EP 13/3 แตกหัก

“หยุด! พอ! พอแล้วตะวัน พอ!”

ศศินเข้าห้ามปราม แทรกกายเข้าระหว่างเวนิสาและรวีกานต์ เสียงฟาดฝ่ามือเผียะๆ ดังมาไม่หยุด ทว่ามันไม่ได้ถูกเนื้อตัวของเวนิสาอีกแล้ว ฝ่ามือน้อยของรวีกานต์กำลังฟาดลงมาที่แผ่นหลังของเขา มือน้อยๆ แต่แรงฟาดไม่น้อย เขาเจ็บแต่เขาทน ไม่รู้ทำไมต้องทน แต่แม้จะโกรธเวนิสาเพียงไร ก็ห้ามความรู้สึกนี้ไม่ได้ ความรู้สึกอยากปกป้อง ความรู้สึกที่ไม่อยากให้หล่อนได้รับอันตรายใดๆ ฉะนั้นในเวลานี้ แรงโทสะของรวีกานต์จึงหล่นลงมาที่ร่างเขาเต็มๆ

เวนิสาหายใจไม่ทั่วท้อง แม้มิใช่คนถูกตบถูกตี แต่แรงสะเทือนก็ทำเอาร่างเธอสั่นคลอน สองตาเริ่มพร่ามัว สองหูเริ่มไม่ได้ยินเสียง แล้วในที่สุด...

วูบ!

ร่างอรชรร่วงหล่นในอ้อมแขนของศศิน รวีกานต์ตื่นตระหนก แต่ที่ทำให้ตกใจยิ่งกว่าคือสีหน้าท่าทีของเขา

“วี! วี! อย่าเป็นอะไรไปนะวี! ช่วยด้วย! ใครอยู่ในบ้านช่วยที!”

อาการร้อนรนของคนที่นั่งอยู่บนพื้น ทำให้รวีกานต์เริ่มเข้าใจ เป็นเธอเองกระมังที่มาอยู่ผิดที่ผิดทาง มาอยู่คั่นกลางความรู้สึกระหว่างพวกเขา เป็นเธอเองที่คงเข้าใจผิดไป เป็นเธอเองที่โง่งม ที่ห