11-ก่อนจะถึงบทลงโทษ(NC 25+ )

สายตานิ่งมองฉันเรียบๆ เขาไม่พูดอะไรสักคำ ฉันรู้สึกได้แต่มือน้ำหวาน ที่ยุกยิกสะกิดหลังฉันไม่หยุด

"คุณมาได้ยางงายยย" ฉันเปิดประเด็นทำลายความเงียบ ใช้นิ้วชี้จิ้มไปที่อกแข็งๆของเขา เมื่อฉันขยับตัวน้อยนิด การทรงตัวของฉันกลับยิ่งแย่ขึ้นไปอีก ฉันยืนต่อไม่ไหวแล้ว ...

'ฟึบ~!' ร่างเล็กหมดสติพับลงมาที่อกใหญ่ของชายหนุ่ม เจ้าของอกได้แต่ถอนหายใจ มือใหญ่รีบประคองร่างบางเอาไว้แนบชิดตัว ชิดจนสัมผัสได้ถึงหน้าอกใหญ่นั้น

"เฮ้ย ณีเวีย" เพื่อนสาวของเธอวิ่งมาช่วยเขาประคองด้วยความเป็นห่วง

"ไม่เป็นไรครับ ผมจัดการเอง" ชายหนุ่มรีบประคองเธอ ก่อนจะรีบอุ้มร่างบางไว้แนบอก

"เอ่อ ค่ะ ฝากดูแลณีเวียด้วยนะคะคุณเซ็น" ทั้งสองรู้สึกอุ่นใจ เมื่อได้เห็นคนตรงหน้าเป็นคนดูแลเพื่อนของพวกเธอ

"ขอบคุณนะครับ ที่รับฟังเธอ " เขาทิ้งท้ายและรีบอุ้มเธอไปขึ้นรถ ใบหน้านิ่งมองเธอไม่ละสายตา คิดแปลกใจเธอสู้กับปัญหาต่างๆมาคนเดียวได้ยังไง ชุดนักศึกษาที่เข้ารูปนั้นทำให้ใจเขาสั่น อยากจะกัดกินเธอเสียตรงนี้ เขารีบหยิบโทรศัพท์มือถือราคาแพงขึ้นมาก่อนจะกดโทรหาใครสักคน

"สวัสดีครับ คุณอา ขอโทษที่ผมโทรมารบกวนตอนดึกๆครับ"

หน้านิ่งของเซ็นลังเลอย่างบอกไม่ถูก ไม่แน่ใจว่าควรบอกเรื่องนี้กับคนในสายหรือไม่

(อ่าวว่าไงครับ คุณเซ็น ไม่มีปัญหาครับ มีเรื่องอะไรสำคัญไหมครับ) ชายปลายสายตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงถ่อมตนทำให้เขาหายกังวล และตัดสินใจจะบอกเรื่องนี้

"ลูกสาวคุณอา ณีเวียอยู่กับผม" ปลายสายเงียบไปชั่วครู่

(เจอกันแล้วหรอครับ ผมยังไม่บอกณีเวียเรื่องคุณ)

"ผมกับณีเวีย มีสัญญาที่ทำด้วยกัน เธอมาทำงานกับผม ไม่ต้องเป็นห่วงครับผมจะดูแลเธออย่างดี" หน้านิ่งให้คำมั่นกับชายปลายสายด้วยสายตาที่แน่วแน่ แต่ในใจเขายังกังวล ไม่รู้ว่าพ่อของเธอจะว่าอย่างไรกับเรื่องนี้

(ผมต้องรบกวนคุณด้วย เธอค่อนข้างดื้อ หากคุณปรับเธอได้บางที คุณอาจจะเข้ากับเธอได้ง่ายกว่านี้) คนเป็นพ่อรู้สึกกังวลใจเล็กน้อยที่ลูกสาวต้องออกไปอยู่นอกบ้านกับผู้ชายที่ยังไม่ตบแต่ง แต่ถึงอย่างไรเขาก็ยินยอมเพราะชายคนนั้นคือคนที่ทั้งสองครอบครัวเพื่อนสนิทเขาหมั้นหมายไว้ให้แต่งงานกัน จะช้าจะเร็วต้องแต่งงานกันอยู่ดี เรื่องธุรกิจของบ้านศิทธิศาสตร์โสภน เริ่มไม่สู้ดีนักตั้งแต่แม่ของเธอจากไป หากไม่ได้ครอบครัวเซ็นที่ยื่นมือมาช่วยเหลือ พ่อของเธออาจจะเป็นบุคคลถูกฟ้องล้มละลาย

"ไม่ต้องห่วงครับ " ชายหนุ่มรีบตอบรับก่อนวางสาย เขาได้ยินชื่อของเธอมาหลายครั้งจากปากผู้เป็นแม่ เขาไม่อยากหมั้นหมายกับเธอตั้งแต่ต้น เพราะเขาชอบอิสระ ไม่อยากผูกมัดกับใคร สาวๆในเครือเขาก็มากพอที่จะเลือกมานอนด้วยไม่ซ้ำหน้า เขาจึงไม่สนใจเรื่องแต่งงานและไม่อยากนึกถึงคู่หมั้นแปลกหน้าที่มาจากลมปากของผู้ใหญ่สองครอบครัว เขารู้สึกแปลกใจตั้งแต่อ่านใบสมัคร และก็พลันนึกได้ทีนที ว่าใช่เธอ คือเธอจริงๆ ไม่คิดเลยสักนิดว่าเธอจะสวย และ น่าสัมผัสได้ขนาดนี้

+++เพนส์เฮาส์ ++++

"อื้ม...." ฉันรู้สึกมีอะไรยุกยิกใต้ผ้าห่มหนา จนเสียววูบไปทั้งตัว พอลืมตาขึ้นมาก็ต้องตกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้า

"คุณ ทำอะไร ปล่อยฉานน" เขาซุกอยู่ระหว่างขาฉัน นิ้วโป้งบี้เม็ดสวาทสีชมพูเป็นวงกลม จนฉันกระสับกระส่าย ร่อนเอวตอบ ฉันห้ามตัวเองไม่ไหว ใจอยากต่อต้าน อยากจะสั่งห้ามนิ้วซนนั้น แต่มือตัวเองกลับไม่รักดีเอื้อมไปขยี้ผมดกดำของเขาแทน

"ทำโทษ" ......