Share

บทที่ 903

Author: กระจอก
เซียวเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าเหยเกเช่นกัน “ปู่ พ่อ พวกเราจำเป็นต้องไปประจบฉู่เฉินด้วยหรือ?”

“ตระกูลเซียวของพวกเรา ต่อให้ออกจากหอการค้าตะวันออกใหญ่ไปก็ไม่ถึงขั้นที่สิ้นไร้ไม้ตอกนี่?”

เซียวจี้เซียนถอนหายใจหนักใจตอบ “เฮ้อ พวกลูกยังเด็กเกินไป ตระกูลเซียวมาถึงทุกวันนี้ได้ด้วยอะไร?”

“อย่าคิดว่าตอนนี้พวกลูกคนหนึ่งอยู่แก๊งมังกร ส่วนอีกคนอยู่ในกองทัพทหารหน้าที่การงานรุ่งโรจน์ แต่ทันทีที่ไม่มีสิ่งเหล่านี้ หรือถูกกีดกันจากตระกูลใหญ่ตระกูลอื่น ๆ พวกลูกไม่เพียงไม่ก้าวหน้าขึ้น แม้แต่กิจการของตระกูลเซียวยังจะถูกคนอื่นกลืนกินจนหมดแน่”

“เมื่อถึงตอนนั้นค่อยไปประจบเอาใจ ทุกอย่างก็สายไปเสียแล้ว”

ได้ยินคำว่าประจบเอาใจแล้ว ความโมโหที่สะสมมานานของเซียวเสวี่ยอิ๋งก็พุ่งปรี๊ด

อาศัยอะไรสั่งให้เธอไปประจบเอาใจฉู่เฉิน?!

“ถึงยังไงหนูก็ไม่สน ใครอยากไปประจบฉู่เฉิน มันก็ไม่เกี่ยวกับหนู แต่อย่าคิดจะให้หนูไปเยือนถึงประตูบ้านเขาเลย”

เซียวเสวี่ยอิ๋งหน้าแดงก่ำและกล่าวอย่างไม่ยินยอม

“พี่ พี่จะพูดแบบนี้ก็ไม่ถูกนะ เราแค่คลี่คลายบุญคุณความแค้น ไม่ใช่ไปประจบหรือเอาใจ”

เซียวจี้หงรีบลุกขึ้นมาทำเรื่องให้จบ

แต่ห้องโถงยังคงมีบ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1152

    เมื่อนึกถึงน้ำเต้าหู้บนขาของหลี่ซินหลาน อู๋อิงเทียนโกรธจัดจนแทบระเบิด!ไอ้นี่แม่งสุดจะทนแล้วจริงๆ !หลี่ซินหลานเป็นพี่สะใภ้ของเขาก็จริง แต่ถึงยังไง เขาก็เป็นคนของตระกูลอู๋ อย่างที่ว่ากันว่าผลประโยชน์ไม่ตกอยู่กับคนนอก ยังไงซะหลี่ซินหลานก็ว่างอยู่ดี จะเล่นสนุกสักหน่อยก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรแต่ถ้าผู้หญิงของตัวเองถูกคนนอกมาเล่นด้วย นั่นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งแล้ว!“คุณทำฉันเจ็บนะ!”หลี่ซินหลานสะบัดมือใหญ่ของอู๋อิงเทียนที่จับแขนเธอออก เม้มปากเล็กแล้วกล่าวอย่างขุ่นเคือง “ฉันมีอะไรกับฉู่เฉินแล้วยังไง!”“คุณรู้ไหมว่าฉันกำลังเสี่ยงจะถูกไล่ออกจากตระกูลอู๋ก็เพื่อช่วยคุณนะ!”อะไรนะ?เมื่ออู๋อิงเทียนได้ยินเช่นนี้ก็โกรธจนแทบบ้า!หลี่ซินหลานนางแพศยาคนนี้เกินไปแล้ว ลักลอบเป็นชู้แล้วยังจะพูดหน้าด้าน ๆ แบบนี้?“นางแพศยาตัวเหม็นอย่างคุณกล้าพูดออกมาได้ยังไง คุณ... คุณทำเรื่องพรรค์นั้นกับผู้ชายป่าเถื่อนในบ้าน แล้วยังหน้าด้านบอกว่ากำลังช่วยผมอยู่อีก?!”ในขณะอู๋อิงเทียนกล่าว ก็เงื้อฝ่ามือตบไปที่หน้าของหลี่ซินหลานบอกตามตรง อู๋อิงเทียนหลงใหลหลี่ซินหลานจนโงหัวไม่ขึ้น ตั้งแต่วันนั้นที่หลี่ซินหลานเพิ่งแต่ง

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1151

    ซ่งหนิงซวงได้ยินคำพูดนี้จึงกล่าวด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย “ศิษย์พี่ คุณหมายความว่า... พวกเขาจะใช้โอกาสนี้ในการลอบฆ่าฉู่เฉินงั้นเหรอ? เป็นไปได้ยังไง วันนั้นลู่ชิงเฟิงไม่ได้พูดไว้ว่า...”หานอวี้แค่นเสียงเบาและกล่าวว่า “ลู่ชิงเฟิงเคยพูดอย่างนั้นจริง แต่ลู่ชิงเฟิงไม่ได้พูดว่าจะปกป้องฉู่เฉินให้ปลอดภัยนะ ครั้งนี้หลายสำนักใหญ่ร่วมมือกันเพื่อฆ่าฉู่เฉิน ไม่ใช่เพื่อแย่งชิงหยกโลหิตกิเลน!”“แม้แต่ลู่ชิงเฟิงก็หาเหตุผลในการทำลายสำนักอื่นไม่ได้ใช่ไหม?”เมื่อซ่งหนิงซวงได้ยินสิ่งนี้ก็ตัวแข็งทื่อ ถ้าฉู่เฉินตาย แล้วพิษที่ตกค้างในร่างกายของเธอจะทำยังไง?ในเวลานี้ หานอวี้สังเกตเห็นขวดยาขนาดเล็กที่ซ่งหนิงซวงวางไว้บนหัวเตียง ด้วยความอยากรู้อยากเห็นจึงหยิบมันขึ้นมา ก่อนเปิดฝาออกแล้วดม“หืม? นี่อะไรน่ะ?”หานอวี้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์เป็นอย่างดี แม้เพียงดมกลิ่นเล็กน้อย ก็สามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมของยาโลหิตวิญญาณที่แทรกซึมเข้าสู่ปอด และแม้แต่หานอวี้เองก็ยังรู้สึกสบายตัวขึ้นไม่น้อยเห็นได้ชัดว่ายาลูกกลอนในขวดยานี้มีประสิทธิภาพมากกว่ายาโลหิตวิญญาณที่สืบทอดกันมาในสำนักของพวกเธอนับร้อยเท่า สิ่งสำคัญที่สุดคือย

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1150

    ซ่งหนิงซวงได้ยินเสียงของหานอวี้ สมองพลันแจ่มใสขึ้นมา รีบคว้าชุดนอนขึ้นมาสวมบนตัว แล้วอธิบายโดยที่ดวงหน้าเล็กแดงก่ำว่า “คือว่า...มะ...เมื่อกี้ฉันแค่ลองปรับลมหายใจหน่อยน่ะ” ซ่งหนิงซวงพูดพลางเก็บกวาดสภาพยุ่งเหยิงบนเตียงให้เรียบร้อยอย่างคล่องแคล่วฉับไวหานอวี้ขมวดคิ้วเล็กน้อยจ้องมองซ่งหนิงซวงอยู่พักใหญ่ แล้วค่อยเอ่ยถามอย่างครุ่นคิดว่า “น้องเจ็ด ฉู่เฉินคงไม่ได้แวะมาหรอกใช่ไหม?”ต่อให้ไม่เคยกินเนื้อหมู แต่เธอก็เคยเห็นหมูวิ่งนะ!อีกอย่าง การปรับลมหายใจจำเป็นถอดจนหมดตัวเลยหรือไง?นอกจากนี้ผ้าปูที่นอนยังเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ ไม่ต้องถามก็รู้ว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นแล้วละมั้ง?“นี่...”ซ่งหนิงซวงโดนหานอวี้ถามจนดวงหน้าสวยแดงก่ำ เม้มปากแน่นแล้วเอ่ยว่า “เมื่อกี้...เมื่อกี้ฉู่เฉินแวะมาจริง ๆ แต่ว่า ไม่ได้เป็นแบบที่ศิษย์พี่คิดนะ ฉะ...ฉันแค่ปรึกษากับเขาเรื่องการประลองใหญ่ในกองทัพเท่านั้น หลังจากนั้น....หลังจากนั้นเขาก็ไปแล้ว” หานอวี้หรี่ตา ชี้ไปที่น้ำเต้าหู้หลายหยดบนต้นขาของซ่งหนิงซวงแล้วพูดว่า “เขาทิ้งเจ้านี่ไว้แล้วก็ไปเหรอ?”อ๊า!ซ่งหนิงซวงถึงค่อยสังเกตเห็นว่าบนขาและก้นของเธอยังเหลือร่องรอย

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1149

    “ต่อให้วัดกันที่คนหนุนหลัง คนหนุนหลังของพวกเราก็ไม่มีขุมกำลังอิทธิพลอะไรให้พึ่งพาได้เลยไม่ใช่เหรอ?”ซ่งหนิงซวงทำหน้าเคร่งเครียดเต็มที่ กล่าวพลางมองฉู่เฉินอย่างพิจารณาถึงแม้ครั้งก่อนฉู่เฉินสามารถรอดออกจากภูเขาคุนหลุนได้อย่างปลอดภัย แต่นั่นไม่ใช่เพราะคนหนุนหลังฉู่เฉินยิ่งใหญ่มากแค่ไหน แต่เป็นเพราะหยกโลหิตกิเลนช่วยชีวิตฉู่เฉินไว้ละครแบบเดียวกันไม่มีทางได้เล่นสองครั้ง!ยิ่งไปกว่านั้น ครั้งนี้เป็นการประลองของฝ่ายยุทธการทหาร ลู่ชิงเฟิงไม่มีทางออกตัวสนับสนุนฉู่เฉินเพราะเรื่องแบบนี้แน่นอน ความจริงแล้วตอนที่ซ่งหนิงซวงได้รับเอกสารฉบับนี้มา เธอก็หมดความมั่นใจไปโดยสิ้นเชิงแล้ว เมื่อไม่มีสำนักที่แข็งแกร่งยิ่งใหญ่หนุนหลัง เธอไม่มีทางคว้าตำแหน่งขุนพลเทพพิทักษ์ชาติมาได้เลย!“ยอมแพ้ง่าย ๆ แบบนี้เลยเหรอ? ไม่เหมือนนิสัยของคุณเลยนะ!”ฉู่เฉินพูดพลางเอื้อมมือไปบีบคางของซ่งหนิงซวง“ถ้าไม่ยอมแพ้แล้วจะทำยังไงได้อีก? เว้นแต่ว่า...เว้นแต่ว่าคุณมีวิธีให้ฉันเลื่อนไปถึงขั้นควบแก่นแท้ได้ในเวลาสั้น ๆ!” นัยน์ตาของซ่งหนิงซวงส่องประกายความคาดหวังเธอสามารถมั่นใจเต็มเปี่ยมได้ว่าบนตัวฉู่เฉินจะต้องมีความลับยิ

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1148

    “จะไปไม่ไป ถ้าไม่ไป ผมจะกลับไปแล้วนะ!”ฉู่เฉินเข้าไปนั่งในรถทหาร เหลือบตามองเฉินเย่ว์เอ๋อร์อย่างเย็นชาแวบหนึ่งเฉินเย่ว์เอ๋อร์จ้องเขม็งไปที่ฉู่เฉิน กำหมัดจนเกิดเสียงดังกรอบแกรบ!ถ้าเกิดไม่ใช่เพราะซ่งหนิงซวงสั่งไว้ว่าจะต้องรับฉู่เฉินไป เธออยากจะไล่ฉู่เฉินลงไปจากรถจริง ๆ! “เหอะ คนแซ่ฉู่ ไม่ช้าก็เร็วต้องมีวันที่ฉันจะให้คุณต้องชดใช้!” เฉินเย่ว์เอ๋อร์เข้าไปนั่งในรถด้วยสีหน้าย่ำแย่อย่างยิ่ง ก่อนจะสั่งคนขับรถด้วยเสียงเย็นชาว่า “ขับรถ!” เมื่อเห็นฉู่เฉินจากไปแบบนี้ คนในตระกูลอู๋ก็มองหน้ากันเองอู๋อิงฉยงยิ่งดูเหมือนกับกินมะระเข้าไป สีหน้างอง้ำ โดนฉู่เฉินปฏิเสธซึ่ง ๆ หน้า แล้วจะให้เขาไปอธิบายกับโจวจื้ออย่างไรล่ะ!แต่คนที่มึนงงกว่าคนในตระกูลอู๋ก็คือฟางอวี่เจิ้ง ดูจากการที่ฉู่เฉินและคุณนายอู๋หายตัวไปด้วยกันหนึ่งชั่วโมงกว่า ต่อให้ฟางอวี่เจิ้งไม่ได้อยู่ที่เหตุการณ์ ก็เดาได้คร่าว ๆ ว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นเกรงว่ามีเพียงอู๋อิงฉยงที่ยังไม่รู้สึกตัวเลยแม้แต่น้อยละมั้ง?ฟางอวี่เจิ้งเองก็รู้สึกนับถือไม่ไหวแล้ว ก่อนหน้านี้ไม่ว่าอย่างไรก็ดูไม่ออกเลยว่าฉู่เฉินจะมีจิตวิญญาณของโจโฉด้วย? .......

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1147

    ฉู่เฉินได้ยินคำกล่าวก็ขมวดคิ้วกล่าวว่า “เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”“ไม่สามารถบอกให้ชัดเจนด้วยคำพูดไม่กี่คำได้ ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน ฉันจะส่งรถไปรับคุณเดี๋ยวนี้!”ซ่งหนิงซวงพูดด้วยน้ำเสียงร้อนใจ“คฤหาสน์ตระกูลอู๋ในเมืองเอกของมณฑล!”ตระกูลอู๋?ซ่งหนิงซวงอึ้งเล็กน้อยไม่กี่วินาที ก่อนจะพยักหน้ากล่าวทันทีว่า “โอเคค่ะ ฉันจะส่งคนไปรับคุณเดี๋ยวนี้!”เมื่อพูดจบ ทางฝั่งซ่งหนิงซวงก็วางสายอู๋อิงฉยงเห็นฉู่เฉินวางสายแล้วก็เอ่ยด้วยใบหน้ายิ้มแย้มว่า “นึกไม่ถึงเลยว่าคุณฉู่จะมีความสัมพันธ์กว้างขวางขนาดนี้ แถมยังมีเพื่อนในกองทัพด้วย?”ฉู่เฉินเพียงยิ้มบาง ๆ ไม่ออกความเห็นอะไรเมื่อเห็นฉู่เฉินไม่อยากพูดอีก อู๋อิงฉยงก็ไม่สะดวกถามต่อ ดังนั้นจึงได้แต่เอ่ยเข้าเรื่องว่า “คุณฉู่ คุณโจวจากเมืองหลงจิงหวังว่าจะได้พบคุณฉู่สักครั้ง ไม่ทราบว่า...”“ไม่ว่าง!”ฉู่เฉินปฏิเสธทันทีอู๋อิงฉยงอึ้งไป แล้วยิ้มแหย ๆ พร้อมกับอธิบายว่า “คุณฉู่ คุณโจวท่านนี้คืออัจฉริยะในวงการแพทย์ของภาคเหนือทั้งหมด ถ้าเกิด...” ไม่รอให้อู๋อิงฉยงพูดจบ ฉู่เฉินก็ขมวดคิ้วพูดว่า “ที่ผมพูดเมื่อกี้ยังชัดเจนไม่พอหรือไงครับ? ผมบอกว่าไม่ว่าง ก็คือไม่ว

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status