"เชิญครับน้องกวาง" ชานนท์ทักทายแฟนสาวด้วยรอยยิ้มส่งสายตาหวานฉ่ำ
ทางด้านเลขาสาวยืนยิ้มตอนรับอยู่ด้านหลังชานนท์ ในมือกอดแฟ้มงานพะรุพะรัง "สว้สดีค่ะน้องกวาง" เลขาสาวทักทายด้วยรอยยิ้ม "สว้สดีค่ะพี่ดาว" พร้อมส่งยิ้มหวานให้กับเลขาสาวของแฟนหนุ่ม สบตาผ่านแว่นสายตาของเลขาสาวแว่บหนึ่ง แล้วเดินไปนั่งที่โซฟารับแขกอย่างคุ้นเคย เลขาสาวเดินออกจากห้องไป "พี่นนท์มีงานแต่เช้าเลยเหรอค่ะ"แฟนสาวเอ่ยถามชานนท์ "เอ่อ..อ๋อครับ งานค้างเมื่อวานครับ เลยต้องได้รีบดูแต่เช้าครับ" "ว่าแต่วันนี้มาหาพี่แต่เช้ามีอะไรหรือเปล่าครับ" พร้อมส่งสายตาเจ้าเล่ห์ เดินไปจูงมือหญิงสาวให้เดินตามมาที่เก้าอี้ทำงานชายหนุ่มหย่อนสะโพกลงบนเก้าอี้ มือแกร่งยกหญิงสาวมานั่งบนตัก หญิงสาวทำตามอย่างว่าง่าย เพราะทุกครั้งที่เธอมาแฟนหนุ่มมักให้เธอนั่งบนตักของเขาทุกครั้ง "รู้ได้ไงเนี๊ยว่าพี่กำลังคิดถึง" ชานนท์หยอดคำหวาน มือหนาโอบเอวบางของแฟนสาวไว้ ประทับจมูกคมสันต์ที่แก้มฟอดใหญ่ ดูดดมความหอมหวานจนเต็มปอด จนหญิงสาวหน้าแดงระเรือ "พี่นนท์น่ะ ชอบแกล้งกวาง" เอ่ยปากตัดพ้อด้วยความเขินอาย " ขอพี่ชื่นใจหน่อยน่ะครับคนดี " ชายหนุ่มกำลังจะหอมแก้มอีกครั้ง หญิงสาวเอี้ยวหน้าหลบ ขณะนั้นเอง สายตาของเธอก็ไปสะดุดกับอะไรบางอย่างที่อยู่ตรงนั้น ใต้โต๊ะทำงานของชานนท์ "เอ๊ะ!!" นั่นมันอะไรค่ะเธอชี้ไปที่ตรงนั้น หญิงสาวหันมาถลึงตาใส่ชานนท์ "ไหนครับบบ" คนตัวโตที่ยังไม่รู้ตัวว่าดวงชะตากำลังถึงคาดพูดเสียงหวาน หันหน้าไปตามมือเรียวที่ชี้ไปที่ถังขยะใต้โต๊ะทำงานของเขา "เฮ้ย!!"เสียงดังด้วยความตกใจในสิ่งที่เห็น "งานเข้าแล้วบัดนี้" ชานนท์สบถเสียงแผ่วเบา หันไปมองหน้าแฟนสาว ที่ตอนนี้เธอได้ลงจากตักของเขาไปแล้ว เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ!! หญิงสาวตบหน้าชานนท์ ซ้าย-ขวา ด้วยความโมโห เพราะสิ่งที่เธอเห็นนั้น มันคือถุงยางอนามัยที่ใช้แล้วนั่นเอง หญิงสาวรับไม่ได้กับสิ่งที่เห็นจริงๆ เลยต้องได้ลงมือตบแฟนหนุ่มไปสุดแรงด้วยความโมโห นึกถึงคำสัญญามากมายที่เขาเคยให้ไว้ น้ำตาเจ้ากรรมไหลเอ่ออาบสองแก้มเนียน ด้วยหัวใจที่แตกสลาย ความเชื่อใจ ความไว้ใจ มลายสิ้นกองอยู่ณ.จุดนี้ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอจับได้ว่าเขาไม่ซื่อสัตย์กับเธอ แต่คงต้องเป็นครั้งสุดท้ายแล้วจริงๆ เพราะเธอไม่อยู่ให้เขาทำร้ายจิตใจอีกแล้ว " น้องกวางพี่ขอโทษ "ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น พร้อมสายตาสำนึกผิด ที่ถ้าเป็นแต่ก่อนเธอคงใจอ่อนไปแล้ว แต่สำหรับวันนี้ไม่ใช่แล้ว อือๆๆ หญิงสาวสะอื้นไห้ จนตัวสั่นเทา "พี่นนท์เราเลิกกันเถอะ กวางไม่ไหวจริงๆ" หญิงสาวพูดเสียงสะอื้นด้วยความเสียใจที่ต้องมาเจอเหตุการณ์เลวร้ายแบบนี้ "ไม่น่ะครับน้องกวาง พี่ไม่เลิก" ชานนท์ตกใจมากที่โดนแฟนสาวบอกเลิก "พี่นนท์ใจร้ายกับมากเหลือเกิน เห็นกวางเป็นคนโง่มากใช่ใหม? ถึงทำกันได้ลงคอ"หญิงสาวตัดพ้อน้ำตาคลอหน่วย "พี่ขอโทษ" พร้อมเดินเข้าไปสวมกอดหวังปลอบประโลมให้แฟนสาวได้ใจเย็นลงบ้าง แต่หญิงสาวกลับพลักออกทันที "พี่นนท์อย่ามาโดนตัวกวาง กวางขยะแขยง พี่นนท์สกปรก ตั้งแต่นี้ไปเราเป็นแค่คนรู้จักกันก็พอ แล้วหญิงสาวก็วิ่งออกจากห้องไป ชานนท์วิ่งตามออกมา "น้องกวางครับเดี๋ยวก่อน น้องกวาง" แต่หญิงสาวไม่มีทีท่าจะหยุดเลย ชายหนุ่มกำลังจะก้าวเท้าตามไป ระหว่างนั้น.. " บอสค่ะ ได้เวลาเข้าประชุมแล้วค่ะ" เลขาหน้าห้องได้เรียกเจ้านายหนุ่มไว้ เพราะตอนนี้ที่ห้องประชุม หัวหน้าแผนกต่างมากันพร้อมแล้ว รอแค่ท่านประธานเท่านั้น "เอาเอกสารมา"ชายหนุ่มออกปากสั่งเลขาสาวเสียงเข้ม เขาจำต้องเลือกงานก่อนเรื่องส่วนตัว ทางด้านเลขาสาวได้แต่กระหยิ่มยิ้มหย่องอยู่ในใจ ใช่แล้วเหตุการณ์ทั้งหมดเป็นแผนการของเลขาสาวหน้าห้องคนนี้นี่เอง เพราะช่วงหลังมานี้เจ้านายหนุ่มทำตัวห่างเหินกับเธอ เธอแค่กลัวว่าบ่อเงินบ่อทองของเธอจะหลุดลอยไปเท่านั้นเอง อ่านจบแล้วฝากคอมเมนต์+กดใจ+ ฝากติดตามด้วยนะคะหลายวันผ่นไปการตามง้อแฟนสาวของชานนท์ไม่ประสบผลสำเร็จเพราะหญิงสาวได้เล่าเรื่องราวเลวร้ายที่ไปเจอะเจอมาให้บิดาและมารดาของเธอได้รับรู้ท่านทั้งสองต่างก็ตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น ซึ่งท่านทั้งสองก็ยังต้องได้ปลอบและให้กำลังใจแก่บุตรสาวคนเดียว ที่มีอาการเศร้าหมองอยู่หลายวันหลังจากที่ดูแลหญิงสาวอย่างใกล้ชิดอยู่หลายวัน จนเธอพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับความเป็นจริงหญิงสาวได้ตัดสินใจไปเรียนต่อที่เมืองนอกทันทีโดยไม่รอการขอโอกาสจากชานนท์เลยและยังขอให้ทางบ้านช่วยปิดการไปเรียนต่อที่เมืองนอกไว้เป็นความลับทางด้านชานนท์เองก็มีอาการเศร้าใจและเสียใจอยู่ไม่น้อย รู้สึกผิดกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นแต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรทางครอบ ครัวของแฟนสาวก็ไม่อนุญาตให้เขาได้พบกับแฟนสาวโดยให้เหตุผลว่าหญิงสาวไม่ต้อง การพบหน้าเขาอีกและยังบอกว่าไม่ต้องมาอีกเพราะอย่างไรก็ให้พบไม่ได้ชานนท์ไม่อยากยอมแพ้ แต่เขาไปเฝ้าหญิงสาวที่บ้านของเธอเป็นเดือนแล้วแต่ก็ไม่ได้พบเธอสักครั้ง"เธอจะไม่ให้โอกาสพี่จริงๆ เหรอ กวางน้อย" ชานนท์พึมพัมหลังจากออกจากบ้านของหญิงสาวและวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ไม่ได้เจอเธอ แม้เงาบริษัทหลังจากการประชุมรอบบ่ายเสร็จ
ณ.ผับ X One Two"แก้วนี้ขอดื่มให้กับความโฉด เฮ้ย! ความโสดของเพื่อนรัก..." วิชิตยกแก้วเหล้าขึ้นชนกับชานนท์"ว้ายๆ ดูสิคืนนี้ ใครมาเยือนผับของพี่" เจนนี่เจ้าของผับหรู ที่มีหุนสวยราวกับนางแบบ เดินมานั่งบนตักของชานนท์ วงแขนเรียวเกี่ยวคอชายหนุ่มเอาไว้"คืนนี้ไอ้นนท์มันมาฉลองความโสดครับพี่เจนนี่" เป็นวิชิตที่ตอบคำถามของเจนนี่" จริงเหรอนนท์" เจนนี่ก้มลงกระซิบที่ข้างหูของชานนท์ ทำเอาชานนท์ขนลุกเกรียว ไหนจะหน้าอกอวบๆที่บดเบียดแนบชิด กับอกแกร่งของเขาอยู่"จริงสิครับตอนนี้ผมกำลังหาคนดามอกให้อยู่" ชานนท์ตอบใบหน้าของทั้งสองใกล้กันจนได้กลิ่นลมหายใจของกันและกัน สายตาของเจนนี่ยั่วยวนชานนท์อย่างเปิดเผย"พี่อยากเป็นคนดามอกให้นนท์แทบขาดใจ" เจนนี่จงใจยื่นหน้าเข้าหาชานนท์จนริมฝีปากแตะกันเบาๆ มือหนาของชานนท์ลูบไล้ไปที่ก้นงอนไล่ลงมาที่ต้นขาอ่อน"เฮ้ย! ไอ้นนท์แกจะมาเล่นบทหวาดเสียวอะไรตรงนี้ เกรงใจชายเดี่ยวอย่างฉันด้วย" วิชิตกล่าวขัดคอเพื่อนรัก"บ้าน่าชิต พี่แค่หยอกนนท์เล่นเฉยๆ" เจนนี่ผละออกจากตักของชานนท์"เดี๋ยวพี่ขอตัวไปดูแลแขกคนอื่นๆ ก่อนน่ะค่ะ ตามสบายน่ะค่ะหนุ่มๆ ขาดเหลืออะไรบอกเด็กๆ ได้เลยน่ะค่ะ"ก่อน
บริษัท"ขอบใจนายมากน่ะชิต ที่ยอมมาทำงานกับฉัน" เป็นเสียงของชานนท์ที่ขอบคุณเพื่อนรัก"สบายมากเพื่อน อยู่บ้านเฉยๆ ก็น่าเบื่อ" วิชิตตอบวิชิตเป็นลูกคนเล็กของมหาเศษรฐี ระดับต้นๆของเมืองไทย เพิ่งจบโทมาจากเมืองนอกไม่กี่เดือนนี้เอง เพราะบ้านรวยไม่ต้องทำอะไรก็มีกิน เขาว่างงาน เลยได้มาช่วยเพื่อนรักในตอนนี้หลังจากวันนั้นที่ชานนท์ได้ชักชวนให้วิชิตมาช่วยงานที่บริษัทเพราะเขาได้ย้ายเลขาคนสวยไปอยู่แผนกอื่น เลยได้ขอร้องแกมบังคับให้เพื่อนรักมาดูแลงานเลขาให้ตัวเขาก่อนจนกว่าจะหาเลขาคนใหม่ได้ หรือจนกว่าวิชิตจะไม่ว่างมาช่วยเขานั่นแหละ ค่อยว่ากันอีกทีช่วงนี้งานเร่งงานด่วนมาเต็ม ทำเอาวิชิตกับชานนท์หัวหมุนกันทีเดียว"วันนี้ขอกลับก่อนน่ะ พอดีมีธุระ" วิชิตบอกเจ้านายหนุ่มด้วยความสนิทสนม"อืม..ได้สิ ว่าแต่คืนนี้ไม่ไปคลายเครียดกับฉันเหรอ?""วันนี้ขอผ่าน""ตามใจ""งั้นฉันกลับก่อนน่ะ พรุ่งนี้เจอกัน"" อืม." ชานนท์ตอบพร้อมเงยหน้ายกยิ้มเจ้าเล่ห์พอเพื่อนจากไปชานนท์ก็ก้มหน้าก้มตาจัดการกับเอกสารต่อไปเขาต้องการเคลียร์งานเอกสารกองโตตรงหน้าให้เสร็จก่อนกะว่าคืนนี้จะออกไปคลายเครียดสักหน่อยเพราะนี่ก็เป็นเดือนแล้วที่เข
เพราะความรักและความคิดถึง หญิงสาวจึงดั้นด้นมาหาคนรัก อยากแอบมาเซอร์ไพรส์สักคราหญิงสาวยืนอยู่หน้าห้องของแฟนหนุ่ม หยิบคีย์การ์ดที่ชายหนุ่มเคยให้ไว้ขึ้นมาเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอมาหาเขา แต่ก็นานเกือบปีแล้วที่เธอไม่ได้มาที่นี้ เพราะปีนี้หญิงสาวเรียนปีสุดท้ายแล้ว ทำให้ช่วงนี้เธอเรียนหนักมากแต่กระนั้นก็โทรคุยกันทุกวัน แค่วันนี้เธอมาโดยไม่ได้บอก เพราะอาทิตย์หน้าเธอจะต้องฝึกงานคงไม่มีเวลาให้แฟนหนุ่ม ถ้าไม่มาในวันนี้ ก็จะติดยาวเลยไปอีกหลายเดือนเปิดประตูได้ร่างบางก็แทรกตัวเข้าไปข้างในปิดประตูแบบเงียบที่สุด ค่อยๆเดินหย่องเบาๆ เอากระเป๋าวางบนโต๊ะหน้าโซฟาอย่างเบามือที่สุดหัวใจพองโตรู้สึกมีความสุข ที่จะได้เจอหน้าคนรัก ค่อยๆเดินไปที่ประตูห้องนอน แต่หูก็ได้ยินเหมือนเสียงชายหญิงกำลังคุยกันแบบหมุ่งหมิ่งอยู่ในห้องนอนหัวใจหญิงสาวกระตุกวูบ ตกไปที่ตาตุม เมื่อได้ยินเสียงนั้นดังเต็มสองรูหู"ที่รักค่ะเมื่อไหร่คุณจะบอกคนของคุณเรื่องของเราสักทีค่ะ" นัดธิดา ศรีไพรพันธ์เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของเจ้าของบริษัทที่ครองภพทำงานอยู่ หญิงสาวแสดงตัวว่าสนใจชายหนุ่มทันทีที่ได้เจอเขา เธอเพิ่งเรียนจบมาจากเมืองนอก เมื่
มือบางของมินตรายังสาละวนอยู่บนหน้าอกแกร่งของคนตัวโต ชายหนุ่มพยายามปัดป้องดูเหมือนคนตัวเล็กตรงหน้าเริ่มสติหลุดลอย คุณ มีสติหน่อยสิครับ มือหนาของชายหนุ่มประคองใบหน้าหวานให้สบตาเขา"ช่วยมินด้วยค่ะ มินร้อน มินทรมานเหลือเกิน " มือเรียวกระวัดเกี่ยวชุด เดรสรัดรูปที่สวมใส่ ออกจากตัว แล้วโยนทิ้งไปแบบไม่ใยดีเหลือไว้เพียง บราเซีย กับแพนตี้ตัวจิ๋ว ทำเอาคนตัวโตถึงกับตะลึง หายใจติดขัด เมื่อได้เห็นความงามตรงหน้ายิ่งเห็นชายหนุ่มยืนนิ่ง หญิงสาวยิ่งร้าวรวด เธอทรุดกายนั่งลงบนพื้นเย็นเฉียบ มือเรียวกอดตัวเองไว้"ฮื้อๆๆ" หญิงสาวถึงกับสะอื้นออกมา ทนกับอาการร้อนรุ่มที่เป็นอยู่แทบไม่ไหว ใครกัน ใจร้ายทำกับเธอแบบนี้ชายหนุ่มเห็นแบบนั้น ก็คุกเข่าลงตรงหน้า"ผมอยากช่วยมินน่ะ แต่มินแน่ใจน่ะ เพราะมินจะเป็นคนเสียเปรียบ" ชายหนุ่มถือวิสาสะเรียกชื่อหญิงสาวเพราะเห็นเธอแทนตัวเองแบบนั้น รู้สึกชอบใจที่เธอแทนตัวเองแบบนี้เขาก็ผู้ชายคนหนึ่ง เห็นแบบนี้ใครจะไปทนได้ ก็เธอทั้งยั่ว ทั้งกอด ทั้งอ้อนเขาขนาดนี้ ทำเขาต้องกัดฟันกรอดๆ ทั้งหลายที่แล้วแล้วนี่ยังโชว์สัดส่วน โอ้ว..แม่เจ้า ชายหนุ่มสบถในใจ"มินยอมทุกอย่างค่ะ ตอนนี้มินทรมา
เช้าวันต่อมามินตรารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวและมึนหัวมาก เมื่อคืนเธอดื่มหนักแต่ก็พอรู้ตัวว่าเมา และกำลังพยายามเดินกลับห้อง แล้วเดินชนเข้ากับผู้ชายหล่อ ล่ำ คนหนึ่ง และเธอก็รู้สึกร้อน วูบวาบ ไปทั้งตัว"เฮ้ย...!!" หญิงสาวตกใจสุดขีด เมื่อนึกอะไรบางอย่างออก เธอขยับเพียงนิดก็รู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวไปทั้งร่าง โดยเฉพาะตรงช่วงล่าง"โอ๊ยย...ซี๊ด......" เมื่อขยับตัวถึงกับต้องร้องโอดครวญ"อย่าทำเสียงแบบนั้น" เสียงทุมของใครคนหนึ่งทำเธอตกใจหนักกว่าเดิม เมื่อหันตามเสียงนั้น หญิงสาวถึงกับสะดุ้งโหยง"คุณ! คุณเป็นใครค่ะ" หญิงสาวถามเสียงสั่น หัวใจล่นวูบ สำรวจร่างกายตัวเองทันที ถึงกับน้ำตาไหลคลอเบ้า ความสาวที่ตั้งใจเก็บเอาไว้ให้พ่อของลูก กลับถูกทำลายไปแล้ว ด้วยอาการที่เป็นอยู่ทำให้เธอคิดอย่างอื่นไม่ได้เลยชายหนุ่มเห็นหญิงสาวสะดุ้งหนักเขาก็ตกใจ"มิน พี่ขอโทษ ก็มินบอกให้พี่ช่วย" ชายหนุ่มขอโทษ แต่เหมือนโยนความผิดให้เธอ"มินเหรอ พี่เหรอ เราไปสนิทกันตอนไหนมิทราบ " มินตราสงสัยในความสัมพันธ์"ก็สนิทเมื่อคืนไงครับ คงต้องทวนความจำแล้วละครับ" ชายหนุ่มพูดแหย่หญิงสาว พร้อมยกยิ้มเจ้าเล่ห์ พลิกร่างหนาขึ้นคร่อมร่
มินตรานอนอยู่บนเตียงกว้าง หลังจากอาบน้ำชำระร่างกายที่เหนื่อยล้าจากการเดินทางมาทั้งวันเมื่อเช้าที่เธอนั่งทานข้าวกับชานนท์ ชายหนุ่มมีสายเรียกเข้ามา แล้วเขาก็บอกเธอว่ามีงานด่วนต้องรีบไปจัดการก่อนออกไปชายหนุ่มได้กำชับเธอว่าให้รออยู่ในห้องก่อน เดี๋ยวเขาจะรีบกลับมา"พี่มีงานด่วน มินรอพี่อยู่ที่นี่ก่อนน่ะครับ พี่จะรีบกลับมาคุยเรื่องของเรา" ชานนท์พูดบอกเสียงอ่อนโยน อยากให้มินตรารอเขาก่อนมินตราส่งยิ้มให้ พร้อมพยักหน้า ทำเหมือนเข้าใจสิ่งที่เข้าบอกแล้วชานนท์ก็รีบร้อนออกไปมินตราถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนตัดสินใจเก็บกระเป๋าเป้ใบเดียวที่เธอพกมา ออกจากโรงแรมแล้วกลับบ้าน ทันทีมินตรานอนคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นตั้งแต่ไปเจอแฟนหนุ่มอยู่กับคนรักใหม่เธอยอมรับว่าเจ็บปวดหัวใจมาก แล้วเธอก็ดันซวยไปโดนวางยา และยังเสียความบริสุทธิ์ของกับผู้ชายแปลกหน้าอีก ทุกอยากเกิดขึ้นเร็วมากจนหญิงสาวตั้งรับไม่ทัน เธอไม่รู้จะทำอย่างไรดีถ้าเป็นแต่ก่อนมีป้าให้คอยปรึกษา แต่ตอนนี้ป้าก็จากเธอไปแล้วมินตราเธอตัวคนเดียว เมื่อตอนอายุสิบห้าปีได้เพียงสามวัน บิดาและมารดาของเธอก็จากเธอไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ทำให้เสียชีวิตทั้งคู่เ
หลังจากวันนั้นชานนท์ก็ยังต้องออกไปตรวจงานทุกวัน เพราะบ้านหรูของโครงการ ที่กำลังก่อสร้าง ผู้รับเหมาได้ทำผิดแบบไปหลายจุด เขาจึงต้องดูแลแก้งานอย่างใกล้ชิด เขาไม่อยากให้แก้บ่อย เพราะนั่นคือความเสียหายที่บริษัทจะได้รับวันนี้ชายหนุ่มยังงวนอยู่กับงาน ทั้งที่จริงเขาไม่ต้องลงมาดูเองทุกอย่างก็ได้ แต่เป็นเขาเองที่ไม่อยากว่าง เพราะใบหน้าหวานของมินตรายังวนเวียนอยู่กับเขา ตลอดเวลา หลังจากวันนั้นที่เธอจากเขาไปโดยไม่ร่ำลา เป็นเวลาห้าวันแล้ว ชานนท์ยังหวนคิดถึงเธออยู่ร่ำไป เขายังนึกเสียดายไม่น่าปล่อยให้เธออยู่คนเดียวเลย เขาน่าจะหอบหิ้วเธอมาทำงานด้วย คิดแล้วก็รู้สึกเจ็บจี๊ดที่อกข้างซ้าย"เป็นเอามากน่ะเรา" ชานนท์พึมพำกับตัวเอง แล้วเขาก็หันไปคุยกับผู้ดูแลงานของที่นี่"คุณเตชิน คุณช่วยดูแลงานให้เข็มงวดด้วยน่ะครับ ตอนนี้ทุกอย่างอาจจะออกมาดีแล้ว แต่ถ้าเราปล่อยปละละเลย เหตุการณ์แบบนี้ก็จะเกิดขึ้นอีก ผมไม่อยากเสียเวลากับเรื่องเดิมๆ" ชานนท์สั่ง ด้วยเสียงเข้ม"ครับบอส" เตชินรับคำสั้นๆ ด้วยท่าทางจริงจัง หลังจากเจ้านายร่ายวลียาวหยียดเกี่ยวกับงาน เขารู้สึกว่าช่วงนี้บอสของเขาจะเครียดแปลกๆ"งั้นเดี๋ยวผมกลับห้องพักเ
นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วสำหรับการฝึกงานในบริษัทยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง ซึ่งมีนักศึกษาฝึกงานสี่คนด้วยกัน หนึ่งในนั้นก็มีมินตราด้วยและมีเพื่อนที่ฝึกงานอยู่ฝ่ายขายกับเธออีกสองคนคือ พลอยไพลินและกวินทร์ อีกคนหนึ่งคือเดือนฉาย แต่เธอเรียนด้านเลขามา เธอจึงไปฝึกงานเป็นผู้ช่วยเลขาอยู่หน้าห้องท่านประธาน"น้องมินค่ะ เอาเอกสารไปส่งที่ห้องท่านประธานหน่อยจ๊ะ" เสียงหวานของวรรณาหัวหน้าแผนกดังขึ้น"ค่ะ พี่วรรณ" มินตราวางมือที่งวนกับการพิมพ์งานแล้วลุกเดินไปที่โต๊ะของหัวหน้า หอบเอาแฟ้มงานที่วางอยู่บนโต๊ะเพื่อเอาเอกสารไปส่ง"ทั้งหมดนี่เหรอค่ะพี่วรรณ " มินตรายิ้มหวานให้หัวแผนก แล้วถามกลับ"ใช่ค่ะหมดนั้นเลยค่ะ" วรรณาตอบมินตรากำลังออกจากห้องทำงาน"น้องมินส่งเอกสารเสร็จแล้วไปพักเลยแล้วกันน่ะค่ะ เพราะนี่ก็ใกล้เที่ยงวันแล้ว""ค่ะ พี่วรรณ" มินตรารับคำอีกครั้ง"ดีเหมือนกันจะได้ไปเข้าห้องน้ำด้วย" มินตราบ่นคนเดียวพอดินมาถึงหน้าห้อของท่านประธาน มินตราเห็นเดือนฉายกำลังสาละวนกับการจัดเอกสารบนโต๊ะทำงาน"เดือนฉันเอาเอกสารมาส่ง" มินตราเอ่ยทักเพื่อนนักศึกษาฝึกงานด้วยกัน พร้อมส่งยิ้มให้"เอามานี่เลยมิน เดี๋ยวฉ้นจัดการให้ เห็นคุ
หลังจากวันนั้นชานนท์ก็ยังต้องออกไปตรวจงานทุกวัน เพราะบ้านหรูของโครงการ ที่กำลังก่อสร้าง ผู้รับเหมาได้ทำผิดแบบไปหลายจุด เขาจึงต้องดูแลแก้งานอย่างใกล้ชิด เขาไม่อยากให้แก้บ่อย เพราะนั่นคือความเสียหายที่บริษัทจะได้รับวันนี้ชายหนุ่มยังงวนอยู่กับงาน ทั้งที่จริงเขาไม่ต้องลงมาดูเองทุกอย่างก็ได้ แต่เป็นเขาเองที่ไม่อยากว่าง เพราะใบหน้าหวานของมินตรายังวนเวียนอยู่กับเขา ตลอดเวลา หลังจากวันนั้นที่เธอจากเขาไปโดยไม่ร่ำลา เป็นเวลาห้าวันแล้ว ชานนท์ยังหวนคิดถึงเธออยู่ร่ำไป เขายังนึกเสียดายไม่น่าปล่อยให้เธออยู่คนเดียวเลย เขาน่าจะหอบหิ้วเธอมาทำงานด้วย คิดแล้วก็รู้สึกเจ็บจี๊ดที่อกข้างซ้าย"เป็นเอามากน่ะเรา" ชานนท์พึมพำกับตัวเอง แล้วเขาก็หันไปคุยกับผู้ดูแลงานของที่นี่"คุณเตชิน คุณช่วยดูแลงานให้เข็มงวดด้วยน่ะครับ ตอนนี้ทุกอย่างอาจจะออกมาดีแล้ว แต่ถ้าเราปล่อยปละละเลย เหตุการณ์แบบนี้ก็จะเกิดขึ้นอีก ผมไม่อยากเสียเวลากับเรื่องเดิมๆ" ชานนท์สั่ง ด้วยเสียงเข้ม"ครับบอส" เตชินรับคำสั้นๆ ด้วยท่าทางจริงจัง หลังจากเจ้านายร่ายวลียาวหยียดเกี่ยวกับงาน เขารู้สึกว่าช่วงนี้บอสของเขาจะเครียดแปลกๆ"งั้นเดี๋ยวผมกลับห้องพักเ
มินตรานอนอยู่บนเตียงกว้าง หลังจากอาบน้ำชำระร่างกายที่เหนื่อยล้าจากการเดินทางมาทั้งวันเมื่อเช้าที่เธอนั่งทานข้าวกับชานนท์ ชายหนุ่มมีสายเรียกเข้ามา แล้วเขาก็บอกเธอว่ามีงานด่วนต้องรีบไปจัดการก่อนออกไปชายหนุ่มได้กำชับเธอว่าให้รออยู่ในห้องก่อน เดี๋ยวเขาจะรีบกลับมา"พี่มีงานด่วน มินรอพี่อยู่ที่นี่ก่อนน่ะครับ พี่จะรีบกลับมาคุยเรื่องของเรา" ชานนท์พูดบอกเสียงอ่อนโยน อยากให้มินตรารอเขาก่อนมินตราส่งยิ้มให้ พร้อมพยักหน้า ทำเหมือนเข้าใจสิ่งที่เข้าบอกแล้วชานนท์ก็รีบร้อนออกไปมินตราถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนตัดสินใจเก็บกระเป๋าเป้ใบเดียวที่เธอพกมา ออกจากโรงแรมแล้วกลับบ้าน ทันทีมินตรานอนคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นตั้งแต่ไปเจอแฟนหนุ่มอยู่กับคนรักใหม่เธอยอมรับว่าเจ็บปวดหัวใจมาก แล้วเธอก็ดันซวยไปโดนวางยา และยังเสียความบริสุทธิ์ของกับผู้ชายแปลกหน้าอีก ทุกอยากเกิดขึ้นเร็วมากจนหญิงสาวตั้งรับไม่ทัน เธอไม่รู้จะทำอย่างไรดีถ้าเป็นแต่ก่อนมีป้าให้คอยปรึกษา แต่ตอนนี้ป้าก็จากเธอไปแล้วมินตราเธอตัวคนเดียว เมื่อตอนอายุสิบห้าปีได้เพียงสามวัน บิดาและมารดาของเธอก็จากเธอไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ทำให้เสียชีวิตทั้งคู่เ
เช้าวันต่อมามินตรารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวและมึนหัวมาก เมื่อคืนเธอดื่มหนักแต่ก็พอรู้ตัวว่าเมา และกำลังพยายามเดินกลับห้อง แล้วเดินชนเข้ากับผู้ชายหล่อ ล่ำ คนหนึ่ง และเธอก็รู้สึกร้อน วูบวาบ ไปทั้งตัว"เฮ้ย...!!" หญิงสาวตกใจสุดขีด เมื่อนึกอะไรบางอย่างออก เธอขยับเพียงนิดก็รู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวไปทั้งร่าง โดยเฉพาะตรงช่วงล่าง"โอ๊ยย...ซี๊ด......" เมื่อขยับตัวถึงกับต้องร้องโอดครวญ"อย่าทำเสียงแบบนั้น" เสียงทุมของใครคนหนึ่งทำเธอตกใจหนักกว่าเดิม เมื่อหันตามเสียงนั้น หญิงสาวถึงกับสะดุ้งโหยง"คุณ! คุณเป็นใครค่ะ" หญิงสาวถามเสียงสั่น หัวใจล่นวูบ สำรวจร่างกายตัวเองทันที ถึงกับน้ำตาไหลคลอเบ้า ความสาวที่ตั้งใจเก็บเอาไว้ให้พ่อของลูก กลับถูกทำลายไปแล้ว ด้วยอาการที่เป็นอยู่ทำให้เธอคิดอย่างอื่นไม่ได้เลยชายหนุ่มเห็นหญิงสาวสะดุ้งหนักเขาก็ตกใจ"มิน พี่ขอโทษ ก็มินบอกให้พี่ช่วย" ชายหนุ่มขอโทษ แต่เหมือนโยนความผิดให้เธอ"มินเหรอ พี่เหรอ เราไปสนิทกันตอนไหนมิทราบ " มินตราสงสัยในความสัมพันธ์"ก็สนิทเมื่อคืนไงครับ คงต้องทวนความจำแล้วละครับ" ชายหนุ่มพูดแหย่หญิงสาว พร้อมยกยิ้มเจ้าเล่ห์ พลิกร่างหนาขึ้นคร่อมร่
มือบางของมินตรายังสาละวนอยู่บนหน้าอกแกร่งของคนตัวโต ชายหนุ่มพยายามปัดป้องดูเหมือนคนตัวเล็กตรงหน้าเริ่มสติหลุดลอย คุณ มีสติหน่อยสิครับ มือหนาของชายหนุ่มประคองใบหน้าหวานให้สบตาเขา"ช่วยมินด้วยค่ะ มินร้อน มินทรมานเหลือเกิน " มือเรียวกระวัดเกี่ยวชุด เดรสรัดรูปที่สวมใส่ ออกจากตัว แล้วโยนทิ้งไปแบบไม่ใยดีเหลือไว้เพียง บราเซีย กับแพนตี้ตัวจิ๋ว ทำเอาคนตัวโตถึงกับตะลึง หายใจติดขัด เมื่อได้เห็นความงามตรงหน้ายิ่งเห็นชายหนุ่มยืนนิ่ง หญิงสาวยิ่งร้าวรวด เธอทรุดกายนั่งลงบนพื้นเย็นเฉียบ มือเรียวกอดตัวเองไว้"ฮื้อๆๆ" หญิงสาวถึงกับสะอื้นออกมา ทนกับอาการร้อนรุ่มที่เป็นอยู่แทบไม่ไหว ใครกัน ใจร้ายทำกับเธอแบบนี้ชายหนุ่มเห็นแบบนั้น ก็คุกเข่าลงตรงหน้า"ผมอยากช่วยมินน่ะ แต่มินแน่ใจน่ะ เพราะมินจะเป็นคนเสียเปรียบ" ชายหนุ่มถือวิสาสะเรียกชื่อหญิงสาวเพราะเห็นเธอแทนตัวเองแบบนั้น รู้สึกชอบใจที่เธอแทนตัวเองแบบนี้เขาก็ผู้ชายคนหนึ่ง เห็นแบบนี้ใครจะไปทนได้ ก็เธอทั้งยั่ว ทั้งกอด ทั้งอ้อนเขาขนาดนี้ ทำเขาต้องกัดฟันกรอดๆ ทั้งหลายที่แล้วแล้วนี่ยังโชว์สัดส่วน โอ้ว..แม่เจ้า ชายหนุ่มสบถในใจ"มินยอมทุกอย่างค่ะ ตอนนี้มินทรมา
เพราะความรักและความคิดถึง หญิงสาวจึงดั้นด้นมาหาคนรัก อยากแอบมาเซอร์ไพรส์สักคราหญิงสาวยืนอยู่หน้าห้องของแฟนหนุ่ม หยิบคีย์การ์ดที่ชายหนุ่มเคยให้ไว้ขึ้นมาเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอมาหาเขา แต่ก็นานเกือบปีแล้วที่เธอไม่ได้มาที่นี้ เพราะปีนี้หญิงสาวเรียนปีสุดท้ายแล้ว ทำให้ช่วงนี้เธอเรียนหนักมากแต่กระนั้นก็โทรคุยกันทุกวัน แค่วันนี้เธอมาโดยไม่ได้บอก เพราะอาทิตย์หน้าเธอจะต้องฝึกงานคงไม่มีเวลาให้แฟนหนุ่ม ถ้าไม่มาในวันนี้ ก็จะติดยาวเลยไปอีกหลายเดือนเปิดประตูได้ร่างบางก็แทรกตัวเข้าไปข้างในปิดประตูแบบเงียบที่สุด ค่อยๆเดินหย่องเบาๆ เอากระเป๋าวางบนโต๊ะหน้าโซฟาอย่างเบามือที่สุดหัวใจพองโตรู้สึกมีความสุข ที่จะได้เจอหน้าคนรัก ค่อยๆเดินไปที่ประตูห้องนอน แต่หูก็ได้ยินเหมือนเสียงชายหญิงกำลังคุยกันแบบหมุ่งหมิ่งอยู่ในห้องนอนหัวใจหญิงสาวกระตุกวูบ ตกไปที่ตาตุม เมื่อได้ยินเสียงนั้นดังเต็มสองรูหู"ที่รักค่ะเมื่อไหร่คุณจะบอกคนของคุณเรื่องของเราสักทีค่ะ" นัดธิดา ศรีไพรพันธ์เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของเจ้าของบริษัทที่ครองภพทำงานอยู่ หญิงสาวแสดงตัวว่าสนใจชายหนุ่มทันทีที่ได้เจอเขา เธอเพิ่งเรียนจบมาจากเมืองนอก เมื่
บริษัท"ขอบใจนายมากน่ะชิต ที่ยอมมาทำงานกับฉัน" เป็นเสียงของชานนท์ที่ขอบคุณเพื่อนรัก"สบายมากเพื่อน อยู่บ้านเฉยๆ ก็น่าเบื่อ" วิชิตตอบวิชิตเป็นลูกคนเล็กของมหาเศษรฐี ระดับต้นๆของเมืองไทย เพิ่งจบโทมาจากเมืองนอกไม่กี่เดือนนี้เอง เพราะบ้านรวยไม่ต้องทำอะไรก็มีกิน เขาว่างงาน เลยได้มาช่วยเพื่อนรักในตอนนี้หลังจากวันนั้นที่ชานนท์ได้ชักชวนให้วิชิตมาช่วยงานที่บริษัทเพราะเขาได้ย้ายเลขาคนสวยไปอยู่แผนกอื่น เลยได้ขอร้องแกมบังคับให้เพื่อนรักมาดูแลงานเลขาให้ตัวเขาก่อนจนกว่าจะหาเลขาคนใหม่ได้ หรือจนกว่าวิชิตจะไม่ว่างมาช่วยเขานั่นแหละ ค่อยว่ากันอีกทีช่วงนี้งานเร่งงานด่วนมาเต็ม ทำเอาวิชิตกับชานนท์หัวหมุนกันทีเดียว"วันนี้ขอกลับก่อนน่ะ พอดีมีธุระ" วิชิตบอกเจ้านายหนุ่มด้วยความสนิทสนม"อืม..ได้สิ ว่าแต่คืนนี้ไม่ไปคลายเครียดกับฉันเหรอ?""วันนี้ขอผ่าน""ตามใจ""งั้นฉันกลับก่อนน่ะ พรุ่งนี้เจอกัน"" อืม." ชานนท์ตอบพร้อมเงยหน้ายกยิ้มเจ้าเล่ห์พอเพื่อนจากไปชานนท์ก็ก้มหน้าก้มตาจัดการกับเอกสารต่อไปเขาต้องการเคลียร์งานเอกสารกองโตตรงหน้าให้เสร็จก่อนกะว่าคืนนี้จะออกไปคลายเครียดสักหน่อยเพราะนี่ก็เป็นเดือนแล้วที่เข
ณ.ผับ X One Two"แก้วนี้ขอดื่มให้กับความโฉด เฮ้ย! ความโสดของเพื่อนรัก..." วิชิตยกแก้วเหล้าขึ้นชนกับชานนท์"ว้ายๆ ดูสิคืนนี้ ใครมาเยือนผับของพี่" เจนนี่เจ้าของผับหรู ที่มีหุนสวยราวกับนางแบบ เดินมานั่งบนตักของชานนท์ วงแขนเรียวเกี่ยวคอชายหนุ่มเอาไว้"คืนนี้ไอ้นนท์มันมาฉลองความโสดครับพี่เจนนี่" เป็นวิชิตที่ตอบคำถามของเจนนี่" จริงเหรอนนท์" เจนนี่ก้มลงกระซิบที่ข้างหูของชานนท์ ทำเอาชานนท์ขนลุกเกรียว ไหนจะหน้าอกอวบๆที่บดเบียดแนบชิด กับอกแกร่งของเขาอยู่"จริงสิครับตอนนี้ผมกำลังหาคนดามอกให้อยู่" ชานนท์ตอบใบหน้าของทั้งสองใกล้กันจนได้กลิ่นลมหายใจของกันและกัน สายตาของเจนนี่ยั่วยวนชานนท์อย่างเปิดเผย"พี่อยากเป็นคนดามอกให้นนท์แทบขาดใจ" เจนนี่จงใจยื่นหน้าเข้าหาชานนท์จนริมฝีปากแตะกันเบาๆ มือหนาของชานนท์ลูบไล้ไปที่ก้นงอนไล่ลงมาที่ต้นขาอ่อน"เฮ้ย! ไอ้นนท์แกจะมาเล่นบทหวาดเสียวอะไรตรงนี้ เกรงใจชายเดี่ยวอย่างฉันด้วย" วิชิตกล่าวขัดคอเพื่อนรัก"บ้าน่าชิต พี่แค่หยอกนนท์เล่นเฉยๆ" เจนนี่ผละออกจากตักของชานนท์"เดี๋ยวพี่ขอตัวไปดูแลแขกคนอื่นๆ ก่อนน่ะค่ะ ตามสบายน่ะค่ะหนุ่มๆ ขาดเหลืออะไรบอกเด็กๆ ได้เลยน่ะค่ะ"ก่อน
หลายวันผ่นไปการตามง้อแฟนสาวของชานนท์ไม่ประสบผลสำเร็จเพราะหญิงสาวได้เล่าเรื่องราวเลวร้ายที่ไปเจอะเจอมาให้บิดาและมารดาของเธอได้รับรู้ท่านทั้งสองต่างก็ตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น ซึ่งท่านทั้งสองก็ยังต้องได้ปลอบและให้กำลังใจแก่บุตรสาวคนเดียว ที่มีอาการเศร้าหมองอยู่หลายวันหลังจากที่ดูแลหญิงสาวอย่างใกล้ชิดอยู่หลายวัน จนเธอพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับความเป็นจริงหญิงสาวได้ตัดสินใจไปเรียนต่อที่เมืองนอกทันทีโดยไม่รอการขอโอกาสจากชานนท์เลยและยังขอให้ทางบ้านช่วยปิดการไปเรียนต่อที่เมืองนอกไว้เป็นความลับทางด้านชานนท์เองก็มีอาการเศร้าใจและเสียใจอยู่ไม่น้อย รู้สึกผิดกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นแต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรทางครอบ ครัวของแฟนสาวก็ไม่อนุญาตให้เขาได้พบกับแฟนสาวโดยให้เหตุผลว่าหญิงสาวไม่ต้อง การพบหน้าเขาอีกและยังบอกว่าไม่ต้องมาอีกเพราะอย่างไรก็ให้พบไม่ได้ชานนท์ไม่อยากยอมแพ้ แต่เขาไปเฝ้าหญิงสาวที่บ้านของเธอเป็นเดือนแล้วแต่ก็ไม่ได้พบเธอสักครั้ง"เธอจะไม่ให้โอกาสพี่จริงๆ เหรอ กวางน้อย" ชานนท์พึมพัมหลังจากออกจากบ้านของหญิงสาวและวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ไม่ได้เจอเธอ แม้เงาบริษัทหลังจากการประชุมรอบบ่ายเสร็จ