ตอนที่ 2 โกหกสร้างเครดิตให้ตัวเอง

ในหัวสมองของพิม มีแต่เรื่องของเงินๆๆแล้วก็เงิน เธอกำลังคิดว่า

ถ้าเธอทำงานได้หนึ่งปี เธอก็จะมีเงินเก็บถึงสองแสน สี่หมื่นบาท

เมื่อกินอยู่กับเขาหมด หักค่าใช้จ่ายส่วนตัวไป 

ก็จะเหลือเก็บ สองแสน

เธออายุยี่สิบสาม เธอจะต้องมีรถก่อนจากนั้นค่อยเก็บเงินซื้อที่ดิน แล้วก็เก็บเงินซื้อบ้าน

คิดได้ดังนั้นเธอก็ลุกมานั่งอีกครั้งแล้วพึมพำกับตัวเอง

" อันดับแรกต้องเก็บเงินซื้อรถก่อน รถคันละแป็ดแสน เป็นแม่บ้านสักสี่ปี พอได้รถแล้ว

ค่อยกลับมาทำอาชีพที่เรียนมา ก็ไม่สาย 

ทำไงได้ ก็เกิดมาจนทำไมล่ะ

ในเมื่อเลือกเกิดไม่ได้ ก็เลือกที่จะเดิน เลือกที่จะเก็บหอมรอมริบได้หนิเน้อ "

แล้วเธอก็เดินไปนั่งหน้าโน๊ตบุ๊คอีกครั้ง พ่นลมหายใจออกมาทางปาก 

แล้ววางมือลงบนแป้นพิมพ์ ตัดสินใจสมัครเป็น

แม่บ้าน

คลิกไปยังเจ้าของโพส ทักเข้าไปในแชทของผู้โพสโดยพิมพ์ว่า

( สวัสดีค่ะ ดิฉันสนใจงานแม่บ้านที่คุณประกาศรับสมัครค่ะ 

ฉันมีคุณสมบัติครบตามที่คุณต้องการเลย

เป็นคนไทยแท้ ไม่มีประวัติอาชญากรรม 

เรียนจบมัธยมปลาย 

ถนัดทำงานบ้านและเคยทำงานบ้านมาแล้ว 

อายุยี่สิบสามปี หากคุณยังไม่ได้คน โปรดรับดิฉันไว้พิจารณาด้วยคนนะคะ 

แต่ขอบอกไว้ก่อนเลย ถ้าคุณมองข้ามฉันไป

คุณจะเสียใจ 

เพราะมีแต่คนชมว่าฉันทำงานเก่ง ไม่ได้โอ้อวดนะคะ

ฉันมีหลักฐานเป็นคลิปวีดีโอให้ดูด้วยค่ะ

หากคุณรับฉันเข้าทำงาน

สามารถติดต่อสัมภาษณ์งานได้ตามหมายเลขนี้เลยนะคะ 09326××× 

ชื่อ พิม พิมผกา หิรัญทรัพย์เจริญ ส่วนสูง 160 น้ำหนัก 40 ถึงจะผอมไปหน่อย 

แต่บอกเลยว่าแข็งแรงสุดๆ วิ่งเร็วมากด้วยค่ะ 

ฉันคาดหวังกับงานนี้มากๆ

หวังว่าคุณจะให้โอกาสฉันได้ทดลองงานนะคะ )

เธอโม้ได้ลื่นปรื๊ดมากๆ ภาษทั่วไปเรียก โกหก สร้างเครดิตให้ตัวเอง เพื่อให้ได้งานที่ต้องการ

เมื่อพิมพ์เสร็จ เธอก็เลือกคลิปวีดีโอตอนไปช่วยงานมหาลัยไป

แล้วก็คลิปจับเวลาวิ่งขึ้นตึกสิบเอ็ดชั้นภายในเวลาสิบนาที

เมื่อมานึกถึงวันที่วิ่งขึ้นไปชั้นที่สิบเอ็ด นั่นเป็นเพราะวันนั้นเธอไปเรียนสาย

ห้องกำลังจะปิด นักศึกษาใช้ลิฟท์เยอะต้องต่อคิวยาว 

เธอเลยตัดสินใจวิ่งขึ้นไปทางบันได พร้อมกับถ่ายวีดีโอจับเวลา

นึกถึงวันที่ผ่านมาเธอก็เผลอยิ้มออกมา จากนั้นเธอก็ กดส่งออกไปทันที แล้วเอ่ย

" คิดไม่ถึงว่าวันหนึ่งคลิปวิ่งขึ้นตึกจะมีประโยชน์ สามารถใช้ในการสมัครงานได้ด้วย ฮ่าๆๆ 

ถ้าหมอนี่รับเราเข้าทำงานก็คงจะเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ ฮ่าๆๆๆ "

คฤหาสน์ ตระกูล อัศววัฒน์สกุล 

ผู้ใหญ่กำลังนั่งเกลี้ยกล่อมให้ เตชิน 

ประธานบริษัท อสังหาริมทรัพย์แห่งประเทศไทย 

หมั้นหมายกับคุณหนูณัชชา บุตรสาวคนโตของ ตระกูล ธัญธราทรัพย์ 

ซึ่งมีตำแหน่งเป็นรองประธานบริษัทอสังหาริมทรัพย์แห่งปนะเทศไทย 

เธอคือผู้ถือหุ้น15%ของบริษัทเตชิน

เธอกับเตชินโตมาด้วยกัน เธออายุน้อยกว่าเตชิน สามปี เตชิน อายุ 30 ปี ส่วนเธอ อายุ 27

และเธอก็แอบชอบเตชินมานาน แต่ไม่สามารถแสดงออกได้ 

เนื่องจากเตชินได้ตั้งกฏไว้ว่า ห้ามผู้บริหารและพนักงานมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาว

หากจับได้ว่าผู้ใดฝ่าฝืนกฏ หรือมีความรู้สึกพิเศษต่อเพื่อนร่วมงานให้ไล่ออกทันที

ดังนั้นเธอจึงต้องซ่อนความรู้สึกไว้ในส่วนลึกสุดของหัวใจ

ตั้งใจทำหน้าที่เป็นรองประธานบริษัท และทำงานตามที่ได้รับมอบหมายจากเตชินอย่างสุดความสามารถ

ทั้งสองตระกูลผูกมิตร เกี่ยวดองกันทุกรุ่นทุกสมัย 

จึงเป็นที่เคารพ ยำเกรงของผู้คนในแวดวงไฮโซและในแวดวงธุรกิจ

คุณหญิงจารวี คุณผู้ชายทวีศักดิ์และเตชิน

พวกเขาทั้งสามคนนั่งในห้องทำงาน คุณหญิงจารวีได้เอ่ยกับลูกชายว่า

" เตชิน การหมั้นหมายครั้งนี้ลูกจะปฏิเสธไม่ได้นะ ลูกโตแล้วคิดทบทวนให้ดีๆ "

เตชินนิ่งเฉยไม่แสดงอารมณ์ใดออกมาแต่เอ่ยเพียงว่า

" คุณแม่ก็รู้ว่าผมไม่ได้รัก ณัชชา การที่จะให้เธอมาแต่งงานกับผม เพื่อเชื่อมสัมพันธ์ทางธุรกิจ มันไม่แฟร์กับเธอเลย "

คุณหญิงจารวีจึงเอ่ยต่อว่า

" แต่ทางหนูณัชชาเธอยอมที่จะหมั้นหมายและแต่งงานกับลูกนะ 

เธอเต็มใจที่จะทำตามความต้องการผู้ใหญ่ ยึดประโยชน์ส่วนรวม

เธอเป็นเด็กว่านอนสอนง่าย เชื่อฟังพ่อแม่ และทำเพื่อบริษัทมาตลอด 

เธอเป็นผู้หญิงที่คู่ควรและเหมาะสมกับลูกที่สุด คนอื่นแม่ไม่ยอมรับเป็นสะใภ้เด็ดขาด "

เมื่อเตชินได้ยิน คำว่า ว่านอนสอนง่าย ออกจากปากผู้เป็นแม่

เขาถึงกับส่งเสียง " เหอะ " ออกมาแล้วเอ่ย

" เหอะ ว่านอนสอนง่ายเหรอ "

เขาไม่ใช่คนโง่ ที่จะมองคนไม่ออก ไม่งั้นบริษัทคงไม่สามารถบริหารบริษัท ให้ประสบความสำเร็จ

จนติดอันดับหนึ่งของประเทศหรอก เขารู้จักณัชชาดีกว่าใคร

แม้เธอจะขยันทำงานแต่เธอมีความทะเยอทะยานสูง 

เพื่อให้ประสบความสำเร็จได้ในสิ่งที่ต้องการ 

เธอไม่สามารถทำได้ทุกอย่าง โดยไม่สนว่าจะได้มาโดยวิธีใด

สำหรับเตชินแล้ว ณัชชามีประโยชน์ในการทำงาน 

แต่จะเอามาเป็นคู่ครองของเขาไม่ใช่ความคิดที่ดีเพราะเธอเป็นผู้หญิงที่ร้ายใช่ย่อย

หากมีพันธะมาผูกมัดกันแล้วยากที่จะสลัดเธอให้หลุดออกไปจากชีวิตได้

ดังนั้นเขาจึงเอ่ยต่อว่า

" คุณแม่อย่าเพิ่งด่วนตัดสินคนแค่ภายนอกครับ แม้เธอจะโตมากับผม 

แต่คุณแม่ไม่รู้จักเธอดีเท่าผม ดังนั้นอย่าบังคับผมเลย 

ยังไงผมก็ไม่หมั้นและไม่แต่งงานกับเธอเด็ดขาด 

อย่าให้เธอมาเสียเวลากับผมเลย เธออายุยังน้อยให้เธอได้เจอคนที่คู่ควรและรักเธอจะดีกว่าครับ "

เขารู้ว่าณัชชามีความรู้สึกให้เขาแต่เขาไม่ได้ชอบเธอ

เมื่อต้องทำงานร่วมกัน เขาจึงตั้งกฏเหล็กของบริษัทขึ้น

เพื่อให้เธอระวังความคิดและระวังความรู้สึกที่มีต่อเขา

ได้ยินลูกชายยืนกรานที่จะไม่แต่งงานกับคนที่ตัวเองชื่นชอบ

คุณหญิงจารวีจึงวางเอกสารลงบนโต๊ะแล้วเอ่ย

" ลูกกลับไปอ่านเอกสารมาดีๆ แล้วค่อยมาให้คำตอบแม่ 

หากลูกยินดีที่จะเสียหุ้น 30% ไปฟรีๆ ก็แล้วแต่ลูกเลย แม่ขี้เกียจที่จะคุยกับลูกแล้ว "

พูดจบก็หันไปเอ่ยกับสามีด้วยสีหน้าโกรธเคือง

" นิสัยเหมือนคุณไม่มีผิด "

จากนั้น ก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้องทำงานไป แล้วทวีศักดิ์ ซึ่งเป็นพ่อของเตชิน

ก็เดินเข้ามาตบบ่าลูกชายเบาๆแล้วเอ่ย 

" ลูกตัดสินใจเอาเอง สำหรับพ่อแล้ว ลูกเลือกใครชอบใครพ่อก็แล้วแต่ลูก "

เตชินมองผู้เป็นพ่อแล้วเอ่ยเพียง

" ครับ "

จากนั้นทวีศักดิ์ก็เดินออกไป เตชินเปิดอ่านเอกสารสัญญา ในสัญญาระบุว่า 

( ตระกูล อัศววัฒน์สกุล และตระกูล ธัญธราทรัพย์ 

ได้ลงนามในสัญญา พันธมิตรทางธุรกิจ โดยตระกูลธัญธราทรัพย์

จะได้รับสิทธิ์ถือหุ้น 15% ของบริษัท อสังหาริมทรัพย์แห่งประเทศไทย

โดยหุ้น 15% นี้จะสิ้นสุดสัญญาลงนาม ก็ต่อเมื่อ

ทายาทของตระกูล อัศววัฒน์สกุล และทายาทของตระกูล ธัญธราทรัพย์

ได้ทำการสมรสกัน หลังการสมรส หุ้น15% จะกลับมาเป็นของตระกูล อัศววัฒน์สกุล ตามเดิม

หากตระกูลของใฝ่ใดใฝ่หนึ่งได้กระทำการขัดต่อสัญญาฉบับนี้

จะต้องชดเชยเป็น 30% ของหุ้นทั้งหมด ในกรณีที่ทายาททั้งสองตระกูลได้ทำการสมรสกันแล้ว

และหย่ากันในภายหลัง ทุกอย่างจะถูกดำเนินการ

ไปตามกระบวนการทางกฎหมาย ตามสมควร

และเป็นธรรมแก่ทั้งสองฝ่าย )

เตชินมองเอกสารสัญญาระหว่างตระกูลก็เอ่ยออกมาเสียงเย็น

" นี่มันสัญญาทางธุรกิจบ้าบออะไร มันสัญญาผูกมัดบังคับให้เกี่ยวดองกันชัดๆ "

จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินออกไปจากห้องทำงาน 

แล้วเดินออกจากประตูบ้านไปด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

โดยมีคุณหญิงจารวีแอบมองลูกชายจากข้างบนใบหน้ายิ้มอย่างพอใจแล้วพึมพำออกมาว่า

" ในประเทศนี้ ทั้งฐานะ การศึกษา ชาติกำเนิด ไม่มีใครที่คู่ควรกับลูกเลย 

นอกจากหนูณัชชา เธอทั้งสุขุม เรียบร้อย มีมารยาท ชาติตระกูลดี

เพรียบพร้อมไปด้วยความสามารถ และยังช่วยแบ่งเบาภาระงานของลูกได้

จัดการเรื่องในบริษัทได้ดี ผู้หญิงแบบนี้จะปล่อยให้หลุดมือไปก็น่าเสียดาย แม่ไม่ยอมเด็ดขาด "

เมื่อกลับถึงบ้านพัก เขาเข้ามาในห้อง เห็นกองเสื้อผ้าในตะกร้า

เขาจึงหันมาเอ่ยถามกับผู้ช่วยส่วนตัวว่า

" แม่บ้านที่ให้หา คุณหาได้หรือยัง "

ผู้ช่วยคังจึงเอ่ยตอบไปว่า

" ผมคัดมาให้เรียบร้อยแล้วครับ ส่งประวัติของผู้สมัคร เข้าอีเมลของคุณชายแล้ว 

เหลือแต่รอให้คุณชายเลือกแล้วนัดสัมภาษณ์งานครับ "

เตชินถอดกระดุมที่แขนเสื้อแล้วถอดเนคไทออกพร้อมกับเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจว่า

" ก็แค่แม่บ้านคนเดียว คุณเลือกมาเถอะ ไม่จำเป็นต้องให้ผมเลือกเองหรอก 

ทำงานไม่ถูกใจก็แค่ไล่ออก แล้วเอาคนใหม่มาก็จบ รีบเลือกด่วนเลย "

ตั้งแต่แม่เขามาคุยเรื่องที่จะให้เขาหมั้นกับณัชชาทุกวันๆ

เขารู้สึกรำคาญจึงย้ายออกมาอยู่บ้านพักคนเดียว 

จึงจำเป็นต้องมีแม่บ้านคอยทำความสะอาดบ้านดูแลงานในบ้านให้เขาทั้งหมด