บทที่ 85

ตั้งแต่มีพระชายาคนนี้ในอ้อมแขน เซียวชิงเฟิงรู้สึกว่า ตนมีกุนซือที่ปรึกษาเพิ่มขึ้นมาอีกคน เพราะไม่ว่าจะเป็นเรื่องใด แม่นางน้อยคนนี้ก็มักจะวางแผนและคิดเผื่อเขาเสมอ

อย่างเรื่องการค้าเมื่อครู่ เขาได้มาถึงตั้งนานแล้ว เพียงแต่รออยู่ที่หน้าห้อง เพื่อยืนฟังความคิดเห็นของนาง และฉินเจียวเยี่ยนก็ไม่เคยทำให้เขาผิดหวัง

นางวางแผนการค้าได้อย่างเยี่ยมยอด ขยายฐานลูกค้าที่เขาเคยมองแต่บรรดาขุนนางที่ร่ำรวย มาเป็นขุนนางชั้นรองลงมาจนถึงพ่อค้า แม้ว่า แต่เดิมเหล่าขุนนางมักจะดูถูกพ่อค้า ว่าเป็นชนชั้นที่ต่ำศักดิ์

แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่า พ่อค้าต่ำศักดิ์เหล่านี้ครอบครองความมั่งคั่งมหาศาล ยังไม่นับถึงเส้นสายการค้าที่กว้างขวาง ต่างฝ่ายต่างถือว่า ตนมีดี จึงมักจะเกิดความบาดหมางระหว่างชนชั้นเป็นประจำ

ขุนนางมีอำนาจในมือ ย่อมไม่ลดตัวไปทะเลาะเบาะแว้ง เพียงแต่เอ่ยคำเหยียดหยามและดูหมิ่นทั้งต่อหน้าและลับหลัง ฝ่ายพ่อค้าที่ร่ำรวยก็อวดความมั่งคั่งด้วยการใช้จ่ายมือเติบต่อหน้าขุนนาง

นับว่า เป็นความบาดหมางที่หยั่งรากลึกในสังคมมาอย่างช้านาน

ในครั้งแรก เขาก็กังวล หากเปิดให้ขุนนางและพ่อค้ามาใช้บริการร่วมกัน ย่อมหลีกหนีความบาดหมาง