Share

บทที่ 381

Author: กระจอก
ผ่านไปไม่นาน ในขณะที่กวนเหล่ยกำลังเตรียมตัวถอดเสื้อผ้าและฉู่เฉินกำลังปล่อยหมัดอย่างเต็มที่อยู่นั้น ภายในใจของฉู่เฉินก็รู้สึกสั่นไหวขึ้นมา

ความรู้สึกอันตรายที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนก็พรั่งพรูเข้ามา!

เกิดอะไรขึ้น?

ฉู่เฉินจิตใจร้อนรุ่มไปหมด เมื่อตั้งสติได้เขาก็เห็นหน้ามองไปทางดาดฟ้า

บนดาดฟ้าฝั่งตรงข้าม มีร่างหนึ่งสวมเสื้อคลุมกันฝนสีดำและสวมแว่นตา ค่อยๆ เล็งปืนไรเฟิลไปที่หน้าอกของฉู่เฉิน

“พละกำลังไม่เลวเลยนิ คนส่วนใหญ่ต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมากในตอนกลางคืน แต่ดูเหมือนแกจะไม่แยกระหว่างกลางวันและกลางคืน อย่างไรก็ตาม วันนี้แกไม่มีทางเห็นพระอาทิตย์อย่างแน่นอน”

หลังจากพึมพำอะไรบางอย่าง นิ้วของคนนั้นก็ค่อย ๆ วางบนไกปืน

“ปัง!”

ตามมาด้วยเสียงดังลั่นที่ทำให้หูอื้อ เปลวไฟยิงออกไปและลำกล้องปืน พุ่งตรงไปที่ฉู่เฉิน!

“หมอบลง!”

ฉู่เฉินจับไหล่ของกวนเหล่ย รีบกดร่างของเธอหมอบลง!

ในขณะเดียวกัน ฉู่เฉินก็เอียงตัวเล็กน้อย ประกายไฟพุ่งโดนเส้นผมของฉู่เฉิน และพุ่งโดนแก้วน้ำของกวนเหล่ย

ปัง!

แก้วน้ำแตกออกเป็นเสี่ยงๆ นอกจากนี้ยังมีรูกระสุนบนผนังที่กำลังจะทะลุเข้าไป

“อ๊ะ...”

กวนเหล่ยที่กำลังดื่มด่ำอ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 382

    รูปร่างหน้าตาของนักฆ่าผู้สวยงามคนนี้ค่อนข้างจะคล้ายคลึงกับกุหลาบเพลิงมาก แต่ในดวงตาและคิ้วของเธอกลับมีแรงอาฆาตมากกว่า!อีกทั้งริมฝีปากเล็กๆ นั่นเป็นสีชมพูระเรื่อ มองไปชวนให้คนหลงใหล“คนของสมาคมจันทราโลหิตอีกแล้วเหรอ?”ฉู่เฉินหรี่ตา เดินตรงไปทางนักฆ่าสาวคนนั้น“ตู้ม!”นักฆ่าสาวคนนั้นพยายามดันตัวเองให้ลุกขึ้น แต่เมื่อขยับไปไม่กี่ครั้งก็สำลักพ่นเลือดออกมาเต็มปากเมื่อเห็นว่าฉู่เฉินใกล้เข้ามาทุกที สาวตาเย็นชาของนักฆ่าสาวก็จ้องมองไปที่ฉู่เฉินแล้วพูดขึ้นมาว่า “แกฆ่าฉันซะ!”ฉู่เฉินมองนักฆ่าสาวอย่างพินิจพิเคราะห์แล้วเอ่ยขึ้นมาว่า “เธอต้องตายอยู่แล้ว เพียงแต่ก่อนที่เธอจะตาย ฉันมีสองคำถามที่ต้องการถามเธอ”“อย่างแรกใครส่งเธอมา คำถามที่สองเธอเป็นคนของสมาคมจันทราโลหิตใช่หรือไม่?”นักฆ่าสาวกลอกตาใส่ฉู่เฉิน กล่าวขึ้นมาอย่างผยองว่า “หึ ฉันไม่มีอะไรจะพูด!”“เอ๋? ปากแข็งด้วยเหรอเนี่ย!”ฉู่เฉินพยักหน้าอย่างแรง มองไปที่นักฆ่าสาว “เธอรู้จักกับกุหลาบเพลิงใช่ไหม?”กุหลาบเพลิงงั้นเหรอ?ม่านตาของนักฆ่าสาวหดลงเล็กน้อย นั่นเป็นน้องสาวแท้ๆ ของเธอเองหรือว่า... กุหลาบเพลิงก็ตายในน้ำมือของชายผู้นี้เหม

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 383

    ฉู่เฉินหัวเราะอย่างเย็นชา ใบหน้าครุ่นคิดกล่าวขึ้นมาว่า “ขอเพียงแค่เธอตอบคำถามของฉันตามความจริง ฉันถึงจะทำให้เธอสมหวัง”นักฆ่าสาวร่างกายสั่นเทา ใบหน้าเต็มไปด้วยความอ้อนวอนกอดฉู่เฉินเอาไว้ พยักหน้ารัวๆ “ฉันบอก! ขอร้องล่ะ!”ฉู่เฉินพูดขึ้นมาอย่างเรียบนิ่งว่า “บอกชื่อของเธอ เธอมาจากสมาคมนักฆ่าไหน?”“ฉัน... ชื่อลับของฉันคือนางเงือก เป็นนักฆ่าระดับ เอสเอส ของสมาคมจันทราโลหิต”นักฆ่าสาวหอบหายใจ มองดูฉู่เฉินด้วยใบหน้าแดงก่ำ มือเล็กๆ คู่นั้นฉีกเสื้อผ้าของเธออย่างบ้าคลั่ง และในเวลาไม่นานเธอก็เปลื้องผ้าตัวเองเปลือยเปล่าฉู่เฉินพยักหน้าอย่างพอใจเมื่อฝ่ามือของฉู่เฉินสัมผัสที่ผิวกายของนางเงือก เธอราวกับว่าถูกไฟช็อต ร่างกายของเธอสั่นเทา“คำถามต่อไป ใครจ้างเธอมา?”ฉู่เฉินมองไปที่นางเงือกที่กำลังคุกเข่าต่อหน้าเขาด้วยสายตาเย็นชา และพูดด้วยสีหน้าที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนา“จ้าว... จ้าวคัง”จ้าวคังงั้นเหรอ?ฉู่เฉินได้ยินชื่อนี้ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสงสัยเขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเขาไปทำผิดอะไรต่อคนแซ่จ้าว!ตอนแรกฉู่เฉินคิดว่าเป็นหลิ่วชิงเหอที่ไม่ยอมแพ้ แล้วจ้างคนมาฆ่าเขาอีกแต่นี่เขาคิดไ

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 384

    นางเงือกหันหน้าไปมองฉู่เฉินอย่างรุนแรง ความเฉียบคมในดวงตาของเธอแวบวับไปเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้ชายคนนี้ อย่างน้อยก่อนที่เธอจะมั่นใจว่าตัวเองปลอดภัย เธอจะไม่ทำให้สมดุลตอนนี้สูญเสียเป็นเด็ดขาดเมื่อคิดได้ รอยยิ้มฝืนยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของนางเงือกอีกครั้ง “ฉันยอมค่ะ”ฉู่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย ในมือของเขามีเข็มเงินที่ไม่รู้ว่าไปหยิบมาตอนไหนไม่รอช้าให้นางเงือกได้ตั้งตัว เข็มเงินก็จิ้มลงบนหลังคอของเธอ!ตามมาด้วยความร้อนรุ่มไปทั่วร่างกาย นางเงือกมองฉู่เฉินด้วยความประหลาดใจ “ทำไมต้องฆ่าฉัน?”ฉู่เฉินเหมือนกับคนทึ่มที่มองนางเงือก “ตอนนี้เธอก็ไม่ได้มีชีวิตอยู่เหรอ? ฉันแค่เพิ่มข้อจำกัดร่างกายของเธอ หากเธอคิดจะหักหลังฉัน ข้อจำกัดนี้ก็จะเปิดใช้งานทุกเมื่อ”“ผลลัพธ์ฉันขอไม่เอ่ยถึง เธอก็น่าจะรู้ดี”ซี้ดๆ !นางเงือกสูดหายใจเข้าลึกๆ เดิมทีเธอวางแผนที่จะหนีรอดไปและไม่ยุ่งเกี่ยวกับฉู่เฉินอีกหลังจากเล่นละครตามน้ำไป แต่ที่น่าประหลาดใจคือ ฉู่เฉินไม่คิดจะปล่อยเธอไป!“ในเมื่อตระกูลจ้าวส่งคนมาฆ่าฉัน คนของตระกูลจ้าวเธอจัดการให้ฉันแล้วกัน พรุ่งนี้ตอนเช้าหลังจากพระอาทิตย์ขึ้น ฉันหวังว่าในโลกนี้จะไม่มี

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 385

    ฉู่เฉินเหลือบมองกวนเหล่ย ดวงตาของเขามีความเกลียดชังปรากฏขึ้นมาชั่วครู่เมื่อกี้ที่เขาทำลงไปนั่นก็เป็นเพราะสวี่เจี๋ยไม่ควรลงไม้ลงมือกับผู้หญิง แต่ว่ากวนเหล่ยก็ทำเกินไปไหม?หากไม่เห็นแก่หน้าอกอวบอั๋นนั้น ฉู่เฉินคงบอกให้เธอเก็บข้าวของออกไปนานแล้ว“ปัญหาของเธอ เธอจัดการเองแล้วกัน”พูดจบฉู่เฉินก็จัดการสวมเสื้อผ้าให้เรียบร้อย แล้วเดินออกจากห้องทำงานไป“แกหยุดนะ!”สวี่เจี๋ยลุกขึ้นมาจากพื้น มุ่งหน้าไปทางฉู่เฉินเขาไม่เคยแตะต้องกวนเหล่ยเลย แต่กลับถูกฉู่เฉินมาตัดหน้าไปซะได้ เขาไม่สามารถกลืนความอับอายนี้ลงไปได้จริงๆ!ฉู่เฉินเหลือบสายตาเยือกเย็นมองไปที่สวี่เจี๋ย พูดขึ้นมาอย่างเฉยเมยว่า “จำไว้ให้ดี ยอมเข้าไป ยอมจนทุกท้ายไม่เหลืออะไร! ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่แกสมควรได้รับแล้ว!”พูดจบ เขาก็เดินไปที่ลิฟต์โดยไม่ได้สนใจสวี่เจี๋ยที่ยืนตัวแข็งทื่อ ในขณะที่ฉู่เฉินเดินออกมาจากประตูใหญ่ของบริษัท สายเรียกเข้าจากถานหลิงก็ดังขึ้นมา“คุณฉู่คะ ลูกชายของฉันไข้ขึ้นสูงอีกแล้วค่ะ ทำไมเป็นแบบนี้ได้ล่ะคะ? เขาไม่ได้ดีขึ้นแล้วเหรอคะ?”ปลายสายโทรศัพท์มีเสียงวิตกกังวลของถานหลิงดังขึ้นฉู่เฉินหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 386

    หลิ่วชิงเหอถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงสั่นคลอนซี้ดๆ !เมื่อได้ยินประโยคนี้ ซุนเซี่ยวเหรินก็สูดลมหายใจเย็นเข้าไป!เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น มีความเป็นไปได้เพียงแค่อย่างเดียวนั่นก็คือซุปถอนพิษของเขาไม่ได้ผลเลยแม้แต่น้อย“ประธานหลิ่ว หากเป็นแบบที่คุณพูดนั่นก็แสดงว่าซุปถอนพิษของผมไม่มีผลต่อพิษที่อยู่ในร่างกายของคุณหนูหลิ่ว”ซุนเซี่ยวเหรินเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดต่อว่า “แทนที่จะยืดเยื้อต่อไปอีก ผมว่ารีบไปเชิญคุณฉู่มาจะไม่ดีกว่าเหรอครับ ไม่ว่าระหว่างพวกคุณจะมีความแค้นใดๆ แต่ชีวิตคนสำคัญที่สุดนะครับ” “หากผมคาดเดาไม่ผิด คุณหนูหลิ่วอาจจะมีชีวิตไม่พ้นคืนนี้แล้ว”อะไรนะ?!เมื่อได้ยินคำพูดของซุนเซี่ยวเหริน ร่างกายของหลิ่วชิงเหอแข็งทื่อ โทรศัพท์ร่วงหล่นลงบนพื้นทันทีตึก!หลิ่วชิงเหอล้มลงบนเตียงอย่างแรง หันหน้าไปมองหลิ่วหรูเยียนที่หายใจรวยริน เธอกัดฟันก้มตัวลงไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา จับโทรศัพท์ในมืออย่างแน่นเธอไม่ยอมหรอกนะ!เธอไม่ยอมที่ถูกไอ้สัตว์เดรัจฉานฉู่เฉินนั่นควบคุมได้ทุกเมื่อหรอก“คุณผู้หญิงคะ โทรหาคุณฉู่ดีไหมคะ คุณคงไม่ปล่อยให้คุณหนูเป็นแบบนี้...”ป้าอู๋อดไม่ได้ที่จะพูดเกลี้ยกล่อมเธอ

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 387

    “แกว่าอะไรนะ?!”หลิ่วชิงเหอได้ยินเงื่อนไขนี้ของฉู่เฉิน เธอก็บ้าคลั่งทันทีลูกสาวของเธอยังบริสุทธิ์อยู่เลย เธอจะปล่อยให้สัตว์เดรัจฉานแบบฉู่เฉินทำลายหลิ่วหรูเยียนได้อย่างไรอีกอย่างเธอก็ถูกฉู่เฉินย่ำยีมานับทั้งไม่ถ้วน ถ้าแม้แต่หลิ่วหรูเยียนก็...เหตุการณ์สองแม่ลูกใช้ผู้ชายร่วมกัน หลิ่วชิงเหอแทบไม่อยากจะคิดเลย!“ฉันบอกว่านอกจากเธอจะให้ฉันมีอะไรกับหลิ่วหรูเยียน ไม่อย่างนั้นเธอก็รอจัดงานศพได้เลย”น้ำเสียงของฉู่เฉินเย็นเฉียบ ไม่มีความเห็นใจแม้แต่น้อย!ถึงอย่างนั้น มันก็เป็นเพียงการเก็บดอกเบี้ยจากพวกเธอสองแม่ลูกเท่านั้น เมื่อเทียบกับความทรมานทางร่างกายและจิตใจสามปีที่หลิ่วชิงเหอสองลูกแม่ลูกกระทำกับฉู่เฉิน นี่มันนับประสาอะไรได้?“ฉู่เฉิน แกยังมีความเป็นคนอยู่ไหม!”หลิ่วชิงเหอแทบจะกัดฟันแตกแล้ว เธอกำหมัดสีชมพูไว้แน่น ตะโกนด้วยความโมโหว่า “ในชีวิตนี้แกอย่างคิดว่าจะได้แตะต้องแม้แต่เส้นผมของลูกสาวฉัน!”“ตู๊ด!”เสียงที่ตอบกลับหลิ่วชิงเหอมาเป็นเพียงแค่วางสายจากฉู่เฉินเท่านั้นหลิ่วชิงเหอได้ยินเสียงไม่ว่างจากปลายสาย เธอก็ตกอยู่ในความสิ้นหวังไม่ว่าจะอย่างไรเธอก็ไม่สามารถพูดเกลี้ยกล่อมตัว

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 388

    ในโถงทางเดิน ฉินอวี่ซานที่เพิ่งเดินมาได้ครึ่งทางก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ เสียงนี้ช่างไพเราะเหลือเกิน แต่ทำไมมันถึงฟังดูคุ้นหูนักนะวินาทีต่อมา ในหัวของเธอก็ปรากฏใบหน้าที่เธอไม่สามารถยอมรับได้ขึ้นมา——ถานหลิงแม่คู่หมั้นของเธอ?!เมื่อคิดได้อย่างนั้น ฉินอวี่ซานก็รีบเพิ่มความเร็วของฝีเท้า ในขณะที่เธอกำลังผลักประตูห้องผู้ป่วยนั้น ภาพที่เธอเห็นก็ทำให้เธอแทบจะเกือบลืมหายใจ!“ทำไม... ทำไมเป็นอย่างนี้?”ฉินอวี่ซานตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งผู้หญิงที่กำลังปิดปากและต่อต้านอย่างสุดกำลังไม่ใช่ถานหลิงเหรอ?เธอจะใจกล้าบ้าบิ่นไปแล้วนะ ที่นี่โรงพยาบาลเชียวนะอีกทั้งจางปินก็อยู่ห่างออกไปห้องผู้ป่วยอีกห้องที่ห่างเพียงแค่ไม่กี่ก้าว เธอกล้าทำได้อย่างไรเมื่อดวงตาของเธอค่อยๆ เคลื่อนไปทางฉู่เฉิน เธอก็ตกใจมากยิ่งขึ้นคนนี้ไม่ใช่คนที่มารักษาจางไห่หยางเหรอ?ฉินอวี่ซานที่ตกใจอยู่ก็รีบถอยออกมาจากห้องผู้ป่วย ค่อยๆ ปิดประตู เธอที่ได้ยินเสียงเอี๊ยดอ๊าดที่ยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ หัวใจของเธอเกือบจะทะลักออกมาจากคอหอยแล้ว“คนที่แอบฟังอยู่ข้างหน้าประตูน่าจะเป็นลูกสะใภ้ในอนาคตของเธอใช่ไหม?”ฉู่เฉินพ่นลมหายใจร้อนออกมา พร้อมเ

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 389

    ฉู่เฉินหัวเราะออกมาเบาๆ “ขอโทษด้วย พอดีฉันเปลี่ยนใจแล้ว”“อะไรนะ?!”หลิ่วชิงเหอรู้สึกเหมือนมีสัตว์ร้ายอยู่ในร่างกายของเธอ และพลังของมันก็พร้อมจะปะทุออกมาแล้ว!“ฉันต้องการปากของเธอ และส่วนล่างนั่นของหลิ่วหรูเยียนเพื่อทำให้ฉันพอใจ”ฉู่เฉินพูดขึ้นมาอย่างเรียบนิ่ง“ฉู่เฉิน แกจะเอาเปรียบคนอื่นเกินไปแล้วนะ!”หลิ่วชิงเหอโกรธจนริมฝีปากเธอคล้ำไปหมด!ฉู่เฉินไอ้สารเลวนี่ หลับนอนกับสองแม่ลูกคงมีแต่มันนั่นแหละที่คิดออกมาได้ฉู่เฉินก้มหน้ามองนาฬิกาข้อมือ แล้วเอ่ยปากว่า “ตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่ม ตอนนี้เธอมีเวลาให้พิจารณาอย่างมากก็สี่ชั่วโมง”พูดจบเขาก็ตัดสายไปครั้งนี้หลิ่วชิงเหอระเบิดแล้วจริงๆ เธอขว้างแก้วชาในบ้านแตกจนเหลือเพียงแค่ใบเดียวเมื่อเห็นเหตุการณ์เป็นแบบนี้ ป้าอู๋ก็รีบเข้ามาเกลี้ยกล่อมว่า “คุณผู้หญิง ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาโมโหนะคะ คุณหนูจะตายอยู่แล้วนะคะ”“ไม่ว่าฉู่เฉินจะแสดงเงื่อนไขอะไรก็ต้องตอบรับนะคะ รอให้เขาช่วยคุณหนูได้แล้ว เราค่อยคิดบัญชีกับเขาก็ยังไม่สายค่ะ”เมื่อได้ยินดังนั้น หลิ่วชิงเหอก็ยิ่งโมโห ชี้ไปที่ป้าอู๋แล้วตะคอกว่า “แกรู้ไหมว่าไอ้สัตว์เดรัจฉานนั่นต้องการอะไร?”

Latest chapter

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1054

    แม้แต่ฉู่เฉินเองก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เมืองเล็กๆ ในโลกแห่งการหยั่งรู้ใหญ่โตขนาดนี้เลยเหรอ?งั้นจะยังเดินเที่ยวทำไม มันเดินให้ทั่วไม่ได้อยู่แล้ว“หัวหน้าจ้าว ศูนย์กระจายวัตถุดิบยาของเมืองชิงหลงอยู่ที่ไหนครับ พาผมไปดูหน่อย”ฉู่เฉินกล่าวเสียงเรียบแม้จะค้นหาในคลังวัตถุดิบยาของสำนักชิงอวิ๋นและคลังยาของวังเทียนเจี้ยนแล้ว ฉู่เฉินก็ยังคงไม่พบหญ้าเทียนเซียง สถานการณ์ของอวี้ลู่เริ่มไม่มั่นคงขึ้นเรื่อยๆ แล้ว จำเป็นต้องหาวิธีโดยเร็วที่สุดและเอาหญ้าเทียนเซียงอีกสองต้นมาให้ได้“ไม่ทราบว่าคุณฉู่ต้องการซื้อวัตถุดิบยาอะไรครับ ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากจะมอบมันให้กับคุณฉู่ครับ”จ้าวเต๋อฉวนกล่าวด้วยสีหน้าประจบสอพลอตราบใดที่ฉู่เฉินพอใจ บางทีอาจจะไล่เขาออกไปได้เร็วขึ้น“หญ้าเทียนเซียง”ฉู่เฉินกล่าวเสียงเรียบออกมาสามคำ ทั้งจ้าวเต๋อฉวนและหลินเจิ้งไท่ต่างก็ชะงักไป แต่ในวินาทีต่อมา สีหน้าของทั้งสองก็กลับมาเป็นปกติในทันที“คุณฉู่ครับ วัตถุดิบยาแบบนี้ ในเมืองชิงหลงเราก็ไม่มีเช่นกัน ถ้าไม่เชื่อ คุณสามารถตามผมไปที่ตรวจสอบที่ถนนขายวัตถุดิบยาด้วยตนเองได้เลยครับ!”เมื่อฉู่เฉินได้ยินก็หรี่ตาลง สายตาพิจารณาของ

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1053

    “กลับเหรอ? ไม่ต้องรีบ ผมกำลังอยากไปเดินเล่นในเมืองพอดี”ฉู่เฉินเอามือข้างหนึ่งไพล่หลังและชี้ไปที่เมืองชิงหลงซึ่งอยู่ไม่ไกลอะไรนะ?หยาดเหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นที่ขมับของจ้าวเต๋อฉวนทันที มองไปทางฉู่เฉินแล้วกล่าวว่า “คุณฉู่ครับ เมืองชิงหลงทรุดโทรมมาก เกรงว่ามันจะไม่เข้าตาของคุณฉู่หรอกครับ”ฉู่เฉินแค่นเสียงเย็น มองสำรวจจ้าวเต๋อฉวนและกล่าวว่า “นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่สำนักชิงอวิ๋นของคุณเป็นฝ่ายยั่วยุผม คุณคิดว่าผมฉู่เฉินเป็นคนยังไง? ที่พวกคุณเรียกมาก็มา ไล่ไปก็ไปงั้นเหรอ?”หลังจากที่กล่าวคำนี้ออกมา แม้แต่จ้าวเต๋อฉวนก็ยังยืนตะลึงอยู่กับที่“ฉู่เฉิน แกอย่ารังแกคนอื่นมากเกินไปนัก”หลินฮ่าวกัดฟันจ้องฉู่เฉินด้วยความโกรธฉู่เฉินคนนี้ไม่ใช่แค่คำว่าเกินไปสองคำจะมาอธิบายได้แล้ว แทบจะไม่เห็นใครอยู่ในสายตาเลยในเมืองชิงหลง ไม่ต้องพูดถึงการตบคนตระกูลหลินของพวกเขา และยังข่มขู่ครั้งแล้วครั้งเล่า นี่มันอวดดีเกินไปแล้วในขณะนี้ จู่ๆ จ้าวเต๋อฉวนก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวหลายสายกำลังสอดส่องมาทางนี้ ในใจพลันหนักอึ้ง ก่อนจะยกเท้าเตะหลินฮ่าวลงไปกองกับพื้น“นี่แกมีสิทธิ์อะไรมาพูด?”ตอนนี้ใน

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1052

    สิ้นเสียงของฉู่เฉิน ก็ตบใบหน้าอีกด้านของหลินฮ่าว ตบซ้ำไปสองครั้งเสียงดังสนั่น“ไอ้คนแซ่ฉู่!”หลินฮ่าวโกรธจัดจนแทบคลั่ง!เห็นชัดว่าเขาพาคนมาดักฆ่าฉู่เฉิน แต่ผลลัพธ์ล่ะ?ฉู่เฉินไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย แต่เขากลับโดนตบหน้าไปหกเจ็ดครั้งติดต่อกันจนแก้มบวมเป่งแล้วเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?“ฉู่เฉิน ฉันแนะนำให้แกทำแต่พอดี ไม่งั้น...”เมื่อหลินเจิ้งไท่กล่าวไปได้เพียงครึ่งประโยค ฉู่เฉินก็หันขวับมามองหลินเจิ้งไท่และกล่าวแทรกด้วยรอยยิ้มเยาะ “ถ้าคุณไม่พูด ผมคงเกือบลืมคุณไปแล้ว”“เมื่อกี้คุณเพิ่งพูดว่าอะไรนะ? ฆ่าผม?”เพียะ เพียะ!ตบที่รวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาดลงบนใบหน้าชราของหลินเจิ้งไท่อย่างจังเสียงตบดังสนั่นสองครั้งติดต่อกัน หลินเจิ้งไท่ตกตะลึง และทุกคนในตระกูลหลินต่างก็ตกตะลึงเช่นกันหลินเจิ้งไท่ลูบใบหน้าชราที่ถูกตบจนแดงก่ำด้วยความไม่เชื่อ ราวกับตกอยู่ในภวังค์ไปชั่วขณะเขาเป็นใคร?เขาอยู่ไหน?นี่คือในเมืองชิงหลง และตระกูลหลินก็เป็นหนึ่งในสามตระกูลใหญ่ของเมืองชิงหลง ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเป็นผู้นำตระกูลหลินไม่ต้องพูดถึงการโดนตบเลย ปกติแล้วใครจะกล้าแม้แต่มาขึ้นเสียงกับเขา?แล้ววันนี้

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1051

    เมื่อเห็นว่าคนในตระกูลหลินกำลังจะลงมือกับฉู่เฉินจริงๆ จ้าวเต๋อฉวนก็แทบจะกระอักเลือดออกมาสมองของกลุ่มคนนี้ช่างไม่เหมือนใครจริงๆ ฆ่าฉู่เฉิน นี่พวกเขาต้องการจะทำลายสำนักชิงอวิ๋นงั้นเหรอ?“พวกคุณตระกูลหลินอยากให้สำนักชิงอวิ๋นของผมจะถูกล้างบางมากนักใช่ไหม?”ครั้งนี้จ้าวเต๋อฉวนโกรธจัด คนอื่นมองสถานการณ์ไม่ออก เขายังพอเข้าใจได้ แต่หลินเจิ้งไท่อายุมากแล้ว ยังจะไร้เดียงสาเหมือนเด็กอีกงั้นเหรอ?เมื่อหลินเจิ้งไท่ได้ยินคำพูดนี้ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย มองไปที่จ้าวเต๋อฉวนแล้วกล่าวว่า “หัวหน้าจ้าว คุณพูดแบบนี้ได้ยังไงครับ?”ในสายตาของเขา การฆ่าฉู่เฉินจะเป็นยังไง?อย่างไรก็ตาม ว่านโซ่วเซียนเวิงและคนอื่นๆ ต้องการหยกโลหิตกิเลน และไม่เคยบอกว่าจะปกป้อง ฉู่เฉินถ้าพวกเขาไม่แตะหยกโลหิตกิเลนเรื่องก็จบไม่ใช่เหรอ?“พูดแบบนี้ได้ยังไงน่ะเหรอ? ตราบใดที่เกิดเรื่องไม่คาดฝันกับคุณฉู่ในเมืองชิงหลง ในไม่ช้าทางสำนักว่านเซียนก็จะได้รับข่าว เมื่อถึงเวลานั้นคนที่จะมาก็ไม่ใช่แค่สำนักว่านเซียนแล้ว”“สำนักเสวียนปิง รวมถึงบรรดาสำนักใหญ่ที่โด่งดังพอๆ กับสำนักว่านเซียนต่างจะส่งคนมาที่นี่ ผมขอถามคุณว่าเมื่อถึงเวลานั้นใครจะส

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1050

    สิ้นเสียง คนในตระกูลหลินต่างก้าวเท้าไปข้างหน้าและล้อมจ้าวเต๋อฉวนไว้ดูเหมือนว่าถ้าพูดไม่ถูกใจก็จะลงมือทันทีจ้าวเต๋อฉวนโกรธจนหัวเราะกับคนตระกูลหลิน มองสำรวจหลินเจิ้งไท่และกล่าวอย่างเย็นชา “ให้คำอธิบายกับคุณน่ะเหรอ? ผมจะอธิบายอะไรให้คุณล่ะ”หลินเจิ้งไท่สีหน้ามืดมน กัดฟันกล่าวว่า “พวกเราดักฆ่าฉู่เฉินที่นี่แล้วผิดอะไร? เจ้าสำนักก็เคยกล่าวไว้ ถ้าได้หยกโลหิตกิเลนมาก็เป็นประโยชน์ต่อสำนักชิงอวิ๋นของเราอย่างยิ่ง หัวหน้าจ้าวไม่รู้เหรอครับ?”“หึ ดักฆ่าฉู่เฉิน?”จ้าวเต๋อฉวนกัดฟันกรอดจนฟันแทบแตก มองหลินเจิ้งไท่อย่างเย็นชาและกล่าวว่า “พวกคุณคิดว่ามีแค่พวกคุณที่ได้รับข่าวว่าฉู่เฉินนำหยกโลหิตกิเลนเข้าสู่โลกแห่งการหยั่งรู้งั้นเหรอ?”“จนถึงตอนนี้ ฉู่เฉินยังคงปลอดภัยดี พวกคุณไม่คิดบ้างเหรอว่าทำไม?”หมายความว่ายังไง?เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลินเจิ้งไท่ก็มองไปที่จ้าวเต๋อฉวนด้วยความไม่เข้าใจ“ไม่แปลกใจเลยที่เจ้าสำนักดูถูกพวกคุณตระกูลหลิน พวกคุณสร้างปัญหาให้เจ้าสำนักเก่งจริงๆ”ตอนนี้จ้าวเต๋อฉวนโกรธจนอยากจะด่าคน ไม่เคยเจอใครโง่งมขนาดนี้มาก่อน“หัวหน้าจ้าว หวังว่าคุณจะอธิบายให้ชัดเจนครับ”หลินเจิ้งไท่

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1049

    ในขณะนี้ หลิงเสวี่ยก็รู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อยเช่นกันเพราะไม่ใช่แค่หลินเจิ้งไท่เท่านั้น รวมถึงยอดฝีมือของตระกูลหลินทั้งสามที่อยู่เบื้องหลังเขาต่างก็ก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าวแม้ว่าตอนนี้หลิงเสวี่ยจะอยู่ระดับสร้างรากฐานขั้นแปด แต่ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินเจิ้งไท่อย่างแน่นอนยิ่งกว่านั้น เหล่าคนที่อยู่เบื้องหลังหลินเจิ้งไท่ก็ล้วนมีพลังระดับสร้างรากฐานขั้นสูงสุด ถ้าลงมือขึ้นมาจริงๆ เธอและฉู่เฉินก็ไม่มีโอกาสชนะเลยแม้แต่น้อย“ฉู่เฉิน ฉันบอกคุณนานแล้วว่าอย่าอยู่ในโลกแห่งการหยั่งรู้นานเกินไป คุณก็ไม่ฟัง”หลิงเสวี่ยกระซิบตำหนิฉู่เฉินไปพลาง มองไปรอบๆ อย่างกระวนกระวายไปพลางเมื่อเห็นว่าหลิงเสวี่ยเริ่มลนลานแล้ว หลินฮ่าวที่กำลังเอามือกุมหน้าก็ปาดเลือดที่มุมปากออก ก้าวไปข้างหน้าและมองสำรวจฉู่เฉินด้วยความดูถูกพลางกล่าวว่า “ไอ้คนแซ่ฉู่ ตอนนี้รู้แล้วหรือยังล่ะ?”ขณะกล่าว ก็กวาดตามองไปยังเหล่ายอดฝีมือของตระกูลหลินและกล่าวอย่างเย็นชา “ตอนนี้ จงส่งหยกโลหิตกิเลนมาซะ และทิ้งผู้หญิงข้างๆ แกไว้ ไม่งั้น ตาย!”ทันทีที่คำว่าตายหลุดออกมา คนในตระกูลหลินแทบจะก้าวเท้าไปข้างหน้าพร้อมกันแรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัว

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1048

    ในขณะที่คนในตระกูลหลินกำลังหัวเราะเยาะอยู่ในใจ ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ คนแซ่ฉู่คนนี้ช่างมีดวงผู้หญิงของผู้หญิงจริงๆ“ผมเอง มีอะไรเหรอครับ?”ฉู่เฉินเหลือบมองหลินฮ่าวและคนอื่นๆ แล้วพยักหน้าเล็กน้อย“เหอะๆ มีอะไรงั้นเหรอ?”หลินฮ่าวหัวเราะอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ฉู่เฉิน แกคงไม่รู้ตัวว่าใกล้ถึงวาระสุดท้ายของแกแล้วสินะ?”ฉู่เฉินขมวดคิ้ว มองสำรวจหลินฮ่าวและคนอื่นๆ พร้อมกับสงสัยว่า “ใกล้ถึงวาระสุดท้าย? ดูเหมือนว่าเราจะไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันนะครับ?”ขณะกล่าว ฉู่เฉินและหลิงเสวี่ยต่างก็มองไปที่สมาชิกตระกูลหลินด้วยความระแวดระวังแม้ว่าคนเหล่านี้จะอยู่ในระดับสร้างรากฐานขั้นหกเท่านั้น แต่ฉู่เฉินกลับรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ายอดฝีมือจำนวนมากกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้เมื่อหลินฮ่าวได้ยินเช่นนี้ ก็แค่นเสียงเย็นและกล่าวว่า “คนแซ่ฉู่ แกจะแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องไปทำไม เจ้าสำนักให้เวลาแกสามวันเพื่อไปรับโทษตายที่สำนักชิงอวิ๋น แกคิดว่าแกซ่อนตัวอยู่ในโลกแห่งการหยั่งรู้แล้วจะไม่มีใครหาแกเจองั้นเหรอ?”“ฉันแนะนำให้แกส่งหยกโลหิตกิเลนมาจะดีที่สุด แล้วทิ้งผู้หญิงข้างๆ แกไว้ ไม่งั้นฉันจะฆ่าแกให้ตายอย่างไม่เหลือซาก

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1047

    ในความเป็นจริงทั้งเมืองชิงหลง แทบจะอยู่ภายใต้อิทธิพลของสำนักชิงอวิ๋นตระกูลจ้าวและตระกูลสวี่ก็ล้วนเป็นศิษย์ของสำนักชิงอวิ๋นเช่นกันถ้าตระกูลหลินเป็นฝ่ายเริ่มเสนอการสังหารฉู่เฉินพื่อแย่งชิงสมบัติ จากนั้นนำหยกโลหิตกิเลนไปมอบให้กับธรรมมาจารย์สำนักชิงอวิ๋น ดูเหมือนว่าตระกูลหลินของพวกเขาก็คงจะได้ความดีความชอบเป็นอันดับแรกสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือจ้าวเต๋อฉวนเป็นทายาทรุ่นที่สองของตระกูลจ้าวและยังเป็นเจ้าสำนักชิงอวิ๋นอีกด้วยถ้าใจร้อนอยากได้ความดีความชอบโดยปกปิดตระกูลจ้าว ทันทีที่เป็นศัตรูกับตระกูลจ้าว ก็ยากที่จะรับประกันได้ว่าในอนาคตจะไม่ถูกจ้าวเต๋อฉวนกีดกันดังนั้น ข้อเสนอของหลินฮ่าวจึงได้รับการเห็นชอบอย่างเป็นเอกฉันท์จากบรรดาผู้เฒ่าตระกูลหลินอย่างรวดเร็วในไม่ช้า ตระกูลหลินก็เริ่มดำเนินการ โดยส่งยอดฝีมือจำนวนมากติดตามหลินฮ่าวไปดักรอฉู่เฉินนอกเมืองชิงหลงอีกด้านหนึ่ง ยังได้ส่งลูกหลานตระกูลหลินไปจำนวนไม่น้อยไปแจ้งตระกูลจ้าวและตระกูลสวี่แค่ยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานขั้นที่หกของตระกูลหลิน ก็มีมากถึงสิบกว่าคนแล้วเมื่อรวมกับตระกูลจ้าวและตระกูลสวี่ ภายใต้การร่วมมือของสามตระกูล ไม่ต้องพูดถึง

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1046

    แม้ว่าจะไม่มีตึกสูง แต่ที่นี่ก็มีสินค้าอุปโภคบริโภคสมัยใหม่บางชนิดจำหน่ายด้วยเหมือนกันหลังจากฟังคำแนะนำของหลิงเสวี่ย ฉู่เฉินก็พยักหน้าและกล่าวว่า “ได้ งั้นไปที่เมืองชิงหลงกันก่อน”อันที่จริง ในด้านหนึ่งฉู่เฉินต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับโลกแห่งการหยั่งรู้ และในอีกด้านหนึ่งก็ต้องการค้นหาวัตถุดิบยาในเมืองชิงหลงด้วยอย่างไรก็ตาม ตอนนี้เจ้าทึ่มก็ถึงคอขวดแล้ว และจำเป็นต้องคิดหาวิธีที่จะเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นผีดิบเหินฟ้าโดยเร็วที่สุดไม่อย่างนั้น ฉู่เฉินก็คงจะขาดคู่ซ้อมที่แข็งแกร่งไปคนหนึ่งไม่ใช่เหรอ“คุณจะไปเมืองชิงหลงจริงๆ เหรอ? คุณควรรู้ไว้ว่าตอนนี้คุณในโลกแห่งการหยั่งรู้ก็เหมือนกับเป็นสมบัติที่มีชีวิต ไม่รู้ว่ามีคนจำนวนเท่าไหร่ที่กำลังเล็งคุณอยู่”หลิงเสวี่ยกล่าวพลางขมวดคิ้วแน่นไม่ใช่ว่าเธอเป็นห่วงฉู่เฉินมากขนาดนั้น แต่ถ้าฉู่เฉินตกอยู่ในอันตราย เธอก็จะพลอยเดือดร้อนไปด้วย“เมื่อวานเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนั้น ยังมีใครกล้าคิดร้ายกับผมอีกงั้นเหรอ?”ฉู่เฉินถามด้วยความสงสัยชิ!หลิงเสวี่ยกลอกตามองฉู่เฉินและกล่าวด้วยสีหน้าจนใจ “คุณคิดว่าเหตุการณ์เมื่อวานนี้จะสร้างความฮือฮาได้มากขนาดไหน แม้ว่า

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status