด็กเมื่อวานซืน

“เดี๋ยวสิ ข้าหายใจไม่ทัน”

ป้าละออเอามือทาบอก พร้อมกับสูดหายใจเข้าลึก ๆ เธอถูกสไบนางทั้งลากทั้งดึงให้รีบเดินมาที่หน้าห้องต้นเรื่อง

“ไม่ทันแล้ว !”

โป๊ก ๆ ๆ  ๆ ๆ ๆ

สไบนางรัวกำปั้นทุบลงบนประตูไม้เต็มแรง ณ วินาทีนี้ เธอไม่สนใจว่าจะเป็นการฝ่าฝืนคำสั่งพ่อเลี้ยงหรือไม่ ?  เธอกลัวว่าพ่อเลี้ยงจะคว้านางเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมมาเป็นเมียมากกว่า

โป๊ก ๆ ๆ  ๆ ๆ ๆ

เสียงเคาะประตูดังลั่น พร้อมกับเสียงเรียกของป้าละออเข้ามาในห้องว่า

“พ่อพยัคฆ์ !   พ่อพยัคฆ์ !   พ่อพยัคฆ์จะทำอะไรหนูเมย์นะ หยุดเถอะ ป้าขอร้องนะ พ่อพยัคฆ์”

พ่อเลี้ยงพยัคฆ์หยุดชะงักราวกับว่าได้สติ เมย์อาศัยจังหวะนั้น ผลักร่างใหญ่ออกไปจากตน แล้วถอยร่นไปนั่งกอดเข่าตัวสั่นอยู่ที่มุมเตียง

“โธ่ เว้ย !”

พ่อเลี้ยงพยัคฆ์หยัดกายลุกขึ้นจากเตียงด้วยความโมโห สายตาคมกริบตวัดมองหญิงสาวมุมห้อง ใบหน้าสวยเต็มไปด้วยน้ำตา

“จำไว้ นี่เป็นการเตือน ถ้าเธอยังอ่อยผู้ชายไปทั่วแบบนี้อีก อย่าหาว่าฉันใจร้าย !”

ชายหนุ่มชี้นิ้วมาที่เธออย่างคาดโทษ ก่อนที่จะเปิดประตู แล้วเดินออกไป

ทันทีที่ประตูห้องเปิดออก ป้าละออก็เดินอุ้ยอ้ายเข้ามาหาหญิงสาว

“ไม่เป็นไรแล้วนะ”

ผู้สูงวัยโอบกอดเมย์อย่างปลอบประโลม ร่างเล็ก ๆ กำลังสั่นสะท้านในอ้อมแขนเธอ  ผมเผ้ายุ่งเหยิง  เสื้อนักเรียนหลุดลุ่ย 

สไบนางยืนพิงประตู มองดูเมย์แล้วกลอกตาขึ้นบน พร้อมกับเบ้ปาก เธอคิดในใจว่า - ทำเป็นสำออย ถ้าเป็นฉันนะ จะนอนรอพ่อเลี้ยงบนเตียงดี ๆ เชียวล่ะ-

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • บ้านไร่ชายดุ   ตอนที่ 35 ตอนพิเศษ2

    “ไม่กินข้าว พี่จะกินเธอแทนข้าว !”จบคำพ่อเลี้ยงพยัคฆ์ก็คว้าร่างบางเข้าแนบชิดพร้อมกับประทับปากทาบทับลงที่กลีบปากบาง“อือ”ปลายดาวครางแผ่ว ๆ ความหวานล้ำของหญิงสาวดุจน้ำผึ้งเดือนห้าทําให้พ่อเลี้ยงพยัคฆ์จูบหนักหน่วงดูดดื่มขึ้นเรื่อย ๆ โดยไม่รู้ตัว เขาพรมจูบไปทั่วใบหน้าสวย จากนั้นค่อย ๆ แทะเล็มที่ริมฝีปากบาง ที่ยังเลอะครีมรสช็อกโกแล็ก เพิ่มความหวานให้กับริมฝีปากบางจากนั้นก็ใช้มือช้อนเข้าใต้ต้นคอหล่อนเอาไว้ ขณะที่เขาค่อย ๆ แทรกลิ้นร้อนผ่านเรียวปากหล่อนที่เผยอรอรับอย่างเต็มอกเต็มใจ ลิ้นร้อนของเขากำลังครวญหาความหอมหวานภายในโพรงปากของเธอ ลิ้นร้อนของพ่อเลี้ยงเกี่ยวกวัดดูดดื่มอย่างจัดเจน จนปลายดาวอ่อนไหวและเคลิ้มไปกับรสจูบของเขา“อื้อ”หญิงสาวสั่นสะท้านไปทั้งร่าง วงแขนแข็งแรงของพ่อเลี้ยงโอบรัดร่างอรชรเข้ามาแนบชิดมากขึ้น ขณะที่ดูดดื่มความซาบซ่านในโพรงปากเธออย่างไม่รู้จักอิ่ม“พ่อเลี้ยงจะกินดาวตรงโต๊ะกินข้าวจริง ๆ หรือคะ”ปลายดาวถามด้วยความเขินอายเมื่อเขาละปากออกเพื่อหายใจ ใบหน้าสวยแดงจัด ลมหายใจกระชั้นถี่ขึ้น“หรือ ดาวอยากลองที่โชว์ฟาครับ”เขาจูบหนัก ๆ ที่หน้าผากสาวในอ้อมกอด เขาแกล้งหยอก แต่หากห

  • บ้านไร่ชายดุ   ตอนที่34 ตอนพิเศษ1

    ณ ประเทศอังกฤษ หลังจบชั่วโมงเรียน ปลายดาวรีบเก็บหนังสือ และอุปกรณ์การเรียนลงกระเป๋า เธอต้องมาเรียนมหาวิทยาลัยในต่างประเทศ ตามที่พ่อเลี้ยงได้จัดเตรียมเอาไว้ให้ตั้งแต่ต้น พ่อเลี้ยงพยัคฆ์กลายเป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตเธอ เขายอมข้ามน้ำข้ามทะเลเพื่อมาคอยดูแลเธอขณะที่เรียนที่นี่เมื่อตรวจสอบจนแน่ใจแล้วว่าไม่มีลืมอะไรไว้บนโต๊ะแล้ว หญิงสาวก็รีบสาวเท้าออกจากห้อง เพราะพ่อเลี้ยงพยัคฆ์ส่งข้อความถึงเธอว่า มาถึงที่หน้าตึกเรียนแล้ว“Hey You !”หนุ่มผมทอง นัยน์ตาสีฟ้าเร่งฝีเท้าขึ้นเดินเคียงข้างปลายดาว จากนั้น เขาก็รีบเอ่ยปากชวนเธอว่า “ตอนเย็นไปปาร์ตี้กับพวกเราไหม”อเล็กซ์พูดภาษาไทยสำเนียงแปร่ง ๆ เพราะเขาชื่นชอบประเทศไทยมาก อยากกินอาหารไทย อยากเที่ยวเมืองไทย และอยากได้แฟนเป็นสาวไทย เขาจึงเลือกเรียนภาษาไทยเป็นภาษาที่สอง ดังนั้น เมื่อเขาบังเอิญได้รู้จักปลายดาวในคราสเรียน เขาจึงพยายามตามจีบเธอทันที“ไม่ล่ะ เราต้องรีบกลับบ้าน”ปลายดาวบอกชายหนุ่ม ขณะที่เดินออกมาจากตึกเรียน“ทำไมต้องรีบด้วย”“มีคนมารอรับน่ะ”ปลายดาวบุ้ยบ้ายให้เพื่อนร่วมชั้นมองไปที่ใต้ต้นไม้หน้าตึกพ่อเลี้ยงพยัคฆ์สวมเสื้อโค้ตตัวยาวสีน้ำต

  • บ้านไร่ชายดุ   ตอนที่ 33 ไม่คุยด้วยแล้ว

    หลายวันต่อมาหลังจากที่บาดแผลของพ่อเลี้ยงดีขึ้นแล้ว ทั้งคู่จึงไปทำบุญที่วัด เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้กับพ่อเลี้ยงสิงหา และนายผู้หญิงยะถา วาริวะหาปูรา ปะริปูเรนติ สาคะรังเอวะเมวะ อิโต ทินนัง เปตานัง อุปะกัปปะติอิจฉิตัง ปัตถิตัง ตุมหัง ขิปปะเมวะ สะมิชฌะตุ.....เมื่อเสียงพระสวดบทอนุโมทนารัมคาถาดังขึ้น พ่อเลี้ยงพยัคฆ์ก็ประคองมือของคุณหนูปลายดาวหยาดน้ำลงในถ้วยรองคนโทปลายดาวตั้งจิตอธิษฐานขออุทิศบุญกุศลทั้งหมดให้พ่อและแม่ที่อยู่บนสวรรค์ วิญญาณของแม่ที่เธอเห็นใต้น้ำนั้น เป็นความห่วงกังวลของมารดา- แม่คะ ขอให้แม่ไปสู่สุคติไปสู่ภพภูมิที่ดี ไม่ต้องเป็นห่วงหนูอีกแล้วนะคะ”หลังจากนั้น ทั้งคู่ก็ไปที่เรือนพักของแม่ชีบัวตอง“แม่คะ คิดดีแล้วหรือคะ ที่จะบวชเป็นแม่ชีอยู่ที่วัด แม่ไปอยู่กับหนูที่ไร่ปลายดาวก็ได้นะคะ”น้ำเสียงของปลายดาว เต็มไปด้วยกังวล เธอไม่อยากให้แม่บุญธรรมต้องอยู่คนเดียว เพราะอย่างน้อย แม่บัวตองก็เลี้ยงเธอเป็นอย่างดีมานานกว่าสิบปี“นั่นสิครับ ตอนนี้รีสอร์ตไม่มีใครดูแล หากคุณน้าไม่สะดวกไปอยู่ที่ไร่ก็อยู่ที่รีสอร์ตเหมือนเดิมก็ได้”พ่อเลี้ยงพยัคฆ์เสนอ อะไรที่ทำปลายดาวสบายใจ เขาก็พร้อมจะทำใ

  • บ้านไร่ชายดุ   ตอนที่ 32 สั่นเทิ่มไปทั้งตัว

    ปลายดาวกรีดร้องออกมาสุดเสียง เหตุการณ์ในอดีตปรากฏขึ้นมาในหัวอย่างแจ่มชัด ภาพของแม่เธอที่ถูกลูกกระสุนเจาะเข้ากลางหน้าผาก ขณะที่อุ้มเธออยู่ในอก เลือดสาดกระเซ็นเปรอะเปื้อนตัวเธอไปหมดก่อนที่จะตกลงไปในลำธาร แม่ร้องบอกเธอเฮือกสุดท้ายว่า - ปลายดาวหนีไป หนีไป -“อ๊ายยยยยยยย”ภาพในอดีตซ้อนทับกับภาพวันนี้ คนที่เธอรักถูกยิงต่อหน้าต่อตา เลือดสีแดงสดสาดซัดออกมาจนเป็นสีแดงฉาน คนที่กระโดดเข้ามารับกระสุนแทนเธอ คือ พ่อเลี้ยงพยัคฆ์ !ตุบ !ร่างบางทรุดลงกับพื้น สั่นเทิ่มไปทั่วทั้งตัว สองมือน้อยกุมขมับเอาไว้ รู้สึกปวดร้าวไปทั้งหัว เพราะความทรงจำของเธอที่ถูกเก็บซ่อนไว้จนสุดลึก ระเบิดพุ่งออกมาราวกับภูเขาไฟ เธอจำเรื่องราวในอดีตได้ทั้งหมดแล้ว !ชายหนุ่มเรือนร่างกำยำเป็นเกราะกำบังกระสุนให้หญิงสาว ยืนไม่ไหวติงแม้แต่น้อย แม้ว่าเขาจะถูกลูกปืนได้เสือเมฆยิงเข้าที่ไหล่ซ้าย แต่มือเขายังกำกระบอกปืนแน่น ดวงตาคมกริบดุดันไร้ซึ่งความปรานีเล็งปืนไปที่เสือเมฆ“ไอ้พยัคฆ์ !”เสือเมฆขนลุกเกรียวขึ้นทั่วทั้งตัว กระสุนของไอ้พยัคฆ์เจาะเข้าหน้าอกด้านซ้ายของเขา เฉียดหัวใจไปแค่นิดเดียว เลือดไหลทะลักออกมา เจ็บจนเขาสั่นไปทั้งร่าง แต่ช

  • บ้านไร่ชายดุ   ตอนที่ 31 สั่นระริก

    “ไม่ เมย์ไม่เชื่อ”ปลายดาวพึมพำออกมาราวกับคนเสียสติ อยู่ ๆ เธอต้องมารับรู้ว่าคนที่เลี้ยงดูเธอมาจนเติบใหญ่ คือ คนที่ฆ่าล้างตระกูลเธอทั้งครอบครัว และคนที่คอยปกป้องดูแลเธอมาตลอด เธอกลับฆ่าเขาด้วยมือของเธอเอง “แย่แล้ว บัวตองรีบพาคุณหนูหนีไป”ป้าละออกระหืดกระหอบเข้ามาในห้องนอนปัง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เสียงปืนดังขึ้นรอบบ้าน คล้ายกับคนกำลังยิงต่อสู้กัน“อ๊ายยยยยยยย”ปลายดาวเอามือปิดหู กรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียง เธอรู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างกะทันหัน เธอรู้สึกเหมือนเคยได้ยินเสียงปืนดังสนั่นทั่วทั้งบ้านแบบนี้มาก่อน“เกิดอะไรขึ้น”บัวตองถลาเข้าไปกอดปลายดาวเอาไว้ ขณะที่ร้องถามป้าละออ“เสือเมฆ นำลูกน้องบุกเข้ามาที่ไร่ปลายดาว”ป้าละออละล่ำละลักบอก“ว่าไงนะ”บัวตองเบิกตากว้างด้วยความตกใจ สามีของเธอคิดจะทำอะไรกันแน่ !“อยู่ที่นี่เองรึ”เสือเมฆเข้ามาในห้องพร้อมกับปืนในมือ“พี่จะทำอะไร”บัวตองกอดปลายดาวเอาไว้แน่น“ฆ่านังปลายดาว”เสือเมฆบอกเสียงเหี้ยม พร้อมกับเล็งปลายกระบอกปืนไปที่หญิงสาวบนเตียง“อย่านะ พี่เมฆสัญญากับฉันแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าถ้าหนูปลายดาววางยาฆ่าพ่อเลี้ยงได้สำเร็จ พี่ก็จะปล่อยเธอไป พ่อเลี้ยงพยัคฆ์ก็ตา

  • บ้านไร่ชายดุ   ตอนที่30 ฝันไปใช่ไหม

    นายศักดิ์หลับตาลง คล้ายกับไม่อยากเห็นภาพสุดท้ายอันน่าเวทนาของพ่อเลี้ยง เขาไม่คิดมาก่อนว่า ผู้ชายที่ยืนอยู่เหนือคนนับร้อยนับพัน กลับยอมสละทุกอย่างเพื่อผู้หญิงเพียงคนเดียวตลอดเวลา 12 ปี ! แต่ผลสุดท้ายสิ่งที่เขาได้รับตอบแทนของความจงรักภักดีนั้น กลับเป็นความตาย !“ทุกคนจงฟัง คุณเมย์คือคุณหนูปลายดาว ลูกสาวของพ่อเลี้ยงสิงหาที่หายสาบสูญไปเมื่อ 12 ปีก่อน”ศักดิ์ประกาศด้วยเสียงอันดังเพื่อให้ได้ยินกันทั่วทุกคน“ไม่จริง !”สไบนางคัดค้านเสียงหลง จะให้เธอเชื่อได้ยังไงว่าผู้หญิงที่เธอคอยกลั่นแกล้งอยู่ตลอดเวลาจะกลายมาเป็นนายหญิงคนใหม่ของเธอ“จริง ! พ่อเลี้ยงเอาเส้นผมไปตรวจดีเอ็นเอแล้วพบว่า ตรงกับ DNA ของพ่อเลี้ยงสิงหา ที่สำคัญคุณเมย์มีปานรูปดาวที่ไหล่ซ้าย ซึ่งทุกคนก็ทราบดีว่าเป็นสัญลักษณ์บนตัวของคุณหนู”สิ่งที่ได้ยินนั้นทำให้สไบนางถึงกับพูดไม่ออก วิมานในฝันที่เธอเคยวาดไว้ว่าจะเป็นนายหญิงของไร่นี้พังทลายลงอย่างไม่เหลือชิ้นดี“พวกคุณพูดอะไรกัน ไม่จริงใช่ไหม”เมย์ปฏิเสธเสียงพร่าสั่น ความเสียใจ และความสับสนถาโถมเข้ามาในคราเดียวจนเธอแทบรับไม่ไหวที่ต้องมารับรู้ว่าความจริงแล้วคนที่เลี้ยงเธอมา คือฆาตกรที่ฆ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status