ภูเก็ต
การประชุมวันนี้ผ่านไปได้ด้วยดี เอลินอร์มีโอกาสได้แลกเปลี่ยนความรู้กับนักธุรกิจหลายท่าน แต่ละคนมีประสบการณ์ในเส้นทางสายนี้มาอย่างยาวนาน
“ขอบใจมากนะนายดิน”
“เรื่องอะไรครับ”
“ก็เรื่องที่นายพาฉันมาด้วยไง ฉันได้ความรู้เยอะเลย ถ้าไม่มาคงเสียดายแย่”
“ผมบอกแล้วว่าคุณจะไม่เสียใจ แล้วเย็นนี้มีงานเลี้ยงด้วยคุณจะเข้าร่วมไหม”
“ไหนๆ ก็เตรียมชุดมาแล้วเข้าร่วมสักหน่อยก็ดี บางทีฉันอาจจะได้แรงบันดาลใจจากงานเดินแบบครั้งนี้ก็ได้”
“ครั้งนี้คุณหนูมาครั้งแรกก็คงได้เป็นผู้ชม แต่ครั้งหน้าก็คงได้ร่วมเดินแบบกับเขาบ้าง”
“ไม่เอาหรอก ฉันไม่ชอบเป็นจุดสนใจ”
“ก็ถือว่ามันเป็นงานสิครับ คนที่มาเดินวันนี้ก็มีนางแบบมืออาชีพและก็มีทั้งลูกสาวของนักธุรกิจซึ่งมันเป็นการประชาสัมพันธ์บริษัทด้วยนะครับ”
“นายก็เดินเองสิ”
“ถ้าเขาให้ผู้ชายเดินผมก็คงสมัครไปแล้วล่ะครับ” ปฐพีหัวเราะร่วน ก่อนที่จะเดินเข้าลิฟต์โดยมีเอลินอร์วิ่งตามไปติดๆ
“พี่ดินรอพลอยด้วยค่ะ” เสียงที่ดังมาจากนอกลิฟต์ทำให้ปฐพีต้องกดลิฟต์เพื่อรอหหญิงสาวอย่างเลี่ยงไม่ได้
“คุณพลอยก็มาด้วยเหรอครับ เมื่อเช้าผมไม่เห็นเลย” ปฐพีถามคนที่เพิ่งวิ่งเข้ามา
“พลอยมาเดินแบบตอนเย็นค่ะ พี่ดินอย่าลืมไปให้กำลังใจพลอยด้วยนะคะ”
“ครับ”
“หลังเดินแบบพี่ดินจะไปไหนต่อไหม พลอยว่าจะชวนพี่ดินไปหาอะไรดื่มหน่อย เราไม่ได้คุยกันนานแล้วนะคะ”
“เกรงว่าคงไม่สะดวกเท่าไหร่เพราะพี่ดินต้องพาแอลไปฟังเพลงใช่ไหมคะ” เอลินอร์คล้องแขนชายหนุ่มพลางเอาใบหน้ามาถูอย่างประจบ
“ผู้หญิงคนนี้ใครเหรอคะพี่ดิน” พลอยลดาถามเสียงแข็ง
“พี่ดินขา บอกเธอไปสิคะว่าเราเป็นอะไรกัน”
“จะให้ผมบอกจริงๆ เหรอครับ” ปฐพีเล่นไปตามเกมเพราะอยากรู้ว่าคุณหนูจะทำยังไงต่อ
“อย่าบอกนะคะว่าพี่ดินมีแฟนแล้ว พลอยไม่เคยได้ยินข่าวเลย”
“ขอโทษด้วยนะคะที่เรื่องของเราไม่เป็นข่าว พอดีแอลขอพี่ดินไว้น่ะค่ะ ว่ารอให้แอลเรียนจบก่อนแล้วค่อยบอกคนอื่น”
“หมายความว่ายังไงคะ พี่ดินคบกับเธอมานานแล้วเหรอคะ พลอยไม่อยากจะเชื่อพี่ดินบอกพลอยเองว่ายังไม่อยากมีแฟน”
“เชื่ออะไรกับพวกผู้ชายเจ้าชู้ล่ะคะ เจอใครก็พูดแบบนี้เรื่อยล่ะค่ะ”
“แล้วคุณแน่ใจได้ยังไงล่ะคะ ว่าเขามีคุณคนเดียว” พลอยลดาแย้ง
“ก็มั่นใจประมาณหนึ่ง เพราะตั้งแต่กลับมาเราก็นอนเตียงเดียวกันตลอด ยังไม่เคยเห็นว่าเขาแว้ปไปหาคนอื่นเลยค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ขอเตือนนะคะว่าอย่า เผลอเพราะหล่อๆ อย่างพี่ดินสาวๆ ก็จ้องแต่จะฉก”
“ขอบคุณนะคะที่เตือนแต่ฉันคิดว่าสิ่งที่ฉันให้พี่ดินมันเด็ดพอที่จะรั้งเขาไว้ไม่ให้มองคนอื่น ใช่ไหมคะพี่ดิน”
ปฐพียังไม่ได้ตอบลิฟต์ก็มาถึงชั้นที่พลอยลดาพักพอดี
“อ๊ะ ถึงชั้นที่คุณพักแล้วเชิญคะ” เอลินอร์ผายมือให้พลอยลดาพร้อมกับส่งยิ้มให้ราวกับรู้จักกันมานาน
เอลินอร์ปล่อยมือจากแขนของปฐพีทันทีที่ประตูลิฟต์ปิดลงอีกครั้งปฐพีได้แต่กลั้นขำกับท่าทางของเธอที่แสดงออกเมื่อครู่ เขาไม่อยากรู้ว่าเธอทำแบบนั้นเพราะอะไร แต่ต้องขอบคุณเธอด้วยซ้ำที่ทำให้พลอยลดาเข้าใจผิดแบบนั้น
พอประตูลิฟต์เปิดยังชั้นที่พวกเขาพักเอลินอร์ก็เดินตามชายหนุ่มเข้ามาในห้องพักซึ่งครั้งนี้คุณแขไขเลือกห้องพักแบบคอนเน็คติ้งรูม พอเข้าไปในห้องแล้วหญิงสาวก็เปิดประตูตรงกลางกลับเข้าไปยังห้องนอนของตนเองทันที
ชายหนุ่มมองแล้วก็ส่ายหัว ถ้าเธอจะเข้าห้องของตนเองทำไมจะต้องเดินตามเขามาด้วย หรือเธอกลัวว่าพลอยลดาจะตามมาจับผิดเรื่องที่เธอโกหกเมื่อครู่
เอลินอร์กลับเข้ามาในห้องของตนเองด้วยใจที่ไม่สงบเท่าไหร่ เธอไม่ชอบเลยที่ผู้หญิงคนนั้นมาทำตัวสนิทสนมกับนายดิน แล้วยังบอกว่าเย็นนี้จะไปให้กำลังใจเธอที่งานเดินแบบอีก คิดแล้วก็ไม่อยากไปงานเย็นนี้เลยเพราะเธอไม่ชอบให้ใครมาเด่นกว่าตนเอง
เอลินอร์เดินกลับเข้ามายังห้องของปฐพีอีกครั้งเพื่อจะบอกว่าเย็นนี้เธอจะไม่ลงไปที่งานด้วย แต่เมื่อได้ยินเขาคุยโทรศัพท์กับพลอยลดาก็เปลี่ยนใจอีกครั้ง
“พี่ดิน ขาแอลน้ำในอ่างพร้อมแล้วเรามาอาบน้ำกับเถอะค่ะ เดี๋ยวแอลจะถูหลังให้พี่ดินเองนะคะ”
“แค่นี้ก่อนครับคุณพลอย แล้วเจอกันนะครับ” ปฐพีวางสายแล้วหันมาทำตาเขียวกับคนที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียงของเขา
“ไหนล่ะครับที่ว่าจะถูหลังให้ผม”
“ใครจะทำอย่างั้นกันล่ะ แล้วนี่นายคุยกับผู้หญิงของนายเสร็จแล้วเหรอ” เอลินอร์พูดด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่
“คุณพลอยไม่ใช่ผู้หญิงของผม” เขารีบปฏิเสธ
“ใครจะรู้เห็นสนิทกันขนาดนั้น”
“ผมไปสนิทกับเธอตอนไหนกันละ คนที่ผมสนิทด้วยมากที่สุดตอนนี้ก็คุณหนูคนเดียว”
“แน่นะ”
“แล้วตั้งแต่กลับมคุณหนูเคยเห็นผมสนิทกับใครไหมล่ะ”
“ฉันจะไปดู้ได้ยังไงล่ะ ฉันไม่ได้ตัวติดกับนายสักหน่อย”
“แล้วอยากตัวติดกันไหมล่ะ”
“ว้าย นายดินออกไปนะ” เอลินอร์ทั้งทุบทั้งตีเมื่อจู่ๆ เขาก็ขึ้นมาคร่อมอยู่เหนือร่าง ชายหนุ่มไม่ปล่อยให้เธอทุบตีนานเพราะเขารวบข้อมือเธอไว้เหนือศีรษะก่อนจะก้มเข้ามาจนชิด
“ผมอยากรู้ว่าที่คุณหนูพูดกับคุณพลอยไปแบบนั้นเพราะอะไร”
“ฉันก็แค่อยากแกล้งนายเท่านั้นเอง”
“ทำไมถึงอยากแกล้ง”
“อยากแกล้งก็คืออยากแกล้งจะต้องหาเหตุผลทำไมอีกล่ะ นายโกรธเหรอที่ฉันพูดแบบนั้น”
“เปล่า ผมไม่อยากให้ใครเข้าใจผิด”
“นายกลัวเธอเข้าใจผิดคิดว่านายกับฉันเป็นคู่รักกันใช่ไหม”
“เปล่า ผมก็แค่กลัวว่าเรื่องนี้จะทำให้คุณหนูเสียหาย”
“กลัวฉันเสียหายหรือกลัวคนอื่นจะรู้ว่าตัวเองไม่โสด”
“ผมไม่สนใจคนอื่น” ปฐพีพูดอย่างที่คิด เขาไม่สนใจหรอกกว่าใครจะมองเขายังไงเพราะเขาสนใจแค่คนที่อยู่ตรงหน้าคนเดียวเท่านั้น
“งั้นเรื่องนี้ก็จบและนายควรปล่อยฉันได้แล้วนะ ฉันจะได้รีบไปแต่งตัว” เอลินอร์พยายามขอร้อง
“จะรีบไปแต่งตัวหรือกลัวผมกันแน่ล่ะ”
“ฉันจะกลัวนายทำไม”
“กลัวตัวเองจะหวั่นไหวเวลาที่อยู่ใกล้ผมไงล่ะ”
“ใครจะหวั่นไหวกัน”
“มันก็ไม่แน่นะครับ ผมรู้สึกว่าสิ่งที่คุณหนูพูดกับคุณพลอยในลิฟต์เหมือนกับคุณหนูกำลังหึงผม”
“จะบ้าเหรอนายดิน ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับนายสักหน่อย จะหึงนายทำไม”
“แล้วอยากเป็นไหมล่ะครับ” เขาก้มลมมากระซิบจนเธอรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว
“เป็นอะไร” เอลินอร์ถามเสียงสั่น เธอยังไม่ชิดกับการใกล้ชิดกับเขาแบบนี้
“ก็เป็นอย่างที่คุณหนูอยากให้เป็น”
คนถูกถามก้มหน้างุดไม่กล้าสบตา ใบหน้าสวยแดงระเรื่ออย่างเขินอาย ปฐพีแอบยิ้มท่าทางน่ารักของคุณหนูจนแทบไม่อยากละสายตา แต่เพราะมันใกล้จะถึงเวลาเริ่มงานแล้วเขาจึงยอมปล่อยให้เธอกลับยังห้องของตัวเองเพราะรู้ว่าผู้หญิงจะต้องใช้เวลาแต่งตัวนานกว่าผู้ชายอย่างเขาอีกหลายเท่า
เมื่อได้รับคำตอบจากภรรยาแล้วปฐพีก็เริ่มปฏิบัติการปั๊มทายาททันที ปฐพีอุ้มเจ้าสาวไปยังห้องนอน เขาวางเธอลงที่ปลายเตียงแล้วรั้งให้เธอเข้ามาแนบชิด จุมพิตไปบนริมฝีปากนุ่มสวย บดขยี้อย่างโหยหาเพียงแค่สัมผัสร่างกายก็ตื่นตัว ชายหนุ่มจับมือเล็กของภรรยาสาวไปสัมผัสกับส่วนแข็งขืนเพื่อให้เธอรับรู้ ว่าตอนนี้เขาต้องการเธอมากแค่ไหน “พี่ดินทำไมมันโตเร็วละคะ” “ก็พี่คิดถึงและต้องการหนูแอลไงครับ ไม่เจอกันหนึ่งเดือน แล้วพอเจอกันก็ได้แค่เดินจับมือ มันทรมานมากนะครับ รู้ไหมพี่ต้องการแอลมาก”เสียงของเขาบ่งบอกอย่างชัดเจนว่าตัวเองนั้นต้องการเธอมากแค่ไหน ชายหนุ่มประคองใบหน้าคนรักแล้วประกบปากจูบอีกครั้งอย่างเร่าร้อนและเรียกร้องเอลินอร์เผยอปากรับลิ้นอุ่นเข้าให้เข้ามาตวัดไล้น้ำหวาน พร้อมส่งเสียงครางอย่างรัญจวน เมื่อฝ่ามือใหญ่ละจากใบหน้าลงมาทรวงอกอิ่มบีบคลึงเต้างามอย่างหนักมือ ปฐพีผละจูบออกเมื่อเธอเริมครางประท้วงเพราะกำลังจะขาดอากาศ สองตาสบประสานส่งผ่านความรู้สึกและความต้องการที่ต่างฝ่ายต่างต่างมีให้แก่กันอย่างท่วมท้นชุดนอนไม่ได้นอนและบราตัวจิ๋วที่พี่สะใภ้มอบให้ค่อยๆ
งานแต่งงานระหว่างปฐพีและเอลินอร์ถูกจัดขึ้นที่โบสถ์เก่าแก่แห่งหนึ่งในกรุงลอนดอน ความสวยงามของโบสถ์กับการออกแบบงานแต่งงานเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความสุข ซึ่งปฐพีเป็นคนออกแบบเองทั้งหมด ปฐพีสวมสูทสั่งตัดสีขาวที่ตัดเย็บอย่างประณีต แขกที่มาร่วมกันต่างมีใบหน้ายิ้มแย้มและรอคอยการปรากฏตัวของเจ้าสาว เมื่อเสียงดนตรีดังขึ้นชายหนุ่มก็หันไปมองที่ประตูทางเข้า เขารู้สึกใจเต้นแรง ในขณะที่แขกต่างลุกขึ้นยืนเพื่อให้เกียรติเจ้าสาวที่เดินควงแขนคุณเอกภพผู้เป็นบิดาเข้ามาใบหน้าสวยปกปิดด้วยผ้าสีขาว นั้นยิ่งกระตุ้นให้ทุกคนอยากเห็นว่าหญิงสาวผู้โชคดีคนนี้จะมีใบหน้าสวยงามแค่ไหน แม้ว่าปฐพีจะไม่มีคนรู้จักที่นี่มากนักแต่เพราะเขาเป็นทายาทอย่างถูกต้องตามกฎหมายคนเดียวของวิลเลียม เบอร์เรลนักธุรกิจชื่อดังของเมืองนี้งานแต่งครั้งนี้จึงมีคนจับตามองอยู่มากพอสมควรเมื่อคุณเอกภพเดินมาถึงยังแท่นพิธีเขาก็ส่งตัวลูกสาวให้กับปฐพี ที่ยื่นมือมารับเจ้าสาวของเขาด้วยความตื่นเต้น มือใหญ่สั่นเล็กน้อยและนั่นก็ทำให้เอลินอร์รู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นไปอีกเมื่อเอลินอร์มายืนอยู่ตรงหน้า ชายหนุ่มก็ยกผ้าคลุมใบหน้า
ความสุขมันแสนสั้นเมื่อถึงเวลาที่ปฐพีจะต้องกลับไปทำงานอีกครั้ง เอลินอร์มาส่งคนรักที่สนามบิน แต่ครั้งนี้เธอไมได้เศร้าเหมือนครั้งก่อนเพราะปลายเดือนหน้าเธอครอบครัวก็จะบินไปเที่ยวอังกฤษตามคำเชิญของคุณลินดาและคุณวิลเลียม“อีกไม่ถึงเดือนเราก็จะเจอกันอีกแล้ว ครั้งนี้หนูแอลคงไม่งอแงให้พี่ต้องรีบกลับมาใช่ไหมครับ”“แอลไม่เคยงอแงนะคะ”“แล้วใครกันล่ะครับ ที่ไม่ยอมให้พี่โทรหาจนพี่ทนคิดถึงไม่ไหวรีบบินกลับมาแบบนี้”“มาโทษแอลได้ยังไงล่ะคะ พี่ดินอยากทนไม่ไหวเอง”“ถ้าไม่รักก็คงไม่รีบบินกลับมาหรอกครับ”“พี่ดินขา อย่าปากหวานแบบนี้กับใครนะคะ”“พี่ทั้งรักทั้งหลงขนาดนี้ หนูแอลยังไม่ไว้ใจพี่อีกเหรอครับ”“ก็พี่ดินของแอลหล่อขนาดนี้เป็นใครก็ต้องหวง”“พี่ไม่เคยมองใครมานานหลายปีแล้ว มองแค่หนูแอลคนเดียว” ปฐพีกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น เขาไม่อยากจะห่างเธอเลยแต่เพราะมีความจำเป็นเรื่องงานเลยต้องทำใจ“พี่ดิน เขาประกาศเรียกแล้ว”“พี่ไปก่อนะครับ รักหนูแอลนะ” ชายหนุ่มก้มจูบหน้าผากมนอย่างรักใคร่“แอลก็รักพี่ดินค่ะ เดินทางปลอดภัยนะคะพี่ดิน ถึงแล้วอย่าลืมโทรหาแอลนะคะ”“จะลืมได้ยังไงล่ะครับ พี่ไปก่อนนะครับ หนูแอลจะได้รีบกลับไปท
สามวันมาแล้วที่เอลินอร์ทำโทษปฐพี เธอทั้งคิดถึงและอยากเห็นหน้าอยากได้ยินเสียงแต่ก็ต้องอดทนเพราะไม่อยากจะกลายเป็นคนผิดคำพูด แม้ว่าเขาจะไลน์มาหาทุกวัน วันละหลายรอบแต่เธอก็เพียงแค่อ่านแต่ไม่คิดจะตอบกลับ“เหลือแค่สาวันเองจิ๊บๆ” หญิงสาวให้กำลังใจตัวเองก่อนจะเก็บของใช่ลงกระเป๋าเพราะเลยเวลาเลิกงานมานานนับชั่วโมง แต่เพราะวันนี้ไม่ต้องกลับไปนอนที่บ้านเนื่องจากบิดามารดาไปพักผ่อนที่ต่างจังหวัดเธอจังไม่เร่งรีบอะไร หญิงสาวแวะทานอาหารที่ร้านเดิมที่เคยมาทานกับปฐพีอยู่บ่อยๆ จากนั้นก็เข้าร้านสะดวกซื้อและเลือกอาหารแช่แข็งอีกหลายกล่องเพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุดเธอจึงอยากจะพักผ่อนอย่างเต็มที่ แม้ว่าแพรวาจะโทรศัพท์มาชวนไปเที่ยวแต่เอลินอร์ก็ปฏิเสธเพราะรู้สึกไม่สนุกกับการไปในสถานที่แบบนั้นอีกแล้ว กลับมาถึงห้องก็เก็บของที่ซื้อมาเขาตู้เย็นก่อนจะรับอาบน้ำเตรียมเข้านอนซึ่งก็ไม่รู้ว่าคืนนี้จะนอนหลับไหม เพราะที่ผ่านมาสองคืนเธอก็นอนไม่ค่อยหลับเนื่องจากไม่ได้คุยกับปฐพีอย่างเคย เอลินอร์ออกมาจากห้องน้ำก็ต้องแปลกใจเพราะตอนนี้บนเตียงของเธอนั้นโรยด้วยกลีบกุหลาบสีแดงสดเป็นตัวหนังสือคำว
เอลินอร์ออกจากงานออกจากงานเลี้ยงของคุณติณณ์ก็ตรงไปคอนโดเพราะคืนนี้เธอบอกกับบิดามารดาว่าจะค้างที่นี่ เนื่องจากจะกลับดึกก็ไม่อยากจะขับรถไปที่บ้านเพราะว่าระยะทางจากคอนโดไปที่งานเลี้ยงของคุณติณณ์นั้นใกล้กว่าบ้านของเธอมาก หญิงสาวพยายามจะข่มอารมณ์โมโหของตนมาตั้งแต่อยู่ในงาน พอประตูห้องปิดลงเธอก็กรีดร้องอย่างสุดเสียงเพื่อระบายความโกรธที่ทนจะอัดอั้นมาเกือบชั่วโมง อันที่จริงเธอก็อยากจะกรี๊ดตั้งแต่อยู่ในงานเพราะรับไม่ได้กับสิ่งที่พลอยลดานำมาบอก แต่เพราะเมื่อคืนตนเองไปในนามบริษัทจึงทำแบบนั้นไม่ได้ “พี่ดินนะพี่ดินทำแบบนี้กับแอลได้ยังไง”เอลินอร์ตัวสั่นเทาขณะกดวิดีโอคอลไปหาคนรัก พอเขากดรับเธอก็พูดกับเขาด้วยอารมณ์โมโหสุดขีด “พี่ดิน พี่ทำแบบนี้กับแอลได้ยังไง ไหนพี่ว่าไม่เคยมีอะไร ไม่เคยนอนด้วย แล้วนี่ถึงกับนัดกันไปถึงอังกฤษ ไหนพี่ดินบอกว่ารักแอล ให้แอลรอ ให้แอลอดทน แล้วยังไงคะ ในขณะที่แอลอดทนอยู่ทางนี้พี่ดินก็มีความสุขอยู่ทางนู้น พี่ว่ามันยุติธรรมกับแอลไหมล่ะ พี่ดินใจร้าย พี่ดินทำลายความไว้ใจของแอล” เอลินอร์พูดยาวเหยียดก่อนจะร้องไห้อย่างหนักเมื่อพูดจ
เกือบเดือนแล้วที่เอลินอร์กับปฐพีไม่ได้เจอกับเพราะต่างฝ่ายต่างก็มีหน้าที่ของตนเองที่ต้องรับผิดชอบ แต่พวกเขาก็ยังคงคุยกันอยู่ทุกวันเหมือน เธอกับครอบครัววางแผนว่าจะไปเยี่ยมครอบครัวของเขาที่อังกฤษปลายเดือนหน้า แต่ระหว่างทั้งสองฝ่ายก็ได้วิดีโอคอลคุยกันบ้างแล้ว เอลินอร์ทำหน้าที่ของตนเองได้เป็นอย่างดีทั้งในฐานะรองประธานบริษัทและในฐานะนักออกแบบเครื่องประดับ พนักงานทุกคนยอมรับในความสามารถของหญิงสาว และต่างพากันชื่นชมเจ้านายของตนเองที่ทั้งสวยและเก่งจนหาตัวจับยาก หญิงสาวรับผู้ช่วยส่วนตัวมาหนึ่งคนชื่อกมลมาศเพื่อจะได้ออกไปทำงานข้างนอกกับเธอในขณะที่คุณแขไขก็ยังทำหน้าที่เป็นเลขาได้เป็นอย่างดี "คุณแอลคะ งานเย็นนี้มาศเตรียมชุดให้แล้วนะคะ” “แอลไม่อยากไปเลยค่ะ พี่มาศไปแทนแอลได้ไหมคะ” “ได้ยังไงล่ะคะคุณแอล เขาเป็นคู่ค้าคนสำคัญเลยนะคะ ถ้าคุณแอลไม่ไปมาศว่าท่านประธานคงจะไม่ค่อยพอใจแน่ๆ” “แอลไม่ชอบงานแบบนี้เลยค่ะ” “แล้วแต่ก่อนใครไปล่ะคะ หรือว่าท่านประธานไปเอง” “ก็คงจะเป็นผู้ช่วยคุณพ่อนั่นแหละ พอเขาออกไปงานทุกอย