บทที่ 3 บอกตรงๆ

แต่จะมาคิดเอาตอนนี้คงไม่ได้อะไรเพราะเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว

“คะ...คุณเดชคะ!” หญิงสาวตัดสินใจนำเรี่องนี้มาขอความช่วยเหลือจากคนที่มีส่วนทำให้หนึ่งชีวิตในท้องถือกำเนิดขึ้น เธอตัดสินใจร้องเรียกเขาไว้    ท่ามกลางหัวใจที่เต้นกระหน่ำไม่ยอมหยุด

“มีอะไร!”

“มะ...ไหมมีเรื่องสำคัญที่ต้องบอกคุณ เราไปหาที่เงียบๆ คุยกันได้ไหมคะ”เพราะคิดว่าอีกคนคงเปลี่ยนใจอยากเรียกร้องถึงเรื่องในคืนนั้น ธีรเดชจึงลากหล่อนขึ้นรถก่อนจะขับออกมาที่ท้ายไร่ที่ไม่มีผู้คนพลุกพล่านเท่าไหร่

“จะเอาเท่าไหร่ก็ว่ามา อีกไม่นานฉันต้องบินไปเรียนต่อแล้ว จะได้รีบจัดการให้เสร็จๆ ไป” เขาว่าก่อนจะปรายตามองใบหน้าอ่อนหวานที่บัดนี้ดูซีดผิดปกติ บางทีหล่อนอาจไม่สบาย แต่นั่นก็หาใช่เรื่องที่เขาต้องให้ความสนใจ ดีเสียอีกที่หล่อนตัดสินใจรับข้อเสนอ

เขาจะได้เลิกรู้สึกผิดกับเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้นเสียที!

“มะ...ไหมท้องค่ะ” เมื่อพูดออกไปแล้วภายในรถก็ตกอยู่ในความเงียบแทบจะทันที โดยเฉพาะอย่างยิ่งธีรเดชที่เหมือนจะช็อกไป

“ว่าอะไรนะ พูดอีกทีสิ ชัดๆ” เขาย้ำเหมือนไม่แน่ใจหลังจากตั้งสติได้  ก่อนภาวนาต่อหลายๆ สิ่งที่เคารพนับถือขอให้ตัวเองฟังผิด

“ไหมท้องค่ะ” หนนี้ม่านไหมไม่พูดเปล่า เธอหยิบเอาอุปกรณ์ตรวจการตั้งครรภ์ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ เพื่อให้เขาเห็นเป็นหลักฐานว่าสิ่งที่เธอเพิ่งจะบอกออกไป   เป็นเรื่องจริงไม่ใช่เรื่องโกหก

“ทะ...ท้องเหรอ เธอท้องได้ยังไง!” แม้จะรู้ว่านั่นคงเป็นคำถามที่โง่งมที่สุด แต่ในนาทีนี้จะให้เขาพูดอะไรได้ในเมื่อสติก็แทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

นั่นเป็นเพราะเขาคิดมาตลอดว่าหล่อนต้องรู้วิธีป้องกันตัวเองจากเรื่องบ้าๆนี่ ไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะโง่จนปล่อยให้ตัวเองตั้งท้องได้

“ไหมขอโทษค่ะ”

“ฉันยังไม่พร้อมที่จะเป็นพ่อของใครทั้งนั้น ถ้าเธอคิดจะเก็บเด็กไว้ก็ไปหาพ่อเอาเอง! หรือถ้าไม่อยากเก็บ...ฉันจะจัดการเรื่องเงินให้” คำพูดนั้นสร้างความเจ็บปวดรวดร้าวแก่คนฟังไม่น้อย เพราะเธอไม่คิดว่าเขาจะใจร้าย ถึงขนาดหยิบยื่นข้อเสนอบ้าๆ นี้มาให้  ไม่เคย!

“จะให้ไหม ฆ่าลูกเหรอคะ”ครั้งนี้เป็นธีรเดชเองที่เงียบไปนาน

“ฉัน...ขอโทษ” เพียงเท่านั้นเธอก็รู้ได้อย่างแน่ชัดแล้วว่า ‘เขา’ ไม่ต้องการที่จะรับผิดชอบ    ‘ผล’    ที่เกิดจากเหตุการณ์ในค่ำคืนนั้น

“เข้าใจแล้วค่ะ ไหมจะจัดการเรื่องนี้เอง” เปล่าประโยชน์ที่จะนั่งอยู่ในรถคันนี้ เปล่าประโยชน์ที่จะคาดหวังสิ่งที่เขาไม่มีวันมอบให้

“เธอจะทำยังไง!”   และก็เป็นเขาอีกที่รั้งกันเอาไว้ด้วยคำถาม

คำถาม... ที่เธอเองก็ยังไม่อาจหาคำตอบไปมอบให้กับเขาได้

“คิดเสียว่าคุณไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน ไหมจะจัดการเรื่องนี้เองค่ะ จะไม่ให้เดือดร้อนไปถึงคุณเดชแน่นอน” และไม่ว่าสุดท้ายเธอจะตัดสินใจแบบไหน  จากนี้เขาก็ไม่มีสิทธิ์เข้ามายุ่งวุ่นวายทั้งนั้น

นับจากนี้เด็กในท้องคนนี้... จะเป็นลูกเธอคนเดียว ตลอดไป!

หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นผ่านไปไม่นานธีรเดชกับปวีณ์นุชคนรักก็ควงกันไปเรียนต่อปริญญาโทที่อังกฤษ การจากไปของพวกเขาเกิดขึ้นพร้อมๆ กับข่าวลือของอีกคนที่ใครต่อใครต่างพากันพูดถึงเสียๆ หายๆ เรื่องที่ว่าจู่ๆ เธอก็ดันตั้งท้องขึ้นมาซ้ำยังหาพ่อให้เด็กในท้องไม่ได้ เดือดร้อนคุณวิมลกับคุณวรุฒที่จำต้องสยบข่าวคราวด้วยงานแต่งของลูกสาวบุญธรรม ซึ่งแม้จะแต่งงานกับคนที่ตัวเองรัก กิ่งกมลก็ยังไม่คิดวางใจเรื่องนี้ เพราะเธอยังมีความเคลือบแคลงสงสัยว่าบางทีพ่อของเด็กในท้องนังม่านไหม    อาจเป็นเจ้าบ่าวของตัวเอง

“พี่วัชรแน่ใจนะคะว่าไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเด็กในท้องของนังม่านไหม”    เธอถามขึ้นก่อนจะลอบมองท่าทีเขาไปพร้อมกัน

“พี่พูดทุกอย่างไปหมดแล้ว ถ้ากิ่งไม่เชื่อพี่ก็ไม่มีอะไรจะพูด!” วัชระตอบกลับภรรยาป้ายแดงด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เขาเองก็ตกใจไม่ต่างจากคนอื่นที่จู่ๆ หญิงสาวที่ตัวเองหลงรักก็เกิดตั้งท้องขึ้นมา ไม่ว่าใครจะถามยังไงม่านไหมก็ยังยืนยันคำเดิมว่าเธอจะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ส่วนพ่อของเด็กเธอไม่อยากพูดถึง  เลยไม่มีคิดจะถามต่อ

“กิ่งจะเชื่อถ้าจากนี้พี่เลิกไปยุ่งวุ่นวายกับมัน” เธอว่าก่อนจะสะบัดหน้าหนี    อย่างไรก็ไม่คิดที่จะวางใจในเรื่องนี้ไปง่ายๆ ไม่มีวัน!

อีกด้านหนึ่ง

ม่านไหมไม่มีเวลามาคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในชีวิตเพราะตอนนี้ป้าของเธอล้มป่วยและหมอเพิ่งจะบอกให้รู้ว่าท่านอาจมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน    ความจริงที่ได้รู้ทำให้หญิงสาวคิดไม่ออกแล้วว่าจะทำยังไง

แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังเลือกที่จะส่งยิ้มอีกฝ่ายเมื่อพบหน้ากัน

“ป้าเป็นยังไงบ้างจ๊ะ” หญิงสาวรวบรวมแรงใจเดินเข้ามาหาผู้เป็นป้ายังห้องพักผู้ป่วยรวม เธอพยายามแล้วที่จะไม่ร้องไห้ หากแต่เมื่อได้มาเห็นสภาพของอีกฝ่าย  ก็ทำเอาเก็บความเศร้าเสียใจไม่ไหว

ตั้งแต่พ่อกับแม่ตายไปทั้งชีวิตเธอก็เหลือแค่ป้าคนเดียวเท่านั้นที่เป็นที่พึ่ง ชีวิตเธอคงไม่เป็นผู้เป็นคนได้อย่างทุกวันนี้ถ้าไม่มีท่านคอยให้ความรัก ซ้ำยังคอยสอนให้เธอคิดดีทำดี เพื่อที่ว่าสักวันสิ่งดีๆ จะตามมา แต่มาวันนี้เธอชักไม่แน่ใจแล้วว่าจะยังเชื่อแบบนั้นได้อยู่รึเปล่า   เพราะที่ผ่านมาชีวิตเธอพบเจอแต่กับเรื่องแย่ๆ ไม่หยุด

“มะ...ไหมเหรอลูก”

“ไหมเอง ป้าอดทนนะจ๊ะ เมื่อกี้ไหมเพิ่งได้คุยกับหมอ หมอบอกว่าป้ามีโอกาสที่จะหาย อีกไม่นานป้าจะได้กลับบ้าน ไหมจะดูแลป้าเองจ๊ะ” แม้จะรู้ทั้งรู้ว่าทุกคำที่เอ่ยออกไปนั้นล้วนแล้วแต่เป็นคำโกหก แต่หญิงสาวก็เลือกที่จะทำ

“เวลาของป้ามาถึงแล้ว ห่วงเดียวตอนนี้ก็มีแค่ไหมกับเจ้าตัวเล็กในท้องเท่านั้น ไหมอดทดนะลูก ไหมของป้าเป็นคนดี สักวันสิ่งดีๆ จะเข้ามาหาไหม ขอแค่อดทน อย่าไปยอมแพ้...” นั่นคือคำพูดสุดท้ายก่อนที่ผู้เป็นป้าจะหมดลมหายใจไปอย่างสงบ ท่ามความเสียงกรีดร้องของม่านไหมที่ต้องมาเสียญาติคนสุดท้ายในชีวิตไปอย่างไม่มีวันกลับ