บทที่ 6 ปากร้าย

จากวันนั้นเธอไม่เพียงแค่เสียลูกไปเท่านั้น แต่เธอยังเสียสามีที่แสนดีไปด้วย ไม่นานก็คิดได้ว่าควรปล่อยให้เขาไปเจอกับคนที่ดีกว่า เมื่อตัดสินใจได้แบบนั้นเธอก็ไม่รีรอที่จะเป็นฝ่ายขอหย่า ซึ่งนอกจากเขาไม่รั้งกันแล้ว ยังจัดเตรียมทุกอย่างให้ราวกับเฝ้ารอเวลานี้มาตลอด

ในเมื่อเขาไม่รักก็ป่วยการที่รั้ง ตัวเธอเองจะได้ไม่ต้องรู้สึกผิดกับเขาทุกครั้งที่พบหน้าด้วย การหย่าถึงได้เกิดขึ้นจากนั้นสามเดือน

เท่าที่รู้ตอนนี้เขากำลังมีความสุขกับคนรักใหม่ ซึ่งเธอเองก็เฝ้าแต่ขอให้มันเป็นรักที่ดีสำหรับเขาอย่างน้อยก็ดีกว่าตอนอยู่กับเธอ

ผู้หญิงเอาแต่ใจที่ยังคงรักเขาอยู่ และจะยังรักเขาตลอดไป...

เป็นประจำทุกวันที่หนูน้อยธีรนาถจะมาอยู่ที่บ้านใหญ่เพราะมีทั้งของเล่นและขนมให้ได้กินตลอดวันโดยมีพ่อกับแม่เขาคอยดูแลอยู่ไม่ห่าง ตกบ่ายก็เป็นหน้าที่ของกิ่งกมลที่รีบกลับมาจากไร่เพื่อรับช่วงต่อ ทั้งสามคนทำงานร่วมกันเป็นทีม แบ่งหน้ากันได้อย่างลงตัวจนน่าทึ่ง ในขณะที่เขาทำได้แค่มองดูอยู่ห่างๆ ไม่ได้เข้าไปยุ่งวุ่นวาย

“เด็กมันหน้าเป็น ทำแม่แกหลงจนโงหัวไม่ขึ้น ตอนคลอดใหม่ๆ มีแต่คนทักว่าหน้าเหมือนแก แม่แกก็เลยตั้งชื่อให้ว่าธีรนาถ” คำ