Beranda / โรแมนติก / พยัคฆ์เจ้าขา / ตอนที่ 2 น้องสาว 2/2

Share

ตอนที่ 2 น้องสาว 2/2

Penulis: Hani
last update Terakhir Diperbarui: 2025-01-10 14:15:23

หลายวันต่อมา...

นับแต่วันนั้น “เจ้าขา” ก็ตกอยู่ในความดูแลของ “พยัคฆ์” เด็กหนุ่มที่หิ้วคอเสื้อเธอเมื่อหลายวันก่อน และตอนนี้เธอกำลังนั่งอยู่บนรถกระบะ 4 ประตูที่คนขับก็คือพี่ชายหมาด ๆ ของเธอ ทั้งคู่กำลังมุ่งหน้าไปโรงเรียนประจำจังหวัดที่อยู่ในตัวเมืองแม่ฮ่องสอน 

เนื่องจากเหมราชไม่ค่อยมีเวลาไปรับ-ส่งพยัคฆ์ เขาจึงสอนลูกหัดขับรถตั้งแต่อายุ 12 

“นี่ ! เลิกเอาไอ้ก้อนเน่า ๆ นั่นมากอดสักทีได้ไหม ไม่อายคนอื่นเขาบ้างหรือไง” พยัคฆ์พูดพลางเหลือบมองเธอแวบหนึ่งก่อนที่จะเลี้ยวรถเข้ารั้วโรงเรียน

“นี่พี่ต่าย ไม่ใช่ก้อนเน่า ๆ นะคะ คุณแม่ซื้อให้วันเกิดหนู” เธอพูดแล้วทำปากยู่ กอดกระชับตุ๊กตากระต่ายตัวน้อยในอ้อมกอดด้วยความรัก

“งั้นเหรอ ซักบ้างก็ดีนะ กลิ่นอย่างกับถังขยะเน่า !” 

“ฮึ ! พี่พยัคฆ์ใจร้าย !!!”

@ห้องเรียน ป.4/8

“นี่พวกเรา มาดูนี่เร็ว กระต่ายตัวนี้กำลังจะแยกร่างล่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เด็กผู้ชายคนหนึ่งพยายามกางแขนกางขาตุ๊กตากระต่ายเล่นอย่างสนุกสนาน เขาถือวิ่งไปรอบ ๆ ห้องเพื่อยั่วเย้าเด็กผู้หญิงที่กำลังวิ่งไล่กวดด้วยสีหน้าจริงจัง

“เอามานี่นะ นั่นมันของฉัน” เจ้าขากระโดดยื้อแย่ง เพื่อหวังจะเอาตุ๊กตาของตัวเองคืน

“เก่งจริงก็มาแย่งเองสิ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

“เอามานะ”

“นี่ดูนะ พี่ต่ายของน้องเจ้าขา กำลังจะเล่นกายกรรมโชว์ด้วยนะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

“บอกให้เอาคืนมาไงเล่า !”

เด็กน้อย 2 คนพยายามยื้อแย่งตุ๊กตากระต่ายกันอย่างชุลมุน โดยมีเพื่อน ๆ วัยประถมคอยเชียร์อยู่ไม่ห่าง บ้างก็หัวเราะเยาะ บ้างก็โห่ร้องด้วยความสนุกสนาน แต่ไม่มีใครคิดจะเข้าไปช่วยเด็กใหม่อย่างเจ้าขาเลยสักคน เธอยังใหม่กับที่นี่มาก การหาเพื่อนในโรงเรียนแห่งนี้ค่อนข้างยากลำบากสำหรับเธอ 

แควก ! 

 “ธะ…เธอดึงเองนะ ฉันเปล่า” เด็กชายพูดจบก็เตรียมจะวิ่งหนีไป แต่ก็ไม่ทันได้วิ่งเพราะเจ้าขาใช้มือน้อย ๆ จัดการกำผมของเด็กชายและดึงกระชากกลับจนอีกฝ่ายหงายหลังล้มลงไม่เป็นท่า 

พลัก ! 

“โอ๊ย !” 

ผัวะ ! 

“เจ็บนะ”

ตุ้บตั้บ ! ตุ้บตั้บ ! 

เจ้าขาใช้มืออันน้อยนิดต่อยไปที่หน้าเด็กชายคนนั้นครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยความโมโหสุดขีด ใบหน้าจิ้มลิ้มของเด็กสาวตอนนี้เปลี่ยนเป็นบูดบึ้งไม่ยิ้มแย้ม 

นั่นมันพี่ต่ายที่คุณแม่ซื้อให้ฉันนะ !

อภัยให้ไม่ได้เด็ดขาด !

เธอรัวหมัดไปที่เด็กชายคนนั้นหลายที ปลดปล่อยความโมโหโกรธาในหัวใจ ความเศร้าใจต่าง ๆ นานาที่เก็บสะสมไว้ในอก ความคิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อกับแม่ที่ไม่ได้เจอหลายวันและความไม่คุ้นชินกับสถานที่แปลกใหม่ ความรู้สึกเหล่านี้ช่วยโหมความโกรธในใจอย่างดี

“พวกเธอหยุดเดี๋ยวนี้นะ เจ้าขา ธนาธิป !!!” เสียงของคุณครูเฟื่องฟ้า ครูประจำชั้นดังขึ้นทำให้เด็กทั้ง 2 คนที่กำลังชุลมุนพลันหยุดลงทันที

@ห้องพักครู

“ทะเลาะวิวาทเหรอครับ ?” 

“ใช่ ครูเห็นว่าเธอเป็นพี่ก็เลยเรียกเธอมาคุยน่ะจ้ะ”

“ยายนั่นชกก่อนด้วยเหรอครับ”

“เท่าที่ฟังจากเด็กคนอื่น ๆ ในห้องก็เห็นจะใช่ เจ้าขาคงโกรธที่ธนาธิปแย่งตุ๊กตาไป แถมยังทำขาดอีก เธอคงจะมีปมอะไรในใจ ครูเลยอยากจะให้พยัคฆ์ช่วยดูแลน้องอย่างใกล้ชิดหน่อยน่ะจ้ะ”

แหงล่ะ ! ยายนั่นหวงก้อนเน่าเสียอย่างกับอะไร

“ได้ครับครู”

“ส่วนทางเจ้าธนาธิป ผู้ปกครองเขาไม่ติดใจหรอกนะ เขาเข้าใจว่าลูกเขาดื้อและคงจะเป็นฝ่ายแกล้งก่อน”

“ครับครู”

“ยังไงครูฝากน้องด้วยนะ”

“ครับ”

@บนรถ

ขณะที่ทั้งคู่นั่งรถกำลังกลับบ้าน ความเงียบก็ปกคลุมรถทั้งคัน บรรยากาศภายในรถดูอึมครึม ทั้ง 2 คนไม่พูดไม่จากัน ปกติเสียงเล็ก ๆ ของเจ้าขาจะคอยพูดไม่หยุดไม่หย่อน อาจจะเป็นเพราะเรื่องวันนี้ทำให้เธอรู้สึกไม่ดีหลายอย่าง 

พยัคฆ์เหลือบมองเธอครู่หนึ่งก่อนหันกลับไปมองทางต่อ เด็กน้อยนั่งกอดเข่า สายตาเหม่อมองไปนอกรถ ในมือถือตุ๊กตากระต่ายที่ขาดวิ่น ไส้ในที่เป็นใยสังเคราะห์นั้นหลุดร่วงเกือบหมด เขาไม่รู้จะปลอบเธออย่างไร เพราะตัวเขาเองก็ไม่เคยมีน้อง เป็นลูกคนเดียวมาตั้งแต่เกิด ไม่เคยต้องแบ่งปันสิ่งต่าง ๆ ให้ใคร หรือแม้แต่ปลอบใจใคร เขาทำได้เพียงนั่งเงียบ ๆ แบบนี้ไปตลอดทางจนกระทั่งถึงบ้าน

เด็กหนุ่มจอดรถที่โรงจอดและเตรียมตัวจะลงรถ แต่เด็กน้อยข้าง ๆ กลับไม่มีทีท่าว่าจะรู้ตัวเลย

“ถึงแล้ว” พยัคฆ์ร้องบอก 

“...” 

“นี่ !” เด็กหนุ่มสะกิดแขน ไม่มีเสียงและปฏิริยาตอบกลับ ทำให้เขาเข้าใจว่าเธอหลับไปแล้ว เขาจึงเดินอ้อมไปทางฝั่งคนนั่งแล้วรวบร่างเด็กน้อยตัวจิ๋วขึ้นอุ้ม สายตาเผลอมองไปยังใบหน้าที่เปรอะเปื้อนคราบน้ำตา จมูกเล็ก ๆ นั้นแดงเถือกจากการร้องไห้อย่างหนัก ร้องไห้จนขี้เหร่ไปหมดเลยยายนี่

 เขาพาเธอขึ้นไปส่งยังห้องนอนของที่อยู่ติดกับห้องเขา ห่มผ้าให้อย่างอ่อนโยน เด็กหนุ่มนั่งลงข้างเธอโดยไม่มีคำพูดใด ๆ ทำเพียงจ้องมองเด็กน้อยที่หลับตาพริ้ม ขนตาที่แผ่ยาวงามงอนเหมือนเส้นไหมขยับเล็กน้อย จมูกกลมมนดูน่ารัก ปากบางจิ้มลิ้มอมชมพูระเรื่อ

หน้าตาก็น่ารักดีนี่

เขาสะบัดหน้าเพื่อเรียกสติตัวเอง นี่เขากำลังคิดอะไรอยู่ !

เด็กหนุ่มเดินกลับเข้าห้องตัวเองพร้อมกับตุ๊กตากระต่ายที่ขาดวิ่นตัวนั้น

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • พยัคฆ์เจ้าขา   ตอนที่ 39 ไอ้ 3 แสบ 2/2 จบ

    “หยุดร้องไห้แล้วฟังแม่…ที่แม่ตีเพราะต้องการให้ลูกรู้ ว่าการโกหกมันไม่ใช่เรื่องดี แล้วยิ่งโกหกปู่ให้ต้องเกิดเหตุการณ์แบบนี้แล้ว ลูกเองก็ยังเล่นสนุกสนานบนความทุกข์ของคนอื่นได้ยังไง พร้อมพบ ไม่ว่าใครชวนทำอะไรไม่ดี หนูก็ต้องปฏิเสธไม่ใช่เข้าร่วม แถมยังเป็นคนคิดให้คนอื่น ๆ โกหกปู่อีก และอีกอย่าง เมื่อทำผิดแล้วก็ต้องยอมรับผิดของตัวเอง ไม่ใช่โบ้ยความผิดให้พี่เขา มันไม่ดีเลยนะลูก ส่วนพายุ ลูกเป็นพี่คนโต ต้องคอยดูแล ปกป้องน้อง ๆ เป็นตัวอย่างที่ดีของน้อง ๆ สิลูก ไม่ใช่พาน้องไปเล่นพิเรนทร์แบบนี้ พวกลูกเป็นพี่น้องกัน ต้องรักกันไว้ อย่าทะเลาะเบาะแว้งกัน เพราะเมื่อเกิดอะไรขึ้น ก็มีแต่พวกเราพี่น้องเท่านั้นที่จะช่วยเหลือกันและกัน เข้าใจที่แม่พูดไหม ?” เด็กน้อยทั้งหลายพยักหน้าเข้าใจพลางก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นไปด้วย“เอาละ ๆ เข้าใจแล้วก็ดี ปู่เองก็ไม่ได้อยากให้ทำโทษหลาน ๆ หรอก เพียงแต่แค่เป็นห่วงก็เท่านั้นเอง” “ไม่ได้หรอกค่ะพ่อ เดี๋ยวแกจะเคยตัว โตขึ้นเป็นแบบพี่ยักทำไงล่ะคะ” หญิงสาวพูดทำเอาคนโดนพาดพิงหันขวับ เขาไปเกี่ยวไรด้วยว้า !“มาหลาน ๆ มาหาปู่มา เดี๋ยวเราไปอาบน้ำล้างตัวกัน เดี๋ยวปู่เอาสระลมยางให้เล่น”

  • พยัคฆ์เจ้าขา   ตอนที่ 38 ไอ้ 3 แสบ 1/2

    8 ปีต่อมา…“แยกขาหน่อยสิจ๊ะเมียจ๋า” ชายหนุ่มสั่งขณะที่เขากำลังดันแก่นกายอันใหญ่โตเข้าไปในกายเนื้อหญิงสาวที่นอนหงายอยู่ด้านล่าง หญิงสาวว่าง่ายยอมทำตามโดยไม่อิดออด เสียงเร่งเร้าของเธอทำให้ความเร่าร้อนก่อตัวขึ้นภายในกายเขา ทันทีที่สอดเข้าไป…ความใหญ่โตทำให้หญิงสาวร้องครางออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่“ร้องดัง ๆ เลยค่ะที่รัก วันนี้ลูกไม่อยู่ บ้านนี้เป็นของเราแล้ว ร้องดัง ๆ สิคะ !” ชายหนุ่มบอก มือของยังเขากอบกุมที่เนินเนื้อของเมียสาวที่นอนครางกระเส่าอย่างได้อารมณ์ “ที่รัก…ขา…หนู…สะ...เสียวมากเลย” “อย่างนั้นแหละจ้ะยาหยี” ชายหนุ่มเร่งเครื่องความเร็วเดินหน้าเต็มกำลัง นานหลายเดือนแล้วที่เขาไม่ได้จัดเมียตัวเอง ตั้งแต่มีลูก...เมียก็เริ่มสนใจแต่ลูก ซึ่งลูกก็มีแต่ผู้ชาย เขาที่อยากมีลูกผู้หญิงก็พยายามหาเวลาเพื่อที่จะผลิตให้ได้สักคน แต่ก็เจอมารผจญ มารที่ว่าก็คือ ลูก ๆ ของเขาเอง ทุกครั้งที่เขาจะทำเรื่องอย่างว่า ก็เหมือนไอ้ 3 หน่อมันจะรู้ทุกครั้ง ครั้งนี้พ่อเขากลับมา ก็ได้โอกาสฝากลูก ๆ ไว้กับพ่อชั่วคราว ส่วนเขาเองก็จะได้มีเวลาปั๊มลูกสาวสักที...แต่ไม่ทันจะได้เสร็จสม…เสียงเรียกจากด้านนอกก็ดังขึ้น“ไอ้ย้ากกก…ม

  • พยัคฆ์เจ้าขา   ตอนที่ 37 ความจริงอีกอย่าง 2/2

    @งานวัดประจำปีวันนี้เป็นวันลอยกระทง พยัคฆ์พาแฟนสาวไปเที่ยวงานประจำปีที่วัดแถวบ้าน เมื่อก่อนตอนเด็ก ๆ เขาและเธอก็พากันไปงานวัดบ่อย ๆ ชายหนุ่มพาแฟนสาวเดินเที่ยวภายในงาน บรรยากาศค่อนข้างครึกครื้น แสงไฟจากร้านค้าต่าง ๆ หรือซุ้มขายของต่างก็ติดไฟเรียกผู้คนกันระนาว เสียงเพลงบรรเลงอย่างอื้ออึง ซุ้มการละเล่นต่าง ๆ มีคนมุงล้อมเล่นกันอย่างสนุกสนาน ผู้คนต่างหลั่งไหลกันมาจากทั่วทุกที่ ทั้งเด็กเล็ก ผู้ใหญ่ วัยรุ่น หรือแม้แต่คนเฒ่าคนแก่ก็มาร่วมงานวัดครั้งนี้ด้วย เพราะมีซุ้มให้ทำบุญอยู่ตรงมุมโบสถ์ของวัด ทั้ง 2 คนเดินมาเรื่อยก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าร้านขนมสายไหม “อยากกินเหรอคะ ?” ชายหนุ่มถามแฟนสาวตรงหน้า หญิงสาวระบายยิ้มหวาน พยักหน้าหงึก ๆ เป็นการให้คำตอบ เขาซื้อให้เธอ 1 ไม้ใหญ่สีชมพูฟูฟ่อง หญิงสาวกัดลงคำหนึ่งก็หลับตาปี๋ รสชาติความหวานแล่นถึงโสตประสาท “ขอพี่ชิมมั่ง” หญิงสาวกำลังจะยื่นสายไหมในมือให้แฟนหนุ่มชิม แต่เขากลับเอาหน้าเข้ามาใกล้แล้วตวัดลิ้นเลียที่ริมฝีปากเธอหน้าตาเฉย ทำเอาเจ้าตัวตกใจฟาดมือเล็ก ๆ ไปที่อกเขาอย่างจัง“พี่ยัก ! อายคนเขา”“อายทำไมคะ เขาจะได้รู้ว่าหนูมากับแฟนไง”“แค่ใส่เสื้อคู่เขาก็รู

  • พยัคฆ์เจ้าขา   ตอนที่ 36 ความจริงอีกอย่าง 1/2

    @บ้านเหมราช“หนูไม่ต้องไปหรอกค่ะ อยู่นี่แหละเดี๋ยวพี่ก็กลับมาแล้ว” พยัคฆ์พูด ก่อนจะเตรียมตัวออกไปทำบุญครบรอบวันตายของแม่เขา“ทุกครั้งเลย วันครบรอบวันตายแม่พี่ทีไรหนูไม่เคยได้ไปเลย ทำไมเหรอคะ กลัวหนูไปรู้อะไรเข้าเหรอ ?” หญิงสาวเอียงคอถามอย่างทะเล้น“เปล่าซะหน่อย ก็เห็นว่าต้องไปดูไร่ชาไม่ใช่หรือไง พี่ไปเดี๋ยวเดียวเอง”“หนูก็อยากทำบุญให้แม่พี่บ้างนี่คะ ตอนเด็ก ๆ ก็ยังไปได้เลย ทำไมตอนนี้ถึงไปไม่ได้แล้วล่ะคะ” “ไปแล้วห้ามซนนะ ถ้าพี่ไม่ให้ไปตรงไหนก็ห้ามไปล่ะ เข้าใจไหมคะ ?” “เข้าใจค่า…พี่ย้ากกก” หญิงสาวเขย่งปลายเท้าจุมพิตเบา ๆ ที่แก้มแฟนหนุ่ม เขายิ้มมองสาวน้อยตรงหน้าด้วยท่าทีมีความสุขล้น จากนั้นทั้ง 2 คนก็ออกเดินทางไปยังวัดแถวบ้าน @วัดหลังจากถวายสังฆทาน สวดมนต์ นำอาหารและเครื่องดื่มมาถวายพระสงฆ์เรียบร้อยแล้ว เหมราชก็นำพยัคฆ์และเจ้าขาไปที่อัฐิของ ‘ลลิน’ หรือแม่ของพยัคฆ์ เพื่อจุดธูปเทียนและวางดอกไม้ที่หน้ารูป“ป๋า ผมขอถามอะไรหน่อยสิ” พยัคฆ์พูดขึ้นหลังจุดธูปเทียนและวางดอกไม้เรียบร้อยแล้ว “ถามอะไร ?”“แม่ไม่ได้ป่วยตายใช่ไหมป๋า”“ใครบอกเอ็ง”“ไม่มีใครบอก แต่ผมรู้สึกได้ว่ามันต้องมีอะไรมากกว่าน

  • พยัคฆ์เจ้าขา   ตอนที่ 35 ความจริง 2/2

    หลังจากที่ฟังผู้เป็นพ่อพูด เรื่องราวที่อัศวเคยเข้าใจกับที่พ่อเล่า มันทำให้เขาหยุดชะงักราวกับทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกหยุดหมุนไปโดยปริยาย เขาเข้าใจผิดมาตลอดว่าแม่ทิ้งเขาไปเพราะมีชู้ และไม่ยอมรับเขาไปเพราะรังเกียจเขา ที่แท้เป็นเพราะพ่อแท้ ๆ ของเขาเองต่างหากที่ทำผิดต่อแม่ พ่อทิ้งแม่ไปแต่งงานใหม่ นี่มันเรื่องอะไรกัน ! ทำไมเขาต้องมารับรู้อะไรแบบนี้ตอนนี้ด้วย ! เขารู้สึกดีใจที่แม่ไม่ได้คิดจะทิ้งเขา แต่กลับต้องมาเสียใจเพราะคนที่ทิ้งแม่ไปก็คือพ่อเขาเอง “ทำไมพ่อทำแบบนี้ ทำไมถึงทิ้งแม่ไป ทำไมถึงต้องมาพรากแม่ไปจากผม” ชายหนุ่มร้องไห้กอดหญิงสาวตรงหน้าด้วยความอาลัยและคิดถึงผู้เป็นแม่ที่เขารักมากที่สุด“พ่อขอโทษลูก พ่อขอโทษ อภัยให้พ่อด้วย พ่อเองก็เสียใจ และจมอยู่กับมันมามากพอควรกับเรื่องนี้ พ่อขอรับผิดทุกอย่างไว้เอง แกปล่อยน้องเขาลงมาเถอะนะ ถือว่าพ่อขอ” อดิสรเอ่ยปลอบลูกชายปล่อยเธอ ปล่อยเธอไป…ทำไมเขาถึงไม่มีความรู้สึกอยากจะปล่อยหญิงสาวในอ้อมกอดคนนี้ให้ออกจากอ้อมแขนเลย ราวกับว่าเธอคนนี้เป็นของเขามานานแล้ว“ผมปล่อยไม่ได้พ่อ” เพราะเขารักเธอเข้าแล้วจริง ๆ ความจริงรักตั้งแต่เจอหน้าเธอครั้งแรกเลยด้วยซ้ำ หญิงส

  • พยัคฆ์เจ้าขา   ตอนที่ 34 ความจริง 1/2

    “จะดีเหรอวะ...มึงเดี้ยงซะขนาดนี้...ยังจะมาดวลอะไร” อัศวมองน้องชายต่างพ่อตรงหน้าราวกับเป็นขยะชิ้นหนึ่ง“กูไหว...ถ้ามึงแพ้กู…มึงต้องปล่อยเจ้าขาไป” พยัคฆ์ตอบ เขาพยายามจะรวบรวมสติและกำลังกายของตัวเองให้ลุกขึ้นสู้อีกครั้ง แม้ร่างกายตอนนี้จะไม่อำนวยก็ตาม แต่ใจเขาเชื่ออย่างสุดใจว่าสามารถทำได้ เขาต้องยื้อมันไว้ระหว่างที่พ่อกำลังมา“เฮอะ…สภาพอย่างมึงยังมีหน้ามาต่อรองกูอีก”“หรือมึงกลัวแพ้ ?”“ปากดี...อยากตายก็มาเถอะ กูจะสงเคราะห์ให้” อัศวทิ้งปืนในมือ สาวเท้าเข้าไปปล่อยหมัดหนัก ๆ ปะทะที่ใบหน้าคมคายของผู้เป็นน้อง ความเจ็บปวดพลุ่งพล่านเข้าไปยังโสตประสาทของชายหนุ่มที่นอนกองอยู่บนพื้น“พี่ยัก !! อย่าทำอะไรเขานะ” หญิงสาวที่ซ่อนอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ตะโกนเสียงดังออกมา “ออกมาแล้วเหรอคนสวย” อัศวหันมองเธอ…เขาจับจ้องอยู่ที่ดวงหน้าสะสวยราวกับตุ๊กตามีชีวิตของเธอ “เจ้าอย่าออกมา…กลับไปที่เดิม !!” ชายหนุ่มพยายามลุกขึ้น เขาอาศัยจังหวะที่อัศวมองแฟนสาวของเขา จัดการเตะเข้าที่ขาตามด้วยการพุ่งหมัดปะทะที่ใบหน้าผู้เป็นพี่จนหงายหลังไป อัศวนอนหงายหายใจหอบ เขาถุยเลือดลงบนพื้นและเช็ดเลือดที่มุมปาก ก่อนจะลุกขึ้นแล้วปะทะกันอ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status