SPECIAL 3สัญญาใจ 3 สิบสองปีก่อน “ฮึก!” “กลับบ้านได้แล้ว ถ้าเธอยอมกลับ เราจะปั่นจักรยานให้ซ้อนทุกวัน” “เพลิงขี้โม้ ฮึก!” “เราใจดี” เด็กหญิงตัวน้อยสะอึกสะอื้นอยู่บนชิงช้าซึ่งไร้การกวัดแกว่ง โดยมีเด็กชายวัยเดียวกันยืนใช้ปลายเท้าเขี่ยดิน
ทว่าเพียงเรนหันมองกลับมา เพลิงกลับเบนสายตาไปอีกทางเสียงเกากีตาร์เพี้ยนผิดในหลายจังหวะบ่งชัดว่าตัวคนทำการแสดงเสียสมาธิ แต่เหล่าผู้รับชมที่ยังคงหลับหูหลับตาร้องกรี๊ดคงไม่รู้ถึงความจริงเพลิงรู้ว่าเขาไม่ได้เสียสมาธิ แม้ไม่อยากยอมรับแต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าที่กำลังเป็นอยู่ในขณะนี้อาจเป็นเพราะเขาเสียอาการกับเ
SPECIAL 2สัญญาใจ 2สิบนาทีต่อมาร่างผอมบางของเรนยืนอยู่ที่ตำแหน่งเดิม สายตากวาดมองไปยังความคึกคักรอบด้าน เครื่องหน้าหมดจดมียิ้มมุมปากผุดเผยในสีหน้า เพียงคิดว่าเพลิงจะต้องกระดากอายกับจำนวนคนที่เพิ่มมากขึ้นเธอก็รู้สึกขบขันอย่างบอกไม่ถูกหลังจากการแสดงห้องล่าสุดของระดับชั้นจบลง เพียงแค่ร่างสูงคุ้นตาเด
SPECIAL 1สัญญาใจ 1 หลายปีก่อน “เพลิงจะเขินอะไร?” “ไม่เขินได้ไง? คนทั้งโรงเรียน” “รุ่นน้องกรี๊ดเพลิงกันทั้งนั้น ไม่เห็นต้องอาย” “อาย” เพลิงพยักหน้ารับไม่กระดากแม้แต่นิด “เธอลองขึ้นไปร้องเพลงแล้วมีคนเป็นพันนั่งมองอยู่ข้างล่างเวทีดูไหม?”
“เพลิง” คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมอง ก่อนจะพยักพเยิดไปทางถนนอีกฟาก “เราไปหาถุงทองกันไหม วันก่อนแม่บอกว่ามันคลอดลูกตั้งห้าตัวแน่ะ…”ถุงทอง เป็นหมาพันธุ์โกลเดนรีทรีฟเวอร์ ที่ทั้งสองหนุ่มสาวมักจะแวะไปเล่นนั่งเล่นให้อาหารอยู่เป็นประจำ…แม้รู้ดีว่าถุงทองเป็นเพียงข้ออ้างเพื่อจะได้ไปเจอหน้าคนรู้จัก แต่เพลิงไม่เ
เพลิงได้แต่นึกหัวเราะในใจ ยายเด็กดอยเขินเป็นเสียที่ไหน…ทีเมื่อชั่วโมงก่อนคนที่อายแทบตายคือไอ้เพลิงคนนี้ ขณะที่เขาเขินจนตัวแดง ลูกรักของยายน้อยกลับจ้อไม่หยุดปาก ทีงี้ทำเป็นเขิน…จากนั้นสองหนุ่มสาวก็พากันแวะไปที่ร้านขายดอกไม้ซึ่งอยู่ในระยะเดินถึงกัน เวลาไม่นานทั้งสองคนก็หยุดยืนที่หน้าแผงขายดอกไม้คุ้น