Share

EP 13/4 แตกหัก NC++

last update Last Updated: 2025-06-22 13:00:00

รวีกานต์น้ำตาซึม ปลายภูประคองใบหน้าน้อย ดวงตาสองดวงสานสบกันในระยะห่างเพียงคืบเดียว

“เป็นอะไรฮึ อกหักมาเหรอ เจ็บไหม”

หญิงสาวพยักหน้า น้ำตาไหลร่วงอีกคราว เสียงสะอื้นฮักๆ ช่างบาดหัวใจปลายภูเหลือเกิน

“ชู่ว์...ไม่เอานะ ไม่ร้องนะคนดี ใครกันกล้าทำร้ายตะวันของผม ตะวันของผมแสนดี ตะวันน่ารักและสวยที่สุด คนที่ทิ้งตะวันไปต้องตาบอดแน่ๆ อย่าไปสนคนพรรค์นั้นเลย อย่าเสียน้ำตาเพื่อเขาเลย สงสารผมบ้าง ผมห่วงตะวันนะ เห็นตะวันเจ็บอย่างนี้คิดว่าผมจะสบายใจเหรอ อย่าร้องเลยนะคนดี อย่าร้องไห้เลย”

น้ำตาบนใบหน้าถูกปาดเช็ดด้วยริมฝีปากชาย รวีกานต์หลับตาพริ้ม รับเอาสัมผัสแสนอ่อนโยนของปลายภู ไม่ว่าด้วยความเสียใจที่ทำให้เกิดเหตุการณ์นี้ ไม่ว่าเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ทำให้มันเป็นไป รวีกานต์ยอมรับเต็มอกว่าไม่ได้รังเกียจสัมผัสของปลายภูเลย

ชายหนุ่มเลื่อนริมฝีปากมาครอบครองริมฝีปากของหญิงสาว รสจุมพิตมาพร้อมกลิ่นค็อกเทล หวานติดปลายลิ้น ชวนให้มึนเมา ชวนให้ไม่อยากผละจาก ทว่า...เขาคงทำร้ายรวีกานต์ไม่ได้ หล่อนยังเมาอยู่ สติไม่เต็มร้อย

“พอ...ดีกว่า” บอก

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • พระจันทร์สองใจ   EP 13/4 แตกหัก NC++

    รวีกานต์น้ำตาซึม ปลายภูประคองใบหน้าน้อย ดวงตาสองดวงสานสบกันในระยะห่างเพียงคืบเดียว“เป็นอะไรฮึ อกหักมาเหรอ เจ็บไหม”หญิงสาวพยักหน้า น้ำตาไหลร่วงอีกคราว เสียงสะอื้นฮักๆ ช่างบาดหัวใจปลายภูเหลือเกิน“ชู่ว์...ไม่เอานะ ไม่ร้องนะคนดี ใครกันกล้าทำร้ายตะวันของผม ตะวันของผมแสนดี ตะวันน่ารักและสวยที่สุด คนที่ทิ้งตะวันไปต้องตาบอดแน่ๆ อย่าไปสนคนพรรค์นั้นเลย อย่าเสียน้ำตาเพื่อเขาเลย สงสารผมบ้าง ผมห่วงตะวันนะ เห็นตะวันเจ็บอย่างนี้คิดว่าผมจะสบายใจเหรอ อย่าร้องเลยนะคนดี อย่าร้องไห้เลย”น้ำตาบนใบหน้าถูกปาดเช็ดด้วยริมฝีปากชาย รวีกานต์หลับตาพริ้ม รับเอาสัมผัสแสนอ่อนโยนของปลายภู ไม่ว่าด้วยความเสียใจที่ทำให้เกิดเหตุการณ์นี้ ไม่ว่าเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ทำให้มันเป็นไป รวีกานต์ยอมรับเต็มอกว่าไม่ได้รังเกียจสัมผัสของปลายภูเลยชายหนุ่มเลื่อนริมฝีปากมาครอบครองริมฝีปากของหญิงสาว รสจุมพิตมาพร้อมกลิ่นค็อกเทล หวานติดปลายลิ้น ชวนให้มึนเมา ชวนให้ไม่อยากผละจาก ทว่า...เขาคงทำร้ายรวีกานต์ไม่ได้ หล่อนยังเมาอยู่ สติไม่เต็มร้อย“พอ...ดีกว่า” บอก

  • พระจันทร์สองใจ   EP 13/3 แตกหัก

    “หยุด! พอ! พอแล้วตะวัน พอ!”ศศินเข้าห้ามปราม แทรกกายเข้าระหว่างเวนิสาและรวีกานต์ เสียงฟาดฝ่ามือเผียะๆ ดังมาไม่หยุด ทว่ามันไม่ได้ถูกเนื้อตัวของเวนิสาอีกแล้ว ฝ่ามือน้อยของรวีกานต์กำลังฟาดลงมาที่แผ่นหลังของเขา มือน้อยๆ แต่แรงฟาดไม่น้อย เขาเจ็บแต่เขาทน ไม่รู้ทำไมต้องทน แต่แม้จะโกรธเวนิสาเพียงไร ก็ห้ามความรู้สึกนี้ไม่ได้ ความรู้สึกอยากปกป้อง ความรู้สึกที่ไม่อยากให้หล่อนได้รับอันตรายใดๆ ฉะนั้นในเวลานี้ แรงโทสะของรวีกานต์จึงหล่นลงมาที่ร่างเขาเต็มๆเวนิสาหายใจไม่ทั่วท้อง แม้มิใช่คนถูกตบถูกตี แต่แรงสะเทือนก็ทำเอาร่างเธอสั่นคลอน สองตาเริ่มพร่ามัว สองหูเริ่มไม่ได้ยินเสียง แล้วในที่สุด...วูบ!ร่างอรชรร่วงหล่นในอ้อมแขนของศศิน รวีกานต์ตื่นตระหนก แต่ที่ทำให้ตกใจยิ่งกว่าคือสีหน้าท่าทีของเขา“วี! วี! อย่าเป็นอะไรไปนะวี! ช่วยด้วย! ใครอยู่ในบ้านช่วยที!”อาการร้อนรนของคนที่นั่งอยู่บนพื้น ทำให้รวีกานต์เริ่มเข้าใจ เป็นเธอเองกระมังที่มาอยู่ผิดที่ผิดทาง มาอยู่คั่นกลางความรู้สึกระหว่างพวกเขา เป็นเธอเองที่คงเข้าใจผิดไป เป็นเธอเองที่โง่งม ที่ห

  • พระจันทร์สองใจ   EP 13/2 แตกหัก

    คำสั่งที่โถมเข้าใส่ยิ่งทำให้น้ำตาเวนิสาพรั่งพรู ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเศษเนื้อชิ้นเล็กๆ ที่กำลังถูกอีแร้งสองตัวแย่งชิง มันกำลังรุมทึ้งเธอด้วยการสาดซัดความโกรธเข้าใส่“หยุด! ฉันบอกให้หยุดร้อง! อย่ามาสำออยต่อหน้าฉัน!”“พี่คะ...” หญิงสาวขานเรียก รู้ว่าผิดแต่จะให้ทำอย่างไรได้ จะคาดคั้นเอาอะไรในเมื่อความจริงก็ถูกเปิดเผยหมดแล้วรวีกานต์อ้าปากระบายความร้อนในอก น้ำตาเม็ดใหญ่ไหลออกมาแต่ไร้เสียงสะอื้น “หึๆ อย่างนี้สินะ รู้จักกันดีแต่ทำเป็นเล่นละครตบตา พวกคนรวยนี่คงว่างมากจริงๆ ถึงได้ทำอะไรทุเรศๆ ไม่คิดถึงหัวใจคนอื่นอย่างนี้!”“ตะวัน! ขอร้องล่ะ...เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ!” ศศินโยนความโกรธใส่รวีกานต์บ้าง หล่อนไม่ควรมายืนอยู่ตรงนี้ในตอนที่เขาต้องการเวลาเคลียร์กับเวนิสา“ทำไมจะไม่เกี่ยว มันเกี่ยวตั้งแต่ตอนที่คุณจูบฉัน!” น้ำตามากกว่าหนึ่งหยดรินรดลงแก้มบาง เครื่องสำอางเลอะเทอะเปรอะเปื้อนไม่น่าดูศศินต้องอ้าปากค้างบ้าง แค่เวนิสาคนเดียวเขาก็แทบคลั่งแล้ว“โอ๊ย! ให้ตายเถอะ ผู้หญิง

  • พระจันทร์สองใจ   EP 13/1 แตกหัก

    [13]แตกหัก___________บ้านวรรณรัตน์เป็นเวลาสักพักใหญ่ๆ แล้วที่เวนิสาไม่ได้กลับมาบ้านตัวเอง บ้านหลังใหญ่ยังตั้งตระหง่านท่ามกลางแสงสว่างของดวงไฟ คนรถของมารดาพารถจอดเทียบบันไดหน้าบ้าน เธอลงรถมาด้วยหัวใจหนักอึ้งราวกับแบกบ้านเอาไว้ทั้งหลัง“วี...แม่ขอโทษ แม่ผิดไปแล้ว อย่าโกรธแม่เลยนะวี”เสียงของมารดาดังอยู่ข้างตัว เวนิสามองนางด้วยหางตา ไม่มีคำด่า ไม่มีคำว่าให้ท่านต้องปวดใจ มีแต่น้ำตาเจ้ากรรมที่มันถึงเวลาร่วงริน“เอกสาร...ที่เคยเอาให้หนูดู ของปลอมหรือคะ” ถามถึงเอกสารแจ้งอาการป่วยของเธอที่ทางโรงพยาบาลออกให้ ในนั้นบอกว่าเธอมีซีสต์ที่อาจกลายเป็นมะเร็งในอนาคต ต้องผ่าออก หรือไม่ก็ควรมีลูก เพราะซีสต์จะกินเลือดจากรอบเดือนเพื่อความอยู่รอด หากเธอตั้งท้องก็จะไม่มีรอบเดือน และซีสต์ที่ว่าก็จะฝ่อไปเอง เธอช่างโง่นักที่ปล่อยให้มารดาหลอกเอาอย่างหน้าซื่อตาใส ก็ใครจะไปรู้เล่าว่ามารดาวางแผนดิบดีขนาดนี้ ดีไม่ดีหมอที่แจ้งอาการของเธอ คงเป็นคนของมารดาด้วยกระมังนางวรรณิภาพยักหน้ายอม

  • พระจันทร์สองใจ   EP 12/7 ร้าวราน

    “แล้วสองคนนั้นเป็นยังไงบ้างคะ ยัยวีมีท่าทางว่าจะท้องบ้างไหม”“ยังเลยคุณวรรณ แต่เริ่มเข้ากันได้ดีแล้ว หนูวีเองก็ดูสดใสมากกว่าแต่ก่อน อีกไม่นานเราคงได้หลานสมหวังแน่ๆ หึๆๆ”“ขอให้จริงเถอะนะคะ ฉันน่ะ เจอเรื่องวุ่นวายใจมาเยอะ ถ้าได้เห็นหน้าหลานคงชื่นใจ โอย...อยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆ จังเลย”น้ำตาของเวนิสาหล่นร่วงราวฝนห่าใหญ่ นี่เธอ...ไม่ได้ป่วยหรอกหรือ!? แล้วเรื่องซีสต์ที่เป็นล่ะ เรื่องเอกสารจากโรงพยาบาลที่มารดาเอามายืนยันล่ะ มันหมายความว่าอย่างไร!ความคิดของเวนิสาตีวนอยู่ในสมองน้อยๆ ยิ่งกว่าความโกรธเคืองคือความเสียใจ พายุแห่งความผิดหวังกำลังถาโถมเข้ามาในอกเธอ อัดแน่นอยู่ในนั้นราวกับหมอนใบเท่าฝ่ามือที่ถูกยัดนุ่นใส่จนใหญ่บอลลูน แต่ความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลนั้นไม่อาจแสดงออกมา มันเจ็บจนจุก เจ็บแน่นอยู่แต่ข้างใน ศศินเดินเฉียดร่างเธอเข้าไปในห้องรับแขก ไอร้อนที่แผ่จากร่างเขาเหมือนพร้อมจะเผาทุกสิ่งที่อยู่ในนั้น เสียงพูดคุยกันยุติลงในนาทีที่เขาเดินเข้าไป ความเงียบงั้นดังกระหึ่มขึ้นราวกลองศึกที่ถูกตีด้วยขนนก เธอเดินตามเขาไปเหมือนโดนยาสั

  • พระจันทร์สองใจ   EP 12/6 ร้าวราน

    “เดี๋ยวค่ะ บอสจะไปไหนคะ” ถามเขาหน้าตาตื่น อะไรของเขากันล่ะ มาจูบเธอ กอดเธอ แล้วจะหนีไปดื้อๆ อย่างนี้เนี่ยนะ“ขอโทษนะครับคุณตะวัน ขอโทษจริงๆ” เอ่ยขอโทษขอโพยแล้วรีบกลับมายังห้องโถงกลางบ้าน เจอเวนิสาวิ่งลงมาจากชั้นสองพร้อมกับประเป๋าถือของหล่อนพอดี มีเพื่อนของเจ้าหล่อนอีกคนเพิ่งเดินออกมาจากห้องของตัวเองที่ชั้นล่าง“อะไรกันยัยวี วิ่งตึงตังเชียว”เจ๊หวานท้วง แต่เวนิสาไม่ตอบ พยายามอย่างยิ่งในการอดกลั้นหยดน้ำตา“วี! เธอจะไปไหน คุยกันก่อน ขอร้อง...” ศศินอยากจะบ้าตาย อยากให้เวนิสาโวยวายให้รู้แล้วรู้รอด ทุกคนจะได้รู้ความจริงกันไปเลย“อย่าทำแบบนี้สิคะ” บอกเขาเสียงเรียบเย็นแต่ดวงตาเอ่อนองหยดน้ำตา แล้วในที่สุดมันก็ไหลออกมา“เธอนั่นแหละจะหนีไปไหน” เขาถามเสียงร้อนรนเจ๊หวานเริ่มหนักอกหนักใจในสถานการณ์ ส่วนรวีกานต์ยังมึนงงด้วยไม่รู้เรื่องด้วย“เปล่าหนีค่ะ เอ่อ...ฉันจะแวะไปหาแม่หน่อย เดี๋ยวมานะ พวกแกกินกันไปก่อน” หันไปบอกแล้วปาดน้ำตาเร็วๆรวีกานต์ใจคอไม่ดี

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status