LOGINShare
ตอนที่ 2 น้องสาว 2/2
Last Updated:
2025-01-10 14:15:23หลายวันต่อมา...
นับแต่วันนั้น “เจ้าขา” ก็ตกอยู่ในความดูแลของ “พยัคฆ์” เด็กหนุ่มที่หิ้วคอเสื้อเธอเมื่อหลายวันก่อน และตอนนี้เธอกำลังนั่งอยู่บนรถกระบะ 4 ประตูที่คนขับก็คือพี่ชายหมาด ๆ ของเธอ ทั้งคู่กำลังมุ่งหน้าไปโรงเรียนประจำจังหวัดที่อยู่ในตัวเมืองแม่ฮ่องสอน
เนื่องจากเหมราชไม่ค่อยมีเวลาไปรับ-ส่งพยัคฆ์ เขาจึงสอนลูกหัดขับรถตั้งแต่อายุ 12
“นี่ ! เลิกเอาไอ้ก้อนเน่า ๆ นั่นมากอดสักทีได้ไหม ไม่อายคนอื่นเขาบ้างหรือไง” พยัคฆ์พูดพลางเหลือบมองเธอแวบหนึ่งก่อนที่จะเลี้ยวรถเข้ารั้วโรงเรียน
“นี่พี่ต่าย ไม่ใช่ก้อนเน่า ๆ นะคะ คุณแม่ซื้อให้วันเกิดหนู” เธอพูดแล้วทำปากยู่ กอดกระชับตุ๊กตากระต่ายตัวน้อยในอ้อมกอดด้วยความรัก
“งั้นเหรอ ซักบ้างก็ดีนะ กลิ่นอย่างกับถังขยะเน่า !”
“ฮึ ! พี่พยัคฆ์ใจร้าย !!!”
@ห้องเรียน ป.4/8
“นี่พวกเรา มาดูนี่เร็ว กระต่ายตัวนี้กำลังจะแยกร่างล่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เด็กผู้ชายคนหนึ่งพยายามกางแขนกางขาตุ๊กตากระต่ายเล่นอย่างสนุกสนาน เขาถือวิ่งไปรอบ ๆ ห้องเพื่อยั่วเย้าเด็กผู้หญิงที่กำลังวิ่งไล่กวดด้วยสีหน้าจริงจัง
“เอามานี่นะ นั่นมันของฉัน” เจ้าขากระโดดยื้อแย่ง เพื่อหวังจะเอาตุ๊กตาของตัวเองคืน
“เก่งจริงก็มาแย่งเองสิ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“เอามานะ”
“นี่ดูนะ พี่ต่ายของน้องเจ้าขา กำลังจะเล่นกายกรรมโชว์ด้วยนะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“บอกให้เอาคืนมาไงเล่า !”
เด็กน้อย 2 คนพยายามยื้อแย่งตุ๊กตากระต่ายกันอย่างชุลมุน โดยมีเพื่อน ๆ วัยประถมคอยเชียร์อยู่ไม่ห่าง บ้างก็หัวเราะเยาะ บ้างก็โห่ร้องด้วยความสนุกสนาน แต่ไม่มีใครคิดจะเข้าไปช่วยเด็กใหม่อย่างเจ้าขาเลยสักคน เธอยังใหม่กับที่นี่มาก การหาเพื่อนในโรงเรียนแห่งนี้ค่อนข้างยากลำบากสำหรับเธอ
แควก !
“ธะ…เธอดึงเองนะ ฉันเปล่า” เด็กชายพูดจบก็เตรียมจะวิ่งหนีไป แต่ก็ไม่ทันได้วิ่งเพราะเจ้าขาใช้มือน้อย ๆ จัดการกำผมของเด็กชายและดึงกระชากกลับจนอีกฝ่ายหงายหลังล้มลงไม่เป็นท่า
พลัก !
“โอ๊ย !”
ผัวะ !
“เจ็บนะ”
ตุ้บตั้บ ! ตุ้บตั้บ !
เจ้าขาใช้มืออันน้อยนิดต่อยไปที่หน้าเด็กชายคนนั้นครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยความโมโหสุดขีด ใบหน้าจิ้มลิ้มของเด็กสาวตอนนี้เปลี่ยนเป็นบูดบึ้งไม่ยิ้มแย้ม
นั่นมันพี่ต่ายที่คุณแม่ซื้อให้ฉันนะ !
อภัยให้ไม่ได้เด็ดขาด !
เธอรัวหมัดไปที่เด็กชายคนนั้นหลายที ปลดปล่อยความโมโหโกรธาในหัวใจ ความเศร้าใจต่าง ๆ นานาที่เก็บสะสมไว้ในอก ความคิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อกับแม่ที่ไม่ได้เจอหลายวันและความไม่คุ้นชินกับสถานที่แปลกใหม่ ความรู้สึกเหล่านี้ช่วยโหมความโกรธในใจอย่างดี
“พวกเธอหยุดเดี๋ยวนี้นะ เจ้าขา ธนาธิป !!!” เสียงของคุณครูเฟื่องฟ้า ครูประจำชั้นดังขึ้นทำให้เด็กทั้ง 2 คนที่กำลังชุลมุนพลันหยุดลงทันที
@ห้องพักครู
“ทะเลาะวิวาทเหรอครับ ?”
“ใช่ ครูเห็นว่าเธอเป็นพี่ก็เลยเรียกเธอมาคุยน่ะจ้ะ”
“ยายนั่นชกก่อนด้วยเหรอครับ”
“เท่าที่ฟังจากเด็กคนอื่น ๆ ในห้องก็เห็นจะใช่ เจ้าขาคงโกรธที่ธนาธิปแย่งตุ๊กตาไป แถมยังทำขาดอีก เธอคงจะมีปมอะไรในใจ ครูเลยอยากจะให้พยัคฆ์ช่วยดูแลน้องอย่างใกล้ชิดหน่อยน่ะจ้ะ”
แหงล่ะ ! ยายนั่นหวงก้อนเน่าเสียอย่างกับอะไร
“ได้ครับครู”
“ส่วนทางเจ้าธนาธิป ผู้ปกครองเขาไม่ติดใจหรอกนะ เขาเข้าใจว่าลูกเขาดื้อและคงจะเป็นฝ่ายแกล้งก่อน”
“ครับครู”
“ยังไงครูฝากน้องด้วยนะ”
“ครับ”
@บนรถ
ขณะที่ทั้งคู่นั่งรถกำลังกลับบ้าน ความเงียบก็ปกคลุมรถทั้งคัน บรรยากาศภายในรถดูอึมครึม ทั้ง 2 คนไม่พูดไม่จากัน ปกติเสียงเล็ก ๆ ของเจ้าขาจะคอยพูดไม่หยุดไม่หย่อน อาจจะเป็นเพราะเรื่องวันนี้ทำให้เธอรู้สึกไม่ดีหลายอย่าง
พยัคฆ์เหลือบมองเธอครู่หนึ่งก่อนหันกลับไปมองทางต่อ เด็กน้อยนั่งกอดเข่า สายตาเหม่อมองไปนอกรถ ในมือถือตุ๊กตากระต่ายที่ขาดวิ่น ไส้ในที่เป็นใยสังเคราะห์นั้นหลุดร่วงเกือบหมด เขาไม่รู้จะปลอบเธออย่างไร เพราะตัวเขาเองก็ไม่เคยมีน้อง เป็นลูกคนเดียวมาตั้งแต่เกิด ไม่เคยต้องแบ่งปันสิ่งต่าง ๆ ให้ใคร หรือแม้แต่ปลอบใจใคร เขาทำได้เพียงนั่งเงียบ ๆ แบบนี้ไปตลอดทางจนกระทั่งถึงบ้าน
เด็กหนุ่มจอดรถที่โรงจอดและเตรียมตัวจะลงรถ แต่เด็กน้อยข้าง ๆ กลับไม่มีทีท่าว่าจะรู้ตัวเลย
“ถึงแล้ว” พยัคฆ์ร้องบอก
“...”
“นี่ !” เด็กหนุ่มสะกิดแขน ไม่มีเสียงและปฏิริยาตอบกลับ ทำให้เขาเข้าใจว่าเธอหลับไปแล้ว เขาจึงเดินอ้อมไปทางฝั่งคนนั่งแล้วรวบร่างเด็กน้อยตัวจิ๋วขึ้นอุ้ม สายตาเผลอมองไปยังใบหน้าที่เปรอะเปื้อนคราบน้ำตา จมูกเล็ก ๆ นั้นแดงเถือกจากการร้องไห้อย่างหนัก ร้องไห้จนขี้เหร่ไปหมดเลยยายนี่
เขาพาเธอขึ้นไปส่งยังห้องนอนของที่อยู่ติดกับห้องเขา ห่มผ้าให้อย่างอ่อนโยน เด็กหนุ่มนั่งลงข้างเธอโดยไม่มีคำพูดใด ๆ ทำเพียงจ้องมองเด็กน้อยที่หลับตาพริ้ม ขนตาที่แผ่ยาวงามงอนเหมือนเส้นไหมขยับเล็กน้อย จมูกกลมมนดูน่ารัก ปากบางจิ้มลิ้มอมชมพูระเรื่อ
หน้าตาก็น่ารักดีนี่
เขาสะบัดหน้าเพื่อเรียกสติตัวเอง นี่เขากำลังคิดอะไรอยู่ !
เด็กหนุ่มเดินกลับเข้าห้องตัวเองพร้อมกับตุ๊กตากระต่ายที่ขาดวิ่นตัวนั้น
Latest chapter
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 39 ไอ้ 3 แสบ 2/2 จบ
“หยุดร้องไห้แล้วฟังแม่…ที่แม่ตีเพราะต้องการให้ลูกรู้ ว่าการโกหกมันไม่ใช่เรื่องดี แล้วยิ่งโกหกปู่ให้ต้องเกิดเหตุการณ์แบบนี้แล้ว ลูกเองก็ยังเล่นสนุกสนานบนความทุกข์ของคนอื่นได้ยังไง พร้อมพบ ไม่ว่าใครชวนทำอะไรไม่ดี หนูก็ต้องปฏิเสธไม่ใช่เข้าร่วม แถมยังเป็นคนคิดให้คนอื่น ๆ โกหกปู่อีก และอีกอย่าง เมื่อทำผิดแล้วก็ต้องยอมรับผิดของตัวเอง ไม่ใช่โบ้ยความผิดให้พี่เขา มันไม่ดีเลยนะลูก ส่วนพายุ ลูกเป็นพี่คนโต ต้องคอยดูแล ปกป้องน้อง ๆ เป็นตัวอย่างที่ดีของน้อง ๆ สิลูก ไม่ใช่พาน้องไปเล่นพิเรนทร์แบบนี้ พวกลูกเป็นพี่น้องกัน ต้องรักกันไว้ อย่าทะเลาะเบาะแว้งกัน เพราะเมื่อเกิดอะไรขึ้น ก็มีแต่พวกเราพี่น้องเท่านั้นที่จะช่วยเหลือกันและกัน เข้าใจที่แม่พูดไหม ?” เด็กน้อยทั้งหลายพยักหน้าเข้าใจพลางก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นไปด้วย“เอาละ ๆ เข้าใจแล้วก็ดี ปู่เองก็ไม่ได้อยากให้ทำโทษหลาน ๆ หรอก เพียงแต่แค่เป็นห่วงก็เท่านั้นเอง” “ไม่ได้หรอกค่ะพ่อ เดี๋ยวแกจะเคยตัว โตขึ้นเป็นแบบพี่ยักทำไงล่ะคะ” หญิงสาวพูดทำเอาคนโดนพาดพิงหันขวับ เขาไปเกี่ยวไรด้วยว้า !“มาหลาน ๆ มาหาปู่มา เดี๋ยวเราไปอาบน้ำล้างตัวกัน เดี๋ยวปู่เอาสระลมยางให้เล่น”
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 38 ไอ้ 3 แสบ 1/2
8 ปีต่อมา…“แยกขาหน่อยสิจ๊ะเมียจ๋า” ชายหนุ่มสั่งขณะที่เขากำลังดันแก่นกายอันใหญ่โตเข้าไปในกายเนื้อหญิงสาวที่นอนหงายอยู่ด้านล่าง หญิงสาวว่าง่ายยอมทำตามโดยไม่อิดออด เสียงเร่งเร้าของเธอทำให้ความเร่าร้อนก่อตัวขึ้นภายในกายเขา ทันทีที่สอดเข้าไป…ความใหญ่โตทำให้หญิงสาวร้องครางออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่“ร้องดัง ๆ เลยค่ะที่รัก วันนี้ลูกไม่อยู่ บ้านนี้เป็นของเราแล้ว ร้องดัง ๆ สิคะ !” ชายหนุ่มบอก มือของยังเขากอบกุมที่เนินเนื้อของเมียสาวที่นอนครางกระเส่าอย่างได้อารมณ์ “ที่รัก…ขา…หนู…สะ...เสียวมากเลย” “อย่างนั้นแหละจ้ะยาหยี” ชายหนุ่มเร่งเครื่องความเร็วเดินหน้าเต็มกำลัง นานหลายเดือนแล้วที่เขาไม่ได้จัดเมียตัวเอง ตั้งแต่มีลูก...เมียก็เริ่มสนใจแต่ลูก ซึ่งลูกก็มีแต่ผู้ชาย เขาที่อยากมีลูกผู้หญิงก็พยายามหาเวลาเพื่อที่จะผลิตให้ได้สักคน แต่ก็เจอมารผจญ มารที่ว่าก็คือ ลูก ๆ ของเขาเอง ทุกครั้งที่เขาจะทำเรื่องอย่างว่า ก็เหมือนไอ้ 3 หน่อมันจะรู้ทุกครั้ง ครั้งนี้พ่อเขากลับมา ก็ได้โอกาสฝากลูก ๆ ไว้กับพ่อชั่วคราว ส่วนเขาเองก็จะได้มีเวลาปั๊มลูกสาวสักที...แต่ไม่ทันจะได้เสร็จสม…เสียงเรียกจากด้านนอกก็ดังขึ้น“ไอ้ย้ากกก…ม
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 37 ความจริงอีกอย่าง 2/2
@งานวัดประจำปีวันนี้เป็นวันลอยกระทง พยัคฆ์พาแฟนสาวไปเที่ยวงานประจำปีที่วัดแถวบ้าน เมื่อก่อนตอนเด็ก ๆ เขาและเธอก็พากันไปงานวัดบ่อย ๆ ชายหนุ่มพาแฟนสาวเดินเที่ยวภายในงาน บรรยากาศค่อนข้างครึกครื้น แสงไฟจากร้านค้าต่าง ๆ หรือซุ้มขายของต่างก็ติดไฟเรียกผู้คนกันระนาว เสียงเพลงบรรเลงอย่างอื้ออึง ซุ้มการละเล่นต่าง ๆ มีคนมุงล้อมเล่นกันอย่างสนุกสนาน ผู้คนต่างหลั่งไหลกันมาจากทั่วทุกที่ ทั้งเด็กเล็ก ผู้ใหญ่ วัยรุ่น หรือแม้แต่คนเฒ่าคนแก่ก็มาร่วมงานวัดครั้งนี้ด้วย เพราะมีซุ้มให้ทำบุญอยู่ตรงมุมโบสถ์ของวัด ทั้ง 2 คนเดินมาเรื่อยก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าร้านขนมสายไหม “อยากกินเหรอคะ ?” ชายหนุ่มถามแฟนสาวตรงหน้า หญิงสาวระบายยิ้มหวาน พยักหน้าหงึก ๆ เป็นการให้คำตอบ เขาซื้อให้เธอ 1 ไม้ใหญ่สีชมพูฟูฟ่อง หญิงสาวกัดลงคำหนึ่งก็หลับตาปี๋ รสชาติความหวานแล่นถึงโสตประสาท “ขอพี่ชิมมั่ง” หญิงสาวกำลังจะยื่นสายไหมในมือให้แฟนหนุ่มชิม แต่เขากลับเอาหน้าเข้ามาใกล้แล้วตวัดลิ้นเลียที่ริมฝีปากเธอหน้าตาเฉย ทำเอาเจ้าตัวตกใจฟาดมือเล็ก ๆ ไปที่อกเขาอย่างจัง“พี่ยัก ! อายคนเขา”“อายทำไมคะ เขาจะได้รู้ว่าหนูมากับแฟนไง”“แค่ใส่เสื้อคู่เขาก็รู
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 36 ความจริงอีกอย่าง 1/2
@บ้านเหมราช“หนูไม่ต้องไปหรอกค่ะ อยู่นี่แหละเดี๋ยวพี่ก็กลับมาแล้ว” พยัคฆ์พูด ก่อนจะเตรียมตัวออกไปทำบุญครบรอบวันตายของแม่เขา“ทุกครั้งเลย วันครบรอบวันตายแม่พี่ทีไรหนูไม่เคยได้ไปเลย ทำไมเหรอคะ กลัวหนูไปรู้อะไรเข้าเหรอ ?” หญิงสาวเอียงคอถามอย่างทะเล้น“เปล่าซะหน่อย ก็เห็นว่าต้องไปดูไร่ชาไม่ใช่หรือไง พี่ไปเดี๋ยวเดียวเอง”“หนูก็อยากทำบุญให้แม่พี่บ้างนี่คะ ตอนเด็ก ๆ ก็ยังไปได้เลย ทำไมตอนนี้ถึงไปไม่ได้แล้วล่ะคะ” “ไปแล้วห้ามซนนะ ถ้าพี่ไม่ให้ไปตรงไหนก็ห้ามไปล่ะ เข้าใจไหมคะ ?” “เข้าใจค่า…พี่ย้ากกก” หญิงสาวเขย่งปลายเท้าจุมพิตเบา ๆ ที่แก้มแฟนหนุ่ม เขายิ้มมองสาวน้อยตรงหน้าด้วยท่าทีมีความสุขล้น จากนั้นทั้ง 2 คนก็ออกเดินทางไปยังวัดแถวบ้าน @วัดหลังจากถวายสังฆทาน สวดมนต์ นำอาหารและเครื่องดื่มมาถวายพระสงฆ์เรียบร้อยแล้ว เหมราชก็นำพยัคฆ์และเจ้าขาไปที่อัฐิของ ‘ลลิน’ หรือแม่ของพยัคฆ์ เพื่อจุดธูปเทียนและวางดอกไม้ที่หน้ารูป“ป๋า ผมขอถามอะไรหน่อยสิ” พยัคฆ์พูดขึ้นหลังจุดธูปเทียนและวางดอกไม้เรียบร้อยแล้ว “ถามอะไร ?”“แม่ไม่ได้ป่วยตายใช่ไหมป๋า”“ใครบอกเอ็ง”“ไม่มีใครบอก แต่ผมรู้สึกได้ว่ามันต้องมีอะไรมากกว่าน
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 35 ความจริง 2/2
หลังจากที่ฟังผู้เป็นพ่อพูด เรื่องราวที่อัศวเคยเข้าใจกับที่พ่อเล่า มันทำให้เขาหยุดชะงักราวกับทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกหยุดหมุนไปโดยปริยาย เขาเข้าใจผิดมาตลอดว่าแม่ทิ้งเขาไปเพราะมีชู้ และไม่ยอมรับเขาไปเพราะรังเกียจเขา ที่แท้เป็นเพราะพ่อแท้ ๆ ของเขาเองต่างหากที่ทำผิดต่อแม่ พ่อทิ้งแม่ไปแต่งงานใหม่ นี่มันเรื่องอะไรกัน ! ทำไมเขาต้องมารับรู้อะไรแบบนี้ตอนนี้ด้วย ! เขารู้สึกดีใจที่แม่ไม่ได้คิดจะทิ้งเขา แต่กลับต้องมาเสียใจเพราะคนที่ทิ้งแม่ไปก็คือพ่อเขาเอง “ทำไมพ่อทำแบบนี้ ทำไมถึงทิ้งแม่ไป ทำไมถึงต้องมาพรากแม่ไปจากผม” ชายหนุ่มร้องไห้กอดหญิงสาวตรงหน้าด้วยความอาลัยและคิดถึงผู้เป็นแม่ที่เขารักมากที่สุด“พ่อขอโทษลูก พ่อขอโทษ อภัยให้พ่อด้วย พ่อเองก็เสียใจ และจมอยู่กับมันมามากพอควรกับเรื่องนี้ พ่อขอรับผิดทุกอย่างไว้เอง แกปล่อยน้องเขาลงมาเถอะนะ ถือว่าพ่อขอ” อดิสรเอ่ยปลอบลูกชายปล่อยเธอ ปล่อยเธอไป…ทำไมเขาถึงไม่มีความรู้สึกอยากจะปล่อยหญิงสาวในอ้อมกอดคนนี้ให้ออกจากอ้อมแขนเลย ราวกับว่าเธอคนนี้เป็นของเขามานานแล้ว“ผมปล่อยไม่ได้พ่อ” เพราะเขารักเธอเข้าแล้วจริง ๆ ความจริงรักตั้งแต่เจอหน้าเธอครั้งแรกเลยด้วยซ้ำ หญิงส
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 34 ความจริง 1/2
“จะดีเหรอวะ...มึงเดี้ยงซะขนาดนี้...ยังจะมาดวลอะไร” อัศวมองน้องชายต่างพ่อตรงหน้าราวกับเป็นขยะชิ้นหนึ่ง“กูไหว...ถ้ามึงแพ้กู…มึงต้องปล่อยเจ้าขาไป” พยัคฆ์ตอบ เขาพยายามจะรวบรวมสติและกำลังกายของตัวเองให้ลุกขึ้นสู้อีกครั้ง แม้ร่างกายตอนนี้จะไม่อำนวยก็ตาม แต่ใจเขาเชื่ออย่างสุดใจว่าสามารถทำได้ เขาต้องยื้อมันไว้ระหว่างที่พ่อกำลังมา“เฮอะ…สภาพอย่างมึงยังมีหน้ามาต่อรองกูอีก”“หรือมึงกลัวแพ้ ?”“ปากดี...อยากตายก็มาเถอะ กูจะสงเคราะห์ให้” อัศวทิ้งปืนในมือ สาวเท้าเข้าไปปล่อยหมัดหนัก ๆ ปะทะที่ใบหน้าคมคายของผู้เป็นน้อง ความเจ็บปวดพลุ่งพล่านเข้าไปยังโสตประสาทของชายหนุ่มที่นอนกองอยู่บนพื้น“พี่ยัก !! อย่าทำอะไรเขานะ” หญิงสาวที่ซ่อนอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ตะโกนเสียงดังออกมา “ออกมาแล้วเหรอคนสวย” อัศวหันมองเธอ…เขาจับจ้องอยู่ที่ดวงหน้าสะสวยราวกับตุ๊กตามีชีวิตของเธอ “เจ้าอย่าออกมา…กลับไปที่เดิม !!” ชายหนุ่มพยายามลุกขึ้น เขาอาศัยจังหวะที่อัศวมองแฟนสาวของเขา จัดการเตะเข้าที่ขาตามด้วยการพุ่งหมัดปะทะที่ใบหน้าผู้เป็นพี่จนหงายหลังไป อัศวนอนหงายหายใจหอบ เขาถุยเลือดลงบนพื้นและเช็ดเลือดที่มุมปาก ก่อนจะลุกขึ้นแล้วปะทะกันอ
You may also like
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี
ทานตะวันหลากสี56.4K viewsคลั่ง(รัก)เมียเด็ก
RICHES.17.4K viewsเมียในสมรส
ลำเจียก17.8K viewsเกิดใหม่อีกครั้งกับยัยขี้เหร่
เฉียวเหมย63.6K viewsเป็นนางร้ายใครว่าสบาย
อาภาลดา286 viewsเฟรนด์โซน ห้ามข้ามมา
เค้กมัฟฟิ่นn326 viewsของเล่นคนโปรดคุณหมอ
เพลิงนารา/zabzeed/Smeraldo_k1.1K viewsPhoenix's Rebirth หงส์หวนรัก
WangFei507 views
