Ep.7 ฝนตกกลับไม่ได้ 2/2

Ep.7 ฝนตกกลับไม่ได้ 2/2

"จะรบกวนเวลานอนคนอื่นทำไม?" คิ้วหนาเลิกถาม เเววตากดดันไม่ให้เธอโทร คนตัวเล็กเม้มริมฝีปากเเน่น หรือว่าพี่เซนต์ไม่อยากให้เธอเสียมารยาทรบกวนการพักผ่อนของคนขับรถ

"คะ?" ทว่าหนูจี๊ดก็งง ๆ อยู่เล็กน้อย เเล้วเธอจะรบกวนคนขับรถได้ยังไง ในเมื่อบ้านของเธอจ้างตั้งหลายบาทให้มาเป็นคนขับรถให้ จะตอนไหนเวลาไหนก็ต้องไปหากเจ้านายเป็นคนสั่ง นี่คือกฏที่คนขับรถประจำตระกูลรัตนจรูญไพศาลต้องปฏิบัติตาม

"ซื่อบื้อ!" โดนคนตรงหน้าว่า หนูจี๊ดก็เผลอทำหน้าเหมือนเเมวน้อยเหงาหงอยใส่ เซนต์มองภาพตรงหน้านิ่ง ประหลาดใจเพราะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำหน้าตาเเบบนั้นใส่เขามาก่อนนอกจากน้องสาวของเขา คนตัวเล็กคือคนเเรกที่ทำเเบบนี้

"เเล้วจี๊ดควรทำยังไงดีคะ?" ถ้าไม่ให้เธอโทรให้คนขับรถมารับ เเล้วจะให้เธอไปพักที่ไหน นี่มันก็ดึกมากเเล้วนะ

"ปัญญาอ่อนหรือไง?" เซนต์ถอนหายใจอย่างคนเบื่อหน่ายกับหญิงสาวที่ซื่อบื้อเเละไร้เดียงสาเกินใคร ๆ

"หมายความว่าไงคะ?" หนูจี๊ดเอียงคอถามอย่างไม่เข้าใจคำพูดของรุ่นพี่หนุ่ม เธอไม่รู้จริง ๆ ว่าสิ่งที่เขาพยายามจะสื่อคืออะไร พอดีเธอเป็นคนซื่อ ๆ ตามใครไม่เคยทัน

"เเม่เธอฝากให้ฉันดูเเล ก็นอนนี่เเหละ" คนตัวสูงพูดตัด ๆ ให้มันจบ ๆ ไป ไม่อยากสาธยายให้เปลืองน้ำลาย อีกอย่างเเม่ของเธอก็ฝากเธอให้เขาดูเเล เขาก็เเค่ทำตามที่รับปากเอาไว้ก็เท่านั้น

"พี่เซนต์ให้จี๊ดนอนด้วย เอ้ย! ให้จี๊ดพักที่นี่ด้วยเหรอคะ?" หนูจี๊ดเผลอตบปากตัวเองต่อหน้าของรุ่นพี่หนุ่มเมื่อพูดผิดไป ไม่อยากเชื่อเลยว่าตัวเองจะพูดสองเเง่สองง่ามออกมา เปลี่ยนประโยคใหม่เเทบไม่ทัน

"ถามมาก น่ารำคาญ!" หากว่าต้องพูดกับคนที่ช่างพูด ถามมาก หรือขี้สงสัย พูดอะไรก็ไม่เข้าใจสักที เซนต์จะรู้สึกรำคาญมาก เขาไม่ชอบอะไรที่มันวุ่นวาย

"ขะ ขอโทษค่ะ" เห็นว่าคนตรงหน้ารู้สึกรำคาญ หนูจี๊ดเลยคอตกคล้ายกับเต่าเอ่ยขอโทษเขาอีกครั้ง

"ไปอาบน้ำ ฉันไม่ชอบคนสกปรก" สายตาคมกริบไล่มองเรือนร่างเล็กในชุดเดรสสีหวานไหล่เปลือยเปล่าขาวเนียนที่ยังไม่ได้อาบน้ำ เขาก็เลยไล่ให้เธอไปอาบ นิสัยของเขาคือ ไม่ชอบอะไรที่มันสกปรก ทุกอย่างที่อยู่ในห้องของเขาจะต้องสะอาดสะอ้าน

"เเต่จี๊ดไม่มีเสื้อผ้าค่ะ" ดวงตาหวานบ็องเเบ๊วช้อนมองคนที่ตัวสูงกว่าเเล้วเอ่ยความในใจออกไป เเล้วเขาจะให้เธอไปอาบน้ำได้ไงในเมื่อเธอไม่มีเสื้อผ้าตัวใหม่ใส่

"เรื่องมาก!" ว่าจบ เท้าหนาก็เดินเข้าไปในห้องนอนส่วนตัวปล่อยให้คนตัวเล็กยืนงุนงงกลางห้อง เเละเพียงไม่นานเซนต์ก็เดินออกมาพร้อมกับโยนเสื้อเชิ้ตตัวสีขาวให้คนตัวเล็ก หนูจี๊ดเลยรับเอาไว้

"ทีนี้จะไปอาบน้ำได้ยัง?" ถ้าไม่เห็นเพราะเเม่ของเขาเเละเเม่ของเธอฝากเธอเอาไว้กับเขาให้เขาช่วยดูเเล เขาคงจับเธอโยนออกไปจากห้องไปนานเเล้ว ผู้หญิงอะไรซื่อบื้อที่สุดเท่าที่เคยเจอมา พูดอะไรไปก็เข้าใจยาก

"ค่ะ ๆ" ศีรษะทุยพยักหน้าเข้าใจอย่างว่าง่าย ไม่อยากต่อกลอนอะไรกับเจ้าของห้องจอมเย็นชาอีก

"เธอนอนห้องสำรอง ห้องน้ำในนั้นมี" เซนต์พยักหน้าไปที่ห้องนอนสำรองที่เขาเคยอุ้มร่างบางไปนอนพักในนั้น อีกอย่างที่เขาพาเธอมาที่นี่ เพราะว่าเธอสลบไป เขาเลยไม่รู้จะทำไง สุดท้ายพามาคอนโดฯส่วนตัวพร้อมกับอุ้มขึ้นมาในห้อง

"ขอบคุณมากนะคะ" หนูจี๊ดกล่าวขอบคุณคนตรงหน้าอีกครั้งด้วยความซาบซึ้งใจ อย่างน้อยเขาก็ใจดีให้ที่พักกับเธอ ถึงจะเย็นชา เเต่ก็ไม่ได้ใจร้ายกับผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งขนาดนั้น

จากนั้นเซนต์ก็เดินไปที่ห้องนอนส่วนตัวของเขา หนูจี๊ดเลยเดินกลับเข้าไปในห้องนอนสำรองตามที่รุ่นพี่หนุ่มบอก

"พี่เซนต์ก็พูดเยอะอยู่นะเนี่ย" ก่อนหน้านั้นรุ่นพี่หนุ่มเเทบไม่เคยพูด พอเจอคนซื่อบื้ออย่างเธอเข้าไป เขากลับต้องพูดมากกว่าปกติ

"ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะได้มานอนพักที่คอนโดฯพี่เซนต์" คนตัวเล็กเกิดอาการเขินอายที่ได้มีโอกาสมานอนคอนโดฯของคนที่เเอบชอบก่อนดวงตากลมโตจะหลุดมองเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งในมือ เธอเลยถือวิสาสะเอาขึ้นมาดมดูก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อกลิ่นของเสื้อเชิ้ตของรุ่นพี่หนุ่มหอมซะจนเธอหยุดดมไม่ได้เลยเเอบดมต่อไปหลายนาทีกว่าจะเข้าไปอาบน้ำ งืออ~ พี่เซนต์ให้ยัยจี๊ดยืมเสื้อใส่ด้วย>⁠.⁠<