วิศวะกินเด็ก

วิศวะกินเด็ก

last updateLast Updated : 2025-11-02
By:  มดตัวจี๊ดUpdated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
61Chapters
76views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

‘นอนกับหนูอีกครั้งนะคะ’ ‘…’ ‘แค่ครั้งนี้ครั้งเดียว แล้วหนูจะไม่รบกวนคุณอีก’

View More

Chapter 1

บทนำ NC+

“ครั้งแรก?” น้ำเสียงเข้มเอ่ยถามราบเรียบหลังจากสอดใส่แก่นกายเข้าไปในร่องรักคับแคบแล้วผ่านอะไรบางอย่าง เสียงกรีดร้องของคนใต้ร่างบวกกับเลือดสีแดงสดทำให้รู้ทันทีว่า…

เธอยังบริสุทธิ์

ชายหนุ่มขบกรามแน่นอย่างหัวเสีย ก่อนหน้านี้เธอบอกว่าเคยผ่านเรื่องอย่างว่ามาแล้ว เริ่มเอะใจตั้งแต่ตอนแรกที่เธอปรนนิบัติอย่างเงอะงะด้วย มิหนำซ้ำเมื่อครู่เขายังสอดใส่แท่งร้อนเข้าไปโดยไม่ออมมือ อีกทั้งยังไม่มีน้ำหล่อลื่นช่วยเบิกทาง ถึงไม่ถามก็รู้ว่าเธอเจ็บมากแค่ไหน

“ถ้าไม่โอเค ฉันหยุดให้ได้” ไม่อยากทรมานผู้หญิง แม้ตอนนี้อารมณ์กระสันกำลังทำงาน หากเธอต้องการให้หยุด เขาสามารถหยุดแล้วจัดการกับตัวเองได้

“มะ…ไม่เป็นไรค่ะ” หญิงสาวใต้ร่างบอกด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ดวงตาคู่สวยเปียกชุ่มด้วยคราบน้ำตาที่เกิดจากความเจ็บปวด

“ฉันจะไม่อ่อนโยน เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทัน”

“ทะ…ทำต่อได้เลยค่ะ”

แม้เจ็บก็ต้องอดทน เพราะมันคือหนทางเดียวที่ทำให้เธอได้เงิน นี่เป็นครั้งแรกที่ตัดสินใจเอาร่างกายเข้าแลกเงิน และคงเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะทำมัน…

ปึก! ปึก! ปึก!

แก่นกายขนาดใหญ่ถาโถมเข้าใส่ร่องรักอย่างหนักหน่วง เลือดสีแดงสดปนน้ำรักไหลผสมกันเป็นหนึ่งเดียว สายตาคมเข้มหลุบมองจุดเชื่อมเพื่อกระตุ้นอารมณ์กระสัน

“อึก! อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ~” หญิงสาวจิกหมอนใบใหญ่แน่นเพื่อระบายอารมณ์ทุกอย่างออกมา ใบหน้าสวยหวานบิดเบี้ยวด้วยความทรมาน ขณะที่ริมฝีปากสีระเรื่อเผยอเปล่งเสียงคราง

ลิ้นสากตวัดใส่ยอดอกจนแข็งเป็นไต แรงกระแทกรุนแรงทำให้ร่างบางโยกคลอน หญิงสาวเผลอฝากรอยเล็บไว้บนร่างกายกำยำ จนถูกคนบนร่างจับข้อมือแยกออกจากกันแล้วกดลงเตียงนอน

เขาไม่เคยอนุญาตให้ใครทิ้งรอยไว้บนร่างกาย!

แววตาดำมืดมองใบหน้าหญิงสาว โถมแรงทั้งหมดที่มีใส่อย่างไม่ปรานีเป็นการลงโทษ

“ระ…แรงไปอึก!”

มุมปากหยักได้รูปประตุกยิ้มพอใจ ภายในที่ตอดรัดแก่นกายจุดประกายความเสียวซ่านกระจายไปทั่วร่างกายจนต้องครางเสียงต่ำออกมา

“มองหน้าฉัน!”

หญิงสาวใต้ร่างมองหน้าคนตัวโตอย่างกล้าๆ กลัวๆ ก่อนหน้านี้ที่นั่งดื่มด้วยกันเขาดูนิ่งและเย็นชา ทว่าพอเข้าสู่เรื่อง ‘เซ็กซ์’ ชายคนนั้นถูกสลัดหายเพียงชั่วพริบตา

เหลือเพียงเสืือผู้หิวโหยกำลังกลืนกินลูกแกะที่ไม่มีทางสู้…

ปึก! ปึก! ปึก!

“ขอแตกในตัวเธอได้ไหม” น้ำเสียงกระเส่ากระซิบลงข้างใบหูหญิงสาว

“ได้ไหม…”

ชายหนุ่มดึงสายตามามอง ราวกับโดนมนตร์สะกดให้เคลิ้มตาม หญิงสาวเผลอพยักหน้าเป็นการตอบตกลงกับอีกฝ่าย

“แล้วฉันจะเพิ่มค่าตัวให้” ริมฝีปากหยักยิ้มพอใจ สะโพกแกร่งเคลื่อนไหวหนักหน่วงขึ้น ไม่นานร่างกายทั้งสองคนก็เกร็งกระตุกปลดปล่อยความสุขออกมาพร้อมกัน

“อ๊า!”

“อร๊าย!” ครั้งแรกที่เธอสัมผัสถึงความรู้สึกแบบนี้ มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก

พรึ่บ!

หญิงสาวถูกพลิกขึ้นมาอยู่ด้านบนของชายหนุ่ม คนที่ยังไม่หายเหนื่อยมองเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาด้วยความประหม่า

“มันไม่จบแค่รอบเดียวหรอกนะ”

“คะ?”

“ทำให้ฉันสิ แล้วฉันจะเพิ่มค่าตัวให้เธออีก”

“ทำ… แบบไหนคะ?” เจ้าของคำถามเอ่ยกับคนตรงหน้าด้วยท่าทางใสซื่อและไร้เดียงสา

“แค่ขยับตัวขึ้นลง แบบนี้” เขาจับสะโพกเธอขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ

“ทำได้ใช่ไหม”

หญิงสาวพยักหน้ารับ เริ่มเคลื่อนไหวร่างกายขึ้นลงตามที่อีกฝ่ายสอนอย่างเขินอาย ครั้งแรกที่แก้ผ้าต่อหน้าผู้ชายแล้วทำอะไรแบบนี้ด้วยกัน

แม้รู้สึกละอายใจ ทว่าตัวเองกลับไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว ไม่เป็นไร… มันก็แค่ ‘เซ็กซ์’ ใครๆ ก็ทำกัน ผ่านคืนนี้ไปทุกอย่างก็จบแล้ว

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
61 Chapters
บทนำ NC+
“ครั้งแรก?” น้ำเสียงเข้มเอ่ยถามราบเรียบหลังจากสอดใส่แก่นกายเข้าไปในร่องรักคับแคบแล้วผ่านอะไรบางอย่าง เสียงกรีดร้องของคนใต้ร่างบวกกับเลือดสีแดงสดทำให้รู้ทันทีว่า…เธอยังบริสุทธิ์ชายหนุ่มขบกรามแน่นอย่างหัวเสีย ก่อนหน้านี้เธอบอกว่าเคยผ่านเรื่องอย่างว่ามาแล้ว เริ่มเอะใจตั้งแต่ตอนแรกที่เธอปรนนิบัติอย่างเงอะงะด้วย มิหนำซ้ำเมื่อครู่เขายังสอดใส่แท่งร้อนเข้าไปโดยไม่ออมมือ อีกทั้งยังไม่มีน้ำหล่อลื่นช่วยเบิกทาง ถึงไม่ถามก็รู้ว่าเธอเจ็บมากแค่ไหน“ถ้าไม่โอเค ฉันหยุดให้ได้” ไม่อยากทรมานผู้หญิง แม้ตอนนี้อารมณ์กระสันกำลังทำงาน หากเธอต้องการให้หยุด เขาสามารถหยุดแล้วจัดการกับตัวเองได้“มะ…ไม่เป็นไรค่ะ” หญิงสาวใต้ร่างบอกด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ดวงตาคู่สวยเปียกชุ่มด้วยคราบน้ำตาที่เกิดจากความเจ็บปวด“ฉันจะไม่อ่อนโยน เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทัน”“ทะ…ทำต่อได้เลยค่ะ”แม้เจ็บก็ต้องอดทน เพราะมันคือหนทางเดียวที่ทำให้เธอได้เงิน นี่เป็นครั้งแรกที่ตัดสินใจเอาร่างกายเข้าแลกเงิน และคงเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะทำมัน…ปึก! ปึก! ปึก! แก่นกายขนาดใหญ่ถาโถมเข้าใส่ร่องรักอย่างหนักหน่วง เลือดสีแดงสดปนน้ำรักไหลผสมกันเป็นหนึ่งเดียว ส
last updateLast Updated : 2025-10-26
Read more
วิศวะกินเด็ก 1 | ยอมทิ้งความฝัน
ก๊อก ก๊อก“มิราลูก วันนี้จะตื่นขึ้นมาใส่บาตรกับแม่ไหม” คนเป็นแม่เคาะประตูเรียกลูกสาวในช่วงตีห้าครึ่ง ปกติลูกสาวจะใส่บาตรด้วยเฉพาะวันพระเท่านั้น ส่วนตนเองใส่ทุกวันเป็นปกติอยู่แล้ว“เดี๋ยวหนูลงไปนะคะแม่” น้ำเสียงงัวเงียของคนเพิ่งตื่นนอนตอบกลับคนเป็นแม่ มิรา เด็กสาววัยมัธยมปลายปีสุดท้ายก่อนก้าวเข้าสู่การเป็น ‘เฟรชชี่’ ปีหนึ่ง เธออายุเพียงสิบแปดปี แต่มีภาระหน้าที่ต้องรับผิดชอบไม่ต่างจากคนในวัยทำงาน แม่เปิดร้านอาหารตามสั่งหน้าปากซอย ฝีมือเลื่องลือจนคนต้องกลับมาซื้อซ้ำ เธอเป็นลูกคนโต และมีน้องชายหนึ่งคนชื่อ ‘เมฆ’ อายุห่างกันสองปี เธอเริ่มทำงานตั้งแต่อายุสิบหกปี เพราะฐานะทางบ้านไม่ดี ลำพังเงินที่แม่หาจากการเปิดร้านอาหารตามสั่งก็ไม่พอใช้จ่ายในครอบครัว จึงอ้อนวอนขอแม่ไปทำงาน ตอนแรก ‘มะลิ’ คนเป็นแม่ปฏิเสธท่าเดียว ทว่าสุดท้ายต้องยอม เพราะภาระเพิ่มมากขึ้นทุกวัน หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย มิราเดินลงมาหาคนเป็นแม่ที่อยู่ข้างล่าง กำลังจัดเตรียมของสำหรับใส่บาตร“มีอะไรให้หนูช่วยไหม”“ไม่มีแล้วจ้ะ” มะลิตอบแล้วยิ้มให้ลูกสาว หากแต่แววตาไม่ได้ยิ้มตามไปด้วย“ป่านนี้พระคงใกล้มาแล้ว เราออกไปรอข้าง
last updateLast Updated : 2025-10-26
Read more
วิศวะกินเด็ก 2 | เจอกันอีกครั้ง
“มายืนทำอะไรตรงนี้หืมมิรา” “เจ้ม่อน”“มอลลี่” เจ้าของชื่อเน้นย้ำให้มิราเรียกตนใหม่เสียงเข้ม“เจ้มอลลี่” เธอเรียกชื่อคนข้างกายใหม่แล้วยิ้มนิดๆ ‘เจ้มอลลี่’ หรือที่ชอบเรียกแซวว่า ‘เจ้ม่อน’ เป็นผู้จัดการไนต์คลับที่ทำงานอยู่ เจ้แกเป็นคนใจดี พนักงานที่นี่รักเจ้แกทุกคนแม้กระทั่งเธอ แม้ว่าบุคลิกภายนอกจะดูดุ หากแต่นิสัยกลับสวนทางกันโดยสิ้นเชิง“แอบอู้เหรอเรา”“แหะๆ เดี๋ยวจะกลับไปทำงานต่อแล้วค่ะ”“มีเรื่องไม่สบายใจอะไรรึเปล่า บอกได้นะ เดี๋ยวเจ้ช่วย”“เจ้ช่วยหนูมาเยอะแล้ว” ทุกครั้งที่ช่วย เจ้มอลลี่ไม่เคยหวังผลตอบแทนอะไรเลยจนเธออดเกรงใจไม่ได้ หลักๆ คือเรื่องเงิน “เจ้รักและเอ็นดูมิราเหมือนน้องสาว ถ้ามีอะไรให้ช่วยบอกมาได้เลยไม่ต้องเกรงใจ”“ขอบคุณนะคะ” เธอยิ้มให้เจ้มอลลี่ “แล้วเมฆเป็นยังไงบ้าง”“เหมือนเดิมค่ะเจ้ หมอบอกว่าจะได้ผ่าตัดสมองด้วย เพราะมีเลือดออกในสมอง”“เจ้ช่วยออกค่ารักษาให้ได้นะ”“หนูไม่อยากรบกวน ที่ผ่านมาเจ้ช่วยพวกเรามาเยอะแล้ว” “เรื่องเล็กน้อยมิรา เจ้ไม่อะไรหรอก ถ้าอยากให้ช่วยก็บอกได้ เจ้ยินดีช่วย” มอลลี่รักมิรามาก ทั้งเอ็นดูและสงสารเด็กคนนี้ในเวลาเดียวกัน ปกติมิราต้องนั่งอ่านหนัง
last updateLast Updated : 2025-10-26
Read more
วิศวะกินเด็ก 3 | เด็กจอมร้ายกาจ
ผ่านมาแล้วเกือบสี่ชั่วโมงที่เธอนั่งอยู่ในห้องนี้กับลูกค้าวีไอพี แต่ละคนเป็นถึงระดับผู้บริหารเจ้าของบริษัทหมื่นล้าน พวกเขามาเลี้ยงฉลองวันเกิด ‘คุณมานพ’ เธอไม่รู้จักหรอก แต่ได้ยินคนในห้องนี้พูดกัน บอกตามตรงแอบรู้สึกเบื่อเหมือนกัน นอกจากต้องคอยปรนนิบัติเสี่ยหื่นกามที่จ้องจะลวนลามเธอทุกเมื่อ ยังต้องนั่งฟังอะไรก็ไม่รู้ที่คนกลุ่มนี้พูดคุยกัน มีทั้งภาษาไทย อังกฤษ และจีนปะปนกัน อยากหนีไปจากตรงนี้แล้ว…“ขอบคุณค่ะ” เธอรับเครื่องดื่มจากเสี่ยที่นั่งอยู่ข้างกายมา แกล้งทำทียกขึ้นดื่ม อาศัยจังหวะเขาหันไปคุยกับคนอื่นๆ วางแก้วลง ไม่ไว้ใจถ้าหากไม่ใช่เครื่องดื่มที่ตนเทเองกับมือ “เสี่ยคะ เกวขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”“รีบกลับมานะหนู” เสี่ยจอมหื่นเริ่มเมา เธอยิ้มให้แล้วลุกขึ้นเดินออกไปจากห้องวีไอพีอากาศข้างนอกยังดีกว่าข้างในล้านเท่า ความอึดอัดที่เก็บไว้หลายชั่วโมงถูกปลดปล่อยออกไปจนหมด เธอเดินมาห้องน้ำของโซนวีไอพีเพื่อทำธุระส่วนตัว ปกติเป็นคนทำอะไรรวดเร็ว หากแต่รอบนี้กลับเชื่องช้า ถ่วงเวลาเพราะไม่อยากรีบกลับเข้าไปในห้องนั้นเธอใช้เวลาในห้องน้ำเกือบยี่สิบนาที อันที่จริงทำธุระส่วนตัวเสร็จตั้งแต่ห้านาทีแ
last updateLast Updated : 2025-10-26
Read more
วิศวะกินเด็ก 4 | จูบแรกของมิรา
“อยากได้ของคืน ก็หาอะไรมาแลกสิ… เด็กน้อย”ก้อนเนื้อข้างซ้ายกระตุกวูบกับสรรพนาม ‘เด็กน้อย’ ที่อีกฝ่ายใช้เรียกแทน น้ำเสียงเรียบนิ่ง หากแต่ทำคนฟังรู้สึกขนลุกซู่เมื่อได้ยิน “คะ…คุณต้องการอะไรจากหนู” รวบรวมความกล้าเอ่ยถามเขาตรงๆ “ฉันให้เธอหาอะไรมาแลก ไม่ใช่ถามความต้องการจากฉัน”“หนูไม่รู้ว่าคุณต้องการอะไร” สิ่งที่เขาต้องการ คงไม่ใช่เงินทองหรือของมีค่า เธอสัมผัสได้แบบนั้น…“ก็ลองเดาดูสิว่าฉันต้องการอะไร”“หนูไม่รู้หรอกค่ะ แล้วก็ไม่อยากเดาด้วย ถ้าไม่คืนกระเป๋าให้หนู นะ…หนูไม่เอาแล้วก็ได้” ไม่อยากเล่นเกมทายใจกับเขา ถ้าไม่คิดจะคืนกระเป๋าสตางค์ก็ไม่เอา อยากรีบเผ่นหนีไปจากตรงนี้โดยเร็ว อยู่ในห้องวีไอพีว่าไม่ปลอดภัยแล้ว การอยู่ใกล้ผู้ชายคนนี้ไม่น่าปลอดภัยยิ่งกว่า‘คาร์มิน’ แค่ชื่อก็ฟังดูน่ากลัวแล้ว“ถ้าคนอื่นรู้ความจริงเรื่องเธอ จะเป็นยังไงนะ”กึกก! ประโยคนั้นเป็นเหมือนคำสาป ทำให้เธอตัวแข็งทื่อทันทีที่ได้ยิน เธอที่กำลังหมุนตัวเดินออกไป หันกลับไปมองเจ้าของคำขู่อีกครั้ง“จะใช้เรื่องนี้เพื่อแบล็คเมล์หนูเหรอ”คาร์มินกระตุกยิ้มมุมปาก ดับบุหรี่ในมือลงแล้วดึงสายตากลับไปมองมิรา หน้าเธอตอนนี้กำลังซีดเผ
last updateLast Updated : 2025-10-26
Read more
วิศวะกินเด็ก 5 | ยิ่งไม่อยากเจอ ยิ่งได้เจอ
ปัง…มิราแนบแผ่นหลังลงประตูห้องนอนตัวเองที่เพิ่งปิดตัวลง ภาพตอนถูกคาร์มินจูบยังคงฉายซ้ำในหัว อีกทั้งความรู้สึกยังติดตรึงจนถึงตอนนี้‘อยากได้ของคืน ก็หาอะไรมาแลกสิ… เด็กน้อย’‘หนูไม่รู้ว่าคุณต้องการอะไร’‘ก็ลองเดาดูสิว่าฉันต้องการอะไร’หรือที่เขาบอกให้เธอหาอะไรมาแลก เขาหมายถึงจูบหรือเปล่านะที่ต้องการ เธอเลื่อนมือขึ้นมาแตะริมฝีปากที่โดนผู้ชายอันตรายคนนั้นจูบ เสียครั้งแรกให้ไม่พอ นี่ยังเสียจูบแรกให้เขาอีก ทุกสัมผัสจากเขายังคงตามหลอกหลอนเธออยู่ทุกวินาที พยายามไม่คิดมากเท่าไร ก็ยิ่งคิดมากเท่านั้น“เลิกคิดได้แล้วมิรา ก็แค่จูบและ… เซ็กซ์” เธอเดินออกจากตรงนี้เพื่ออาบน้ำเตรียมเข้านอน ตอนนี้เป็นเวลาตีหนึ่งแล้ว พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปหาน้องชายที่โรงพยาบาล•••“พี่กับแม่รอเมฆอยู่นะ พวกเราคุยกันไว้ว่า ถ้าเมฆฟื้นเมื่อไหร่ แม่จะทำของโปรดที่เมฆชอบไว้ให้เยอะๆ เลย รีบฟื้นขึ้นมานะ” น้องชายเธอยังคงนอนอาการโคม่า อีกไม่กี่ชั่วโมงเมฆต้องเข้ารับการผ่าตัด ค่าใช้จ่ายในการผ่าตัดครั้งนี้ถือว่าสูงเลยทีเดียว เงินที่มีอยู่ตอนนี้ไม่พอต้องหาเพิ่ม เธอบอกแม่ว่าไม่ต้องเครียดเรื่องเงิน เพราะจะเป็นคนหาเอง เธอยอมส
last updateLast Updated : 2025-10-26
Read more
วิศวะกินเด็ก 6 | ไม่ได้น่ากลัว แค่ไม่ไว้ใจ
“มึงเป็นใคร มาเสือกอะไรด้วย!” ชายขี้เมาชี้นิ้วพูดกับคาร์มินอย่างไม่พอใจ“อย่ามีเรื่องกันเลยนะคะ…” เธอหันไปบอกเขาที่ยืนอยู่ข้างหลัง ภาวนาขอให้ทั้งสองไม่วางมวยกัน แม้คาร์มินไม่ตอบโต้อีกฝ่าย แต่ขึ้นว่าว่า ‘น้ำนิ่งไหลลึก’ ย่อมอันตรายอยู่แล้วแม้ลึกๆ ไม่พอใจกับการกระทำของชายขี้เมาคนนี้ แต่ก็ไม่อยากให้มีการใช้ความรุนแรงเกิดขึ้น“อยากมีเรื่องก็มาดิวะ! กลัวที่ไหน!” ชายขี้เมายังคงพูดจาหาเรื่องคาร์มิน ผิดกับอีกฝ่ายที่เอาแต่ยืนมองนิ่งๆ อย่างไม่สามารถคาดเดาอะไรได้เลยมิราตัดสินใจดึงแขนคาร์มินออกไปจากตรงนี้ แต่แล้วเหตุการณ์ที่ไม่อยากให้เกิดมันก็เกิดขึ้นจนได้หมับ!ผัวะ!คาร์มินปล่อยหมัดใส่ชายขี้เมาเต็มแรงในจังหวะที่อีกฝ่ายกระชากไหล่ให้หันกลับไป“!!!!” เธอเบิกตาโพลงด้วยความตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ภาพชายขี้เมานอนแน่นิ่งไม่ได้สติบนพื้น หลังจากถูกหมัดหนักๆ ของคาร์มินตะบันเข้าใส่หน้าเขาจะไม่ตายใช่ไหม…คาร์มินดึงแขนมิราที่อยู่ในอาการช็อกให้เดินตามออกไปจากบริเวณนี้ ด้วยความสติสตังยังไม่กลับมาทำงาน จึงไม่ได้ขัดขืนการกระทำของอีกฝ่าย“ขึ้นรถ”“คะ?” เธอขานรับพร้อมกับทำหน้างุนงง ก่อนจะหันไปมองรถหรูราคาแพ
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more
วิศวะกินเด็ก 7 | ที่พึ่งสุดท้าย
วันต่อมาณ โรงเรียนแห่งหนึ่งมิราในชุดนักเรียนมัธยมปลายเดินถือกระเป๋าเข้าโรงเรียนในช่วงเจ็ดโมงครึ่ง หญิงสาวเอากระเป๋าหนีบไว้ใต้รักแร้แล้วยกมือไหว้คุณครูที่ยืนต้อนรับนักเรียนข้างหน้าประตูทางเข้าวันนี้เป็นวันแรกของสัปดาห์ หลังจากหยุดเรียนมาแล้วสองวัน ช่วงวันหยุดหลายคนคงนั่งอ่านหนังสือเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัยและสอบปลายภาคในอีกสองสัปดาห์ หรือไม่ก็นัดพบปะกัน ส่วนเธอช่วยแม่ที่ร้าน ดึกมาก็ไปทำงานกับเจ้มอลลี่ที่ไนต์คลับ ไม่มีเวลาอ่านหนังสือหรือเที่ยวเล่นแบบคนอื่นๆความฝันของเธอคือการเป็นหมอฟัน แต่ดูเหมือนคงเป็นได้แค่ ‘ความฝัน’ เพราะเธอไม่มีเวลาอ่านหนังสือและติวเข้มเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ เรื่องของค่าเทอมด้วย แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็จะลองไปสอบอยู่ดี เผื่อโชคดีมีชื่อติดอันดับผู้ผ่านการคัดเลือก“ฉันทำชีทสรุปอ่านสอบมาเผื่อแกด้วยนะมิรา”“โห ทำไมใจดีจังเจ้าขา” เธอรับชีทสรุปจำนวนเท่ากับวิชาที่จะสอบปลายภาคในอีกสองสัปดาห์ข้างหน้าจากเจ้าขามา“คิดว่าแกคงไม่มีเวลาอ่านเองแน่ๆ เลยสรุปคร่าวๆ เท่าที่ตัวเองเข้าใจมาให้ มีทุกวิชาเลยนะ” เจ้าขา คือหัวหน้าห้องและเป็นเพื่อนสนิทของมิรา คอยทำชีทสรุปมาให้ให้บ่อยๆ เพราะเป็นห่
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more
วิศวะกินเด็ก 8 | ข้อเสนอของคาร์มิน
ครืด ครืดเขาเหลือบมองโทรศัพท์ที่โชว์หลาเบอร์ไม่คุ้นเคยขึ้นมาหลังจากออกกำลังกายเสร็จ มองเบอร์นั้นอย่างครุ่นคิดว่าควรรับดีไหม เพราะปกติแล้วเขาไม่ค่อยรับสายเบอร์แปลก สุดท้ายจึงตัดสินใจกดรับ“ฮัลโหล”(สะ…สวัสดีค่ะ หนูเองนะคะ มิรา จำหนูได้หรือเปล่า)น้ำเสียงคุ้นเคยที่ดังเข้ามาในสายทำให้เขาเลิกคิ้วขึ้นสูงอย่างแปลกใจ แน่นอนว่าจำได้ แต่กำลังแปลกใจตรงที่ มิรารู้จักเบอร์เขาได้อย่างไร“อืม จำได้”(เอ่อ…คือว่า หนูโทรมากวนคุณหรือเปล่าคะ?)“ไม่ พูดธุระของเธอมา” มิราต้องมีเรื่องสำคัญแน่นอน ไม่อย่างนั้นคงไม่กล้าโทรมาหาเขา ทั้งที่เมื่อคืนเพิ่งทำตัวไม่น่ารักด้วยอยากรู้แล้วสิว่าเด็กนั่นโทรมาหาเขาทำไม…(วันนี้ว่างไหมคะ หนู…หนูขอเจอคุณได้ไหม)“…”(คือหนูมีเรื่องสำคัญอยากคุยกับคุณ แต่ถ้าคุณไม่สะดวก ก็ไม่เป็นไร…)“ได้… แต่ฉันจะเป็นคนเลือกสถานที่นัดเจอ” เขาตอบมิรากลับไปเสียงเรียบ“ถ้าไม่ตกลง ก็ไม่ต้องเจอ(ดะ…ได้ค่ะ หนูให้คุณเลือกสถานที่นัดเจอก็ได้)“ดี เอาเบอร์แอดไลน์มา จะส่งสถานที่นัดเจอให้” มุมปากหยักกระตุกยิ้ม แววตาฉายแววความชั่วร้ายออกมาอย่างไม่ปิดบังสุดท้าย มิราก็เป็นฝ่ายซมซานกลับมาหาเขาเอง…•••“ชะ…
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more
วิศวะกินเด็ก 9 | ตกลงรับข้อเสนอ NC+++
“มาเป็นผู้หญิงบนเตียงของฉัน แล้วเธอจะได้ค่าตอบแทนกลับไปมากกว่าคืนนั้น…หลายเท่า”เธอนิ่งอึ้งกับข้อเสนอ ตอนแรกคิดว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายของการมีเซ็กซ์กับคุณคาร์มิน ทว่าเขากลับยื่นข้อเสนอที่เหนือกว่ามาให้คืนนั้นเขาให้มาเยอะมากจริงๆ เยอะจนเธอแอบเกรงใจ พอได้ยินว่าจะได้ค่าตอบแทนมากกว่าคืนนั้นหลายเท่า ยอมรับว่าเกิดความโลภอยู่เหมือนกัน“ถ้าตกลงก็เริ่มตั้งแต่ตอนนี้ แต่ถ้าไม่…ก็กลับไปตั้งแต่ตอนนี้”“…” เธอยังคงเอาแต่นิ่งเงียบ เอายังไงดีมิรา ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกอื่นเลยนะ หากไม่ยอมรับข้อเสนอของคุณคาร์มินตอนนี้ ความหวังที่แบกมาหาเขาคงพังทลาย“ฉันไม่บังคับ มันขึ้นอยู่ที่เธอ”ไม่บังคับกับกดดันมีเส้นบางๆ คั่นกันอยู่เธอมาหาคุณคาร์มินเพราะต้องการเงินไปจ่ายเสี่ยวิชัยจะได้จบๆ กัน แต่ข้อเสนอพวกนั้นมันมากเกินไป ‘ผู้หญิงบนเตียง’ หมายความว่าเธอต้องมาหาเขา เมื่อเขาต้องการเซ็กซ์ใช่ไหม?ถ้าปฏิเสธบ้านก็คงถูกยึด เธอ แม่ และเมฆรักบ้านหลังนั้นมาก แต่มองอีกมุมถ้าเธอตกลงรับข้อเสนอจากคุณคาร์มิน นอกจากจะได้เงินไปจ่ายหนี้เสี่ยวิชัยแล้ว ยังได้ค่าตอบแทนกลับมามหาศาลอีกด้วย“นานแค่ไหนคะ ที่หนูต้องอยู่ในสถานะ
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status