อืมม~อ้าส ดะ ดีมากเลย ซี๊ด~อ้าา
สมองหยุดการทำงานทุกอย่าง มือที่ถือปากกาวางลง เงยหน้าซู๊ดปากทำกน้าเยเก ก่อนก้มลงมองหญิงสาวเบื้องหน้าที่กำลังสร้างความเสียวซ่านให้แก่เขา "หายเครียดบ้างใหมค่ะ" เอ่ยถามเสียงหวาน "อืมม..ดี" สายตาของคนทั้งคู่สอดประสานกัน ตากลมโตส่งสายตาหวานฉ่ำบ่งบอกถึงแรงปรารถนาของร่างกาย หญิงสาวผละออกลุกขึ้นหยิบซองสีเงินออกจากลิ้นชักโต๊ะทำงานของของซายหนุ่ม ฉีกตามรอย แล้วบรรจงสวมเข้ากับมังกรยักษ์อย่างชำนานการ หญิงสาวถกกระโปรงยาวย้วยขึ้น ค่อยๆยกขาทั่งสองข้างขึ้นคร่อมชายหนุ่ม มือข้างหนึ่งโอบคอหนาของชายหนุ่มไว้ "ให้ดาวทำให้บอสหายเครียดน่ะค่ะ" เสียงหวานเอ่ยยั่วยวย มืออีกข้างสอดใต้หว่างขาแหวกพิตตี้สีแดงเพลิงเพื่อเปิดทางให้ม้งกรยักษ์เข้าสู่รูสวาทที่มีน้ำลื่นใสฉ่ำชื้นพร้อมแล้วสำหรับสงครามรักในครั้งนี้ " อู๊ยย...อ้าา.. " "ของบอสแน่นไปหมดเลยค่ะ" หญิงสาวพูดอวยความใหญ่โตของชายหนุม "เรามามีความสุขด้วยกันน่ะค่ะ" เธอค่อยๆ ขยับขึ้นลง ช้าสลับเร็วและรัว "อืมม...ดีครับ ดีมากครับ อืม..อ้า " ชายหนุยเอ่ยปากครวญครางเสียงกระเส่าด้วยความเสียวซ่าน มือหนาประคองเอวบางไว้ สักพักชายหนุ่มเอามือหนาสอดใต้ขาอ่อนของหญิงสาวแล้วลุกขึ้ยืน วางหญิงสาวบนโต๊ะทำงานมือหนาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของหญิงสาวแล้วล้วงมือไปด้านหลังปลดตะขอบราเซียตัวงามส่งผมให้ตอกบัวตูมที่ถูกห่อหุ้มไว้ผละออกเป็นอิสระ มือหนากอบกุมบีบขยำเบาๆ พร้อมพยับเอวสอบแรงๆแน้นๆ "ชอบใหมครับ?" ชายหนุ่มกระซิบถามที่ข้างหูเสียงแหบพร่าเพราะความกระสัน "ชะ..ชอบค่ะ" ตอบเสียงสั่น เพราะแรงกระแทกที่มีอย่างต่อเนื่อง "ดีเหลือเกินค่ะบอสขา อะ.อ้าา" หญิงสาวครางกระเส่าฟังไม่ได้ศัพท์เพราะความเสียวซ่าน เพลงรักบรรเลงไปได้พักหนึ่ง "แรงอีกค่ะ บอสขา ใกล้แล้วค่ะ อ้าาๆ" "ตะ..แตกแล้วค่ะ" "อืมม...." พร้อมกันครับ ตับ..ตับ..ตับ..ตับ อืม เสียงทุมต่ำครางออกมาเมื่อแตะขอบสวรรค์ น้ำรักขาวขุ่นพุ่งสู่เครื่องป้องกัน กดแช่ไว้สักครู่ ชายหนุ่มก็กถอดถอน มังกรยักษ์ออกมา ก๊อก ก๊อก ก๊อก "พี่นนท์ค่ะ" "พี่นนท์ค่ะ กวางเองค่ะ" เมื่อได้ยินเสียงเรียกจากแฟนสาว คนในห้องก็พากันลนลาน รีบจัดแจง เสื้อผ้าหน้าผมให้เข้าที่เข้าทาง ชานนท์รีบเดินไปเปิดประตูห้อง ต้อนรับแฟนสาว อ่านจบแล้วฝากคอมเมนต์+กดใจ+ฝากติดตามด้วยนะคะนี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วสำหรับการฝึกงานในบริษัทยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง ซึ่งมีนักศึกษาฝึกงานสี่คนด้วยกัน หนึ่งในนั้นก็มีมินตราด้วยและมีเพื่อนที่ฝึกงานอยู่ฝ่ายขายกับเธออีกสองคนคือ พลอยไพลินและกวินทร์ อีกคนหนึ่งคือเดือนฉาย แต่เธอเรียนด้านเลขามา เธอจึงไปฝึกงานเป็นผู้ช่วยเลขาอยู่หน้าห้องท่านประธาน"น้องมินค่ะ เอาเอกสารไปส่งที่ห้องท่านประธานหน่อยจ๊ะ" เสียงหวานของวรรณาหัวหน้าแผนกดังขึ้น"ค่ะ พี่วรรณ" มินตราวางมือที่งวนกับการพิมพ์งานแล้วลุกเดินไปที่โต๊ะของหัวหน้า หอบเอาแฟ้มงานที่วางอยู่บนโต๊ะเพื่อเอาเอกสารไปส่ง"ทั้งหมดนี่เหรอค่ะพี่วรรณ " มินตรายิ้มหวานให้หัวแผนก แล้วถามกลับ"ใช่ค่ะหมดนั้นเลยค่ะ" วรรณาตอบมินตรากำลังออกจากห้องทำงาน"น้องมินส่งเอกสารเสร็จแล้วไปพักเลยแล้วกันน่ะค่ะ เพราะนี่ก็ใกล้เที่ยงวันแล้ว""ค่ะ พี่วรรณ" มินตรารับคำอีกครั้ง"ดีเหมือนกันจะได้ไปเข้าห้องน้ำด้วย" มินตราบ่นคนเดียวพอดินมาถึงหน้าห้อของท่านประธาน มินตราเห็นเดือนฉายกำลังสาละวนกับการจัดเอกสารบนโต๊ะทำงาน"เดือนฉันเอาเอกสารมาส่ง" มินตราเอ่ยทักเพื่อนนักศึกษาฝึกงานด้วยกัน พร้อมส่งยิ้มให้"เอามานี่เลยมิน เดี๋ยวฉ้นจัดการให้ เห็นคุ
หลังจากวันนั้นชานนท์ก็ยังต้องออกไปตรวจงานทุกวัน เพราะบ้านหรูของโครงการ ที่กำลังก่อสร้าง ผู้รับเหมาได้ทำผิดแบบไปหลายจุด เขาจึงต้องดูแลแก้งานอย่างใกล้ชิด เขาไม่อยากให้แก้บ่อย เพราะนั่นคือความเสียหายที่บริษัทจะได้รับวันนี้ชายหนุ่มยังงวนอยู่กับงาน ทั้งที่จริงเขาไม่ต้องลงมาดูเองทุกอย่างก็ได้ แต่เป็นเขาเองที่ไม่อยากว่าง เพราะใบหน้าหวานของมินตรายังวนเวียนอยู่กับเขา ตลอดเวลา หลังจากวันนั้นที่เธอจากเขาไปโดยไม่ร่ำลา เป็นเวลาห้าวันแล้ว ชานนท์ยังหวนคิดถึงเธออยู่ร่ำไป เขายังนึกเสียดายไม่น่าปล่อยให้เธออยู่คนเดียวเลย เขาน่าจะหอบหิ้วเธอมาทำงานด้วย คิดแล้วก็รู้สึกเจ็บจี๊ดที่อกข้างซ้าย"เป็นเอามากน่ะเรา" ชานนท์พึมพำกับตัวเอง แล้วเขาก็หันไปคุยกับผู้ดูแลงานของที่นี่"คุณเตชิน คุณช่วยดูแลงานให้เข็มงวดด้วยน่ะครับ ตอนนี้ทุกอย่างอาจจะออกมาดีแล้ว แต่ถ้าเราปล่อยปละละเลย เหตุการณ์แบบนี้ก็จะเกิดขึ้นอีก ผมไม่อยากเสียเวลากับเรื่องเดิมๆ" ชานนท์สั่ง ด้วยเสียงเข้ม"ครับบอส" เตชินรับคำสั้นๆ ด้วยท่าทางจริงจัง หลังจากเจ้านายร่ายวลียาวหยียดเกี่ยวกับงาน เขารู้สึกว่าช่วงนี้บอสของเขาจะเครียดแปลกๆ"งั้นเดี๋ยวผมกลับห้องพักเ
มินตรานอนอยู่บนเตียงกว้าง หลังจากอาบน้ำชำระร่างกายที่เหนื่อยล้าจากการเดินทางมาทั้งวันเมื่อเช้าที่เธอนั่งทานข้าวกับชานนท์ ชายหนุ่มมีสายเรียกเข้ามา แล้วเขาก็บอกเธอว่ามีงานด่วนต้องรีบไปจัดการก่อนออกไปชายหนุ่มได้กำชับเธอว่าให้รออยู่ในห้องก่อน เดี๋ยวเขาจะรีบกลับมา"พี่มีงานด่วน มินรอพี่อยู่ที่นี่ก่อนน่ะครับ พี่จะรีบกลับมาคุยเรื่องของเรา" ชานนท์พูดบอกเสียงอ่อนโยน อยากให้มินตรารอเขาก่อนมินตราส่งยิ้มให้ พร้อมพยักหน้า ทำเหมือนเข้าใจสิ่งที่เข้าบอกแล้วชานนท์ก็รีบร้อนออกไปมินตราถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนตัดสินใจเก็บกระเป๋าเป้ใบเดียวที่เธอพกมา ออกจากโรงแรมแล้วกลับบ้าน ทันทีมินตรานอนคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นตั้งแต่ไปเจอแฟนหนุ่มอยู่กับคนรักใหม่เธอยอมรับว่าเจ็บปวดหัวใจมาก แล้วเธอก็ดันซวยไปโดนวางยา และยังเสียความบริสุทธิ์ของกับผู้ชายแปลกหน้าอีก ทุกอยากเกิดขึ้นเร็วมากจนหญิงสาวตั้งรับไม่ทัน เธอไม่รู้จะทำอย่างไรดีถ้าเป็นแต่ก่อนมีป้าให้คอยปรึกษา แต่ตอนนี้ป้าก็จากเธอไปแล้วมินตราเธอตัวคนเดียว เมื่อตอนอายุสิบห้าปีได้เพียงสามวัน บิดาและมารดาของเธอก็จากเธอไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ทำให้เสียชีวิตทั้งคู่เ
เช้าวันต่อมามินตรารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวและมึนหัวมาก เมื่อคืนเธอดื่มหนักแต่ก็พอรู้ตัวว่าเมา และกำลังพยายามเดินกลับห้อง แล้วเดินชนเข้ากับผู้ชายหล่อ ล่ำ คนหนึ่ง และเธอก็รู้สึกร้อน วูบวาบ ไปทั้งตัว"เฮ้ย...!!" หญิงสาวตกใจสุดขีด เมื่อนึกอะไรบางอย่างออก เธอขยับเพียงนิดก็รู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวไปทั้งร่าง โดยเฉพาะตรงช่วงล่าง"โอ๊ยย...ซี๊ด......" เมื่อขยับตัวถึงกับต้องร้องโอดครวญ"อย่าทำเสียงแบบนั้น" เสียงทุมของใครคนหนึ่งทำเธอตกใจหนักกว่าเดิม เมื่อหันตามเสียงนั้น หญิงสาวถึงกับสะดุ้งโหยง"คุณ! คุณเป็นใครค่ะ" หญิงสาวถามเสียงสั่น หัวใจล่นวูบ สำรวจร่างกายตัวเองทันที ถึงกับน้ำตาไหลคลอเบ้า ความสาวที่ตั้งใจเก็บเอาไว้ให้พ่อของลูก กลับถูกทำลายไปแล้ว ด้วยอาการที่เป็นอยู่ทำให้เธอคิดอย่างอื่นไม่ได้เลยชายหนุ่มเห็นหญิงสาวสะดุ้งหนักเขาก็ตกใจ"มิน พี่ขอโทษ ก็มินบอกให้พี่ช่วย" ชายหนุ่มขอโทษ แต่เหมือนโยนความผิดให้เธอ"มินเหรอ พี่เหรอ เราไปสนิทกันตอนไหนมิทราบ " มินตราสงสัยในความสัมพันธ์"ก็สนิทเมื่อคืนไงครับ คงต้องทวนความจำแล้วละครับ" ชายหนุ่มพูดแหย่หญิงสาว พร้อมยกยิ้มเจ้าเล่ห์ พลิกร่างหนาขึ้นคร่อมร่
มือบางของมินตรายังสาละวนอยู่บนหน้าอกแกร่งของคนตัวโต ชายหนุ่มพยายามปัดป้องดูเหมือนคนตัวเล็กตรงหน้าเริ่มสติหลุดลอย คุณ มีสติหน่อยสิครับ มือหนาของชายหนุ่มประคองใบหน้าหวานให้สบตาเขา"ช่วยมินด้วยค่ะ มินร้อน มินทรมานเหลือเกิน " มือเรียวกระวัดเกี่ยวชุด เดรสรัดรูปที่สวมใส่ ออกจากตัว แล้วโยนทิ้งไปแบบไม่ใยดีเหลือไว้เพียง บราเซีย กับแพนตี้ตัวจิ๋ว ทำเอาคนตัวโตถึงกับตะลึง หายใจติดขัด เมื่อได้เห็นความงามตรงหน้ายิ่งเห็นชายหนุ่มยืนนิ่ง หญิงสาวยิ่งร้าวรวด เธอทรุดกายนั่งลงบนพื้นเย็นเฉียบ มือเรียวกอดตัวเองไว้"ฮื้อๆๆ" หญิงสาวถึงกับสะอื้นออกมา ทนกับอาการร้อนรุ่มที่เป็นอยู่แทบไม่ไหว ใครกัน ใจร้ายทำกับเธอแบบนี้ชายหนุ่มเห็นแบบนั้น ก็คุกเข่าลงตรงหน้า"ผมอยากช่วยมินน่ะ แต่มินแน่ใจน่ะ เพราะมินจะเป็นคนเสียเปรียบ" ชายหนุ่มถือวิสาสะเรียกชื่อหญิงสาวเพราะเห็นเธอแทนตัวเองแบบนั้น รู้สึกชอบใจที่เธอแทนตัวเองแบบนี้เขาก็ผู้ชายคนหนึ่ง เห็นแบบนี้ใครจะไปทนได้ ก็เธอทั้งยั่ว ทั้งกอด ทั้งอ้อนเขาขนาดนี้ ทำเขาต้องกัดฟันกรอดๆ ทั้งหลายที่แล้วแล้วนี่ยังโชว์สัดส่วน โอ้ว..แม่เจ้า ชายหนุ่มสบถในใจ"มินยอมทุกอย่างค่ะ ตอนนี้มินทรมา
เพราะความรักและความคิดถึง หญิงสาวจึงดั้นด้นมาหาคนรัก อยากแอบมาเซอร์ไพรส์สักคราหญิงสาวยืนอยู่หน้าห้องของแฟนหนุ่ม หยิบคีย์การ์ดที่ชายหนุ่มเคยให้ไว้ขึ้นมาเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอมาหาเขา แต่ก็นานเกือบปีแล้วที่เธอไม่ได้มาที่นี้ เพราะปีนี้หญิงสาวเรียนปีสุดท้ายแล้ว ทำให้ช่วงนี้เธอเรียนหนักมากแต่กระนั้นก็โทรคุยกันทุกวัน แค่วันนี้เธอมาโดยไม่ได้บอก เพราะอาทิตย์หน้าเธอจะต้องฝึกงานคงไม่มีเวลาให้แฟนหนุ่ม ถ้าไม่มาในวันนี้ ก็จะติดยาวเลยไปอีกหลายเดือนเปิดประตูได้ร่างบางก็แทรกตัวเข้าไปข้างในปิดประตูแบบเงียบที่สุด ค่อยๆเดินหย่องเบาๆ เอากระเป๋าวางบนโต๊ะหน้าโซฟาอย่างเบามือที่สุดหัวใจพองโตรู้สึกมีความสุข ที่จะได้เจอหน้าคนรัก ค่อยๆเดินไปที่ประตูห้องนอน แต่หูก็ได้ยินเหมือนเสียงชายหญิงกำลังคุยกันแบบหมุ่งหมิ่งอยู่ในห้องนอนหัวใจหญิงสาวกระตุกวูบ ตกไปที่ตาตุม เมื่อได้ยินเสียงนั้นดังเต็มสองรูหู"ที่รักค่ะเมื่อไหร่คุณจะบอกคนของคุณเรื่องของเราสักทีค่ะ" นัดธิดา ศรีไพรพันธ์เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของเจ้าของบริษัทที่ครองภพทำงานอยู่ หญิงสาวแสดงตัวว่าสนใจชายหนุ่มทันทีที่ได้เจอเขา เธอเพิ่งเรียนจบมาจากเมืองนอก เมื่