LOGINShare
บทที่ 1102
Latest chapter
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1106
คนอื่นเขาไม่รู้จัก แต่กลับมีความประทับใจต่อหลิงเสวี่ยอย่างลึกซึ้ง เพราะก่อนหน้านี้หลิงเสวี่ยเคยบุกเข้าไปสำรวจวิลล่าเฟิ่งหมิงกับหลิงเฟิงมาก่อนนอกจากนี้ ในเวลานั้นฉู่เฉินยังเคยถามเจ้าทึ่มว่าแน่ใจไหมว่าจะจับหลิงเสวี่ยและหลิงเฟิงทั้งสองคนได้ดังนั้น ในวินาทีที่หลิงเสวี่ยปรากฏตัวที่หน้าประตูวิลล่าเฟิ่งหมิง เจ้าทึ่มจึงตัดสินใจในทันทีว่าฉู่เฉินต้องถูกหลิงเสวี่ยบีบบังคับ จึงจำใจต้องพาเธอเข้ามาในคฤหาสน์“ว้าย!”แม้ว่าหลิงเสวี่ยจะเตรียมใจมานานแล้ว แต่ยังถูกใบหน้าที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าของเจ้าทึ่มทำให้หวาดกลัวจนใจเต้นไม่เป็นส่ำความรู้สึกกดดันที่รุนแรงและกลิ่นคาวเลือดเข้มข้น ไม่มีสิ่งใดที่ไม่ทำให้หลิงเสวี่ยรู้สึกหวาดกลัวต่อความตายที่ใกล้เข้ามา“เจ้าทึ่ม ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเธอก็เป็นคนของวิลล่าเราแล้ว เก็บเล็บมือของนายไปซะ ไม่รู้จักตัดบ้างเลย นายดูสิ ข้างในมีแต่โคลนสีดำ ทำให้ฉันขายหน้าเปล่าๆ”ฉู่เฉินกลอกตาใส่เจ้าทึ่ม ดูเหมือนว่าระดับสติปัญญาของคนคนนี้ยังต้องพัฒนาอีกมากเห็นชัดว่าตนเป็นคนจูงมือหลิงเสวี่ยเดินเข้ามาด้วยกัน แต่เจ้าดำนี่กลับกระโดดออกมา หมายจะเอาชีวิตหลิงเสวี่ย?เจ้าทึ่มยืนงงม
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1105
เรื่องนี้...หานอวี้มองเฉินเยว่เอ๋อร์ที่อยู่ทางด้านข้างแวบหนึ่ง ทำท่าเหมือนอยากจะพูดแต่ก็หยุดอยู่หลายครั้ง ซ่งหนิงซวงเข้าใจได้ในพริบตาเลยพูดกับเฉินเยว่เอ๋อร์ว่า “เยว่เอ๋อร์ ช่วยไปซื้อฟรุตสลัดที่ตัวเมืองให้ฉันหน่อยสิ อยู่ดี ๆ ฉันก็อยากกินฟรุตสลัดขึ้นมาเป็นพิเศษเลย”เฉินเยว่เอ๋อร์อึ้งไป ก่อนจะพยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูดว่า “อ้อ ได้สิคะ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้เลย” เมื่อเห็นซ่งหนิงซวงไล่เฉินเยว่เอ๋อร์ออกไปแล้ว หานอวี้ถึงค่อยเอ่ยพลางขมวดคิ้วมุ่นว่า “ศิษย์น้อง ถึงแม้ฉันดูไม่ออกว่าไอ้คนแซ่ฉู่นั่นใช้วิชาแบบไหน แต่คำพูดของเขาเหมือนจะมีเหตุผลอยู่บ้างนะ” “ยาโลหิตวิญญาณที่พวกเรากินมีคุณสมบัติพิเศษอยู่จริง ๆ ซึ่งก็คือรวบรวมปราณแท้ไว้ที่จุดตันเถียนล่าง เมื่อมีอะไรกับผู้ชาย แก่นพลังที่พวกเราฝึกฝนมาทั้งชีวิตก็จะโดนผู้ชายดูดซับไปทั้งหมด” ว่าไงนะ?!ซ่งหนิงซวงได้ยินคำพูดนี้ก็ตกใจฉับพลัน มองหานอวี้ด้วยความไม่อยากจะเชื่อแล้วพูดว่า “ศิษย์พี่หก ทะ...ที่ศิษย์พี่พูดมาเป็นความจริงเหรอ?”เธอไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเองเลยจริง ๆซ่งหนิงซวงจำได้ดีว่าตอนที่เธอเด็กมาก ๆ อาจารย์เคยบอกกับเธอว่ายาโลหิตวิญญาณเป็นสูตรยาเฉ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1104
ชั่วพริบตาเดียว ดวงหน้างามที่เดิมทีขาวซีดราวกับกระดาษของซ่งหนิงซวงก็ปรากฏสีเลือดฝาดขึ้นมาอย่างช้า ๆ“อย่างมากสุดครึ่งชั่วโมง เธอก็จะฟื้นขึ้นมา แต่ว่านี่เป็นเพียงการรักษาที่ปลายเหตุเท่านั้น ตราบใดที่ยังไม่ขจัดพิษที่เหลือออกมา อย่างมากเธอก็อยู่ได้อีกหนึ่งวัน” “วันพรุ่งนี้ก่อนพระอาทิตย์ตกดินยังไม่ได้รับการรักษา เธอจะต้องตายแน่นอน”ฉู่เฉินพูดจบก็จูงหลิงเสวี่ยเดินออกจากห้องผู้ป่วยของซ่งหนิงซวงโดยไม่หันหน้ากลับมาเลยโฮ่วเจี้ยนอิงเห็นดังนั้นก็รีบตามออกไป เมื่อมาถึงหน้าประตูใหญ่ของกองบัญชาการ โฮ่วเจี้ยนอิงถึงค่อยถามด้วยสีหน้ากังวลเต็มเปี่ยมว่า “คุณฉู่ ขุนพลซ่งจะเป็นแบบที่คุณพูดไว้จริง ๆ เหรอครับ ก่อนพระอาทิตย์ตกดินวันพรุ่งนี้ก็จะ...” ฉู่เฉินหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “พิษไม่ได้ถอนง่ายขนาดนั้นหรอกนะครับ ผมเองก็ทำได้เพียงระงับไว้ชั่วคราว ถ้าอยากถอนพิษก็ต้องทำตามที่ผมพูดไว้ เตรียมสมุนไพรที่ต้องการให้ครบ แช่ยากำจัดพิษพร้อมกับตอนที่เสียพรหมจรรย์” “ไม่อย่างนั้น ต่อให้เป็นเทพเซียนก็ช่วยไม่ได้หรอก”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เซียวเสวี่ยอิ๋งก็อดเม้มปากไม่ได้ คิ้วเรียวขมวดมุ่นพลางเอ่ยปากพูดว่า “ฉู่เฉิ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1103
“คุณ!”นัยน์ตางดงามของหานอวี้หดลง แต่วินาทีต่อมา เธอก็กลืนคำพูดหลังจากนั้นกลับไปทั้งหมดอีกครั้งจำเป็นต้องพูดว่าความงามของหลิงเสวี่ยอยู่ในระดับชั้นเลิศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ซ่งหนิงซวงหน้าซีดเผือด ป่วยกระเสาะกระแสไปทั้งตัว ถ้าพูดถึงความงามด้อยกว่าหลิงเสวี่ยหลายขั้นจริง ๆหลิงเสวี่ยคิดไม่ถึงว่าเธอจะถูกฉู่เฉินผลักมาข้างหน้า กลายเป็นโล่กันธนูให้ฉู่เฉินไวขนาดนี้ รู้สึกไม่สบอารมณ์มากถึงอย่างไรฉู่เฉินก็เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ ว่ากันตามาสามัญสำนึกแล้ว ฉู่เฉินควรรักทะนุถนอมเธอ ดูแลเธอให้มากขึ้นไม่ใช่เหรอ? แต่ฉู่เฉินกลับไม่เป็นอย่างนั้น เขาลอบคบชู้กับหลินเยว่หรูต่อหน้าเธอก็แล้วไปเถอะ เขายังผลักเธออกไปเป็นโล่กันธนูโดยไม่ใคร่ครวญเลยสักนิดอีกผู้ชายที่ไม่รู้จักรักหยกถนอมบุปผาอย่างฉู่เฉิน เธอเองก็เพิ่งเคยเจอเป็นครั้งแรกแต่ยิ่งฉู่เฉินเป็นแบบนี้ กลับยิ่งกระตุ้นความอยากเอาชนะของหลิงเสวี่ยความรักมักจะแปลกแบบนี้แหละ ยิ่งคุณปฏิบัติกับอีกฝ่ายเหมือนสมบัติล้ำค่า อีกฝ่ายก็ยิ่งไม่เห็นค่าแต่ในทางตรงกันข้าม ยิ่งคุณไม่ใส่ใจอีกฝ่าย เธอกลับยิ่งอยากเอาชนะคุณเห็นได้ชัดว่าหลิงเสวี่ยก็ตกอยู่ในวังวนประห
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1102
ฉู่เฉินระหว่างพูดก็หยิบกระดาษปากกามา แล้วเขียนสูตรยาที่ซ่งหนิงซวงเคยมอบให้เขาจากในความทรงจำทันทีเพียะ!ในตอนที่ฉู่เฉินฟาดสูตรยาลงตรงหน้าหานอวี้ แม้แต่หานอวี้ก็ตกตะลึงไปในพริบตานั่นคือสูตรยาของสำนักไม่ผิดแล้วฉู่เฉินรู้ได้อย่างไร?ซ่งหนิงซวงเคยบอกหานอวี้ว่าตอนนั้นฉู่เฉินไม่ได้รับสูตรยาของธอไว้ แถมยังฉีกเป็นชิ้น ๆ ทันทีด้วย หรือว่าฉู่เฉินยังมีความสามารถที่เห็นผ่านตาแล้วไม่ลืมด้วยหานอวี้ตั้งสติแล้วขมวดคิ้วกล่าวว่า “นี่คือสูตรยาที่สืบทอดกันมาของสำนักเราจริง ๆ แต่ท่านปรมาจารย์จะทำร้ายพวกเราได้ยังไง? ร้อยปีที่ผ่านมาทุกคนในสำนักกินกันหมด แต่ไม่มีใครแสดงอาการได้รับพิษเลยสักคน”หานอวี้เลิกเสแสร้งแล้วเช่นกัน เปิดเผยตัวตนว่ามาจากสำนักเดียวกันกับซ่งหนิงซวงตรง ๆเมื่อได้ยินคำพูดนี้ ฉู่เฉินก็แหงนหน้าหัวเราะแล้วพูดว่า “คุณยังเรียกตัวเองว่าศึกษาวิชาแพทย์มาตั้งแต่เด็กอีกเหรอ สูตรยานี้ ผมคิดว่าต่อให้ผมไม่พูด คุณก็น่าจะดูออกว่ามีปัญหาตรงไหนใช่ไหมล่ะ?” หานอวี้เม้มปากส่ายศีรษะกล่าวว่า “เหลวไหลทั้งเพ!” ฉู่เฉินมองหานอวี้อย่างพิจารณา ก่อนจะหยิบสูตรยาขึ้นมาแล้วพูดว่า “เหลวไหลหรือไม่ คุณน่าจะรู
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1101
ว่าไงนะ?!ยา...พิษ?ยังไม่ทันที่หานอวี้จะเอ่ยปาก เฉินเยว่เอ๋อร์ก็หัวเราะหยันกล่าวว่า “คุณเลิกพูดเหลวไหลได้แล้ว ฉันโตมาขนาดนี้ยังไม่เคยได้ยินว่ามียาพิษมาก่อนเลย!”คนแซ่ฉู่พูดเหลวไหลเกินไปแล้วจริง ๆ ไหนจะยาพิษอะไร เห็นได้ชัดว่าดูอาการของซ่งหนิงซวงไม่ออกก็เลยตั้งชื่อโรคขึ้นมามั่ว ๆ เท่านั้นหานอวี้ได้ยินคำกล่าวก็ขมวดคิ้วมุ่นพลางมองฉู่เฉินอย่างพิจารณาแล้วกล่าวว่า “ยาพิษ? ขอโทษด้วยจริง ๆ ฉันศึกษาวิชาแพทย์มาตั้งแต่เด็ก เพิ่งจะเคยได้ยินว่ามียาพิษเป็นครั้งแรก” คำหมายของเธอก็คือเคลือบแคลงใจต่อคำพูดของฉู่เฉินอย่างสุดซึ้งฉู่เฉินหัวเราะเบา ๆ ชี้ไปที่เฉินเยว่เอ๋อร์แล้วเอ่ยปากพูดด้วยเสียงเย็นชาว่า “เธอแค่เป็นกบในกะลา ไม่เคยเห็นโลกมาก่อน ผมเข้าใจได้”จากนั้นก็หันหน้าไปมองหานอวี้แล้วพูดว่า “ในฐานะที่คุณเป็นแพทย์สาธารณสุขของคฤหาสน์ขุนพล ไม่น่าจะไม่มีความรู้ขนาดนี้หรอกใช่ไหม?” ว่าไงนะ?เฉินเยว่เอ๋อร์โกรธจัดทันที แอ่นอกขึ้นมาตะคอกด้วยเสียงเย็นชาว่า “ฉู่เฉิน คุณบังอาจมากไปแล้ว คุณรู้หรือเปล่าว่ากำลังพูดอยู่กับใคร?”ไม่ว่าจะพูดอีกอย่างไร เธอก็เป็นถึงรองขุนพลของซ่งหนิงซวง พูดถึงยศตำแหน่งก็พอ ๆ
You may also like
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี
เสี่ยวฉู่322.6K viewsเมื่อฉันหลุดหลงเข้าไปในนิยายของตัวเอง
จันทร์ส่องแสง1.3K viewsทายาทอันดับหนึ่ง
ปรมาจารย์ยูผู้เล่นควัน90.3K viewsแค้นรักแพทย์อัจฉริยะ
คันธรส สุภาสนันท์139.5K viewsเจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต
สาวน้อยจับปลา237.8K viewsหนิงชิง
橙花4.9K viewsแพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา
บุหรี่สองมวน245.6K viewsตระกูลข้า ใครอย่าแตะ
บัณฑิตติดบ้าน90.2K views
