MasukShare
บทที่ 315
Bab terkait
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 316
เกาชิงเหยียนและหยางหว่านอวี่ขมวดคิ้วในเวลาเดียวกัน เห็นได้ชัดว่าพวกเธอไม่เชื่อว่าพนักงานของตัวเองจะเปิดเผยความลับ"ทางเราตรวจสอบง่าย สูตรเอากลับมาแค่ไม่กี่วันเอง อยู่ในห้องนิรภัยมาตลอด แค่ตรวจสอบกล้องวงจรปิดในช่วงสองสามวันนี้ก็พอแล้ว" ต่งหยุนเผิงแต่งเสริมเติมเรื่องเมื่อพูดมาถึงขนาดนี้แล้ว เกาชิงเหยียนย่อมไม่คัดค้าน เธออยากหาเหตุผลมากกว่าใคร"แจ้งแผนกรักษาความปลอดภัยและตรวจสอบวิดีโอวงจรปิด" เกาชิงเหยียนสั่งหยางหว่านอวี่ก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และสั่งให้บริษัทตัวเองตรวจสอบเฝ้าระวังแต่เธอไม่ได้คาดหวังอะไรมาก เนื่องจากพนักงานในแผนกพัฒนาเกือบทั้งหมดมีโอกาสได้สัมผัสกับสูตรการกำหนดเป้าหมายใครสักคนในช่วงเวลาสั้น ๆ อาจไม่ใช่เรื่องง่ายหยางหว่านอวี่รู้สึกว่าเขาต้องแสดงท่าที ไม่เช่นนั้นอาจจะถูกพวกเขาคิดว่าตัวเองปกป้องหนอนและเกิดความขัดแย้งตามมาภายในไม่กี่นาที เกาชิงเหยียนก็ได้รับสาย "อะไรนะ?""เรื่องจริงเหรอ ได้ ให้ผู้จัดการฝ่ายรักษาความปลอดภัยขึ้นมาเดี๋ยวนี้""หาเจอเร็วขนาดนี้เหรอ" ต่งหยุนเผิงเบิกตากว้าง ทำท่าทางประหลาดใจหยางหว่านอวี่ก็รู้สึกเหลือเชื่อ เร็วเกินไปไหม?แต่คิดอี
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 317
เกาชิงเหยียนขมวดคิ้วอีกครั้ง แม้ว่าคำพูดของต่งหยุนเผิงจะฟังดูสมเหตุสมผลก็ตามแต่เนื่องจากบุคคลนั้นมาจากฝ่ายขาย ดังนั้นเขาจึงยังคงไม่สามารถหนีความผิดได้"ถ้าเป็นคนของผมจริง ๆ ผมรับผิดชอบทั้งหมด ความเสียหายทั้งหมดผมต่งหยุนเผิงแบกรับด้วยตัวเอง" ต่งหยุนเผิงสาบานอีกครั้งสีหน้าอัดอั้นตันใจแดงก่ำเนื่องจากความตื่นเต้นหยางหว่านอวี่แนะนำว่า "ที่จริงก็ง่ายมาก แค่รู้ว่าช่วงเวลานั้น ใครไม่ได้อยู่ในพื้นที่ทำงาน โดยทั่วไปก็สามารถตัดสินได้""ใช่ รีบดึงกล้องวงจรปิดจากพื้นที่ทำงานของเราออกมา!" ต่งหยุนเผิงเหมือนคว้าฟางช่วยชีวิตไว้ได้หยางหว่านอวี่ชี้ไปที่ที่นั่งว่างเพียงแห่งเดียวด้วยสายตาที่เฉียบคมแล้วพูดว่า "นี่ที่นั่งของใคร?""ผมรู้ เป็นพนักงานเก่าคนหนึ่ง... จริง ๆ แล้วก็ไม่ใช่พนักงานเก่า เพียงแต่เข้าทำงานก่อนพวกเรา เขาชื่อลั่วอู๋ฉาง!" ต่งหยุนเผิงพูดเสียงดังหยางหว่านอวี่เลิกคิ้วอย่างดุเดือด "ใครนะ?"จากนั้นเธอก็มองเกาชิงเหยียนทันทีด้วยสายตาที่เป็นคำถาม"ลั่ว...เขาทำงานที่นี่จริง ๆ" เกาชิงเหยียนสีหน้าซับซ้อน ยังไงเธอก็ไม่เชื่อว่าเป็นลั่วอู๋ฉางเพราะมันไม่คุ้ม!เมื่อพิจารณาจากทักษะทางการแพ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 318
"ไม่ต้องวุ่นวาย ฉันแน่ใจว่าไม่ใช่เขา!"เกาชิงเหยียนปฏิเสธตรงไปตรงมามาก โดยไม่โอกาสใครรบกวนลั่วอู๋ฉางเลยจะไปหาคุณลั่วเพื่อถามต่อหน้า ไม่มีทางถ้าแม้แต่เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ยังไม่แน่ใจ ตัวเองยังมีหน้าอะไรไปพบคุณลั่วอีก"ประธานเสี่ยวเกาของผม! คุณไม่สามารถไว้วางใจผู้ชายคนหนึ่งอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าได้ ประวัติของเขาว่างเปล่าเป็นเวลาสี่ปี เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าผู้ชายคนนี้มีปัญหา"ต่งหยุนเผิงกล่าวอย่างจริงจัง "มันเกี่ยวข้องกับความเป็นความตายของทั้งสองบริษัท ต้องให้ความสำคัญกับมัน""คุณดูให้ดี ๆ ความสูงคนนี้ รูปร่างคล้ายกับลั่วอู๋ฉาง ท่าเดินก็ดูคล้ายกัน ต้องเป็นเขาแน่นอน!"ความผิดที่สูตรถูกขโมยไป จะต้องถูกตรึงไว้ที่ลั่วอู๋ฉาง!นี่คือความคิดที่แน่วแน่อย่างยิ่งของต่งหยุนเผิง"คุณไม่ต้องพูดมาก ฉันบอกว่าไม่ใช่เขา ก็ไม่ใช่เขา!" น้ำเสียงเกาชิงเหยียนแข็งกร้าวหยางหว่านอวี่ขมวดคิ้วและพูดว่า "ประธานเสี่ยวเกา คุณเด็ดขาดขนาดนี้ หรือว่าคุณมีหลักฐานที่แน่นหนาที่พิสูจน์ได้ว่าไม่ใช่ลั่วอู๋ฉางเหรอ?""ใช่ เว้นแต่จะแสดงหลักฐานที่แน่นหนา ไม่เช่นนั้นจะปล่อยไอ้หนุ่มคนนั้นไปไม่ได้" ต่งหยุนเผิงพูดอย่า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 319
ถ้ารู้ว่าเขาเก่งขนาดนี้ ต่งหยุนเผิงคงเลือกคนอื่นมารับผิดชอบตอนนี้เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว พูดอะไรก็สายไปแล้วเกาชิงเหยียนแสร้งทำเป็นสงบ แต่จริง ๆ แล้วหัวใจเต้นเร็วมากการเลี้ยงดูที่ดีตั้งแต่เด็ก ทำให้เธอไม่เก่งและดูถูกการโกหก นับประสาอะไรกับเรื่องระหว่างชายหญิงจริง ๆ แล้วเป็นเรื่องยากมากสำหรับกุลสตรีที่จะพูดคำแบบนี้แต่เกาชิงเหยียนก็ไม่เสียใจ แม้ว่าเธอจะได้รับโอกาสในการคิดคำพูดใหม่ เธอก็คงจะพูดแบบเดียวกันเพื่อลั่วอู๋ฉางต่งหยุนเผิงกำลังบ้าคลั่งอยู่ในใจ เขาไม่เคยคิดเลยว่ามาครึ่งทางแล้วจะมีเรื่องมาขัด!เกาชิงเหยียนเป็นพยานให้กับลั่วอู๋ฉางด้วยตัวเอง จะทำอะไรได้อีก?แผนการอันไร้ที่ติแต่เดิมถูกทำลายลงเพียงเพราะอุบัติเหตุเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้โชคดีที่แผนไม่ล้มเหลวโดยสิ้นเชิงความจริงที่ว่าสูตรรั่วไหลกลายเป็นความจริงที่ชัดเจน เพียงเพราะลั่วอู๋ฉางโชคดีพอที่จะหลบหนีได้เกาชิงเหยียนและหยางหว่านอวี่ไม่รู้ว่ามืออาชีพในวงการที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขา จริง ๆ แล้วคือสายลับนอกเครื่องแบบที่ร้านร้อยสมุนไพรส่งมาแผนเดิมของต่งหยุนเผิงคือการขโมยยาซีเอวี๋ยนหลังจากได้รับสูตรแล้ว คนที่อยู่เบื้องหลังเขา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 320
"ยาซีเอวี๋ยนเกิดปัญหาใหญ่แล้ว ชนกับสิทธิบัตรของร้านร้อยสมุนไพรพอดี!""ไม่นะ? เพราะเรื่องทีมรองประธานต่งถูกแย่งมา ร้านร้อยสมุนไพรจึงไม่พอใจชิงเหยน กรุ๊ปอย่างมาก ตอนนี้อยู่ในมือของคนอื่นแล้ว มันจะต้องโชคร้ายอย่างแน่นอน""ตอนแรกรองประธานต่งก็แสดงความกังวลเกี่ยวกับสิทธิบัตร ตอนนี้ดูเหมือนว่าสายตาของเขาร้ายเกินไปจริง ๆ""แค่น่าเสียดาย ประธานเสี่ยวเกามักจะมั่นใจเกินไป ไม่คิดจริงจัง ไม่เช่นนั้นก็จะไม่เกิดวิกฤตการณ์ในตอนนี้""ตอนนี้มันสายเกินไปที่จะพูดอะไร ฉันได้ยินมาว่าร้านร้อยสมุนไพรส่งเย่ปิงเหยาลูกสาวคนโตของบ้านสองมารับผิดชอบเรื่องนี้ด้วยตัวเอง คนนี้ขึ้นชื่อเรื่องความเฉียบคม ฝีมือดุร้ายมาก ใครก็ตามที่เธอมองว่าเป็นคู่ต่อสู้ จุดจบล้วนน่าสังเวช!"ในบริษัทใคร ๆ ก็พูดถึงเรื่องนี้ลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วและถามหญิงสาวสวยในชุดทำงานที่อยู่ข้าง ๆ เขาว่า "เสี่ยวอวี๋ เกิดอะไรขึ้น?""พี พี่ยังไม่รู้เหรอ?"อวี๋อีเหรินเข้ามาทันทีและพูดด้วยดวงตาเบิกกว้าง "สิทธิบัตรของยาซีเอวี๋ยนถูกปฏิเสธ กล่าวกันว่าเป็นการละเมิดสิทธิบัตรของร้านร้อยสมุนไพร พวกเขากำลังประณามเรา!""ครั้งนี้จบเห่แล้ว การออกสู่ตลาดของยาซีเอ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 321
"นี่คือการราดน้ำมันลงบนกองไฟ ไม่ได้ช่วยอะไรในการแก้ปัญหาเลย!"จ้าวเหม่ยอวิ๋นโต้เถียงด้วยเหตุผล "รองประธานต่งพูดง่าย ๆ การลดท่าทีลงก็เท่ากับยอมรับว่าลอกเลียนแบบ ถึงตอนนั้นยิ่งไม่มีเหตุผล ปล่อยให้ร้านร้อยสมุนไพรจัดการอะไรก็ได้เหรอ?""เพราะอีกฝ่ายกำลังมาแรง จึงต้องเผชิญหน้ากับพวกเขา ให้พวกเขารู้ว่าเราไม่ได้รังแกง่าย ไม่อย่างงั้นต้องเรียกเยอะแน่!"ต่งหยุนเผิงพูดอย่างเหน็บแนม "ผมคิดว่าพวกคุณมีแผนดี ๆ อะไร""พูดไปพูดมาก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการไม่มีเหตุผล พวกคุณคิดว่าร้านร้อยสมุนไพรเป็นควายเหรอ คิดว่าผู้พิพากษาเป็นควายเหรอ?""สร้างปัญหาจนสุดท้ายไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย กลับทำให้ภาพลักษณ์ของทั้งสองบริษัทพังพินาศหมด พวกคุณเป็นบริษัทเล็ก ๆ ไม่สนใจชื่อเสียงก็ได้ แต่พวกเราไม่สามารถที่จะไร้ยางอายได้!"จ้าวเหม่ยอวิ๋นเริ่มวิตกกังวล กระแทกโต๊ะและชี้ไปที่ต่งหยุนเผิงด้วยความโกรธ "ว่าใครไร้ยางอาย มีมารยาทหน่อย!"ดูเหมือนว่าทั้งสองฝ่ายกำลังจะทะเลาะกันเกาชิงเหยียนพูดด้วยใบหน้าที่มืดมน "ฉันก็มีแนวโน้มที่จะคิดริเริ่มที่จะปรองดองกัน ไม่ว่าพวกคุณจะยอมรับหรือไม่ สถานการณ์ตอนนี้คือฝ่ายตรงข้ามเป็นฝ่ายได้เปรีย
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 322
"ไม่ใช่ ประธานเสี่ยวเกาคุณอย่าล้อเล่นได้แล้ว!"ต่งหยุนเผิงไม่ยอมรับแน่นอน รีบพูดว่า "เรื่องใหญ่ขนาดนี้ จะบอกว่าเปลี่ยนก็เปลี่ยนได้อย่างไร ล้อเล่นเป็นเด็กเลย..."เกาชิงเหยียนดูเคร่งขรึมและพูดคำต่อคำ "ไม่จำเป็นต้องพูดมากอีก แค่ทำตามที่ฉันพูดก็พอ"ต่งหยุนเผิงไม่เชื่อ ต้องการต่อสู้กันด้วยเหตุผลผู้ช่วยซาหยุดเขาไว้ก่อนแล้วกระซิบ "คุณอย่าพูดอีกเลย ประธานเสี่ยวเกาจะต้องไล่คนออกจริง ๆ!""ภายในเกาซื่อกรุ๊ป สถานการณ์นี้เกิดขึ้นมาแล้วไม่ต่ำกว่าสิบครั้ง ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น""อย่าบอกว่าคุณเป็นแค่รองประธาน ถึงจะเป็นประธานก็ไล่ออกไม่เว้น เพียงเพราะโต้เถียงและตั้งคำถามกับต่อหน้าเธอ!"ประธานเสี่ยวเกาคนนี้มีชื่อเสียงเรื่องพูดคำไหนคำนั้นไม่มีใครสามารถท้าทายอำนาจของเธอได้หยางหว่านอวี่จ้องมองไปที่ลั่วอู๋ฉาง รู้สึกว่าเขายุ่งเรื่องของคนอื่นจ้าวเหม่ยอวิ๋นรู้สึกเป็นครั้งแรกว่าลั่วอู๋ฉางน่ารักมาก เข้าข้างหยางซื่อกรุ๊ปของพวกเธอ แต่สิ่งที่เธอไม่รู้ก็คือหยางหว่านอวี่ไม่ได้ซาบซึ้งเลยแต่หยางหว่านอวี่ก็รู้สึกโล่งใจในไม่ช้าเนื่องจากเป็นเกาชิงเหยียนที่ยืนกรานที่จะต่อสู้จนถึงที่สุด ความสูญเสียทั้งหมดที่
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 323
เชื้อสายหลักของตระกูลเย่แบ่งออกเป็นสามตระกูล เย่ปิงเหยาเป็นลูกสาวคนโตของบ้านสองเรียนอุตสาหกรรมยากับผู้ใหญ่ตั้งแต่อายุยังน้อย สอบเข้าโรงเรียนที่มีชื่อเสียงด้วยเกรดที่ยอดเยี่ยมเมื่ออายุสิบสี่ปี และได้รับปริญญาเอกเมื่ออายุยี่สิบสองปี กลายเป็นแพทย์แผนโบราณที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ของประเทศในบรรดาพี่น้อง เย่ปิงเหยาได้รับการยอมรับว่ามีความสามารถมากที่สุดแต่สถานะของเธอในร้านร้อยสมุนไพรกลับไม่สูง แม้กระทั่งหลายปีที่ผ่านมา การดำรงอยู่ของบ้านสองก็ค่อย ๆ ลดลงเพียงเพราะเย่ปิงเหยาเป็นผู้หญิงในสายตาของคนรุ่นเก่า ผู้หญิงมักจะต้องแต่งงานเสมอลูกสาวที่แต่งงานแล้วไม่ควรได้รับความไว้วางใจในความรับผิดชอบที่สำคัญ เกรงว่าจะใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้และทรัพย์สินของครอบครัวจะตกไปอยู่ในมือของบุคคลภายนอก"พี่ปิงเหยา มีผู้ชายแซ่ต่งคนหนึ่งมาขอพบ อ้างว่าเป็นคนที่บ้านใหญ่ใช้แฝงตัวอยู่ในชิงเหยน กรุ๊ป มารายงานสถานการณ์ล่าสุดให้คุณทราบ เพื่อช่วยให้คุณชนะคดีนี้" หญิงลักษณะเลขาคนหนึ่งกล่าวเย่ปิงเหยาพูดโดยไม่ต้องคิด "ไม่พบ!""ไม่งั้น... พบหน่อยดีกว่า" เลขาแนะนำเย่ปิงเหยายังคงแน่วแน่ "ไม่มีอะไรต้องพบ!"
Bab terbaru
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1059
ชวีซานตัวไม่กล้าขัดขืน ได้แต่ทำตามคำสั่งเมื่อทุกคนมาถึงภูเขาด้านหลัง ฟ้าก็เริ่มสางแล้วเบื้องหน้าคือเหวลึกที่ขวางทางอยู่ลั่วอู๋ฉางผูกปลายเชือกด้านหนึ่งไว้กับเสา แล้วสะพายเชือกที่มัดรวมกันไว้บนหลัง ก่อนพยักหน้าให้ทุกคน"มีปัญหาอะไรไหม?"ลั่วอู๋ฉางถามอาวุโสที่มีใบหน้าฟกช้ำดำเขียวคนนั้นอาวุโสรีบตอบ "ไม่มีปัญหาครับ!"ลั่วอู๋ฉางกระโดดขึ้นด้วยเท้าข้างเดียว ตัวเขาลอยขึ้นสูงก่อนเหาะตรงไปยังอีกฟากของหน้าผาเมื่อเหาะไปได้ครึ่งทาง ร่างของลั่วอู๋ฉางก็เริ่มร่วงลงเมื่อคำนวณจากมุมนี้ เขาแทบไม่มีโอกาสไปถึงอีกฝั่งเลยทันใดนั้น นกอินทรียักษ์ตัวหนึ่งก็โฉบมาจากด้านข้างอาวุโสคนเมื่อกี้ยืนอยู่ริมหน้าผาและเป่านกหวีดเรียกอินทรีอินทรียักษ์กางปีก ลั่วอู๋ฉางเหยียบลงบนหลังมันหนึ่งที ทิศทางที่กำลังร่วงพลันเปลี่ยนเป็นลอยขึ้นเสี้ยววินาทีต่อมา เขาก็ลงถึงริมหน้าผาอีกฝั่งอย่างมั่นคงจากนั้นก็ทำแบบเดิม ผูกปลายเชือกฝั่งนี้ไว้กับเสาอีกข้าง"เจ้าสำนักชวี สั่งคนของท่านให้เริ่มได้แล้ว!" ซูเทียนคั่วออกคำสั่งอย่างไม่ไว้หน้าชวีซานตัวไม่ใช่ไม่เคยคิดจะเล่นงานตอนที่ลั่วอู๋ฉางกำลังข้ามหน้าผาเขาเคยคิดจะสั่ง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1058
คำกล่าวอย่างมั่นใจของลั่วอู๋ฉางดังก้องไปทั่วสำนักใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้มหากเป็นเมื่อก่อน ใครกล้าพูดกับหัวหน้าสำนักพวกเขาเช่นนี้ คงไม่ต้องรอให้ชวีซานตัวเอ่ยปาก สมาชิกระดับล่างก็พร้อมจะซัดมันจนหมอบไปแล้วต่อหน้าประตูสำนักงานใหญ่ จะปล่อยให้คนมาพูดจาโอ้อวดได้อย่างไร?แต่สถานการณ์ตอนนี้คือ ลั่วอู๋ฉางไม่เพียงแต่พูด เขายังทำลายประตูใหญ่ของพวกเขาและทำร้ายคนไปอีกหลายสิบคนด้วยแน่นอนว่าจำนวนนี้ไม่ได้ตายตัวถ้าคนอื่นกล้าบุกเข้าไปอีก ลั่วอู๋ฉางจะไม่ปรานี และยินดีที่จะช่วยเพิ่มจำนวนผู้บาดเจ็บให้พันธมิตรบู๊ลิ้มอีกด้วย"แก...ปากกล้านักนะ!"ชวีซานตัวในฐานะหัวหน้าแห่งบู๊ลิ้ม ไม่อาจเสียศักดิ์ศรีด้วยการยอมแพ้ง่าย ๆทั้งๆ ที่ความจริง ในใจเขานั้นกลับตื่นตระหนกจนแทบควบคุมไม่อยู่อาวุโสทั้งแปดร่วมมือกันยังเอาชนะไม่ได้!ถึงแม้ตอนฝึกซ้อมปกติ ชวีซานตัวจะเคยชนะพวกเขามาแล้วก็เถอะแต่ใช้นิ้วโป้งเท้าคิดก็ยังรู้เลยว่า เป็นอาวุโสทั้งแปดแกล้งอ่อนข้อให้ถ้าสู้จริง ชวีซานตัวไม่มีทางได้เปรียบหรอกแต่ลั่วอู๋ฉางกลับทำได้!นี่แสดงให้เห็นว่า ความสามารถของเขาเหนือกว่าชวีซานตัวมากถ้ายอมแพ้ต่อหน้าสมาชิกบู๊ลิ้มมา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1057
เขาไม่อยากให้ใครพูดถึงเรื่องนี้ โดยเฉพาะต่อหน้าสาธารณชน"อาวุโสทั้งแปดของสภาผู้อาวุโสอยู่ที่ใด?"ดวงตาของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความโกรธ พร้อมตะโกนออกคำสั่งอย่างดุดัน"ข้าน้อยอยู่ที่นี่!"อาวุโสทั้งแปดคนตอบรับออกมาพร้อมกัน"คนผู้นี้ทำลายประตูสำนักของเรา ทำร้ายศิษย์ของเรา จงสังหารมันตรงนี้เดี๋ยวนี้ เพื่อเป็นตัวอย่าง!" ชวีซานตัวกัดฟันกล่าวอาวุโสทั้งแปดคนตอบพร้อมกันอีกครั้ง "รับทราบ ท่านเจ้าสำนัก!""ฆ่า!"ทั้งแปดคนล้วนเป็นผู้มีวิชาระดับปรมาจารย์ใหญ่มีฝีมือไม่ธรรมดา!ในสำนักใหญ่ ทั้งด้านสถานะและพลังฝีมือ พวกเขาเป็นรองเพียงชวีซานตัวเท่านั้นเมื่อทั้งแปดร่วมมือกัน แม้แต่วีรบุรุษในตำนานก็ยากที่จะเอาชนะพวกเขาได้พวกเขาร่วมมือกันอย่างเข้าขา ล้อมลั่วอู๋ฉางไว้ตรงกลาง และออกกระบวนท่าสังหารทุกอย่างใส่เขาถ้าเป็นคนอื่น คงถูกพวกเขาสับเป็นชิ้นๆ ไปแล้วแต่ลั่วอู๋ฉางกลับไม่สะทกสะท้านใดๆ เพียงแค่ส่งกระแสจิต"วึ้ง!"คาถาป้องกันตัวปล่อยแสงสีทองออกมา ขัดขวางการโจมตีทั้งหมดไว้"อะไรกัน?"ชวีซานตัวเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อในสายตาของเขา ต่อให้ลั่วอู๋ฉางเก่งแค่ไหน แต่ก็ยังเป็น
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1056
ท่ามกลางความมืด มีร่างคนจำนวนมากพุ่งผ่านไปอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาเห็นชัดเจนแล้วว่าประตูทางเข้าซึ่งเป็นหน้าตาของพันธมิตรบู๊ลิ้มถูกทำลาย กลายเป็นซากปรักหักพัง พวกเขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟทันที"ใครกันที่กล้าบ้าบิ่นถึงขนาดนี้!""บังอาจมาพังประตูใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้ม รนหาที่ตายแล้ว!""จะเป็นใครก็ช่าง แต่แน่ๆ คงไม่ใช่คนดีหรอก สับมันเป็นชิ้นๆ ก่อนค่อยว่ากัน!"กลุ่มคนที่โกรธแค้นเห็นร่างหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าซากปรักหักพัง"ไอ้หนุ่ม แกเห็นไหมว่าใครเป็นคนทำ?"คนตาไวมองเห็นว่าเป็นเงาของชายหนุ่มจึงรีบถามออกไปทันที"ขอเตือนไว้ก่อน เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ รีบพูดสิ่งที่นายเห็นออกมาทั้งหมก ไม่งั้นนายเองก็ต้องเดือดร้อนด้วย!"ลั่วอู๋ฉางยืนอย่างสงบพลางตอบว่า "เห็น""รีบบอกมาว่าใคร!" คนกลุ่มนั้นร้องถามขึ้นพร้อมกันลั่วอู๋ฉางตอบอย่างไม่รีบร้อนว่า "ก็ฉันไง!""อะไรนะ?!"คนกลุ่มนั้นเบิกตาโต ความโกรธที่ปรากฏบนใบหน้าชัดเจนยิ่งกว่าความตกใจ"ไอ้หนุ่ม นี่ไม่ใช่เวลามาอวดเก่ง คิดว่าเราจะเชื่อแกหรือไง?""รีบบอกมาว่าใครเป็นคนทำ ไม่งั้นจะถือว่าแกเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วย!""ให้โอกาสสุดท้าย รีบพูด ไม่งั้นพวกเร
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1055
ซูเทียนคั่วกังวลขึ้นมาทันที ขณะที่ปกป้องซูเฉี่ยนเฉี่ยนหลานสาว เขาก็ตะโกนเสียงดังขึ้นว่า "เจ้าสำนักชวี นี่คือวิธีการต้อนรับแขกของพันธมิตรบู๊ลิ้มหรือ?""หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ไม่กลัวคนในยุทธภพจะหัวเราะเยาะหรือ?"ชวีซานตัวไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย "อย่างพวกนายเนี่ยนะ? เรียกว่าแขกได้ด้วยหรือ?"เมื่อต้องเผชิญหน้ากับจำนวนคนที่มากกว่าหลายเท่า อีกทั้งสายตาที่จับจ้องมาอย่างอาฆาต ทั้งสามคนไม่สามารถต่อกรได้เลยไม่นานพวกเขาก็ถูกจับตัวได้!"ชวีซานตัว การที่คุณทำเช่นนี้ ไม่กลัวว่าศิษย์ของเทพอวี้อย่างราชันมังกรลั่วเทียนจะมาหาเรื่องหรือ?" ซูเทียนคั่วพูดขณะดิ้นรนชวีซานตัวไม่สนใจแม้แต่น้อย "ถ้าเขากล้าหาญมาที่นี่ ฉันจะให้เขาลิ้มรสชาติของการต้องเป็นนักโทษเช่นกัน!""ศิษย์ที่ถูกสอนโดยตาแก่แบบนั้น คงไม่ใช่คนดีสักเท่าไรหรอก พอดีเลย จะได้ให้เขาชดใช้หนี้แทนตาแก่นั่นและพวกแกไปพร้อมกัน!""ราชันมังกรลั่วเทียนอะไรกัน แค่เด็กหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ จะมีอะไรพิเศษนัก?""ตัวเขาไม่อายก็ช่างเถอะ แต่ยังกล้าไปหาคนมาคุยโวแทนตัวเอง คิดจะดังจากการสร้างกระแสเช่นนี้ คิดว่าบู๊ลิ้มเป็นที่สำหรับเล่นขายของหรือไง ฝันไปเถ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1054
พูดของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความหยาบคายใบหน้าสวยของเย่ปิงเหยาเริ่มบึ้งตึง แต่เพราะนี่เป็นถิ่นของอีกฝ่าย เธอจึงไม่อาจโต้ตอบได้ชวีหลิงหานคือน้องสาวของชวีซานตัว ทั้งสองคนมีอายุห่างกันมากกว่ายี่สิบปีหลังจากชวีหลิงหานเกิดได้ไม่นาน พ่อแม่ของเธอก็เสียชีวิตจากอาการป่วย ก่อนสิ้นใจได้ฝากให้ชวีซานตัวช่วยเลี้ยงดูน้องสาวที่ยังเป็นแค่ทารกแรกเกิดชวีซานตัวเลี้ยงดูน้องสาวด้วยความยากลำบาก จนเธอเติบโตขึ้นมาเป็นหญิงสาวที่งดงามยิ่ง ทั้งยังมีพรสวรรค์จนได้รับความสนใจจากคนในบู๊ลิ้มมีผู้คนมาสู่ขอเธอมากมายจนทำให้ประตูบ้านตระกูลชวีแทบพังในขณะที่ชวีซานตัวกำลังเลือกคู่ครองให้น้องสาวจนตาลาย และวาดฝันว่าเธอจะได้แต่งงานกับตระกูลใหญ่โตความฝันกลับพังทลาย!ชวีหลิงหาน หญิงสาวผู้แสนงดงาม กลับถูกชายแก่อัปลักษณ์คนหนึ่งมาชิงตัวไป!ในตอนแรก ชวีซานตัวคิดว่าน้องสาวของเขายังไร้เดียงสา และถูกชายชั่วหลอกลวงเขาคิดว่าเพียงแค่พูดจาโน้มน้าวด้วยความรักและเหตุผล น้องสาวจะกลับตัวกลับใจแต่ผลกลับเป็นตรงกันข้าม!ชวีหลิงหานไม่เพียงแต่ไม่สำนึกในสิ่งที่ทำ แต่กลับรักชายแก่คนนั้นอย่างหัวปักหัวปำ และพูดคำพูดไร้สาระอย่างเช่นรักจน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1053
พูดตามตรง ลั่วอู๋ฉางก็มีใจอ่อนนิดหน่อยทุกครั้งที่ต้องต่อสู้กับพวกกระจอก เขามักจะคิดถึงหูเยว่ซีอย่างมากเป็นถึงจักรพรรดินีแห่งชิงชิว แต่เขากลับใช้งานเหมือนลูกน้องปลายแถวประเด็นสำคัญคือ หูเยว่ซีไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่ยังเต็มใจช่วยอย่างยินดีอีกด้วย"ไม่ได้"ความมีเหตุผลเอาชนะความหุนหัน ลั่วอู๋ฉางพูดพร้อมขมวดคิ้ว "เธอต้องอยู่เฝ้าบ้าน มีแต่แบบนี้ ฉันถึงจะวางใจได้"หูเยว่ซีทำหน้าหงอย: "ก็ได้!"ลั่วอู๋ฉางหัวเราะ "เธอว่านอนสอนง่ายขนาดนี้ ต้องให้รางวัลสักหน่อยแล้ว""รางวัลอะไร?" จิ้งจอกน้อยถามอย่างตื่นเต้น ดวงตาทั้งสองส่องประกายวิบวับทันทีลั่วอู๋ฉางหยิบลูกแก้วพญานาคออกมาจากกระเป๋าแล้วพูดว่า "ก่อนหน้านี้สัญญาว่าจะให้ของขวัญเธอ ตอนนี้ถึงเวลาทำตามสัญญาแล้ว"หูเยว่ซีตาเป็นประกายอีกครั้ง "ลูกแก้วพญานาค!"ถ้าเป็นเมื่อก่อน ลูกแก้วพญานาคระดับนี้เธอคงไม่แม้แต่จะชายตามองด้วยซ้ำแค่มองนานหน่อย ก็ถือเป็นการดูหมิ่นคำว่า "จักรพรรดินีแห่งชิงชิว" แล้ว!แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน หลังจากถูกขังอยู่ในแหวนมานานถึงพันปี เพิ่งจะได้อิสรภาพคืนมา พลังลดลงไปมากและร่างกายก็อ่อนแอสุดขีดนี่คือช่วงเวลาที่เธอต้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1052
หวงผู่เจิ้งซิ่นย่อมไม่พอใจแน่!คนเป็นครูยังล้มเหลว แต่ศิษย์กลับทำสำเร็จตั้งแต่ครั้งแรกถ้าไม่ใช่บังเอิญ แล้วมันคืออะไร?ลั่วอู๋ฉางไม่ตอบอะไร จากนั้นก็หยิบคริสตัลสวรรค์ก้อนที่สองมาไม่นานก็ทำสำเร็จอีกครั้ง!หวงผู่เจิ้งซิ่นเบิกตากว้าง ประหลาดใจราวกับเห็นเทพเจ้าส่วนใบหน้าของหูเยว่ซีก็เต็มไปด้วยความชื่นชมมากขึ้นเรื่อยๆ"ลองอีกครั้งสิ!" หวงผู่เจิ้งซิ่นยังคงไม่ยอมแพ้คราวนี้ ลั่วอู๋ฉางไม่ทำตามเขาอีกต่อไป เขาเก็บแท่งคริสตัลสวรรค์ที่เหลือทันที"หมายความว่าไง?" หวงผู่เจิ้งซิ่นถามตาโตลั่วอู๋ฉางลุกขึ้นเดินออกไป ทิ้งคำพูดไว้โดยไม่หันกลับมา "ขอบคุณนะ!""เดี๋ยวสิ นายแน่ใจแล้วเหรอว่านายเข้าใจทั้งหมด?"หวงผู่เจิ้งซิ่นรีบไล่ตามไป "ถ้าไม่สำเร็จล่ะ ฉันจะได้ช่วยหาสาเหตุไง!""ไม่จำเป็นแล้ว ถ้านายท่านของฉันคิดว่าไม่มีปัญหา มันก็ไม่มีปัญหาแน่" หูเยว่ซีขวางเขาไว้ พร้อมพูดอย่างหนักแน่นในตอนนี้ สีหน้าหวงผู่เจิ้งซิ่นเต็มไปด้วยความซับซ้อนศิษย์ที่เก่งเกินไปทำให้ครูรู้สึกอับอาย"ไหนว่าราชันมังกรลั่วเทียนก็เป็นแค่คนธรรมดา เขาเป็นปีศาจชัดๆ!"หวงผู่เจิ้งซิ่นยอมแพ้อย่างหมดท่า พูดอย่างเศร้าๆ "คิดว่า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1051
หวงผู่เจิ้งซิ่นเชิดคอขึ้น พยายามทำสีหน้าให้ดูปกติที่สุดเพื่อปกปิดความเขินอายของตัวเองเนื่องจากการสาธิตเมื่อครู่นั้นจบลงด้วยความล้มเหลวแม้ว่าเขาจะรู้วิธี แต่เพราะไม่ได้ปฏิบัติมาเป็นเวลานาน ความผิดพลาดจึงถือเป็นเรื่องปกติ"หาว..."หูเยว่ซีอ้าปากหาวครั้งใหญ่ ราวกับเปลือกตาถูกกดด้วยน้ำหนักมหาศาลใช่แล้ว เธอง่วงจริงๆ!การสอนของหวงผู่เจิ้งซิ่นทำให้เธอง่วงได้สำเร็จส่วนเนื้อหาที่พูดในภายหลัง แทบไม่ได้เข้าหัวของหูเยว่ซีเลย ผ่านหูซ้ายออกหูขวา ไม่มีอะไรในหัวเลย"พวกคุณ...ทำต่อไปเลย!"หูเยว่ซียืดแขนบิดขี้เกียจ และส่งสัญญาณให้ทั้งคู่ไม่ต้องสนใจเธอสิ่งนี้ทำให้หวงผู่เจิ้งซิ่นรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวมาก!รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่!การทำให้นักเรียนง่วงถือเป็นเรื่องที่น่าอับอายอยู่แล้ว ที่สำคัญคือการสาธิตของตัวเองยังล้มเหลวอีกด้วย"ไม่เป็นไร ฉันขอลองเอง" ลั่วอู๋ฉางเสนอตัวขึ้นอย่างกล้าหาญ"คุณจำทั้งหมดได้แล้วเหรอ?"หวงผู่เจิ้งซิ่นพูดด้วยสีหน้าจริงจังทันที "อย่าเพิ่งรีบร้อนปฏิบัติเลย ลองทบทวนสิ่งที่ฉันพูดสักรอบก่อน มีจุดไหนที่ไม่เข้าใจก็ถามให้แน่ชัด แล้วค่อยลงมือ"เพราะจำนวนของแท่งค
