ตำรวจที่รัก7

การที่แม็กซ์เข้ามาสืบคดีลักเล็กขโมยน้อยในตลาด ทำให้เขามีโอกาสได้ใกล้ชิดและพูดคุยกับมินตรามากขึ้น แม้ว่าในช่วงแรกทั้งคู่จะยังคงมีปากเสียงกันบ้าง แต่เมื่อเวลาผ่านไป พวกเขาก็เริ่มทำความเข้าใจในมุมมองของอีกฝ่ายมากขึ้น

แม็กซ์ได้เห็นความขยันขันแข็งและความมีน้ำใจของมินตราที่มีต่อลูกค้าและเพื่อนพ่อค้าแม่ค้าในตลาด ส่วนมินตราก็ได้เห็นความตั้งใจในการทำงานและความใส่ใจที่แม็กซ์มีต่อความปลอดภัยของชุมชน

วันหนึ่ง ขณะที่แม็กซ์กำลังสอบถามข้อมูลจากมินตราเกี่ยวกับผู้ต้องสงสัยที่อาจจะเข้ามาในตลาด มินตราสังเกตเห็นรอยแผลเป็นเล็กๆ ที่ข้อมือของแม็กซ์ เธอเผลอเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

“คุณตำรวจคะ นั่นรอยแผลเป็นอะไรเหรอคะ?”

แม็กซ์ชะงักไปเล็กน้อย มองไปยังรอยแผลเป็นที่ข้อมือด้วยความทรงจำที่เลือนราง “อ๋อ… มันเป็นอุบัติเหตุนานมาแล้วครับ ไม่เป็นอะไรมาก”

“ดูเหมือนจะเจ็บมากเลยนะคะ” มินตรากล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด

“ก็ผ่านมานานแล้วครับ” แม็กซ์ตอบด้วยรอยยิ้มบางๆ “ขอบคุณที่เป็นห่วงนะครับ”

ความห่วงใยเล็กๆ น้อยๆ ที่มินตราแสดงออกมา ทำให้แม็กซ์รู้สึกอบอุ่นใจอย่างประหลาด เขาสังเกตเห็นความอ่อนโยนที่ซ่อนอยู่ภายใต้ท่าทีแข็งกระด้างของเธอมากขึ้นเรื่อยๆ

ขามที่ยังคงตามจีบมินตราอย่างสม่ำเสมอ สังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงในความสัมพันธ์ของทั้งสองคน เขารู้สึกกระวนกระวายใจและพยายามที่จะเข้ามาแทรกกลางอยู่เสมอ

“มิน เย็นนี้ไปกินข้าวด้วยกันไหม? ฉันเพิ่งเก็บผลไม้ที่สวนมาเยอะเลย อยากจะเอาไปฝากที่บ้านแกด้วย” ขามเอ่ยชวนด้วยความหวัง

“ขอบใจนะไอ้ขาม แต่เย็นนี้ฉันว่าจะอยู่ช่วยแม่เก็บร้านน่ะ” มินตราตอบปฏิเสธอย่างสุภาพ ทำให้ขามรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

ในขณะเดียวกัน มุขก็ยังคงพยายามที่จะสร้างความสัมพันธ์กับแม็กซ์อย่างต่อเนื่อง เธอหาโอกาสมาพบเขาที่สถานีตำรวจ หรือชวนไปทำกิจกรรมต่างๆ ที่เธอรู้ว่าเขาชอบ

“แม็กซ์คะ เสาร์อาทิตย์นี้ว่างไหมคะ? ที่บ้านมุขมีงานเลี้ยงรุ่นพอดี ไปสนุกด้วยกันไหมคะ?” มุขเอ่ยชวนด้วยรอยยิ้มหวาน

“เอ่อ… เสาร์อาทิตย์นี้ผมอาจจะมีงานพิเศษน่ะครับ ไว้โอกาสหน้านะครับ” แม็กซ์ตอบปฏิเสธอีกครั้ง ทำให้มุขเริ่มรู้สึกหงุดหงิดกับท่าทีที่ดูห่างเหินของเขา

วันหนึ่ง ขณะที่แม็กซ์กำลังเดินตรวจตราความเรียบร้อยในตลาด เขาก็ได้ยินเสียงเรียกชื่อที่คุ้นเคย

“แม็กซ์!”

เขาหันไปตามเสียงเรียก ก็พบกับหญิงสาวสวยสง่าในชุดทนายความ เธอเดินเข้ามาหาเขาด้วยรอยยิ้มที่สดใส

“จำฉันได้ไหม แม็กซ์? นานมากแล้วนะที่เราไม่ได้เจอกัน” หญิงสาวเอ่ยทักทาย

แม็กซ์มองหน้าเธอด้วยความประหลาดใจ ก่อนที่ความทรงจำในอดีตจะไหลกลับมา “คุณ… ฟ้า! ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะเป็นคุณ”

ฟ้าเป็นเพื่อนสนิทของแม็กซ์ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม พวกเขาเคยสนิทสนมกันมาก แต่หลังจากที่ฟ้าไปเรียนต่อกฎหมายที่กรุงเทพฯ ทั้งสองก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย การปรากฏตัวของฟ้าในอำเภอเล็กๆ แห่งนี้ ทำให้แม็กซ์รู้สึกประหลาดใจและสงสัย

มินตราที่เห็นแม็กซ์คุยกับหญิงสาวสวยอย่างสนิทสนมก็รู้สึกถึงความรู้สึกบางอย่างในใจ ความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคยและคล้ายกับความไม่สบายใจเริ่มก่อตัวขึ้นอย่างเงียบๆ เงาอดีตที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างไม่คาดฝัน ดูเหมือนจะเข้ามาท้าทายความสัมพันธ์ที่กำลังก่อตัวขึ้นระหว่างแม็กซ์และมินตราเสียแล้ว...